Waga analityczna: struktura i zasady kompilacji

Głównym zadaniem finansowym każdej firmy jest zwiększenie jej aktywów. W tym celu firma musi stale utrzymywać rentowność w tworzeniu optymalnej struktury bilansu. Jednocześnie porównawczy bilans analityczny stanowi główną podstawę informacyjną do opracowywania i przyjmowania decyzji zarządczych dotyczących planowania, analizy, kontroli i audytu funduszy spółki i jej zasobów.

Wykorzystanie wagi analitycznej we współczesnych przedsiębiorstwach jest obecnie bardzo szerokie. Zawiera główne wskaźniki finansowe, które są następnie wykorzystywane do obliczania różnych wskaźników finansowych, co pozwala scharakteryzować stan firmy w danym momencie lub przewidzieć ją w przyszłości.

Można powiedzieć, że na ogół równowaga analityczna jest podstawą wielu decyzji zarządczych i finansowych w firmie. Zgodnie z otrzymanymi danymi prognozowany jest finansowy i gospodarczy przebieg rozwoju firmy w przyszłości.

Wykorzystanie danych z salda analitycznego jest również konieczne w procesie identyfikowania nadwyżki lub niedoboru głównych źródeł składnika aktywów przy badaniu dostępności środków własnych i pożyczonych. Ocenia także prawdopodobieństwo bankructwa i badanie sytuacji finansowej spółki.

Pojęcie i istota

Przez saldo analityczne należy rozumieć zagregowaną formę bilansu. Dokonuje specjalnego przegrupowania głównych artykułów formularza nr 1, dzięki czemu możliwa jest ocena stanu zarówno funduszy spółki, jak i głównych źródeł tworzenia nieruchomości. Tutaj można również znaleźć dane dotyczące rzeczywistej wartości aktywów firmy zaangażowanej w działalność gospodarczą.

Jest jedna zasada: artykuły bilansu analitycznego przedsiębiorstwa muszą być rozdzielane zgodnie ze stopniem płynności aktywów. Wymagana jest również pilność obowiązków.

W skrócie, cel wagi analitycznej jest przedstawiony w postaci następujących pojęć:

• Badanie wskaźników zarówno w poziomie, jak i w pionie.
• Analizy głównych trendów pozycji bilansowych.
• Identyfikacja błędów w obliczeniach księgowego.

Spotkanie

Analiza bilansu porównawczego pozwala uzyskać informacje i dane w następujących obszarach:

1. Obliczanie wartości aktywów obrotowych i długoterminowych, a także źródeł ich finansowania: analiza dynamiki i struktury.
2. Identyfikacja pozycji bilansowych o przewyższających stopach wzrostu.
3. Strukturalny udział aktywów pod względem należności i zapasów.
4. Zróżnicowanie zobowiązań według stopnia pilności płatności.
5. Obliczanie udziału zasobów własnych spółki

Podczas przeprowadzania takiej analizy szczególną uwagę zwraca się na te elementy, które zajmują maksymalny lub największy udział w strukturze. Szczególnie brane są pod uwagę te artykuły, które również gwałtownie rosną lub maleją.

Analiza za pomocą technik poziomych i pionowych umożliwia ocenę i ustalenie wielkości i dynamiki nieruchomości firmy oraz jej poszczególnych elementów.

Złożenie formularza

Główną cechą bilansu analitycznego (w przeciwieństwie do prostej rachunkowości) jest to, że zawarte w nim artykuły nie muszą być dokładnie i szczegółowo odszyfrowane, ale można je przedstawić w postaci określonych grup. Oznacza to, że brakuje głębokiej ziarnistości wskaźników. Prezentacja tego typu raportu opiera się na tej funkcji.

Bardziej przejrzystą formę można przedstawić w poniższej tabeli:

W tej tabeli należy uwzględnić wszystkie istniejące wartości firmy i obliczyć wskaźniki:

• Struktury (w% całkowitego salda).
• Dynamika w jednostkach bezwzględnych (w tysiącach rubli).

Możliwe jest również obliczenie stóp wzrostu w% na początku roku. Ten formularz pozwala na wyciągnięcie najbardziej zrozumiałych i wygodnych wniosków na temat zmiany pozycji bilansu, a także wykorzystanie konkretnych danych do obliczenia wskaźników w analizie finansowej.

