Wraz z gospodarką rynkową pojawiło się wiele koncepcji ekonomicznych. Jednym z nich jest fundusz inwestycyjny. Zarządza inwestycjami wielu inwestorów. Zarządza pieniędzmi dla zysku.
Fundusz inwestycyjny czekowy powstał w Rosji w latach 90. jako ekonomiczne narzędzie wejścia w gospodarkę rynkową.
Okoliczności wystąpienia
Podczas zmiany gospodarki z planowanej na rynkową pojawiło się niezwykłe narzędzie inwestycyjne.
Aby stworzyć prywatną własność w kraju, rząd postanowił przeprowadzić ogólną prywatyzację. Własność państwowa została podzielona na części w kategoriach pieniężnych. Dla całej ludności pracującej w kraju.
Posiadanie jednej takiej akcji zabezpieczone było kuponem - zabezpieczeniem rządowym. Kupony były bezpłatne dla tych, którzy pracowali. I możesz je kupić. W zależności od obiektu staje się własnością.
Fundusz inwestycyjny czekowy został utworzony w celu profesjonalnego zarządzania inwestycjami reprezentowanymi przez te kupony.
Wkłady uczestników funduszu (inwestorów) tworzą jego kapitał zakładowy. Fundusze ogólne są inwestowane w obieg w celu generowania dochodu. Jest to podstawa istnienia funduszu inwestycyjnego.
Prywatyzacja miała miejsce w całym kraju. Podlegała temu cała własność państwowa odziedziczona przez Rosję po rozbiorze Związku Radzieckiego.
Prywatyzacja spowodowała ogromną liczbę oszustw typu shadow. Prawo regulujące przejście własności państwowej na prywatną nie istniało.
Organizacja „People's Check Investment Fund” pojawiła się w 1993 roku. Każdy mógł tam wejść, gdyby tylko kupon był pod ręką.
O kuponie
Sbierbank Rosji wystawił czeki prywatyzacyjne. Bezimienne rządowe papiery wartościowe. Ich liczba została dokładnie obliczona. Posiadanie ich było dozwolone każdemu obywatelowi.
Funkcje kuponów:
- wyznaczył wartość 10.000 rubli;
- cena jego emisji wyniosła zaledwie 25 rubli;
- rzeczywista cena zakupu zależała od podaży i popytu;
- zakup / sprzedaż nie jest regulowany; nikt nie był zainteresowany wiekiem nabywcy ani jego działalnością;
- w zamian za kupon przyznano akcje funduszy lub przedsiębiorstwa;
Po otrzymaniu paczki kuponów ludzie poczuli się milionerami.
Nikt nie wiedział, jak pozbyć się hipotetycznych milionów zwykłych obywateli.
Cecha działalności funduszu czekowego
Istnieją dwie główne cechy pracy:
- Nie tworzy osoby prawnej.
- Działania organizacji obejmują zarządzanie depozytami.
Te cechy były nieodłączne od wszystkich funduszy czekowych powstałych po rozpadzie ZSRR.
Mężczyzna wszedł do funduszu inwestycyjnego. Jego wkład został przeniesiony na zaufanie. W ten sposób otrzymał udział inwestycyjny, będący częścią dochodów funduszu. Prawo to zostało potwierdzone przez akcje organizacji funduszy.
Dokumenty „Ludowego Funduszu Inwestycyjnego” nie precyzowały obowiązku odkupu akcji własnych od inwestorów. Podobnie zrobiły wszystkie fundusze czekowe w Rosji w latach 90.
Podobne organizacje były piramidami finansowymi. Środki czekowe nie były gwarantowane akcjonariuszom bezpieczeństwa i zwrotu z inwestycji.
Rozpoczęcie działalności
Ustanowienie funduszu inwestycyjnego czekowego było możliwe dopiero w 1993 r. Rozpoczęto tworzenie ustawodawstwa w tej dziedzinie działalności gospodarczej. Założono, że w warunkach rozwoju rynku utworzone fundusze zaczną inwestować w branże i programy gospodarcze „jak na Zachodzie”.
Fundusz Inwestycyjny Czek Ludowy był największy.
Deklarowane niezawodne bezpieczeństwo zainwestowanych środków.Nie zaoferował deponentom otrzymywania dywidend z akcji jako dużego zwrotu z inwestycji.
Pomimo pozornego sukcesu (przychody z działalności w wysokości 50 milionów rubli, 600 tysięcy inwestorów) dywidendy nie zostały wypłacone.
W październiku 1998 r. Ludowy Fundusz Inwestycyjny Czek został zlikwidowany. Zamiast tego powstała otwarta spółka akcyjna, Front Ludowy.
Deponenci zostali zaproszeni do ponownej rejestracji. Propozycje wysyłano zwykłymi listami i reklamowano w gazetach. Nie wszyscy zmienili swoje certyfikaty na akcje nowo utworzonej spółki.
W 2018 r. Wartość akcji Ludowego Funduszu Inwestycyjnego Czekowego, która nie jest, wynosi zero.
Zmiany legislacyjne
Dokumenty funduszy czekowych nie wskazywały, jak odsprzedać akcje z powrotem do funduszu. W końcu zakup akcji był prawnie zabroniony.
Ponadto w przypadku działań przynoszących straty same fundusze inwestycyjne czekowe nie miały prawa do likwidacji ani reorganizacji. Prawo zabraniało tego przez trzy lata od założenia organizacji.
Akcje nie przyniosły dywidend. Rząd stwierdził w 1996 r., Że nie ma skutecznych ram prawnych.
Niestety fundusz inwestycyjny People Check nie powiódł się. Ogromna liczba inwestorów straciła zainwestowane środki.
Od 1999 r. Wszystkie fundusze czekowe zostały poddane reorganizacji:
- w OJSC (otwarta spółka akcyjna);
- w AMF (fundusz inwestycyjny akcyjny);
- w funduszach wspólnego inwestowania (fundusz inwestycji jednostkowych);
- fuzja z innymi organizacjami;
Forma reorganizacji funduszy została wybrana niezależnie. Spośród 700 funduszy czekowych ponownie zarejestrowano tylko 166 organizacji inwestycyjnych.
Jak to się skończyło
OJSC „Fundusz Ludowy” wydany dla inwestorów Certyfikaty własności akcji. W 2006 r. Miała miejsce nowa reforma: połączenie ze spółką akcyjną Energotransbank.
Obowiązki wobec akcjonariuszy Funduszu Ludowego przeszły na bank. Inwestorzy zainteresowali się sposobem sprzedaży akcji.
Kierownictwo banku zapewniło możliwość wymiany na akcje banku. Ale nie zapominaj, że kwota w certyfikacie akcji jest wskazana przed nominałem z 1998 roku. Tak więc należy go zmniejszyć tysiąc razy.
W 2015 r. Bank zaoferował odkup akcji Frontu Ludowego po 108 rubli za akcję. Zakup został przeprowadzony w celu zmniejszenia liczby akcjonariuszy bez prawa głosu.
W 2017 roku, zapytany o sposób uzyskania dywidendy z akcji OJSC Narodniy Front, bank po prostu zaoferował udział w zgromadzeniu akcjonariuszy.
Inwestowanie w naszym kraju rozwija się. Coraz więcej osób dąży do tego nowego rodzaju działalności gospodarczej. Ale po pierwsze, wskazane jest zajmowanie się podstawową wiedzą ekonomiczną i tematem inwestycji.
