„Aleator” z łacińskiego „alea” to hazard, aleator to hazardzista. W związku z tym transakcja alimentacyjna jest ryzykowną umową, której wykonanie zależy od pewnych warunków, o których strony nie są świadome w momencie zawarcia umowy. Takie transakcje istnieją od ponad stu lat, odniesienia do nich znajdują się w źródłach rzymskiego prawa prywatnego. Ludzie zawsze kochali i lubią teraz podejmować ryzyko, a motywacją jest nie tylko zysk materialny. Wielu ludziom podoba się proces oczekiwania na wynik, gdy nie ma na to wpływu, wszystko, jak mówią, jest w rękach Boga.
Podstawowe pojęcia
Zgodnie z rosyjskim prawem wszystkie gry hazardowe, loterie, losy loterii, zakłady, niektóre pilne transakcje wymiany, a także transakcje zakupu / sprzedaży mieszkań, z zastrzeżeniem materialnej konserwacji sprzedającego, są uważane przez rosyjskie za Aleatorial. Umowa Aleator nie jest uważana za publiczną, ponieważ nie można jej w pełni uznać za umowę o świadczenie usług. Umowy są wyłącznie warunkowe. Wynika to z faktu, że realizacja praw i obowiązków, a także realizacja niektórych działań, są ustalane w zależności od wystąpienia wcześniej uzgodnionych warunków.
Co to jest gra?
Ta gra była, jest i będzie integralną częścią ludzkiej natury. Jego wielowymiarowość jest niekwestionowana. W słownikach grę definiuje się jako działanie, które jest przeprowadzane wyłącznie dla przyjemności, niezależnie od jej przydatności i celu. Ta działalność jest przeciwna pracy i pracy. W związku z tym gra jest koncepcją zbiorową, która jest zwyczajowo określana różnymi formami działalności ludzkiej, które nie zawsze podlegają jurysdykcji prawnej, ponieważ nie podlegają one regulacji prawnej. Regulacje prawne podlegają stosunkom społecznym o charakterze gospodarczym, społecznym i politycznym. Ale jeśli weźmiemy pod uwagę hazard w kontekście transakcji alimentacyjnych, to wciąż istnieje przedmiot regulacji prawnej: organizacja procesu gry, udział w nim, a także wypłata wygranych.
Hazard
W historii rozwoju naszej cywilizacji stosunek do hazardu we wszystkich reżimach państwowych był głównie negatywny, ponieważ cała działalność hazardowa była uważana za źródło nielegalnego wzbogacenia zwycięzców kosztem bankrutujących przegranych. Jeśli chodzi o praktykę legislacyjną regulującą gry i zakłady, w większości krajów świata opracowano dwa systemy. Co więcej, z jedną grą i zakładem pod całkowitym zakazem, takie działania są ścigane przez prawo. Inny system ogranicza je, nie hamując ich całkowicie.
Co sądzisz o grach hazardowych w Rosji?
Zgodnie z obowiązującymi przepisami rosyjskimi nie ma całkowitego zakazu hazardu, ale państwo znacznie ogranicza tę sferę public relations. Kodeks cywilny zwraca uwagę na gry i zakłady w rozdziale 58: „Prowadzenie gier i zakłady”. Ogólne znaczenie tego artykułu w negatywnym stosunku państwa, jako instytucji społeczeństwa, do organizacji hazardu.
Należy zauważyć, że transakcje sporne jeszcze nie były praktycznie poważnie regulowane do niedawna, a teraz żaden artykuł kodeksu cywilnego nie zawiera definicji tego rodzaju umów transakcyjnych, a tym bardziej umów zawieranych w celu organizowania gier i zakładów. Wpływa to na fakt, że nie ma jasnych zasad regulujących treść umowy sądowej.Nie jest możliwe uzgodnienie nawet prawnej i wystarczającej definicji pojęć „gra” i „zakład”. Ale po uważnym przeczytaniu kodu można znaleźć wskazówki, że relacje między organizatorami gier i zakładów a uczestnikami są oparte na umowie. Prawo podatkowe zawiera cechy gier i umów bukmacherskich, zgodnie z którymi hazard jest umową o wygranej, która wiąże się z pewnym ryzykiem (np. Los na loterię).
Kto zawiera takie umowy?
