Η φτώχεια, που ενεργεί ως αποτέλεσμα της άνισης κατανομής του εθνικού προϊόντος, λαμβάνει χώρα στο οικονομικό σύστημα οποιασδήποτε χώρας. Οι διαφορές είναι μόνο οι μορφές και οι όγκοι του. Αυτοί, με τη σειρά τους, εξαρτώνται από τις κοινωνικές ρυθμιστικές αρχές που αναπτύσσονται από την κοινωνία για την άμβλυνση της φτώχειας. 
Σύγχρονες πραγματικότητες
Το επίπεδο της φτώχειας μπορεί να προσδιοριστεί με διάφορες μεθόδους. Χρησιμοποιώντας αυτές ή άλλες προσεγγίσεις, οι δημόσιοι θεσμοί και οι κυβερνήσεις των διαφόρων χωρών αναπτύσσουν επιλογές για την τοποθέτηση ομάδων που χρειάζονται βοήθεια και τρόπους ρύθμισης του εισοδήματός τους. Στη Ρωσία, οι επίσημοι δείκτες φτώχειας είναι το μερίδιο και ο πληθυσμός των οποίων το εισόδημα είναι χαμηλότερο από το αποδεκτό επίπεδο διαβίωσης. Το μέγεθος της τελευταίας εγκρίνεται ανά τρίμηνο από την κυβέρνηση, βάσει του σχετικού ομοσπονδιακού νόμου. Κόστος ζωής ενεργεί ως το κύριο κριτήριο βάσει του οποίου καθορίζεται ο βαθμός ανάγκης.
Πρόβλημα φτώχειας
Σήμερα στέκεται στη Ρωσία αρκετά έντονα. Παραδοσιακά, η κοινωνική φτώχεια επηρεάζει τις πιο ευάλωτες κατηγορίες του πληθυσμού. Ειδικότερα, είναι ελλιπής και μεγάλες οικογένειες τα άτομα με αναπηρία, τους μονίμους συνταξιούχους. Ένα τέτοιο φαινόμενο, όπως η οικονομική φτώχεια, συνδέεται κυρίως με το γεγονός ότι το ικανό μέρος του πληθυσμού δεν είναι σε θέση να προσφέρει ένα αποδεκτό επίπεδο ευημερίας. Οι κύριοι λόγοι αυτής της ανικανότητας είναι οι χαμηλοί μισθοί και οι καθυστερήσεις τους, καθώς και η ανεργία.
Προκειμένου να εξαλειφθεί η οικονομική φτώχεια, είναι απαραίτητο να ληφθούν μέτρα γενικού οικονομικού χαρακτήρα. Συγκεκριμένα, θα πρέπει να διασφαλιστεί η όσο το δυνατόν πληρέστερη συμμετοχή των εργαζόμενων με ικανή εργασία, η μεταρρύθμιση του συστήματος αποδοχών, η προσαρμογή της φορολογικής πολιτικής κλπ. Επιπλέον, η υπέρβαση της κοινωνικής φτώχειας συνδέεται με την ανακατανομή του εισοδήματος στον τομέα της κοινωνικής προστασίας του πληθυσμού. 
Κοινωνικοοικονομική πολιτική της Ρωσικής Ομοσπονδίας
Επικεντρώνεται στη βελτίωση της ποιότητας και της ποιότητας του βιοτικού επιπέδου του πληθυσμού. Η κύρια μέθοδος για την επίλυση αυτού του προβλήματος είναι η αύξηση των πραγματικών εισοδημάτων που έχουν οι πολίτες. Στον τομέα αυτό, ο στρατηγικός στόχος της κυβέρνησης είναι να αποκατασταθεί η τόνωση και η αναπαραγωγική λειτουργία των μισθών. Η αξία του θα πρέπει να είναι αρκετή όχι μόνο για να ικανοποιήσει τις τρέχουσες ανάγκες για ρούχα, τρόφιμα, στέγαση, αλλά και για να εξασφαλίσει πλήρεις ετήσιες διακοπές, καθώς και τη δημιουργία αποταμιεύσεων.