Zastosowanie w procesie analizy

Bardzo często przy przeprowadzaniu analizy finansowej i obliczaniu wskaźników ważnym źródłem informacji jest stan majątku obrotowego spółki i ich poszczególnych elementów. W procesie badawczym zwraca się szczególną uwagę na badanie aktywów obrotowych: ich dynamiki i struktury.

Istnieją dwie opcje przeprowadzania analiz: metody poziome i pionowe. Podczas przeprowadzania analizy sytuacji finansowej przedsiębiorstwa obie te metody są stosowane równie często.

Analiza pozioma

Jego cechą jest to, że porównuje ze sobą wskaźniki okresów sprawozdawczych i bazowych. Oznacza to, że szacowana jest dynamika szeregu wskaźników i wartości bilansowych, które powstają w bieżącym okresie w stosunku do przeszłości. Jednocześnie okres porównawczy może wynosić rok lub pół roku, a nawet kwartał. Dla uproszczenia analizy stosuje się dwa okresy: bieżący i przeszły. Jednak w celu bardziej dogłębnego zrozumienia szeregu procesów finansowych i gospodarczych można zastosować trzy lata lub dłużej. Wszystko zależy od celu analizy.

Taka analiza zapewnia następujące możliwości:

• Dokładne badanie dynamicznych procesów w kilku okresach działalności firmy.
• Definicja wniosków dla dalszej udanej pracy.
• Badanie poszczególnych dynamicznych procesów, na przykład wzrost lub zmniejszenie zobowiązań, marża zysku i tak dalej.

Jest to analiza horyzontalna, która ujawnia kierunki właściwych decyzji finansistów spółki w zakresie eliminacji różnych zidentyfikowanych problemów i odchyleń.

Analiza pionowa

Pomimo faktu, że cel analizy pionowej jest podobny do celu analizy poziomej, istnieje wiele różnic w metodologii ich wdrażania.

Jeśli analiza pozioma działa ze wskaźnikami bezwzględnymi, wówczas przy przeprowadzaniu analizy pionowej konieczne jest zastosowanie wskaźników względnych. Kiedy więc jest przeprowadzane, poszczególne elementy bilansu są uważane za część grupy, na przykład zapasy lub należności w strukturze aktywów obrotowych, pożyczki w strukturze zobowiązań krótkoterminowych. W procesie analizy ujawnia się związek strukturalny między poszczególnymi elementami pozycji bilansu w stosunku do całkowitej wartości składnika aktywów lub zobowiązania.

Ponadto, zgodnie z wynikami ujawnionych frakcji strukturalnych poszczególnych elementów wagi analitycznej, możemy już zastosować technikę analizy poziomej. Ten moment polega na śledzeniu dynamicznych procesów w strukturze. Na przykład, po ustaleniu udziału zobowiązań w strukturze pasywów, na następnym etapie możesz zastanowić się, jak ten udział zmienił się w ciągu dwóch lub trzech lat w firmie.

Metoda tworzenia i kompilacji

Jak wspomniano powyżej, saldo to uzyskuje się, grupując artykuły z bilansu analitycznego firmy. W takim przypadku zastosowanie mają dwie najpopularniejsze zasady w procesie analizy: płynność i pilność.

Przy opracowywaniu bilansu analitycznego zasadą płynności jest podział wszystkich aktywnych funduszy spółki na cztery duże grupy:

1. Aktywa o wysokiej płynności.Należą do nich fundusze, które są gotówką lub są w stanie bardzo szybko stać się.
2. Aktywa, które są szybko realizowane. Obejmuje to z reguły wszystkie należności, które można spłacić w krótkim okresie, to znaczy przez okres do 12 miesięcy.
3. Aktywa, które są powoli sprzedawane. Obejmuje to zapasy surowców, materiałów, towarów, a także należności o wysokim okresie zwrotu, czyli przez okres dłuższy niż 12 miesięcy.
4. Aktywa, których nie można zaklasyfikować jako bieżące. Są to budynki, budowle, czyli aktywa trwałe.

Uwzględnij zasadę pilności przy tworzeniu równowagi analitycznej. Podczas korzystania z niego powstają artykuły odpowiedzialności w następujących obszarach:

• Zobowiązania, które są bardzo pilne, takie jak zobowiązania.
• Zobowiązania krótkoterminowe i krótkoterminowe: pożyczki i pożyczki na okres do 1 roku.
• Zobowiązania długoterminowe: pożyczki na okres dłuższy niż 1 rok i obligacje.
• Zobowiązania związane z kategorią stałych: kapitał docelowy, zysk i rezerwy.

