Ubezpieczenia bankowe: procedura i definicja

Rosyjskie banki radzą sobie z ryzykiem na dwa sposoby. Pierwszy polega na opracowaniu wewnętrznych instrukcji na wypadek siły wyższej, a drugi na utworzeniu rezerw. Ale obie te metody nie dają pożądanych rezultatów. Dlatego instytucje finansowe zaczęły korzystać z ubezpieczenia depozytów bankowych i aktywów w celu otrzymania realnej rekompensaty za straty. Jednocześnie ryzyko dzieli się na dwie grupy. Pierwszy dotyczy absolutnie wszystkich organizacji działających na rynku, a drugi - tylko banków.

Cel

Ubezpieczenia bankowe pozwalają zbudować skuteczną grupę produktów ukierunkowaną na wzmocnienie relacji między instytucją finansową a konsumentami. Jest to szczególnie ważne w przypadku instytucji kredytowych, które starają się ustanowić wiarygodne relacje z klientami oraz tych, które starają się zwiększyć wolumen produktów.

Gatunek

Dla wszystkich organizacji wymagane jest ubezpieczenie:

1. Budynki z klęsk żywiołowych, pożarów i innych nieprzewidzianych wydarzeń.
2. Majątek od utraty i uszkodzenia.
3. Sprzęt elektryczny i komputer przed zniszczeniem informacji.
4. Podaż pieniądza z kradzieży.
5. Transport od kradzieży i wypadku.
6. Życie pracowników.

System ubezpieczeń bankowych obejmuje ochronę:

1. Wszelkie nieruchomości banku.
2. Sprzęt i oprogramowanie od oszustów hakerów.
3. Ubezpieczenie kart bankowych od ryzyka związanego z ich użyciem.
4. Pożyczki i depozyty.

Schemat pracy

Ubezpieczenie ryzyka bankowego to system interakcji między bankami a towarzystwem ubezpieczeniowym (IC). Szybki rozwój systemu bankowego pozwala każdemu obywatelowi zrealizować swoje marzenie: kupić mieszkanie, samochód lub duży sprzęt AGD. Podpisując umowę pożyczki, klient zgadza się na warunki pożyczki i jest pozbawiony prawa wyboru partnera ubezpieczeniowego.

Jeśli przedmiotem zastawu jest nowa własność, praktycznie nie powstają pytania. Sytuacja jest gorsza, jeśli klient musi zastawić własność, którą już posiada. Klient musi rozwiązać starą umowę i sporządzić nową z partnerem IC banku.

W rzadkich przypadkach instytucja finansowa może udzielić koncesji klientowi i zawrzeć umowę ubezpieczenia bankowego z inną firmą. I wszystko wydaje się być dobre: ​​bank i IC uzyskują zysk, a klient jest pożądanym przedmiotem.

Ale nie takie proste

Fakt, że SK otrzymał licencję na prowadzenie działalności na rynku, nie oznacza, że ​​stał się partnerem banku. W takim przypadku akredytacja odnosi się do procesu, w wyniku którego IC otrzymuje potwierdzenie zgodności usług świadczonych z określonym standardem. W takim przypadku ocena jest przyznawana przez bank, a nie przez państwo. To jest problem. Nie tylko nie jest jasne, w jaki sposób proces ten jest spójny z funkcjami przypisanymi do banku, ale nie jest również jasne, według jakich kryteriów dokonuje się wyboru.

Dlatego banki rzadko współpracują z „obcymi” instytucjami finansowymi. Najczęściej nawet nie dochodzi do podpisania umowy. Proces kończy się nawet na etapie negocjacji taryf i stawek. Zgadzając się na współpracę z IC Bankiem, po pierwsze, dyktuje swoje warunki, a po drugie, twierdzi, że nie „wynajmuje”, ale pełną opłatę agencyjną. Wyjaśnia to fakt, że instytucja finansowa otrzymuje mniejszy zysk w walce o konkurencyjność swoich stawek. Główny argument jest następujący: bank jest pośrednikiem w pozyskiwaniu klientów IC. Jego wysokość prowizji powinna wynosić 15-30% kwoty składki, która zależy od wielkości pożyczki.

