Art. 79 Kodeks postępowania cywilnego Ukrainy mówi o wyznaczeniu ekspertyzy w ramach procesu. Z jakich powodów ma on prawo poprosić o spotkanie, czy sąd ma prawo podjąć inicjatywę? Jak przetwarzane są dokumenty? Dotkniemy praktyki sądowej.
Regulacja normatywna
Kwestie mianowania i badania regulują różne akty prawne:
- GIC - opisuje procedurę, prawa stron i uprawnienia sądu.
- Prawo „O państwowej działalności kryminalistycznej”.
- Instrukcje departamentów, w szczególności Ministerstwa Sprawiedliwości.
Stosowanie zasad dotyczących powoływania i prowadzenia ekspertyz w postępowaniu cywilnym jest tylko częściowo analizowane. Opublikowano przegląd praktyki. Plenum nie poszło za nim. Ponadto omówiono aspekty omawianego tematu, analizując rozpatrywanie niektórych kategorii spraw przez sądy. W szczególności przy ustalaniu ojcostwa.
Zatem art. 79 Ramy regulacyjne GIC w tym obszarze nie są ograniczone.
Jakie są cele badania?
Badanie okoliczności sprawy nie ogranicza się do dokumentów, dowodów fizycznych, zeznań świadków i wyjaśnień stron. Sędzia musi wykorzystać wyniki badań eksperckich. W niektórych przypadkach zastosowanie art. 79 Kodeks postępowania cywilnego został opracowany na przykład w sprawach dotyczących podziału własności domu. W innych sytuacjach mianowanie ekspertów jest kwestią sporną.
Prawo mówi o szczególnej wiedzy w dziedzinie nauki, technologii i rzemiosła. Jeśli nie weźmiesz pod uwagę kategorii postępowań prawnych, wówczas w praktyce przeprowadza się badanie w celu wyjaśnienia:
- ilość szkód;
- związek przyczynowy między działaniami pozwanego lub pozwanego;
- wartości spornej nieruchomości, możliwość jej faktycznego podziału.
Rolą eksperta jest zatem poszukiwanie odpowiedzi na konkretne pytania.
Rodzaje wiedzy specjalistycznej
Rozważyć niektóre rodzaje egzaminów wyznaczanych przez sądy zgodnie z art. 79 Kodeksu postępowania cywilnego:
- medyczne (w swoim rodzaju psychiatryczne);
- merchandising;
- księgowość;
- naukowy i budowlany;
- pismo ręczne.
Listę można kontynuować prawie bez końca. Jak napisano powyżej, wyznaczanie egzaminów w niektórych przypadkach wynika z przeważającej praktyki składania wniosków, w niektórych przypadkach jest to bezpośrednio wskazane w tekście dokumentu.
Badanie psychiatryczne jest obowiązkowe w przypadkach pozbawienia lub ograniczenia zdolności do czynności prawnych, w przypadkach dziedziczenia, w których kwestionowana jest adekwatność osoby w momencie pisania testamentu.
Kto prowadzi badania
Zgodnie z art. 79 Kodeksu postępowania cywilnego Federacji Rosyjskiej, egzamin zapewnia instytucja, konkretny ekspert lub eksperci. Jeśli materiały są przekazywane do organizacji, jej szef wybiera specjalistę według własnego uznania.
Jeśli zadanie jest wykonywane przez kilku ekspertów z tej samej dziedziny wiedzy, nazywa się to komisją, ale jeśli przedstawiciele różnych dziedzin wiedzy - są złożeni.
Strony mają prawo wyboru biegłego według własnego uznania, w każdym przypadku sąd jest zobowiązany wyjaśnić im to prawo. Najczęściej sędzia proponuje organizację lub osobę, której można ją powierzyć.
Dokumenty regulacyjne odnotowują, że instytucje podlegające Ministerstwu Spraw Wewnętrznych i FSB są zobowiązane do przeprowadzania badań na wniosek sądów, pod warunkiem że nie istnieją żadne organizacje podległe Ministerstwu Sprawiedliwości lub instytucje niepaństwowe w tym obszarze.
Procedura mianowania
Należy wziąć pod uwagę związek przepisów art. 79–80 Kodeks postępowania cywilnego Federacji Rosyjskiej. Badanie jest inicjowane przez sąd lub strony, osoby trzecie lub prokuratora. Objaśnienia dotyczące rozwiązania tego problemu na etapie spotkania wstępnego. Potrzeba wiedzy specjalistycznej może pojawić się później.
Sędzia zachęca strony do zadawania pytań, jeśli się z nimi zgodzi, zostaną one uwzględnione w orzeczeniu. W przypadku odmowy zatwierdzenia kwestii zaproponowanej przez uczestnika, sędzia musi uzasadnić swoją odmowę. Jedno odniesienie do faktu, że nie jest to związane z przedmiotem dyskusji, nie wystarczy.
Materiały do badania są dołączane do orzeczenia sądu i przekazywane ekspertowi. Jednocześnie sąd ma prawo zapewnić biegłemu zbiór materiałów, jeżeli nie zostanie to zrobione na sali sądowej. Przygotowanie do badania genetycznego odbywa się bezpośrednio w laboratorium.
Prawa uczestników procesu
Uczestnicy procesu mają prawo protestować przeciwko egzaminowi. Mają prawo do:
- zapoznać się z orzeczeniem sądu, materiałami przesyłanymi do biegłego;
- uczestniczyć w wyborze pytań;
- zakwestionować wyznaczonego eksperta;
- zapoznać się z wyciągniętym wnioskiem;
- zwrócić się do sądu o wyznaczenie drugiego lub dodatkowego badania.