Niniejsza umowa jest zawierana przez dwóch lub więcej uczestników między sobą lub z organizatorami zakładu hazardowego (loterii) zgodnie z ustalonymi w nim zasadami. Zakłady są również umową opartą na wygranych, opartą na ryzyku. Osobno należy wspomnieć, że zakłady są również uważane za hazard. Oczywiście jest to nieodłączne od głównych cech charakterystycznych dla nich. Ale możesz także mówić o znaczących różnicach, z którymi można rozróżnić te pojęcia. Zasadniczo chodzi tutaj o to, że podczas gry uczestnicy mogą wpływać na wynik gry, podejmując dowolne działania, ale zakład nie daje takiej możliwości. Wspólną cechą jest to, że tylko jedna strona może być zarówno zwycięzcą, jak i przegranym. Ale ostateczny wynik gry lub zakładu zależy od wydarzenia, którego nie można z góry powiedzieć, że nadejdzie. Transakcje wymiany są również uważane za aleatoryjne, ponieważ nie wiadomo z góry, jak odbędzie się aukcja, kto wygra, a kto przegra. Takie transakcje są uważane za kontrakty zarejestrowane przez giełdę i zawarte między oferentami. Przedmiotem transakcji są towary, dla których prowadzony jest handel.
Muszę powiedzieć, że prawo cywilne utożsamia loterie i loterie z grami opartymi na ryzyku i mówi nam, że loterie są formą zakładów. Prawo podatkowe definiuje pojęcie „hazardu” jako epitet hazardu, który obejmuje również gry sportowe w tej kategorii, ale z drugiej strony za pomocą tego terminu można uzyskać wyraźną gradację w organizowaniu gier hazardowych przez specjalne osoby. Gry sportowe nie podlegają kodeksowi cywilnemu, ponieważ wynik meczu, na przykład meczu piłki nożnej, zależy wyłącznie od umiejętności zawodników, a nie od okoliczności lub szczęścia. Przedmiotem uregulowań podatkowych i cywilnych w Federacji Rosyjskiej jest wyłącznie hazard, w wyniku którego zysk jednej ze stron jest wygrany, a druga strata oparta na ryzyku lub szansie.
Obowiązki alarmowe
Zobowiązania wynikające z gier i zakładów mają przede wszystkim naturalizację, to znaczy, że obywatel, po zawarciu umowy dotyczącej gry i zakładów, traci prawo do roszczenia. Ustanowiono wyjątek dla wymagań osób biorących udział w grach i zakładach pod wpływem oszustwa, aktów przemocy, gróźb, złośliwych umów z organizatorem gier lub zakładów.
Ponadto uwzględniono tu również przypadki niewypłacania wygranych przez organizatorów, co daje prawo do żądania odszkodowania za szkody spowodowane naruszeniem umowy. Obywatele i osoby prawne, które brały udział w grach i zakładach, organizowane i przeprowadzane bez uzyskania pozwolenia, a także uczestniczyły w loterii zorganizowanej przez indywidualnego przedsiębiorcę, nie mogą rościć sobie prawa do ochrony swoich interesów w sądzie. Kiedy obywatele żądają ochrony swoich uzasadnionych interesów, należy pamiętać, że umowy dotyczące gier i zakładów zawierane z osobą, której wiek nie osiągnął 18 lat, są niezgodne z prawem. Czy transakcje giełdowe są legalne?
Loteria
Nadal trwa debata na temat charakteru loterii. Kodeks cywilny mówi nam, że zabezpieczenie = dokument potwierdzający niektóre prawa własności, których wdrożenie jest możliwe po przedstawieniu. Los na loterię spełnia powyższe wymagania.Ma formę dokumentu, otwartą listę szczegółów, wyznaczoną przez prawo, i potwierdza prawo do udziału w losowaniu oraz prawo do wygranej, jeśli taka istnieje. Jest to doskonały przykład porozumienia aleatoryjnego.
Możemy zatem stwierdzić, że los na loterię stanowi zabezpieczenie, ponieważ można na nim wygrać, a fakt ten nie zależy od woli wierzyciela ani woli dłużnika. Ale jest mały niuans. Los na loterię można uznać za zabezpieczenie dopiero od momentu ustalenia wygranej. Bilet przy zawieraniu umowy loterii będzie pisemnym potwierdzeniem tego faktu prawnego, jednak prawo, na podstawie którego uczestnik może żądać gry, nie wynika z losu, ale z samej umowy.
Jakie inne transakcje cywilnoprawne?
