Wcześniej w naszym kraju interesy powoda nie były chronione w związku z oczekiwaniem na wykonanie orzeczeń sądowych. Jednak pojawił się teraz astrant. Jest to grzywna naliczana w przypadku niewykonania czynności sądowej. O tym, jak jest stosowany, czy poborca powinien wskazać określone kwoty i kiedy pojawia się obowiązek zapłaty, szczegółowo w artykule.
Koncepcja
Instytut Astrant jest formą stymulowania dłużnika w celu zapewnienia, że wywiązuje się on ze swoich zobowiązań na mocy dobrowolnego orzeczenia sądu. W takim przypadku dłużnik powinien nie tylko wykonać odpowiednie czynności do czasu wykonania orzeczenia sądu, ale także ponieść dodatkowe koszty płatności. Trzeba jednak zrozumieć, że zasłużony nie zastępuje publicznie legalnych sposobów wpływania na dłużnika. Służy jako gwarancja o charakterze cywilnoprawnym, która chroni interesy osób ubiegających się o ochronę międzynarodową w zakresie osobistych stosunków majątkowych i majątkowych.
Dekret nr 22
Koncepcja astranta pojawiła się we Francji w XIX wieku. W Rosji ten mechanizm nie był znany. Dopiero 4 kwietnia w uchwale plenum Naczelnego Sądu Arbitrażowego nr 22 (zwanej dalej „uchwałą nr 22”) określono podstawy Astrant. Dokument odnosi się do następujących uprawnień wierzyciela w odniesieniu do zobowiązań zgodnie z art. 330, 395 i 809 kodeksu cywilnego:
- Roszczenia gwarancyjne w przypadkach nieprzestrzegania decyzji sądu. Oznacza to wypłatę odsetek za wykorzystanie pieniędzy innych osób w wysokości określonej przez sąd w wyniku nieprzestrzegania jego orzeczenia.
- Żądaj nałożenia kary lub odsetek za wszystkie zaległe dni zwłoki.
Artykuł 308.3 Kodeksu cywilnego
W marcu 2015 r. Zmieniono Kodeks cywilny, zgodnie z którym pojawił się artykuł 308.3 „Ochrona praw wierzycieli zobowiązań”. Zgodnie z jego postanowieniami za niewykonanie orzeczenia sądowego dłużnik będzie musiał zapłacić kwotę, która w istocie jest formą przepadku. Odbywa się to z inicjatywy powoda. Konkretna kwota jest określana przez sądy na podstawie okoliczności sprawy.
W praktyce szczególne znaczenie ma paragraf 2 art. 308 ust. 3 kodeksu cywilnego, który stanowi, że zastosowanie kary sądowej (zasłużonej) nie zwalnia dłużnika z odpowiedzialności za niewypełnienie zobowiązań lub ich nienależyte wykonanie. Oznacza to, że dłużnik może być jednocześnie obciążony odsetkami za wykorzystanie pieniędzy i funduszy innych osób w związku z niezastosowaniem się do orzeczenia sądu.
Od wejścia w życie tego artykułu postanowienia dekretu nr 22 skutecznie przestały mieć zastosowanie do kwestii naliczania odsetek za wykorzystanie pieniędzy innych osób. Zajęło trochę więcej czasu opracowanie jednej praktyki sądowej w oparciu o te standardy. Zasadniczo sądy rozpatrywały sprawy z wykorzystaniem rażących przy użyciu łączy do dekretu nr 22 Wszystko zależy jednak od wymagań określonych przez powoda.
Wyprzedaż
Aby sąd mógł rozważyć użycie osoby trzeciej (308,3 Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej), wierzyciel musi złożyć odpowiedni wniosek. Procedura składania tego wniosku w przepisach proceduralnych jest jednak nieobecna. Dlatego pojawiają się pytania, kiedy można złożyć to wymaganie i jak je sporządzić.
Istnieją różnice dotyczące wymagań pieniężnych i niepieniężnych. Zatem w pozafinansowym pozwie roszczenie wymóg jest określony bezpośrednio w nim lub w osobnej petycji złożonej podczas rozpatrywania sprawy w sądzie.
Jeżeli powód nie przedstawił odpowiednich wymogów, w wyniku czego sąd nie wydał orzeczenia w tej sprawie, ale jego decyzja podjęta co do istoty sporu nie jest spełniona, odzyskujący ma prawo zwrócić się do sądu z wnioskiem o odzyskanie pieniędzy za nieprzestrzeganie czynności sądowej. Następnie sąd, na podstawie przepisów art. 324 KTO Federacji Rosyjskiej, podejmie odpowiednie rozstrzygnięcie.
