W 1989 r., Na podstawie Korpusu Morskiego oraz przybrzeżnych wojsk rakietowych i artyleryjskich, utworzono oddzielną i niezależną formację wojskową, która jest pod władzą Marynarki Wojennej. Wkrótce uzupełniono go o formacje i jednostki Związku Północnego ZSRR, które rozmieszczono na wybrzeżu. Ten wojskowy klan jest dziś znany jako Coastal Forces of the Navy. Obecnie BV wykonuje te same zadania, co w czasach radzieckich. Informacje na temat historii tworzenia sił przybrzeżnych, struktury, dowodzenia i uzbrojenia można znaleźć w tym artykule.
Znajomość
Wojska przybrzeżne to wojskowy klan Marynarki Wojennej Federacji Rosyjskiej. Struktura pozostała taka sama, jak w latach ZSRR. BV składa się z dwóch oddziałów wojskowych: Coastal Missile Force i Marine Corps, które są przystosowane do samodzielnego rozwiązywania określonych zadań docelowych. Ponadto, jeśli to konieczne, mogą oddziaływać z innymi częściami i związkami. Główne jednostki organizacyjne Floty Przybrzeżnej reprezentowane są przez brygady i bataliony (dywizje). BV jest częścią Marynarki Wojennej i podlega Ministerstwu Obrony Federacji Rosyjskiej. Liczba żołnierzy przybrzeżnych wynosi do 35 tysięcy ludzi.
Historia stworzenia
W XVII wieku utworzono regularną flotę rosyjską. Według ekspertów prototypem współczesnych sił przybrzeżnych była morska forteca Kronshtadt i wyspa Kronshlot. Forty utworzone pod kierunkiem Piotra I w 1703 roku broniły Petersburga przed morzem. W XIX wieku rosyjskie systemy artyleryjskie zostały przetoczone w marynarce wojennej. Przed II wojną światową potężne głowice były dostępne w Sewastopolu, Leningradzie, Murmańsku i Władywostoku. W latach wojny żołnierzom Wehrmachtu nie udało się ich przebić. Jedynym wyjątkiem była obrona wybrzeża Sewastopola. Niemniej jednak baterie 30 i 35 BV wykazały wytrwałość i heroizm w bitwach z nazistami.
Zadania BV
Wojska przybrzeżne Rosji wykonują następujące zadania:
- Siły floty, formacje wojskowe, ludność i inne przedmioty pokrywają morze z morza, a wybrzeże morskie stało się miejscem ich rozmieszczenia.
- Bronią przed lądowymi bazami morskimi i innymi strategicznie ważnymi obiektami przed atakami wroga morskiej i powietrznych sił szturmowych.
- Zniszcz wrogie statki nawodne, łodzie i pojazdy powietrzne.
- Współdziałają z siłami lądowymi na obszarach przybrzeżnych, które są uważane za najbardziej narażone na atak sił wroga.
Struktura
Siły przybrzeżne są częścią Floty Pacyfiku pod dowództwem generała dywizji Puszkina S.V. Jednostki BV znajdują się na Krymie jako część Floty Czarnomorskiej (22. Korpus Armii). Siłami przybrzeżnymi kieruje A. Kolotovkin, który jest rangą generała dywizji. We Flocie Bałtyckiej BV jest wyposażony w 11. Korpus Armii, który jest operacyjnie podporządkowany dowództwu floty. Dowództwo Sił Przybrzeżnych Marynarki Wojennej sprawuje Generał Porucznik, Bohater Rosji A. Yu. Gushchin. We Flocie Północnej BV zawiera 14 Korpus Armii. W 2015 r. Generał dywizji D. Kraev został mianowany szefem. Na Flotylli Kaspijskiej Siły Przybrzeżne są częścią 414. Oddzielnego Batalionu Korpusu Morskiego (BMF) i 46. Oddzielnej Dywizji Rakiet Przybrzeżnych w mieście Kaspiysk i 727. BMD w Astrachaniu.
O komendzie
Dowództwo sił przybrzeżnych jest wykonywane przez szefa bazy marynarki wojennej. Dowództwo przysługuje również każdej flocie, flotylli i bazie morskiej.
W latach 1956–1966 kierownictwo BV sprawował generał dywizji S. S. Makarov.
Od 1966 do 1977 r. I od 1977 do 1987 r. - P. Mielnikow, B. I. Siergienko, oficerowie ci również byli w randze generała dywizji.
W 1987 r. Generał pułkownik I.V. Skuratow został mianowany dowódcą BV.
W 1995 r. Został zastąpiony przez generała dywizji V. Romanenko.
Od 1996 do 1997 r siłami przybrzeżnymi dowodził generał dywizji W. Tarasow
W latach 1997–2005 szefem bazy marynarki wojennej był P. Sziłow, w randze generała porucznika.
W latach 2005–2009 siłami przybrzeżnymi dowodził generał porucznik I. Starcheus
Od 2009 r. Do chwili obecnej kierował BV Rosji A. N. Kolpachenko w randze generała porucznika.
O broni
Pociski, karabiny zmotoryzowane i artyleria przeciwdziałają siłom dywersyjnym i marines wroga za pomocą następującej broni i sprzętu wojskowego:
- Zbiorniki T-80 VM, T-72B i T-72B3. Łączna liczba wynosi co najmniej 250 jednostek.
- BMD-2 bojowe pojazdy pływające.
- Pojazdy gąsienicowe BMP-2 (400 sztuk).
- Pływające transportery opancerzone MT-LB (300 sztuk).
- Transportery opancerzone BTR-80 (100 pojazdów).
- Zmodernizowane rosyjskie transportery opancerzone BTR-80A (600 sztuk).
- Systemy rakiet artyleryjskich (RC) „Redoubt”.
- Mobilne systemy rakiet przybrzeżnych Rubezh.
- RK „Bastion” i „Piłka” (po 36 dział).
- Samobieżne przybrzeżne systemy artyleryjskie A-222 „Wybrzeże” w ilości 36 jednostek.
- Taktyczne systemy rakietowe Tochka-U (12 szt.).
- Pułki samobieżne haubice 2C1 „Goździk” (95 dział).
- Haubice dywizjonalne 2C3 „Akacja” (50 sztuk).
- Samobieżne uchwyty artyleryjskie 2S19 „Msta-S” i „Nona-S” 2S9 po 18 i 30 sztuk. Istnieje również 12 zmodernizowanych samobieżnych uchwytów artyleryjskich Nona-SVK 2S23 w służbie BV BV.
Ponadto pracownicy obrony wybrzeża mają systemy rakiet wielokrotnego startu Uragan i Grad 9K51, moździerze 2B14 Tray, broń przeciwpancerną Chrysanthemum-S, Sturm-S, Competition i Cornet.
O obronie przeciwlotniczej
Obrona powietrzna jest prowadzona przez siły przybrzeżne przy użyciu następujących modeli sprzętu wojskowego:
- Ręczne systemy rakiet przeciwlotniczych „Igla-S”.
- Samobieżne działa przeciwlotnicze Shilka w ilości 60 dział.
- SAM „Strela-1” i „Strela-10”, których łączna liczba wynosi 50 jednostek.
- Przeciwlotnicze systemy rakietowe i działowe „Tunguska” i „Shell-C1”.
Ponadto wojska przybrzeżne są wyposażone w bezzałogowe statki powietrzne, samochody, pojazdy terenowe i sprzęt inżynieryjny.