Powtórzone badanie potrwa, jeśli to konieczne, aby w pełni przeprowadzić nowe badanie, dodatkowo, jeśli brakuje odpowiedzi na wszystkie pytania lub ich niekompletność.
W komentarzu do art. 79 Kodeks postępowania cywilnego wskazuje na prawo strony do wniesienia prywatnej skargi na postanowienie o powołaniu. Dopuszcza się odwołanie od odmowy wyznaczenia egzaminu, w tym nowego lub dodatkowego, poprzez złożenie prywatnej skargi. Odwoływanie się do naruszeń w skargach dotyczących orzeczenia sądu co do meritum w kolejnych przypadkach nie jest zabronione.
Podczas badania ustaleń eksperta uczestnicy procesu mają prawo przesłuchać go w sądzie.
Akty sądowe dotyczące mianowania ekspertów
Częściej przy omawianiu egzaminu wspominają o art. 79 Kodeks postępowania cywilnego Federacji Rosyjskiej z komentarzami, ale z postanowieniami art 80 Kodeksu są równie ważne. Odzwierciedlają treść definicji celu badania, sposób sformułowania dokumentu. Struktura jest następująca:
- nazwa sądu lub numer sędziego;
- data decyzji o wyznaczeniu egzaminu;
- data, do której badanie powinno zostać wykonane;
- F. I. O. lub nazwa organizacji uczestniczących w procesie;
- nazwa badania;
- fakty, których potwierdzenie lub odrzucenie jest wymagane;
- pytania, które sąd uznał za konieczne, aby zwrócić się do biegłego;
- F. I. O. eksperta, jego dane jako indywidualna nazwa przedsiębiorcy lub organizacji;
- instrukcje postępowania z użytymi materiałami;
- Wskazanie strony zobowiązanej do zapłaty;
- ostrzeżenie o odpowiedzialności za odmowę wydania opinii lub przedstawienie fałszywych wniosków;
- procedura odwoławcza i podpis sędziego.
Kopia definicji jest wysyłana do wybranego eksperta. O odpowiedzialności. Jeśli zadanie zostało powierzone organizacji, jej lider jest zobowiązany wybrać dowód odpowiedzialności i dołączyć go do materiałów z egzaminu.
Opłaty dokonuje strona, która poprosiła o umówienie się na badanie. Jeżeli sędzia wyznacza badanie z własnej inicjatywy, płatność jest dokonywana na koszt budżetu państwa.
Konsekwencje unikania lub odmowy egzaminu
W ust. 3 art. 79 Kodeks postępowania cywilnego Federacji Rosyjskiej wymienia konsekwencje odmowy udziału strony w badaniu. Jeśli druga strona nie przedłoży materiałów, dokumentów, odmówi wzięcia udziału w badaniu, prawo zezwala na to bez badania. Sąd uznaje lub zaprzecza temu faktowi w swojej decyzji, w zależności od jego znaczenia dla strony winnej.
Niedopełnienie obowiązku stworzenia warunków do badania ma zatem poważne konsekwencje.
Orzecznictwo
Sąd Najwyższy, analizując praktykę stosowania artykułów kodeksu poświęconych badaniu, doszedł do szeregu wniosków. Sędziowie, pomimo instrukcji prawa, nie ostrzegali stron i innych osób przed konsekwencjami odmowy lub uniknięcia udziału w egzaminie.
Co ciekawe, odmowa zapłaty nie jest uważana za wystarczający powód do nieprzeprowadzenia badania.
W jednym z przypadków sąd oddalił wniosek o ustalenie ojcostwa. Powodem jest odmowa pozwanego udziału w badaniu. Sąd wyższej instancji uchylił decyzję, ponieważ sąd nie wziął pod uwagę obecnych standardów.Ponadto w decyzji rady odnotowano analizę wszystkich innych dowodów w sprawie. Zatem fakt bliskich relacji między powodem a pozwanym w opisanym przez nią okresie nie jest obalony.
Praktyka sądowa na podstawie ust. 3 art. 79 Kodeks postępowania cywilnego Federacji Rosyjskiej odzwierciedla potrzebę ustalenia przyczyn unikania udziału w egzaminie lub gromadzenia materiałów. Czy były celowe?
Stan ram regulacyjnych
Kiedy rozmawiają o sztuce. 79 Kodeks postępowania cywilnego Federacji Rosyjskiej w nowym wydaniu, nie oznacza zmian w nim. Nie ma ich w chwili pisania tego tekstu. Dokonaj porównania z postanowieniami poprzedniego Kodeksu.
Nowe prawo ma różnice. Wcześniej przeprowadzenie badań zostało formalnie powierzone tylko określonym ekspertom. Strony nie wyróżniały się jako osobna kategoria osób uprawnionych do zadawania pytań ekspertowi.
Stary Kodeks nie przewidywał prawa do zakwestionowania eksperta, zaproponowania organizacji lub eksperta, któremu powierzyć badanie, zapoznania się z materiałami, złożenia wniosków o nowe lub dodatkowe badanie. Tak więc zmiany mają charakter wyjaśniający.
Podsumowując
Wyznaczenie egzaminu jest jednym ze sposobów ustalenia okoliczności, które miały miejsce w sprawie. Sąd decyduje o jej powołaniu, inicjatywa może pochodzić od niego i od innych uczestników sprawy.
Rodzaje badań określane są przez dokumenty regulacyjne: zarządzenia i instrukcje departamentów.
Prawo wymaga zdefiniowania celu badania. Wskazane są również konsekwencje unikania lub odmowy egzaminu, w zależności od tego, kto ponosi winę i jakie znaczenie mogą mieć dla niego wyniki.