Inna jest sytuacja, w której początkowa dyskusja dotyczyła użycia astranta. Oznacza to, że artykuł 324 KTO Federacji Rosyjskiej nie będzie miał zastosowania. W takim przypadku sąd ustala zasadność tego wniosku, jeżeli wniosek zostanie złożony przed ogłoszeniem decyzji sądu. Jeśli chodzi o cło państwowe, nie jest on zobowiązany do zapłaty na rzecz osoby uprawnionej, chociaż niektóre sądy mogą mieć inne zdanie.
Przykład: nie zastosowano żadnego dodatkowego rozwiązania
Aby lepiej zrozumieć istotę tego zjawiska, rozważ następujący przykład. Prefektura centralnej dzielnicy stolicy wniosła apelację do sądu arbitrażowego z pozwem przeciwko Shar LLC w sprawie windykacji, a także przepadku. Początkowo nie ustalono wymagań dla astenta. Sąd orzekł na korzyść prefektury. Następnie złożono drugi wniosek o przyznanie powodowi odsetek za wykorzystanie pieniędzy innych osób za całą kwotę kary od początku wejścia w życie aktu sądowego w dodatkowej decyzji.
Tym razem sąd oddalił roszczenie skarżącego. Tę samą decyzję podjął sąd apelacyjny. W akcie sądowym stwierdzono, że wnioskodawca początkowo nie przedstawił odpowiednich wymogów dotyczących ściągania odsetek od pożyczonych pieniędzy. Oznacza to, że uzasadnienie dodatkowej decyzji przewidziane w części 1 art. 178 Kodeksu postępowania arbitrażowego, nr W związku z tym wymóg wykorzystania rażących roszczeń pieniężnych należy wskazać przed podjęciem decyzji przez sąd lub przedłożeniem go w ramach niezależnego roszczenia.
Wielkość zgoła
W przypadku roszczeń o charakterze niepieniężnym trudno jest obliczyć kwotę do zapłaty. Powodem tego jest to, że jasne postanowienia w tej sprawie nie są jeszcze dostępne w prawie. Trudności pojawiają się także u tych podmiotów, które zgłaszają roszczenia pieniężne. W takim przypadku prawo ustanawia jednolite zasady określania odpowiedniej kwoty. Dlatego oczywiście nie będzie podstaw do ustalenia wielkości astrant w Kodeksie cywilnym Federacji Rosyjskiej.
Konkretna kwota zwrotu od dłużnika, a także procedura jej ustalenia, muszą być określone przez powoda w oświadczeniu lub we wniosku o odzyskanie pieniędzy z tytułu niewykonania orzeczenia sądu. Niektóre punkty dotyczące tej kwestii można znaleźć w paragrafie 3 uchwały nr 22. Na przykład pieniądze przyznane powodowi od dłużnika za nieprzestrzeganie decyzji sądu można ustalić w dokładnej kwocie i odzyskać natychmiast lub okresowo. Ponadto dozwolona jest procedura płatności progresywnej.
Wnioskodawcy mają swobodę ustalenia kwoty, którą należy zebrać. Powinno to jednak uwzględniać ograniczenia zawarte w ust. 1 art. 308.1 Kodeksu cywilnego. W tym względzie rozważamy dodatkowe przykłady użycia astranta w prawie rosyjskim.
Przykład: zbiór na podstawie warunków umowy
Przedsiębiorstwo komunalne „Zarządzanie gospodarką” miasta Rybinsk zwróciło się do sądu o odzyskanie określonej kwoty z tytułu nieprzestrzegania ustawy sądowej. Wielkość ustalono na poziomie 1% ilości pracy wykonanej w ramach umowy. Wartość ta została zawarta w samym kontrakcie. Sąd zgodził się z ustaleniem tej kwoty i w pełni zaspokoił roszczenia powoda.
Przykład: odbiór przed wypełnieniem zobowiązań
Dwóch skarżących złożyło apelację do sądu w pozwie o niewykonanie orzeczenia sądu. Z uwagi na fakt, że pozwany nie wypełniał swoich obowiązków przez ponad dwa lata, zażądali odzyskania od niego kwoty 50 000 rubli. dla wszystkich. Jednak obliczenia nie zostały przedstawione we wniosku, kwota została wybrana losowo.Jednak sąd w pełni zaspokoił roszczenia skarżących.
W takim przypadku musisz zwrócić uwagę na następujące okoliczności. Po przedstawieniu odpowiedniego wymogu akt sądowy został faktycznie wykonany. Dlatego postępowanie egzekucyjne zostało umorzone. Następnie złożono odwołanie. Jednak sąd wyjaśnił swoją decyzję, że aby przyznać pieniądze jako rekompensatę za pewien okres oczekiwania, nie ma znaczenia, czy decyzja sądu została wykonana, czy nie.