Στη διαδικασία σταθεροποίησης του οικονομικού συστήματος, καθώς και στην επέκταση των εσόδων του κρατικού προϋπολογισμού, προβλέπεται η προοδευτική προσέγγιση των ελάχιστων μισθών και συντάξεων στο υπάρχον κόστος ζωής. Η κυβέρνηση έχει ήδη αναπτύξει κονδύλια για την ενίσχυση αυτών των κοινωνικών εγγυήσεων. Επίσης, ελήφθησαν μέτρα για την αύξηση των αξιών τους κατά τα επόμενα έτη.
Η κύρια μέθοδος της εξασφάλισης
Η στοχευμένη κοινωνική βοήθεια του κράτους είναι ο αποτελεσματικότερος τρόπος για την προστασία των πιο ευάλωτων ομάδων του πληθυσμού. Παρέχεται μόνο σε εκείνες τις κατηγορίες πολιτών των οποίων τα εισοδήματα είναι χαμηλότερα από το επίπεδο διαβίωσης που υιοθετήθηκε στη χώρα. Στο πλαίσιο αυτό, η έννοια της "στόχευσης" σημαίνει τον περιορισμένο κύκλο των αποδεκτών σε μια συγκεκριμένη ομάδα-στόχο. Το πλαίσιο καθορίζεται σύμφωνα με τις προτεραιότητες της δημόσιας πολιτικής της κυβέρνησης σε αυτό το στάδιο.
Η στοχοθετημένη συνδρομή λειτουργεί ως αντίβαρο στις εξασφαλίσεις σύμφωνα με τις κατηγορίες. Στην τελευταία περίπτωση, παρέχεται βοήθεια στους πολίτες ανάλογα με την επίσημη ιδιότητά τους σε μια συγκεκριμένη κοινωνική (δημογραφική ή επαγγελματική) ομάδα. Αυτό δεν λαμβάνει υπόψη το επίπεδο των αναγκών. Η ενίσχυση της στόχευσης στην παροχή κοινωνικής βοήθειας συνεπάγεται την υιοθέτηση ορισμένων οργανωτικών και νομοθετικών μέτρων. Στόχος τους είναι ο περιορισμός του κύκλου των αποδεκτών. Ειδικότερα, η στήριξη θα κατευθυνθεί αποκλειστικά οικογένειες χαμηλού εισοδήματος και μόνοι ζωντανοί πολίτες. 
Διευκρίνιση της έννοιας
Η στοχοθετημένη βοήθεια, η διαδικασία για την παροχή της οποίας ρυθμίζεται από το νόμο, θεωρείται συχνά ως βοήθεια προς τους πολίτες σύμφωνα με την ένταξή τους σε μία ή την άλλη κατηγορία, αλλά όχι ανάλογα με το επίπεδο των αναγκών. Από την άποψη αυτή, η ίδια η έννοια χάθηκε στην υπάρχουσα μάζα κανονιστικών πράξεων, οι οποίες αποσκοπούν στη ρύθμιση της βοήθειας σε ορισμένες ομάδες του πληθυσμού. Ειδικότερα, πρόκειται για στοχοθετημένη βοήθεια:
- Μετανάστες.
- Για τους πρόσφυγες.
- Στρατιωτικό προσωπικό που συμμετείχε στην επίλυση καταστάσεων συγκρούσεων στην ΚΑΚ και τη Ρωσική Ομοσπονδία.
- Σε δωρητές.
- Πρόσωπα που επλήγησαν από το ατύχημα του Τσερνομπίλ.
- Οι άνθρωποι που ζουν στον Βόρειο Βορρά ή σε εδάφη τα εξισώνουν.
- Στους ήρωες της ΕΣΣΔ και της Ρωσικής Ομοσπονδίας.
- Καταπιεσμένο και από το δρόμο.