Tak więc ubezpieczenie bankowe jest tak naprawdę narzędziem interakcji między instytucjami finansowymi a towarzystwami ubezpieczeniowymi. Ale nie zawsze jest to korzystne dla klienta.

Korzyści

Ubezpieczenia ułatwiają zarządzanie ryzykiem, pod warunkiem, że nie ma jeszcze większego ryzyka, które zredukowałoby efekt ekonomiczny do zera.

Wszelkie konflikty z klientami negatywnie wpływają na reputację instytucji finansowej. Obecność polisy pozwala bankowi przenieść te problemy na ubezpieczyciela.

Zapewnia się ochronę przed nieoczekiwanymi zagrożeniami. Bank otrzymuje zatem swoje świadczenia. Na przykład nie musi już tworzyć rezerw na ewentualne straty. Prawdopodobieństwo błędnej oceny ryzyka jest zmniejszone.

Ubezpieczenie kredytu bankowego przynosi dodatkowe dochody ze sprzedaży nowego produktu. Premia może wynosić do 50% miesięcznej płatności. Wraz ze wzrostem podaży rośnie popyt na produkt, zwiększa się wizerunek instytucji, rośnie baza klientów. Ostatecznie interakcja banku z Wielką Brytanią zmniejsza koszty prowadzenia działalności gospodarczej. Ubezpieczyciel otrzymuje podobne świadczenia. Obniżył koszty prowadzenia działalności, powiększając bazę klientów i zwiększając wysokość składek. Klienci mają dostęp do większej liczby produktów ubezpieczeniowych, które można uzyskać po konkurencyjnych cenach.

Kompleksowa ochrona

Wzrost ryzyka w segmencie relacji walutowych stymuluje wzrost zainteresowania instytucji finansowych ubezpieczeniami. Obecnie banki ubezpieczają większe ryzyko związane z nieruchomościami: bankomat, podaż pieniądza, towary i materiały. Jednak oszustwa pracownicze mogą powodować poważniejsze konsekwencje, szczególnie w czasach kryzysu finansowego. Dlatego banki stopniowo przechodzą na kompleksowe ubezpieczenia (Blank Banker).

Dobrowolnie czy siłą?

Na Zachodzie korzystanie z BBB przez banki jest uważane za prestiżowe i obowiązkowe. Na przykład w USA FDIC (depozytowa korporacja ubezpieczeniowa) zobowiązała wszystkie banki współpracujące z osobami fizycznymi do sporządzenia takich umów. Na Ukrainie pierwszym odkrywcą był FUIB, który w 2002 r. Wydał BBB w IC ICCA. W Rosji po raz pierwszy ten produkt został zaoferowany na rynku przez IC Ingosstrakh w 1997 roku. Przede wszystkim BBB jest wykonywany przez banki, które są spółkami zależnymi zachodnich instytucji finansowych.

Ubezpieczenie BBB Bank obejmuje:

• Ochrona aktywów przed nieuczciwymi działaniami personelu.
• Kompensacja ryzyka związanego z systemem komputerowym.
• Rekompensata kosztów w wysokości roszczenia wobec dyrektora.

Taniej jest kupić polisę BBB niż zawrzeć osobną umowę ubezpieczenia dla każdego z możliwych ryzyk. Ponadto przestępstwa gospodarcze są złożone, trudno jest ustalić przyczynę straty: nielegalne działania lub błąd pracownika.

Popularność tego produktu nie jest bezpodstawna. Banki ponoszą straty, eliminując rabunki, kradzieże i fałszowanie dokumentów. Według statystyk 40% przestępstw popełniają zwykli pracownicy, 30% - kierownicy, 15% - byli pracownicy. Średni rozbój szacowany jest na 1,9 tys. USD. Sprawcy są ścigani w 82% przypadków. Jeśli kradzież została popełniona przy użyciu oprogramowania, średnia kwota produkcji wynosi 250 tysięcy dolarów, a tylko przestępcy zostali złapani tylko w 2% przypadków.