Należy zauważyć ważną cechę: suma wszystkich aktywów utworzonych na podstawie płynności jest równa sumie wszystkich zobowiązań utworzonych na podstawie pilności.

Problemy z formowaniem równowagi

Główna trudność w tworzeniu porównawczej wagi analitycznej polega na jej komplikacji. Aby rozwiązać ten problem, obecnie proponuje się uproszczenie jego struktury i przegląd grupowania funduszy. To jest kierunek jego poprawy.

Cechy udanego bilansu są następujące:

• Rzeczywistość jego wskaźników i ich osiągnięcie.
• Dostępność wsparcia informacyjnego dla wszystkich użytkowników wagi (zewnętrznych i wewnętrznych).

W studium koncepcji rzeczywistości bilansu analitycznego warto szczególnie zauważyć, że oceny jego artykułów odpowiadają rzeczywistości obiektywnej. Pojęć prawdomówności i rzeczywistości równowagi nie należy mylić. Zrównoważony bilans może być prawdziwy, ale nierealny. Głównym sposobem na osiągnięcie prawdziwości jest umiejętność uzasadnienia wskaźników bilansowych dokumentacją i źródłami (zapisy kont księgowych, obliczenia księgowe, rejestry zapasów). Głównym punktem obserwowania prawdziwości salda jest uzgodnienie zapisów kont dla rachunkowości analitycznej i syntetycznej w trakcie przygotowywania.

Ważnym problemem przy zestawianiu wagi jest niski stopień analityczności, który jest związany z ograniczeniami informacyjnymi wielu wskaźników wagi. Jak wiadomo, odzwierciedla on skład nieruchomości spółki i jej zobowiązań, ale nie ma informacji na temat czynników, pod wpływem których rozwinęła się ta struktura. Dlatego do ustalenia tego drugiego potrzebne są bardziej szczegółowe informacje na temat procesów zaopatrzenia w firmie, jej procesów organizacyjnych, struktury i działań inwestycyjnych. Informacje te są często wewnętrzne. Można go zaklasyfikować jako „tajemnicę handlową” firmy. Dlatego jego użycie jest ograniczone w procesie analizy.

Ponadto waluta bilansowa nie zawsze dokładnie odzwierciedla rzeczywistą kwotę funduszy firmy. Wynika to z faktu, że ocena równowagi analitycznej opiera się na wartości księgowej wskaźników, a nie na rynku. Na przykład zapasy mogą być odzwierciedlone w bilansie w odniesieniu do faktycznych wydatków poniesionych na ich produkcję i zakup, a należności uwzględniają narzut w cenie sprzedaży produktów, który jest wyższy niż jego koszt. Zwracamy również uwagę na wpływ inflacji na różnicę między wartością księgową a rzeczywistą. Takie momenty można wyeliminować, stosując inne formy raportowania (oprócz bilansu), które są również wykorzystywane w procesie analizy sytuacji finansowej.

Przykład równowagi i analiza

Rozważ porównawczą równowagę analityczną na przykładzie warunkowej spółki handlowej LLC „Orion”.Dla jasności wyobraź to sobie w poniższej tabeli.

Przykład zgłoszenia przez Orion LLC na lata 2015-2017. Wszystkie wskaźniki są przedstawione w rublach.

Dane z horyzontalnej analizy bilansu LLC Orion pozwalają stwierdzić, że w 2017 r. Nastąpił wzrost sumy aktywów spółki o 779 943 tys. Rubli, głównie ze względu na wzrost wartości aktywów trwałych o 63 720 tys. Rubli. , a także ze względu na wzrost aktywów obrotowych o 716 223 tysięcy rubli. Wzrost kwoty kapitału obrotowego został spowodowany wzrostem kwoty zobowiązań długoterminowych o 497 814 tysięcy rubli, a także zobowiązań krótkoterminowych o 313 461 tysięcy rubli.

W następnym etapie rozważamy zastosowanie metodologii analizy pionowej bilansu analitycznego firmy w poniższej tabeli.

Metodologia pionowa zastosowana w Orion LLC na lata 2015–2017. (%)

Jak widać z tabeli, udział aktywów obrotowych w strukturze salda analitycznego jest maksymalny. Ponadto zauważalna jest tendencja do wzrostu tego udziału o 7,4% do 2017 r. W związku z tym udział aktywów trwałych jest zmniejszony o 7,4% do 2017 r. W strukturze zobowiązania bilansowego maksymalny udział kapitału własnego. Do 2017 r. Jest gwałtownie zmniejszony o 48,9%, co negatywnie wpływa na strukturę bilansu. Udział zobowiązań długoterminowych do 2017 r. Rośnie o 34,2%, a krótkoterminowych - o 14,8%.