Σημαντικό σημείο
Η στοχοθετημένη βοήθεια μπορεί να συμβάλει στην ανάπτυξη εξαρτημένης συμπεριφοράς. Η παροχή βοήθειας που βασίζεται αποκλειστικά στο επίπεδο εισοδήματος, το οποίο είναι χαμηλότερο από το επίπεδο διαβίωσης, θα οδηγήσει στο γεγονός ότι η στήριξη θα παρέχεται όχι μόνο σε άτομα με ειδικές ανάγκες αλλά και σε πλήρως εργαζόμενους. Από αυτή την άποψη, ολόκληρο το σύστημα με το οποίο θα συντονίζονται οι στοχευμένες κρατικές ενισχύσεις θα πρέπει να είναι μελετημένο και ευέλικτο. Μόνο στην περίπτωση αυτή μπορεί κανείς να αναμένει θετικά αποτελέσματα από αυτά τα μέτρα. Η στήριξη πρέπει να παρέχεται μόνο σε εκείνους που πραγματικά χρειάζονται βοήθεια, οι οποίοι δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν ανεξάρτητα στην καταστροφική κατάσταση. Από την άποψη αυτή, πρέπει να καθοριστούν ορισμένα κριτήρια σύμφωνα με τα οποία θα παρέχεται βοήθεια. Για παράδειγμα, μπορεί να είναι μια κατάσταση υγείας. 
Οργανισμός υποστήριξης
Ιδιαίτερη σημασία για την εφαρμογή της αρχής της στόχευσης είναι ο ίδιος ο μηχανισμός βοήθειας. Οι κύριες αρχές της οργάνωσης αυτού του είδους της βοήθειας πρέπει να περιλαμβάνουν:
- Η ανάγκη παροχής βοήθειας όχι σε κατηγορίες πολιτών, αλλά σε συγκεκριμένα άτομα.
- Υποχρεωτική ισχύς της στήριξης. Είναι η παρουσία ενός μέσου όρου συνολικό εισόδημα χαμηλότερο από το ελάχιστο όριο διαβίωσης που ορίζεται σε ένα συγκεκριμένο θέμα.
- Δημιουργία μηχανισμού για τον εντοπισμό δυνητικών αναγκών.
- Διεξαγωγή ελέγχων του επιπέδου των αναγκών, εξέταση των μεμονωμένων πολιτών και οικογενειών χαμηλού εισοδήματος.
- Καθορισμός της ευθύνης του παραλήπτη. Σε αυτή την περίπτωση, μιλάμε για την αξιοπιστία των πληροφοριών που παρέχουν σχετικά με το επίπεδο του εισοδήματος.
- Ο συνδυασμός ιδιωτικής και κρατικής βοήθειας.
- Ρύθμιση των δραστηριοτήτων όλων των υπηρεσιών και φορέων κοινωνικής προστασίας διαφόρων προφίλ.
- Διαθεσιμότητα ενιαίας βάσης δεδομένων για πρόσωπα στα οποία παρέχεται υποστήριξη.
Ρυθμιστική πτυχή
Τα περιφερειακά προγράμματα στήριξης και οι νόμοι έχουν ένα κοινό στοιχείο. Το γεγονός αυτό έγκειται στο γεγονός ότι αυτές οι κανονιστικές νομικές πράξεις περιέχουν τις αρχές κατηγοριοποίησης και στόχευσης. Οι νόμοι επικεντρώνονται γενικά στην παροχή βοήθειας σε ορισμένους πληθυσμούς. Ειδικότερα, παρέχεται στοχευμένη βοήθεια για οικογένειες χαμηλού εισοδήματος, συνταξιούχους και άτομα με αναπηρίες. Τα πιο ευάλωτα άτομα επιλέγονται περαιτέρω από αυτά.Η θέσπιση κανονισμών βάσει των οποίων χορηγήθηκε βοήθεια στα τέκνα με τη μορφή πληρωμών παροχών για τη διατροφή τους πριν από την έγκριση του σχετικού ομοσπονδιακού νόμου συνδέεται με έλλειψη κεφαλαίων για πλήρεις εκπτώσεις. Υπήρχε χρέος για αυτές τις πληρωμές.