Wymagania

Kompleksowe ubezpieczenie może być wydane daleko od każdej instytucji finansowej. Jednym z warunków uczestnictwa w programie jest ocena systemu bezpieczeństwa przez inspektora, międzynarodową firmę audytorską lub reasekuratora. Nie każdy bank jest gotowy do otwarcia wewnętrznych informacji do oceny. Dlatego większość instytucji finansowych stosuje ubezpieczenia od szkód majątkowych.

Kolejną przeszkodą jest wysoki poziom odliczeń. Opłata za ubezpieczenie wynosi 2,5-5% kwoty ubezpieczenia, która może osiągnąć kilka milionów dolarów. Na przykład Alfa-Bank zawarł umowę, w której suma ubezpieczenia wynosi 80 milionów USD. Nie każda instytucja finansowa może sobie pozwolić na takie koszty. Poziom franczyzy jest również bardzo wysoki. Ubezpieczenie nie obejmuje drobnych strat związanych na przykład z drobną kradzieżą. Straty w wysokości 50-100 tysięcy USD podlegają rekompensacie.Dlatego, aby otrzymać odszkodowanie za skradzioną gotówkę, bardziej opłaca się zawrzeć umowę ubezpieczenia funduszy i równolegle zawrzeć umowę ubezpieczenia mienia od działań osób trzecich.

Pieniądze rano - krzesła wieczorem

Nie każda Wielka Brytania jest gotowa zaoferować bankom taki produkt. BBB jest indywidualnym ubezpieczeniem. Opracowanie programu odbywa się po szczegółowym przestudiowaniu procedur wewnętrznych, sprawozdawczości i systemu bezpieczeństwa banku. Cena produktu powinna pokryć koszty firmy związane z tworzeniem rezerw, reasekuracją ryzyka i usługami geodezyjnymi. Trudno będzie stwierdzić, czy będzie to możliwe do zaakceptowania przez bank.

Integralną częścią BBB jest reasekuracja. W Federacji Rosyjskiej KI nie mogą pokryć wszystkich ryzyk wynikających z takich umów kosztem własnych rezerw. Dlatego firmy uniwersalne ułatwiają wejście na rynek międzynarodowy. Większość ryzyk reasekuracyjnych rosyjskich ubezpieczycieli ponoszą takie firmy jak Lloyd's, ACE European Group, Aspen Insurance itp.

Duże znaczenie mają kwalifikacje pracowników firmy, którzy są pośrednikami między instytucją finansową a reasekuratorem. Niezależnie od tego, jaką firmę podejmie się dostarczanie BBB, większość pracy odbywa się za pośrednictwem międzynarodowych brokerów. Dlatego zaufanie, profesjonalizm i skuteczność są kluczowymi czynnikami przy wyborze ubezpieczyciela.

Ubezpieczenia bankowe w Rosji

W Federacji Rosyjskiej niektóre rodzaje ryzyka są obecnie ubezpieczone. Najpopularniejsze typy to ubezpieczenia kredytu i karty plastikowe. Jedną z cech systemu krajowego jest zmiana kosztu różnych rodzajów ryzyka. W szczególności operacje o wysokim udziale czynnika ludzkiego (na przykład polisy bankomatowe, podaż pieniądza) są wyceniane drożej, a „zwykłe” ryzyko (na przykład ochrona własności) znacznie spadło.

Kryzysy gospodarcze z przeszłości miały podwójny wpływ na rynek. Z jednej strony wolumeny rynkowe znacznie spadły, az drugiej strony banki zaczęły postrzegać ubezpieczenia bankowe jako instrument ochrony przed działaniem siły wyższej. Wskazuje to, że w Rosji ten segment jest na etapie rozwoju, chociaż w Europie jest czymś więcej niż bankowością.

Ubezpieczenie kredytu

Jest to ubezpieczenie ryzyka bankowego związane z udzieleniem pożyczki. Ten kierunek ma kilka podgatunków.

Ubezpieczenie spłaty kredytu. Taka polityka była bardzo popularna w latach 90. w Rosji. Ubezpieczenie jest udzielane na czas trwania umowy pożyczki. Jeżeli pożyczka nie zostanie spłacona, SK wypłaci bankowi 90% (w zależności od odliczenia) należnej kwoty. Ale po zmianie prawa w 1996 r. Tego rodzaju zasady zostały zakazane. Brak spłaty kredytu nie jest podstawą do ubiegania się o polisę.

