Konstytucja obowiązująca w Federacji Rosyjskiej gwarantuje wszystkim obywatelom równe wolności i prawa niezależnie od rasy, przynależności politycznej, płci, języka, własności, statusu urzędowego, miejsca zamieszkania, przekonań religijnych lub innych okoliczności. W Rosji podżeganie do nienawiści religijnej, narodowej, społecznej i rasowej jest niedozwolone. Te czyny są przestępstwem i podlegają karze Art. 282 Kodeksu karnego. Z komentarzami normę poznamy później. 
Treść artykułu
W nowej edycji art. 282 Kodeksu karnego naprawiono karę za działania mające na celu:
- Obniżanie godności, honoru jednostki lub grupy obywateli.
- Pobudzenie wrogości / nienawiści wobec osoby lub społeczności obywateli.
Sankcje stosuje się, jeżeli działania te zostały przeprowadzone publicznie lub przy użyciu mediów, Internetu w związku z rasą, płcią, narodowością ofiar, ich pochodzeniem, religią lub przynależnością do jakiejkolwiek grupy.
Skład przestępstwa na podstawie art. 282 Kodeksu karnego kwalifikuje się, jeżeli popełniono określone działania:
- z użyciem aktów przemocy lub z groźbami ich użycia;
- podmiot wykorzystujący oficjalne stanowisko;
- jako część zorganizowanej grupy.
Kary za te czyny są przewidziane w formie:
- Dobrze
- Praca przymusowa.
- Uwięzienie
Praca przymusowa jako dodatkowa kara nakładana jest na zakaz wykonywania czynności lub obsadzania stanowisk określonego rodzaju. 
Komentarz do art. 282 Kodeksu karnego
Rozważana norma ma na celu zapewnienie ochrony public relations, w ramach której państwo gwarantuje uznanie i poszanowanie honoru i godności jednostki, niezależnie od jakichkolwiek znaków (społecznych lub fizycznych). W Art. 282 Kodeksu karnego przewidziana jest odpowiedzialność za działania popełnione w celu wzbudzenia wrogości, poniżenia osoby lub stowarzyszenia obywateli. W związku z tym przepisy normy nie naruszają, lecz chronią prawa człowieka i prawa obywatelskie.
Część obiektywna
Jako przedmiot, relacje kształtują się w dziedzinie zapewniania równych praw obywatelom, bez względu na okoliczności.
Podano obiektywną stronę aktu Art. 282 Kodeksu karnego, to działania mające na celu wywieranie wpływu na ludzi na różne sposoby. Mogą to być rysunki, słowa, dokumenty, czyny behawioralne. Wszystkie podejmowane są w celu stworzenia sytuacji konfliktowych w społeczeństwie.
Propaganda niższości rasy, wszelkich przekonań religijnych, należących do określonej grupy społecznej itp. Ma na celu zachęcenie ludzi do podjęcia decyzji o popełnieniu niezgodnych z prawem działań lub ułatwienia im popełnienia.
Skład ustalony Art. 282 Kodeksu karnegojest uważany za formalny. Przestępstwo uważa się za dokonane w momencie popełnienia jakiegokolwiek czynu mającego na celu podżeganie do nienawiści, poniżenie osoby lub stowarzyszenie osób w związku z ich płcią, przynależnością religijną, pochodzeniem, rasą itp. 
Rozgłos
Jednym z głównych warunków odpowiedzialności na podstawie art.. 282 Kodeksu karnego jest rozgłos działania. Wezwania do konfliktu mogą być wyrażane na spotkaniach, wiecach, wyrażane w ulotkach, na plakatach, w czasopismach, gazetach. Osoby odpowiedzialne mogą korzystać z radia lub telewizji, publicznych systemów informacyjnych i komunikacyjnych, w tym Internetu.
Działania mające na celu późniejsze zapoznanie się z materiałami propagandowymi są również uważane za publiczne.
Reklama oznacza kierowanie wiadomości do nieokreślonego kręgu podmiotów. W związku z tym nie ma miejsca, jeżeli odwołanie jest skierowane do kilku konkretnych obywateli.