Η εφαρμογή της αρχής της στόχευσης πραγματοποιείται συχνά με την παροχή βοήθειας σε είδος. Ταυτόχρονα, προχωρούν από την πεποίθηση ότι μόνο εκείνοι που βρίσκονται σε εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση θα ζητήσουν γι 'αυτό. Ωστόσο, η συσσώρευση χρεών για την καταβολή των παροχών, καθώς και η έκδοσή τους σε είδος, δεν συμβάλλει στη διαφάνεια αυτού του μηχανισμού. 
Η ουσία της δημόσιας τάξης
Καταρχάς, η ίδια η έννοια της στοχοθετημένης βοήθειας ορίζεται στη Ρωσία μόνο στη δήλωση για το σύστημα κοινωνικού κράτους. Πολλές προσωπικές ελευθερίες, συμφέροντα και δικαιώματα που κατοχυρώνονται στο Σύνταγμα είτε δεν εξασφαλίζονται είτε εφαρμόζονται με περικοπή.
Με την παραδοσιακή έννοια, η ουσία της δημόσιας τάξης περιορίζεται στην παροχή, πρώτον, υλικής υποστήριξης. Στοχεύει τους φτωχότερους. Μαζί με αυτό, χρησιμοποιείται ένας μηχανισμός για την αναδιανομή του δημόσιου πλούτου για να εξασφαλιστούν οι πιο ευάλωτες κατηγορίες για τον περιορισμό των διαφορών ιδιοκτησίας. Ωστόσο, σύμφωνα με τους ειδικούς, η κοινωνική πολιτική πρέπει να ερμηνεύεται κάπως ευρύτερα. Ο σκοπός της πρέπει να είναι όχι μόνο η «εξάλειψη των κοινωνικών ασθενειών» αλλά και η πρόληψή τους και η πρόληψή τους. Αυτό καθορίζει την ουσία της εθνικής πολιτικής - μια συγκεντρωμένη έκφραση όλων των άλλων τομέων, κυρίως οικονομικών.
Τοποθετήστε τη δομή διαχείρισης
Η στοχοθετημένη βοήθεια προς τους φτωχούς ασκεί καίρια θέση στο σύστημα της κοινωνικής ρύθμισης γενικά και της εδαφικής αυτοδιοίκησης ειδικότερα. Η οργάνωση της βέλτιστης υποστήριξης του πληθυσμού περιλαμβάνει όχι μόνο τη μελέτη των νόμων και άλλων κανονιστικών πράξεων, βάσει των οποίων καθορίζονται τα κριτήρια του στο πλαίσιο των σχέσεων «εξουσία - ανθρώπινο δίκαιο - δημόσια προστασία». Η διαμόρφωση ενός σαφούς μηχανισμού συνεπάγεται επίσης τη δυνατότητα τοπικού καθορισμού του αποδεκτού πλαισίου δράσης σε σχέσεις με άλλες οντότητες, αναπτύσσοντας και εφαρμόζοντας τα δικά τους μοντέλα παροχής οικονομικής βοήθειας. 
Δημαρχείο
Αποτελεί το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό της διαρθρωτικής αλλαγής της κοινωνικής στήριξης. Το δημοτικό μοντέλο έχει τα δικά του χαρακτηριστικά. Αυτή η στοχοθετημένη βοήθεια θα πρέπει να βασίζεται στη συνεκτίμηση των κοινωνικών διαφορών του πληθυσμού, στη συγκέντρωση πόρων για την υποστήριξη των φτωχότερων και στην προστασία από τη φτώχεια επί ίσοις όροις. Παράλληλα, πρέπει να ληφθούν μέτρα για την πρόληψη της εξάρτησης. Η δημιουργία κατάλληλων δημοσιονομικών πόρων προβλέπεται να πραγματοποιηθεί με τη μείωση των επιδοτήσεων στους παραγωγούς υπηρεσιών και αγαθών, μειώνοντας τις αδικαιολόγητες πληρωμές και οφέλη.