Ubezpieczenie bankowe na wypadek spłaty kredytu udzielane jest zarówno dla poszczególnych transakcji, jak i dla całego portfela kredytowego. Kwota jest ustalana na podstawie całkowitego zadłużenia, w tym odsetek. Limit odpowiedzialności ubezpieczyciela wynosi od 50 do 90%.

Ubezpieczenie kredytu hipotecznego dla kredytobiorcy.

Ubezpieczenie przedmiotu zabezpieczenia jest wydawane na wypadek jego zniszczenia lub uszkodzenia. Wszystkie koszty związane z zakupem polisy ponosi kredytobiorca. Sberbank zapewnia takie ubezpieczenie bankowe na trzy sposoby:

1. Beneficjent staje się wierzycielem. On płaci składkę. Ale wszystkie wydatki są wliczone w koszt pożyczki.
2. Beneficjentem jest kredytobiorca. Aby bank nie stracił kontroli nad procesem płatności, zobowiązuje ubezpieczającego do opłacenia wszystkich składek ubezpieczeniowych za pośrednictwem określonego rachunku.
3. Ubezpieczającym jest kredytobiorca, beneficjentem jest bank. Ten tradycyjny schemat jest najczęściej używany przez banki w Federacji Rosyjskiej.

Ubezpieczenie eksportu Potrzeba tej polityki powstaje, gdy mieszkaniec zawiera umowę z nierezydentem na wywóz (import) towarów. Nierezydent sporządza polisę ubezpieczeniową w Wielkiej Brytanii w celu oceny ryzyka niewypłacalności klienta.W praktyce światowej takie transakcje podlegają obowiązkowemu ubezpieczeniu. Credit Insurance Corporation ocenia wypłacalność nierezydenta na podstawie informacji z agencji ratingowej.

System ubezpieczeń depozytów bankowych

CER to rządowy mechanizm ochrony gotówki. Jego istotą jest dokonywanie płatności na rzecz klientów ze specjalnego funduszu w przypadku cofnięcia licencji przez bank. Ubezpieczenie depozytów bankowych zapobiega panice wśród inwestorów, zapewniając stabilność systemu i zmniejszając koszty przezwyciężenia skutków kryzysu.

CER działają w 104 krajach. W krajach WNP dotyczy to tylko depozytów osób fizycznych, a na przykład w Kanadzie - depozytów tylko rezydentów. Ogólnie wartość CER spadła, ponieważ państwa wolą raczej dezynfekować instytucje finansowe niż je eliminować.

W Federacji Rosyjskiej ubezpieczenie depozytów bankowych odbywa się na podstawie tej samej ustawy federalnej nr 177. Polityka dotyczy funduszy osób fizycznych i fizycznych (od 2014 r.), Które znajdują się na rachunkach instytucji finansowych zarejestrowanych w Federacji Rosyjskiej. Wyłączenia podlegają:

• środki prawników, notariuszy, jeżeli rachunek został otwarty w celu prowadzenia działalności zawodowej;
• wkłady nienazwane;
• środki przekazane na rzecz powiernictwa;
• depozyty w zagranicznych oddziałach banków;
• przelewy bez otwierania rachunku;
• fundusze na obowiązkowe ubezpieczenie medyczne;
• narzędzia elektroniczne.

W ramach tej ustawy ubezpieczane są również karty bankowe (inne niż karty kredytowe) otwierane przez osoby fizyczne.

W dniu 04.10.17 803 instytucje uczestniczyły w programie CER w Federacji Rosyjskiej. Maksymalna kwota odszkodowania, jaką klienci mogą otrzymać z DIA w przypadku wycofania licencji z banku, wynosi 100% kwoty depozytu, ale nie więcej niż 1,4 miliona rubli. Ubezpieczenie depozytów bankowych w obcej walucie rozciąga się na kwotę przeliczoną według stawki banku centralnego na dzień zdarzenia ubezpieczeniowego. Jeśli deponent ma pożyczkę i depozyt w jednym banku, wówczas kwota odszkodowania jest zmniejszana o kwotę roszczeń wzajemnych.