Funkcje akcji
Wrogość należy rozumieć nie tylko jako motyw do popełnienia czynu, ale także działania i relacje charakteryzujące się wrogością i nienawiścią.
Upokorzenie osoby lub stowarzyszenia osób nazywa się oceną negatywną w formie uogólnionej. Ma na celu zdyskredytowanie jednostki, podważenie autorytetu twarzy zarówno we własnych oczach, jak i w oczach innych ludzi. 
Działania mające na celu podżeganie do nienawiści / wrogości to na przykład oświadczenia, które potwierdzają lub uzasadniają potrzebę masowych represji, ludobójstwa, deportacji, innych nielegalnych działań (w tym przemocy) wobec członków określonej rasy, narodu, wyznawców religii itp. .
Tymczasem krytyka stowarzyszeń religijnych, partii politycznych, stowarzyszeń ideologicznych, zwyczajów narodowych nie powinna być uznawana za niezgodne z prawem działania mające na celu podżeganie do nienawiści, jeśli nie ma ona innych oznaczeń Art. 282 Kodeksu karnego.
Kwestie praktyki sądowej
Jeżeli krytyka skierowana jest do urzędnika (profesjonalnego polityka), identyfikując w nim działania związane z poniżaniem godności i honoru, sądy powinny brać pod uwagę postanowienia Deklaracji w sprawie wolności dyskusji w sferze politycznej, a także praktykę EKPC. Zgodnie z dostępnymi materiałami postacie, które chcą pozyskać poparcie społeczeństwa, zgadzają się stać się przedmiotem krytyki i dyskusji.
Skuteczność pracy mężów stanu może być swobodnie dyskutowana wśród ludzi. Krytyka urzędników jest konieczna dla zapewnienia ich odpowiedzialnego i przejrzystego wykonywania obowiązków.
Dyskusja na temat przekonań i działań polityków nie powinna sama w sobie być uważana za upokorzenie ich godności i honoru. Wynika to z faktu, że w odniesieniu do tych tematów zakres krytyki jest znacznie szerszy niż w przypadku osób prywatnych. 
Niuanse normy
Konsekwencjami działań związanych z poniżaniem osoby lub grupy podmiotów, podżeganiem do wrogości, mogą być zamieszki, zbrojna rebelia i inne negatywne zjawiska. W takich sytuacjach przestępstwo podlega kwalifikacji do wszystkich przestępstw.
Prawo nie określa działań charakteryzujących obiektywny aspekt przestępstwa. Artykuł 282 zawiera jedynie wskazówki dotyczące orientacji w zachowaniu sprawców:
- Pobudzenie nienawiści religijnej, narodowej i rasowej - wezwanie do represji wobec podmiotów należących do innej narodowości lub ich deportacji.
- Degradacja godności i honoru jednostek jest obrazą wpływającą na uczucia narodowe i tak dalej.
Jednocześnie sprawcy mogą promować wyłączność rasy, do której należą, aby wskazać niższość osób w związku z ich przekonaniami religijnymi.
Wyjątki
Możliwe jest pociągnięcie osoby do odpowiedzialności za czynne działania, które mają ekspresję zewnętrzną zgodnie z rozważaną normą.
Nie jest uznawane za przestępstwo wyciąganie wniosków i osądów zawierających fakty dotyczące relacji międzywyznaniowych, międzyetnicznych i innych relacji społecznych w tekstach politycznych lub naukowych i dyskusjach, które nie mają na celu podżegania do nienawiści i poniżania przedstawicieli jakiejkolwiek grupy. 
Aspekt subiektywny
Odpowiedzialny na mocy art. 282 może zostać pociągnięty do odpowiedzialności przy zdrowych zmysłach, który ukończył 16 lat.
Akt jest zawsze popełniany bezpośrednio. Winny rozumie, że jego działania naruszają przepisy konstytucyjne, które gwarantują równe prawa wszystkich podmiotów, bez względu na okoliczności, mogą prowadzić do wrogości lub nienawiści lub osłabić godność i honor innych, ale życzy sobie, aby takie konsekwencje wystąpiły.