Pozytywne wyniki oceny skonsolidowanego salda analitycznego to następujące trendy:

1. Wzrost wartości waluty bilansowej w 2017 r.
2. Tempo wzrostu aktywów obrotowych (241,8%) przekracza tempo wzrostu aktywów trwałych (145,4%).
3. Kapitał własny organizacji wynosi ponad 50%, ale tylko w 2015 i 2016 r.

Przedstawiona forma wagi analitycznej ma jednak cechy negatywne:

• Kapitał własny organizacji w 2017 r. Wynosi poniżej 50%.
• Tempo wzrostu zobowiązań długoterminowych (5614%) i zobowiązań krótkoterminowych (467%) przewyższa tempo wzrostu kapitału własnego (94%).
• Tempo wzrostu należności (1241%) i zobowiązań (467,2%) znacznie się różni.

Jednak przedstawiony analityczny bilans i jego przykład nie dostarczają inwestorowi pełnych informacji na temat skuteczności Orion LLC w badaniu sytuacji finansowej. Pozwalają jedynie ocenić aktualny stan i dynamikę aktywów i pasywów firmy.

Sposoby poprawy struktury równowagi

Stworzenie idealnej równowagi firmy jest prawie niemożliwe. W tym celu analizują sytuację finansową przedsiębiorstwa. W trakcie jego kompilacji zawsze identyfikowane są negatywne trendy wymagające poprawy. Rozważ najbardziej typowe możliwe sposoby poprawy struktury porównawczej wagi analitycznej. Wśród tych obszarów można zidentyfikować:

1. Wykorzystanie specjalistycznych programów komputerowych w celu zapewnienia automatyzacji procesów księgowych firmy.
2. Zbliżenie istniejących rosyjskich standardów rachunkowości do standardów międzynarodowych.

Istniejące niedociągnięcia w zakresie poprawy wsparcia informacyjnego użytkowników wagi są związane z wykorzystaniem nowoczesnych narzędzi automatyzacji. Głównym zadaniem jest optymalizacja przepływu informacji w firmie w zakresie informacji księgowych oraz w kierunku wykorzystania międzynarodowych standardów, solidnego systemu klasyfikacji, kodowania i przetwarzania danych. Obejmuje to również rozwój form i metod rachunkowości w rachunkowości, wykorzystanie komputeryzacji i nowoczesnego oprogramowania.

Wprowadzenie procesów automatyzacji pozwala usprawnić algorytm obliczania wskaźników w przygotowaniu wagi analitycznej i jej analizy, aby poprawić jakość informacji ekonomicznej.

Należy zauważyć, że zastosowanie automatyzacji pozwala również skrócić czas odbioru i przetwarzania operacyjnych informacji księgowych dotyczących stanu pozycji bilansowych i aktywów gospodarstwa domowego.

Zalecenia dla profesjonalistów

Główne wskazówki dotyczące poprawy struktury bilansu w procesie analizy sytuacji finansowej są następujące:

• Przeszacowanie środków trwałych w kierunku zwiększenia ich wartości (bilans).
• Uzupełnienie kapitału zakładowego spółki.
• Dodatkowe wkłady założycieli i akcjonariuszy w kapitał własny spółki.
• Zmniejszenie udziału zobowiązań krótkoterminowych poprzez zmniejszenie kwoty pożyczek i pożyczek, a także zmniejszenie zobowiązań do zapłaty.
• Wzrost udziału aktywów płynnych, wzrost kapitału obrotowego.
• Przyspieszenie obrotu aktywami poprzez skrócenie cyklu produkcyjnego, usprawnienie pracy z dłużnikami, wzmocnienie dyscypliny płatniczej.
• Zmniejszenie bieżących zobowiązań.
• Zmiana źródeł finansowania w kierunku ich długoterminowości.
• Zmniejszenie udziału mniej płynnych aktywów (środków trwałych) poprzez sprzedaż nadwyżek aktywów i zapasów.

Zastosowanie nawet jednego (lub lepiej kilku) powyższych narzędzi może poprawić strukturę bilansu i wpłynąć na sytuację finansową firmy.