Το ακαθάριστο εθνικό προϊόν είναι ένας από τους θεμελιώδεις δείκτες της παγκόσμιας οικονομίας. Είναι γενικά αποδεκτό ότι η αποτελεσματικότητα του χρηματοπιστωτικού συστήματος μιας συγκεκριμένης χώρας καθορίζεται από τον όγκο του ΑΕΠ του. Ωστόσο, αυτή η γνώμη είναι εσφαλμένη. Το ΑΕΠ αποτελεί επίσης σημαντικό στοιχείο στη διάρθρωση της μακροοικονομίας, καθώς αντικατοπτρίζει την πραγματική εικόνα της πορείας των υποθέσεων. Ο δείκτης αυτός έλαβε το 1993 ένα νέο όνομα - το ακαθάριστο εθνικό εισόδημα. Ωστόσο, σήμερα στην πράξη συνηθίζεται να χρησιμοποιείται ο όρος ΑΕΠ.
Ανάλυση δείκτη
Κατά τον προσδιορισμό του όγκου του ΑΕΠ αξίζει να εξεταστούν ορισμένες σημαντικές πτυχές. Πρώτον, το σύνολο του δείκτη περιλαμβάνει όλα τα προϊόντα που παράγονται στην επικράτεια μιας δεδομένης χώρας, δηλαδή στην οικονομία της. Δεύτερον, το ΑΕΠ είναι το αποτέλεσμα μόνο του τελικού προϊόντος ή του τύπου της υπηρεσίας. Η αντιστάθμιση περιλαμβάνει προϊόντα τελικής κατανάλωσης, τα οποία παρήχθησαν κατά τη διάρκεια του τρέχοντος έτους.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το ΑΕΠ είναι καθαρά νομισματικός δείκτης. Μετρούνται σε ισοδύναμο σε ξένο νόμισμα με βάση την τρέχουσα αγοραία αξία. Στη συνολική κατάταξη του εθνικού προϊόντος δεν περιλαμβάνονται τα ενδιάμεσα προϊόντα που υποβάλλονται για μεταπώληση. Πιστεύεται ότι το ποσό των συναλλαγών αυτών περιλαμβάνεται ήδη στην τιμή των αγαθών. Αποδεικνύεται ότι κατά τον υπολογισμό του δείκτη λαμβάνεται υπόψη μόνο η πρόσθετη τιμή για τα προϊόντα, η οποία δημιουργείται σε κάθε ενδιάμεσο στάδιο παραγωγής.
Άλλα αγαθά που δεν συμβάλλουν στην αύξηση του δημόσιου ταμείου εξαιρούνται επίσης από το ΑΕΠ. Μιλάμε για συναλλαγές μη παραγωγής. Αυτές περιλαμβάνουν την εμπορία υποστηριζόμενων προϊόντων και χρηματοπιστωτικών συναλλαγών.
Τύποι συναλλαγών ΑΕΠ
Μέχρι στιγμής καταλογίζονται οι ακόλουθες κατηγορίες χρηματοοικονομικών συναλλαγών:
1. Κρατικές πληρωμές. Μιλάμε κυρίως για τις πληρωμές μεταφοράς. Για παράδειγμα, συντάξεις, ασφάλειες, επιδόματα κλπ. Το κρατικό μερίδιο του ΑΕΠ είναι πληρωμές που δεν συμβάλλουν σημαντικά στη σφαίρα της παραγωγής.
2. Ιδιωτικές πληρωμές. Αυτές είναι τέτοιες μεταβιβάσεις, οι οποίες αποτελούν ανακατανομή κεφαλαίων από ένα άτομο σε άλλο. Παραδείγματα: μετρητά, δώρα κ.λπ.
3. Συναλλαγές με τίτλους. Αυτή η κατηγορία συναλλαγών είναι χαρακτηριστική της χρηματιστηριακής αγοράς. Εδώ οι πράξεις είναι το αποτέλεσμα της ανταλλαγής τίτλων που δεν εμπλέκονται στην παραγωγή. Από την άλλη πλευρά, οι ιδιοκτήτες αποταμιεύσεων πληρώνουν χρήματα σε επιχειρηματίες για την αγορά μετοχών ή ομολόγων. Στο μέλλον, τα έσοδα θα πάνε για την αγορά άλλων αγαθών ή επενδύσεων.
Συναλλαγές που δεν περιλαμβάνονται στην αντιστάθμιση του ΑΕΠ περιλαμβάνουν συναλλαγές εκτός παραγωγής, όπως κάθε είδους χρηματοοικονομικές συναλλαγές, μεταπώληση πραγμάτων, ιδιωτικά νοικοκυριά, σκιώδεις συναλλαγές και ανταλλαγή ανταλλαγής. Τα υποστηριζόμενα προϊόντα αποκλείονται από το εθνικό προϊόν λόγω του γεγονότος ότι το αποτέλεσμα της πράξης είναι διπλός.