Umowy dotyczące gier i zakładów
Umowy dotyczące gier losowych i zawierania zakładów są zgodne, gdy pewne prawa i obowiązki powstają od momentu zawarcia umowy, na przykład zakup losu na loterię jest wyrazem takiej umowy. I mogą być prawdziwe, od momentu, gdy gracze dokonali zakładów, czyli utworzono bank. Istnieje jednak coś takiego jak loteria stymulująca, tzn. Prawo do udziału w niej nie jest związane z płatnościami, a fundusz nagród jest tworzony przez organizatora loterii na własny koszt. Gracz, stawiając zakład lub stawiając zakład, wchodzi odpowiednio do gry, zgadza się przestrzegać warunków gry w celu ustalenia zwycięzców. Zatem zgodnie z niniejszą umową obie strony: zarówno gracz, jak i organizatorzy gier mają swoje prawa i obowiązki. Organizator jest zobowiązany do zapewnienia warunków gry i wypłacenia wygranej, jeśli tak się stanie, gracz zgadza się przestrzegać zasad. Przy zawieraniu zakładu taka umowa nakłada obowiązki tylko z jednej strony: organizator musi wypłacić wygrane. Rozważ główne aspekty takich transakcji cywilnych.
Strony transakcji
Jedna strona takiej transakcji (organizator) może być reprezentowana jako: Federacja Rosyjska, podmiot Federacji Rosyjskiej, formacja miejska, osoba zaangażowana w organizację i prowadzenie gier hazardowych. Druga strona (uczestnik) to osoba fizyczna lub prawna, która bierze udział w grze hazardowej i zawiera umowę o wygranej na podstawie ryzyka z organizatorem lub innym uczestnikiem.
Organizatorzy loterii mogą być osobami prawnymi, ale nie osobami fizycznymi. Każda kompetentna osoba, która ukończyła 18 lat, może być graczem biorącym udział w grach hazardowych. Umowy Aleator mogą być zawierane ustnie (ustnie) lub pisemnie (dosłownie). Warto zauważyć, że w przypadku ustnej formy transakcji można wydać dokument potwierdzający jej wykonanie, na przykład czek. Nie zmienia to formy umowy. Zasadnicze warunki transakcji, oprócz ceny, obejmują warunki dotyczące okresu, w którym rozgrywane są gry, oraz procedury określania wygranej, jej wielkości. Prawa i obowiązki stron wynikają z samej umowy, prawodawca nakłada jedynie na organizatora obowiązek wypłaty wygranych w standardowym terminie lub w terminie nieprzekraczającym dziesięciu dni od momentu ustalenia wyników.
Ryzyko transakcji
Nie wiadomo z góry, która ze stron transakcji, po wystąpieniu (niewystąpieniu) pewnych okoliczności, stanie się wierzycielem, a kto dłużnikiem; Ryzyko, czyli równe zwycięstwo i przegrana, będzie zależeć od okoliczności określonych z góry, przed transakcją. Kwestionowane jest jedynie wystąpienie (nieistnienie) okoliczności. W końcu są to ryzykowne kontrakty.
Transakcje na instrumentach pochodnych
Niektóre transakcje futures, takie jak kontrakty forward, są zrównane z zakładami, argumentując, że transakcja nie ma celu biznesowego.Innymi słowy, ryzyko związane z tymi transakcjami nie jest uważane za zwykłe ryzyko w biznesie, oczywiście, że stwarza to problemy w praktyce sądowej. Istnieje duże ryzyko przy zawieraniu transakcji na instrumentach pochodnych, ponieważ zawsze istnieje przerwa czasowa między momentem zakończenia transakcji a jej wykonaniem.
Przeanalizowaliśmy koncepcję i rodzaje transakcji aleatoryjnych.
Podsumowując
Podsumowując, możemy powiedzieć, że umowy ubezpieczeniowe są również określane jako umowy umowne. Jednak zdaniem ekspertów umowy te nie mają wszystkich oznak aleatoryjnych i nie mogą być traktowane jako takie. Na przykład w ramach umowy ubezpieczenia nie jest jasne, jakie ryzyko ponosi ubezpieczający, a kwalifikacja zdarzenia ubezpieczeniowego jako zdarzenia nieznanego w transakcji jest wysoce wątpliwa z etycznego punktu widzenia. Tak więc, zdaniem większości ekspertów, gry, zakłady bukmacherskie, loterie, a także transakcje wymiany powinny być klasyfikowane jako transakcje typu aleatory.