Pytanie o to, co stanowi tajemnicę adwokacką, jest jedną z głównych kwestii rzecznictwa. Co do niej, jest tak ogromna ilość debaty, która od dawna przerodziła się w prawdziwe dyskusje, a osoby nią zainteresowane jeszcze wieki później nie mogą zrozumieć, co to naprawdę jest. Koncepcja, która pojawiła się w Imperium Rzymskim nawet teraz, jest tak kontrowersyjna, że uczeni i prawnicy po prostu nie mogą dojść do tej samej opinii. W tym artykule omówimy, czym jest tajemnica prawnika, a także jej główne cechy i odpowiedzialność prawników za ujawnienie.
Tajemnica
Zanim przejdziesz bezpośrednio do koncepcji tajemnicy adwokackiej, powinieneś zrozumieć, co dokładnie po rosyjsku znaczy słowo „sekret”. Według oficjalnej interpretacji ma to jednocześnie dwa znaczenia: wszystko ukryte i nieznane, a także coś ukrytego przed innymi osobami. Jak można zrozumieć, w praktyce prawnej drugie znaczenie jest szeroko stosowane, co oznacza, że niektóre informacje powinny być znane tylko pewnemu kręgowi ludzi. Co więcej, takie informacje mogą odnosić się do informacji z dowolnej sfery - osobistej, zawodowej, oficjalnej - jest dla nich powszechne, że dostęp do nich powinien być bardzo ograniczony.
Potrzeba tajemnicy prawnika
Zgodnie z Konstytucją Federacji Rosyjskiej absolutnie każda osoba ma prawo do wykwalifikowanej pomocy prawnej. I jest całkiem naturalne, że zwracając się do obrońcy, ludzie chcą uzyskać nie tylko pomoc, ale także zachować pewne tajemnice. Dlatego gwarancje tajemnicy adwokackiej są tak nierozerwalne - pozwalają dwóm osobom - obrońcy i oskarżonemu działać w atmosferze pełnego wzajemnego zaufania, czego nie można byłoby osiągnąć w innych sytuacjach. Ponadto instytucja ta pomaga również we wdrażaniu normalnego procesu sądowego.
Koncepcja
Jak widać, tajemnica adwokata pojawia się tam, gdzie adwokat otrzymuje pewne informacje, które w jakiś sposób można skierować w celu skazania oskarżonego. Informacje te powinny być bezpośrednio ukryte przed sądem, ponieważ mogą być interpretowane w różnych kierunkach. Ponieważ sama działalność prawników polega na doprowadzeniu sądu do wniosku, że osoba chroniona przez nich jest niewinna, ujawnienie informacji, które potęgują winę oskarżonego, może postawić prawnika w dziwnej sytuacji. W rzeczywistości tajemnica adwokata sprowadza się w pewnym stopniu do tego, że adwokat nie powinien wspominać nikomu o okolicznościach sprawy ukrytych przed sądem i zachowywać się tak, jakby był dla niego nieznany.
Ramy prawne
Aby lepiej zrozumieć instytucję tajemnicy adwokackiej, należy zapoznać się z istniejącym aktem regulacyjnym, który zabezpiecza ją na poziomie prawnym. Obecnie jest nr 63-ФЗ „O rzecznictwie w Federacji Rosyjskiej” z 31.05.2002. Odwołuje się bezpośrednio do tajemnicy w art. 8 tej ustawy, gdzie podano jej pełną treść.
Tajemnicza treść
W oparciu o istniejące ramy prawne treść tajemnicy adwokackiej odnosi się do wszelkich informacji otrzymanych przez pełnomocnika w ramach wykonywania jego bezpośrednich obowiązków podczas komunikacji z głównym zobowiązanym. Wszystko to prowadzi do tego, że w żadnym wypadku adwokaci nie mogą być wezwani jako świadkowie okoliczności sprawy - to właśnie przez odwołanie się do tajemnicy obrońca może spokojnie milczeć w takiej sytuacji.Ponadto, w odniesieniu do prawników, nie można tak prosto przeprowadzać dochodzeń śledczych ani czynności dochodzeniowych, chyba że zostanie podjęta decyzja sądu.
Attorney Attitude for Secret
Instytucję tajemnicy adwokackiej należy traktować dość restrykcyjnie, ponieważ sama w sobie stanowi wyjątek od normalnego przebiegu procesu. Dlatego nie ma jasnej definicji tego terminu. W istniejącej praktyce zwyczajowo uznaje się, że prawnicy nigdy nie powinni dążyć do uzyskania takich informacji - otrzymują informacje nie w wyniku aktywnej pracy, ale podczas komunikacji z klientem.