Μέθοδοι υπολογισμού του δείκτη
Όπως γνωρίζετε, ο όγκος του ΑΕΠ και του ΑΕΠ στην παγκόσμια οικονομία είναι αδιάσπαστος. Καταρχάς, τα εθνικά εξαρτώνται από το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν. Ο λόγος είναι άμεσος, αλλά υπάρχουν ορισμένες αποχρώσεις. Πώς να προσδιορίσετε γρήγορα το ΑΕΠ; Ο τύπος υπολογισμού παρουσιάζεται ως το άθροισμα του ονομαστικού ΑΕΠ και του στατικού συντελεστή. Ο ρόλος ενός βοηθητικού δείκτη είναι μια αξία που περιλαμβάνει το πρωτογενές εισόδημα των κατοίκων μιας χώρας στο εξωτερικό και των ξένων επενδυτών στο έδαφος αυτού του κράτους. Με άλλα λόγια, ο στατικός συντελεστής είναι η ισορροπία της ανταλλαγής των κερδών της χώρας με τον υπόλοιπο κόσμο.
Στον τύπο, το ΑΕΠ μπορεί να υπολογιστεί με διάφορους τρόπους. Η πιο απλή είναι η μέθοδος διανομής, στη συνέχεια η παραγωγή και η τελική χρήση.Μην ξεχνάτε ότι στον υπολογισμό του ΑΕΠ είναι απαραίτητο να συμπεριληφθούν αυτά τα είδη εισοδήματος όπως το κέρδος από την περιουσία, η αποζημίωση για μίσθωμα, τα ενοίκια, τα μερίσματα των μετόχων, ο εταιρικός φόρος κλπ.
Εάν ο δείκτης εθνικού προϊόντος είναι υψηλότερος από το τελικό ΑΕγχΠ, τότε οι αυτόχθονες πληθυσμοί αυτού του κράτους κερδίζουν περισσότερο στο εξωτερικό από τους αλλοδαπούς που έρχονται σε αυτή τη χώρα. Διαφορετικά, παρατηρείται η αντίστροφη δυναμική. Η ισότητα του λόγου είναι εξαιρετικά σπάνια στην πράξη.
Μέθοδος διανομής
Ο υπολογισμός του ΑΕΠ με τη μέθοδο αυτή συνίσταται στη χρήση μόνο πρωτογενών εισοδημάτων στον τύπο που ποτέ δεν συμμετείχαν στην ανακατανομή. Τα θέματα περιλαμβάνουν επιχειρήσεις, νοικοκυριά και κυβερνητικές υπηρεσίες.
Το πραγματικό ΑΕΠ μπορεί να βασίζεται σε διάφορα στοιχεία κερδοφορίας:
1. Μισθός. Τα θέματα της κατηγορίας είναι οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενοι. Αυτή η συνιστώσα περιλαμβάνει επίσης τις υλικές παροχές, την κοινωνική ασφάλιση και το ποσοστό των συνταξιοδοτικών ταμείων.
2. Ενοικίαση. Αυτό περιλαμβάνει το εισόδημα των νοικοκυριών από την ενοικίαση χώρων και γης.
3. Κερδοφορία. Εισοδήματα ιδιοκτητών συνεταιρισμών και αγροκτημάτων, καθώς και εταιρειών. Στην περίπτωση αυτή, το κέρδος διαιρείται σε μερίσματα και επενδύσεις.
4. Ποσοστό. Αφαιρείται από το ποσό της πληρωμής για το κεφάλαιο μετρητών. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι οι τόκοι από καταθέσεις ή δάνεια.
Το σύνολο όλων των παραπάνω τύπων εσόδων και εξόδων που σχετίζονται με τον παράγοντα τελικά αποτελούν πραγματικό ΑΕΠ. Η μέθοδος διανομής δεν λαμβάνει υπόψη τη ροή του κέρδους, η οποία, ως αποτέλεσμα της παραγωγικής διαδικασίας, δαπανάται για την ανάκτηση των κεφαλαιουχικών αγαθών. Τα έσοδα αυτά αποδίδονται στην απόσβεση.
Μέθοδος τελικής χρήσης
Με τη μέθοδο αυτή υπολογισμού του ΑΕΠ, ο τύπος αντιπροσωπεύει το άθροισμα του κόστους όλων των οικονομικών οντοτήτων για την αγορά τελικών προϊόντων. Συνολικά, το σύστημα του εθνικού προϊόντος περιλαμβάνει τέσσερα στοιχεία: επενδυτικό κόστος, κατανάλωση, κρατικά αγαθά και πραγματικές εξαγωγές. Κάθε τιμή λαμβάνεται ως αποτέλεσμα στο τέλος του έτους.