Σήμερα, περίπου το 70% των πολιτών έχει το δικαίωμα να λαμβάνει κοινωνικές εγγυήσεις, αποζημιώσεις, παροχές και άλλες εκπτώσεις που καθορίζονται από τη νομοθεσία της χώρας. Ταυτόχρονα, το ένα τέταρτο του συνολικού ποσού των πληρωμών αφορά τα νοικοκυριά των οποίων το μέσο εισόδημα είναι μικρότερο από το επίπεδο διαβίωσης. Για λόγους σύγκρισης, μπορεί κανείς να πει πόσο στοχευμένη βοήθεια παρέχεται στη Λευκορωσία. Η βοήθεια πραγματοποιείται σύμφωνα με το διάταγμα του Προέδρου της Δημοκρατίας της 19ης Ιανουαρίου 2012. Σύμφωνα με αυτό, παρέχεται μια εφάπαξ βοήθεια:
- Τα παιδιά των πρώτων 2 ετών της ζωής.
- Να πληρώσει για εξοπλισμό αποκατάστασης.
- Για να επιστρέψετε το κόστος αγοράς πάνες.
- Με τη μορφή μηνιαίας ή / και εφάπαξ αποζημίωσης για την αγορά τροφίμων, φαρμάκων, παπουτσιών, ενδυμάτων, σχολικών προμηθειών και άλλων παροχών που εξασφαλίζουν την κανονική λειτουργία, καθώς και για την πληρωμή (εν μέρει ή εξ ολοκλήρου) υπηρεσιών κοινής ωφέλειας ή / και στέγασης του κρατικού ταμείου.
Στοχοθετημένη βοήθεια: Έγγραφα
Το πρότυπο πακέτο που παρέχεται από τον εξουσιοδοτημένο φορέα περιλαμβάνει:
- Δήλωση.
- Βεβαίωση του αριθμού των μελών της οικογένειας.
- Το πρωτότυπο και αντίγραφο του διαβατηρίου (όλα τα μέλη της οικογένειας).
- Πιστοποιητικό γάμου, γέννησης και άλλων εγγράφων που επιβεβαιώνουν τη συγγένεια.
- Πιστοποιητικό αναπηρίας.
- Πληροφορίες σχετικά με τη λήψη ή μη της στοχοθετημένης βοήθειας από άλλα μέλη της οικογένειας.
- Ένα βιβλίο εργασίας ή άλλο έγγραφο που επιβεβαιώνει την κατάσταση των ανέργων.
- Πιστοποιητικό οικογενειακού εισοδήματος για 3-6 μήνες.
- Οι πολίτες που βρίσκονται σε ακραία κατάσταση ενδέχεται να χρειαστεί να παράσχουν πράξη υλικής επιθεώρησης, ιατρικό πιστοποιητικό, πιστοποιητικό από την πυροσβεστική υπηρεσία και ούτω καθεξής.
Μια δέσμη εγγράφων υποβάλλεται στο εδαφικό κέντρο κοινωνικής προστασίας.
Συμπερασματικά
Το σημερινό πρόβλημα φτώχειας στη Ρωσία είναι πολύ οξύ. Σε ορισμένους τομείς, πολλοί πολίτες βρίσκονται κοντά στο όριο της φτώχειας, ο αριθμός τους αυξάνεται διαρκώς. Παράλληλα, σημειώνεται μια αρκετά σαφής διαστρωμάτωση της κοινωνίας όσον αφορά την υλική ασφάλεια και το επίπεδο κερδοφορίας στη χώρα. Ωστόσο, η κυβέρνηση εργάζεται ενεργά προς αυτή την κατεύθυνση. Συγκεκριμένα, εγκρίνονται νομοθετικές πράξεις για τη διασφάλιση της νομικής ρύθμισης των κοινωνικών σχέσεων και αναθεωρείται το σύστημα παροχής υλικής βοήθειας.