Karty bankowe

Według raportu Nilsona w 2017 r. Wydano 20,56 mld kart. W Federacji Rosyjskiej od 2013 r. Istniało 0,85 karty na obywatela, a do 2017 r. - 1,98. Jednocześnie Federacja Rosyjska wykorzystuje jedno z ostatnich miejsc w rankingu wykorzystania gotówki. Ponad 20% operacji odbywa się bez kart bankowych. To nie jest zaskakujące. Według statystyk około 30% PI nie przyjmuje kart płatniczych. Według ekspertów wskazuje to na niski poziom rozwoju gospodarczego kraju.

Tak niskie wskaźniki można tłumaczyć nie tylko mentalnością i konserwatyzmem Rosjan, ale także głośnymi sprawami Master Bank, Investbank itp. Kolejnym problemem jest słabo rozwinięta infrastruktura. Na przykład w Sztokholmie niektóre instytucje nie przyjmują gotówki za towary i usługi. Podobny środek w Moskwie z Petersburgiem może zadziałać, aw małych miasteczkach spowoduje zawalenie.

Jednym z rozwiązań tego problemu jest zwiększenie poziomu bezpieczeństwa konta. W tym celu chipy są zintegrowane z kartami. Istotny wkład miały zmiany w ustawie federalnej „W sprawie krajowego systemu płatności”. Teraz banki są zobowiązane do informowania klientów o wszystkich operacjach na rachunku, a klienci - do informowania o nielegalnych operacjach w ciągu 24 godzin od momentu obciążenia rachunku.

Zarządzanie ryzykiem można usprawnić, wystawiając ubezpieczenie karty bankowej. Na przykład Sberbank wypłaca klientom odszkodowanie w przypadku wyłudzania informacji, wyłudzania danych, kradzieży, która miała miejsce po wypłaceniu pieniędzy z bankomatu, utraty karty. Jednak najlepsze taryfy usługowe są do tej pory oferowane tylko dla kart pod wspólną marką.

Cena emisyjna

Według banku centralnego w 2015 r. 1,58 mld rubli zostało nielegalnie odpisane z konta Rosjan. Chociaż w Federacji Rosyjskiej obowiązuje prawo, zgodnie z którym banki muszą zwrócić skradzione środki z konta, w rzeczywistości tylko połowa wniosków od ofiar została zaspokojona. Niemniej jednak banki aktywnie oferują ludziom ubezpieczenie kart.

Vostochny Express oferuje swoim klientom polisę, dzięki której mogą otrzymywać płatności za nielegalne operacje popełnione w dowolnym miejscu na świecie. Podobna polityka Promsvyazbank dotyczy tylko operacji internetowych. Spośród dziesięciu największych instytucji w Federacji Rosyjskiej Sberbank, Alfa-Bank, VTB24 i Home Credit oferują usługi ubezpieczeniowe. W zależności od warunków wybranego pakietu wkłady wynoszą od 720 rubli. do 6 tysięcy rubli, a kwota płatności - 20-350 tysięcy rubli. Aby otrzymać odszkodowanie, klient musi w odpowiednim czasie (12–24 godzin) zgłosić bankowi kradzież środków i dostarczyć oświadczenie organów ścigania.

Bank zobowiązuje się zwrócić środki w ciągu 3–10 dni od daty podpisania
ustawa ubezpieczeniowa. Dokument ten jest sporządzany 7–10 dni po otrzymaniu wszystkich dokumentów przez ubezpieczyciela. Jeśli policja rozpocznie dochodzenie, termin płatności zostanie przełożony. Chociaż zgodnie z prawem bank musi podjąć decyzję o rekompensacie za środki w ciągu 30 dni.

W ten sposób ubezpieczający mogą otrzymać płatność z banku w trzech przypadkach: kradzieży środków przy użyciu karty, fałszywego plastiku i rabunku w bankomacie. W innych przypadkach klient będzie musiał zrekompensować straty na własny koszt.