Τα επενδυτικά έξοδα αντιπροσωπεύουν έξοδα για εμπορεύματα, εξοπλισμό, χώρους, τεχνικά και υλικά αποθέματα. Με την ευρεία έννοια, όλα αυτά τα προϊόντα ονομάζονται κεφαλαιουχικά αγαθά. Με τη σειρά τους, οι επενδύσεις είναι καθαρές και ακαθάριστες. Ο πρώτος τύπος είναι η αγορά νέου εξοπλισμού και ο δεύτερος - η επιστροφή παλαιού εξοπλισμού. 
Οι δαπάνες κατανάλωσης περιλαμβάνουν τις δαπάνες των νοικοκυριών για οποιεσδήποτε υπηρεσίες ή αγαθά. Τα κρατικά προϊόντα περιλαμβάνουν την ηλεκτρική ενέργεια, τις εγκαταστάσεις υγειονομικής περίθαλψης και εκπαίδευσης, τις εγκαταστάσεις αναψυχής και άλλες κοινωνικές υπηρεσίες και υπηρεσίες κοινής ωφέλειας. Τις περισσότερες φορές, η αξιολόγηση των κονδυλίων έρχεται με κόστος.
Οι καθαρές εξαγωγές αντιπροσωπεύουν το κόστος των προϊόντων που παράγονται σε μια συγκεκριμένη χώρα και προορίζονται για την ξένη αγορά. Δεν υπάρχουν σημαντικοί δείκτες εισαγωγής.
Μέθοδος παραγωγής
Η ανάλυση του ΑΕΠ και του ΑΕΠ με αυτό τον τρόπο σας επιτρέπει να προσδιορίσετε το επίπεδο συμμετοχής στην οικονομική δομή των επιμέρους βιομηχανιών. Η μέθοδος παραγωγής περιλαμβάνει τον άθροισμα του κόστους των προϊόντων και των υπηρεσιών σε κάθε στάδιο του σχηματισμού. Η συνολική αξία θα είναι ίση με την τιμή του προϊόντος μείον τα ενδιάμεσα κόστη του.
Στην περίπτωση αυτή, το κόστος περιλαμβάνει τα ακόλουθα στοιχεία: κέρδος, μισθό, τόκους δανείων, έξοδα μεταφοράς και διαφήμισης και αποσβέσεις. 
Η προκύπτουσα τιμή θα πρέπει να ισούται με το τελικό κόστος του προϊόντος στην τρέχουσα αγορά.
Δείκτης Μειονεκτήματα
Το πραγματικό ΑΕΠ δεν λαμβάνει υπόψη ορισμένα σημαντικά στοιχεία της μακροοικονομίας. Αυτό ισχύει για τη μη εμπορική παραγωγή και το κόστος των υπηρεσιών του τομέα της σκιάς.
Επιπλέον, αξίζει να τονιστεί από τις αδυναμίες του δείκτη ότι δεν αντικατοπτρίζει την πραγματική κατανομή του κρατικού εισοδήματος για τη συσσώρευση και την κατανάλωση διαφόρων τμημάτων του πληθυσμού. Επίσης, το ΑΕΠ δεν περιλαμβάνει τα προσωπικά έξοδα (χρόνο εργασίας και ανάπαυσης) και εξωτερικούς παράγοντες (περιβάλλον, κ.λπ.).
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, για να προσδιοριστεί η ευημερία του πληθυσμού, χρησιμοποιείται συχνότερα ένα εσωτερικό και όχι ένα εθνικό προϊόν.
Αξιολόγηση χωρών όσον αφορά το ΑΕΠ
Η Δημοκρατία του Κονγκό είναι σήμερα ο ηγέτης στον κατάλογο. Ο όγκος του εθνικού προϊόντος κυμαίνεται μεταξύ 61,4% του συνολικού ΑΕγχΠ της χώρας.
Τα παρακάτω τρία μέρη είχαν τοποθετηθεί από τόσο πλούσια ασιατικά κράτη όπως το Κουβέιτ, το Κατάρ και η Κίνα. Το μερίδιο του ΑΕΠ του ακαθάριστου εγχώριου δείκτη κυμαίνεται από 54,8% έως 50%.
Αφρικανικές χώρες όπως το Τσαντ, η Αλγερία, η Γκαμπόν ήταν μεταξύ των πρώτων δέκα. Αναπάντεχα, το TOP-10 κλείνει το Αζερμπαϊτζάν με 41% του ΑΕΠ. Ακολουθούν το Πράσινο Ακρωτήριο, το Βιετνάμ, η Νορβηγία, τα ΗΑΕ και το Ομάν.
Η Ρωσία βρίσκεται στην 33η θέση της βαθμολογίας. Το ΑΕΠ του εκτιμάται σε 28,3% του ΑΕΠ, δηλαδή περίπου 0,5 τρισεκατομμύρια δολάρια.