Ponadto adwokat w żadnym wypadku nie może udzielić oskarżonemu żadnej porady, która mogłaby w jakikolwiek sposób ukryć otrzymane informacje - po prostu nie powinien ujawniać tajemnic, ponieważ dyrektor musi być całkowicie pewien, że może zaufać swojemu prawnikowi.
Informacje negatywne
Nawiasem mówiąc, zwyczajowo przypisuje się tylko negatywne informacje koncepcji tajemnicy adwokata w Rosji, to znaczy tym, którzy bezpośrednio mówią o winie oskarżonego. W przypadkach, gdy prawnik dowiedział się, że oskarżony oczernia się, próbując chronić inną osobę, może spokojnie przekazać te informacje sądowi, co nie będzie uważane za ujawnienie tajemnicy prawnika. Jednak takie informacje mogą nawet dotyczyć intymnych lub rodzinnych sfer, ale tylko w przypadkach, gdy jest to wymagane ze względu na ochronę. Tak więc, jak można zrozumieć, tajemnica może obejmować tylko fakty, które oskarżają oskarżonego o popełnienie przestępstwa, a także te, które mogą bezpośrednio lub pośrednio wpływać na stopień odpowiedzialności - na przykład oskarżony ukrywa, że został już skazany.
Naruszenie
Jak wiadomo, wymóg nieujawniania jakichkolwiek informacji otrzymanych przez osoby w trakcie ich pracy lub pracy jest jednym z obowiązkowych. Dlatego naruszenie tajemnicy adwokackiej jest przestępstwem podlegającym odpowiedzialności karnej, niezależnie od tego, czy podpisano jakiekolwiek dokumenty niejawne. Osobliwością tajemnicy posiadanej przez prawników jest to, że jest to zasada profesjonalna, a nie oficjalna - w tym przypomina nieco tajemnicę medyczną.
Ogólnie rzecz biorąc, prawo wyraźnie stwierdza, że adwokat nie jest uprawniony do ujawnienia informacji otrzymanych od zleceniodawcy, co czyni tajemnicę w pewien sposób absolutną. Jest to zrozumiałe, ponieważ ślub milczenia prawnika pozwala obywatelom rosyjskim w pełni korzystać z pomocy prawnej bez obawy o rozgłos. Ale jeśli spojrzysz na taką tajemnicę z moralnego punktu widzenia, wyraźnie zobaczysz ludzki dylemat. Wyobraź sobie, że pozwany przyznał prawnikowi, że naprawdę popełnił poważne przestępstwo i jest winny. Jak obrońca może w tym przypadku czuć się porządną osobą, ukrywającą tak ważne dane?
Jak można zrozumieć, zgodnie z sytuacją prawną, powinien on całkowicie milczeć na ten temat, ponieważ każde ujawnienie doprowadzi do ukarania oskarżonego, a zatem prawnik nie będzie działał jako obrońca, jak sugeruje instytucja rzecznictwa, ale jako asystent organów ścigania. Dlatego pojawia się znaczący dylemat, który należy wyjaśnić w ten sposób - aby wypełnić moralny lub zawodowy obowiązek. Nawiasem mówiąc, często naruszenie tajemnic prawnika może prowadzić do tego, że takie działania będą uważane za niegrzeczny czyn zawodowy, a zatem prawnik może zostać wyrzutkiem w swojej społeczności roboczej.
Gwarancje
Ale pomimo smutnej sytuacji adwokata, która została przedstawiona powyżej, jasne jest, że związek między dyrektorem a adwokatem bez obecności tajemnic prawnika był po prostu nie do pomyślenia.Jeśli dana osoba nie jest pewna, czy wszystkie tajemnice przekazane prawnikowi nie pozostaną nieujawnione, instytucja zawodu prawnika po prostu zniknie. Dlatego istnieją pewne gwarancje, które akceptują ustanowienie relacji zaufania. Oto niektóre z nich:
- Obecność artykułu w Kodeksie karnym Federacji Rosyjskiej stwierdzającego, że prawnicy nie mogą ujawnić informacji podlegających karze na podstawie artykułu 310.
- Zakaz przesłuchania prawnika w charakterze świadka.
- Zezwolenie na spotkania prawnika i oskarżonego nieograniczoną liczbę razy na osobności.
- Całkowity brak kary za brak zgłoszenia.
Ponadto istnieje szereg innych gwarancji, które pozwalają na pełne wykorzystanie prawników w celu zbudowania obrony i wykonywania normalnych czynności.