Jednocześnie nie wszyscy biegli zgadzają się z taką interpretacją sądu. Wyrażane są opinie, że ten wniosek jest sprzeczny z Abs. 1 s. 3 uchwały nr 22, zgodnie z którą użycie astrantu wiąże się z osiągnięciem dwóch celów jednocześnie, a mianowicie:
- Zachęcanie dłużnika do wykonania orzeczenia sądu w określonym terminie.
- Odszkodowanie za oczekiwanie na powoda.
Kwestie kontrowersyjne
Astrant nie spełnia swojej roli, jeżeli przynajmniej jeden z wyżej wymienionych celów nie zostanie osiągnięty. W powyższym przykładzie odszkodowanie staje się jedynie środkiem karnym w postaci odpowiedzialności za nieprzestrzeganie czynności sądowej. Jest to sprzeczne z prawnym charakterem tego pojęcia. Jak dotąd takie pytanie pozostaje otwarte. Praktyka sądowa nie ukształtowała się jeszcze w stosunku do kobiety dojrzałej. Niektóre sądy podejmują inne decyzje. Zdarzają się przypadki, gdy kasacja została odrzucona na tej podstawie, że decyzja sądu nie była jeszcze wykonalna w chwili wniesienia roszczenia.
Przykład: biorąc pod uwagę negatywne konsekwencje przy wyznaczaniu astranta
Akcjonariusze zażądali przedstawienia dokumentów dotyczących działalności organizacji bankowej. Po odmowie uczynienia tego na zasadzie dobrowolności sąd spełnił ten wymóg. Bank nie spieszył się z wykonaniem nakazu sądowego, a akcjonariusze wysłali prośbę o ustanowienie progresywnego pełnomocnika (którego wartość rośnie po wyznaczonym terminie). Sąd pierwszej instancji uwzględnił roszczenia skarżących, ale w mniejszym stopniu.
Sąd apelacyjny podniósł wartość zasłużonego. W pierwszych miesiącach ustalono wielkość 50 000 rubli, a następnie kolejne 50 000 rubli. za każdy miesiąc. Jednocześnie bank ogłosił opóźnienie w wykonaniu orzeczenia sądu, ale sąd odmówił. Przed zakończeniem postępowania egzekucyjnego organizacja bankowa wysłała wniosek o zmniejszenie zasiłku (na podstawie uchwały plenum Najwyższego Sądu Arbitrażowego nr 22). Jednak kilka dni później ta decyzja została anulowana.
Pozycje statku
Początkowo organ państwowy zatwierdził oświadczenie organizacji bankowej o zmniejszeniu zasiłku. Sąd wyjaśnił tę decyzję w następujący sposób:
- Zastosowano decyzję Plenum Naczelnego Sądu Arbitrażowego, ponieważ taka możliwość miała miejsce po przyjęciu wniosku.
- Astrent jest formą przepadku, dlatego przepisy art. 333 Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej.
- Sąd wziął pod uwagę fakt, że akcjonariusze nie mieli negatywnych konsekwencji z uwagi na fakt, że dokumenty nie zostały wcześniej przekazane.
Sąd apelacyjny uchylił decyzję sądu, ponieważ uznał, że w tej sprawie nie można zastosować art. 333 kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej. Astrent został powołany w pierwotnej formie, ponieważ w tym czasie jego wartość była już właściwie sprawdzana.
Od tej decyzji wysłano odwołanie. Jednocześnie sąd uchylił decyzję podjętą w sprawie odwołania i zgodził się z opinią sądu pierwszej instancji. Następnie do zarządu wpłynęła nowa skarga, która z kolei spełniła ją, anulując decyzję o zmniejszeniu zasiłku i przesłała sprawę do ponownego rozpatrzenia. Zarząd wskazał, że uchwała Plenum Naczelnego Sądu Arbitrażowego straciła moc, a nowy dokument nie zawiera przepisów dotyczących zmniejszania wielkości zasiłku. Dlatego przegląd jego wielkości nie jest możliwy.
Wniosek
Ostatni przykład pokazuje, jak kontrowersyjne są stanowiska sądów w odniesieniu do nowego zjawiska prawnego dla Rosji.Oznacza to tylko jedno: że sądy nie wypracowały jeszcze powszechnego zrozumienia tego, jak to działa, w jaki sposób obliczać racjonalnie, co należy wziąć pod uwagę, aby ustalić jego wartość, a także jak to zmienić, jeśli to możliwe. Jednak prawnicy prawdopodobnie będą zainteresowani tym tematem. W szczególności są to: ustalenie doręczenia w Kodeksie cywilnym Federacji Rosyjskiej, procedura jego stosowania, rodzaje przepadku, dystrybucja ogólnych norm w tym zakresie, rozpatrzenie przez sądy.