Inwestorzy zainteresowani zarządzaniem spółką zwykle przejmują kontrolę nad pakietem akcji, którego wartość pozwoli im zablokować decyzje innych akcjonariuszy. Ile procent udziałów w pakiecie blokującym jest pytaniem niepokojącym wielu inwestorów. W niektórych przypadkach właściciele pakietu blokującego mają okazję nie tylko blokować, ale także podejmować strategiczne decyzje dotyczące rozwoju firmy. Jest to możliwe przy wystarczającym odsetku akcji uprzywilejowanych, a także w innych przypadkach.
Blok akcji
Pakiet akcji to zestaw papierów wartościowych emitowanych przez spółki akcyjne i będących w tych samych rękach. Ważne jest, aby wziąć pod uwagę całkowitą liczbę akcji wyemitowanych przez AO i ich stosunek między wszystkimi akcjonariuszami. Aby móc rozwiązać wszelkie problemy w zarządzie spółki, wymagany jest odpowiedni procent własności akcji wyemitowanych przez tę spółkę akcyjną. Aby odbyć zgromadzenie akcjonariuszy, musisz posiadać co najmniej 5% papierów wartościowych.
Oprócz akcji zwykłych spółki mają prawo emitować akcje uprzywilejowane, które różnią się tym, że akcjonariusz będący ich właścicielem nie jest w stanie zarządzać spółką akcyjną poprzez zgromadzenia akcjonariuszy. Jednak podczas likwidacji firmy bierze również udział w głosowaniu w różnych kluczowych kwestiach. Właściciele akcji uprzywilejowanych, zamiast prawa głosu, mają szereg innych zalet:
- otrzymywać dywidendy ze swoich udziałów, niezależnie od zysku otrzymanego przez spółkę;
- w pierwszej kolejności mają możliwość otrzymania części nieruchomości w likwidacji AO. Dopiero po nich właściciele akcji zwykłych będą dochodzić nieruchomości.
Zgodnie z rosyjskim prawem udział akcji uprzywilejowanych nie może przekraczać 25% całkowitego wolumenu.
Rozmiary akcji: do 10%
Posiadając 1% papierów wartościowych spółki, osoba uzyskuje dostęp do rejestru akcjonariuszy. Akcjonariusz ma prawo wglądu do statusu rejestru na wyspie codziennej w celu analizy zysku i dalszych działań w celu zakupu lub sprzedaży papierów wartościowych. Wszyscy inwestorzy strategiczni zaczynają kupować papiery wartościowe spółki akcyjnej za dokładnie 1%.
Po osiągnięciu udziału w wysokości 2% akcjonariusz ma możliwość wyznaczenia własnego przedstawiciela do udziału w zarządzie. Akcjonariusz ma również możliwość zarządzania spółką, ponieważ zarząd będzie musiał liczyć się z jego głosowaniem.
Własność w wysokości 10% umożliwia zwołanie nadzwyczajnego zgromadzenia akcjonariuszy. Ponadto właściciel tego pakietu ma prawo zażądać audytu działalności finansowej firmy i nieplanowanego.
Rozmiary udziałów: powyżej 20%
Aby nabyć udział z udziałem większym niż 20%, musisz uzyskać zgodę Federalnej Służby Antymonopolowej. Po otrzymaniu pakietu akcji z udziałem powyżej 20% papierów wartościowych spółki, akcjonariusz otwiera ogromne perspektywy i swobodę działania w zarządzaniu spółkami.
Blokowanie pakietu
Akcjonariusze często zastanawiają się: ile akcji stanowi pakiet blokujący? Jest to dokładnie blok akcji, którego właściciel ma prawo indywidualnie zablokować każdą kwestię i decyzję podjętą do dyskusji. W tym celu akcjonariusz musi skonsolidować 25% papierów wartościowych + 1 udział w swoich rękach.Właściciel blokującego pakietu akcji może nie tylko blokować znaczące decyzje w zarządzaniu spółką, ale także ogólnie podejmować decyzje zarządcze, jeśli nie ma właściciela kontrolującego pakietu akcji. Lub jeśli pakiet kontrolny nie jest konsolidowany w tych samych rękach. Większość inwestorów postawiła sobie za zadanie przejęcie kontroli nad pakietem blokującym, a nie kontrolnym.
Kontrolowanie udziałów
Akcjonariusz, który chce uzyskać pakiet kontrolny, musi skonsolidować 50% papierów wartościowych + 1 akcję w swoich rękach. Właściciel, w którego rękach koncentruje się kontrolujący pakiet blokujący, może podejmować decyzje dotyczące wypłaty dywidendy. Jego opinia jest znacząca w strategicznym kierunku firmy.
Jaka część akcji w praktyce powinna zawierać pakiet kontrolny
Teoretycznie, jak wspomniano powyżej, akcjonariusz musi posiadać 50% + 1 akcję, aby skonsolidować pakiet kontrolny. Jednak w praktyce liczba ta jest znacznie niższa i waha się w przedziale 20–25% papierów wartościowych AO. Istnieją również przykłady w historii, w których akcjonariusz w wysokości 10% wystarczył, aby akcjonariusz mógł zablokować budzące zastrzeżenia decyzje i zarządzać firmą. Ta opcja jest możliwa, jeśli spełniony jest jeden z kilku warunków:
- akcje spółki są konsolidowane w rękach akcjonariuszy, którzy są obecnie geograficznie od siebie oddaleni iz tego powodu nie wszystkie z nich mogą być obecne na nadzwyczajnych zgromadzeniach akcjonariuszy na bieżąco;
- posiadacze papierów wartościowych pasywnie uczestniczą w zgromadzeniach akcjonariuszy;
- część wyemitowanych akcji spółki jest uprzywilejowana i dlatego nie daje prawa głosu ich właścicielom. W takim przypadku stosunek akcji posiadanych przez inwestorów jest redystrybuowany.
Jeżeli w zgromadzeniu akcjonariuszy biorą udział akcjonariusze, których łączny udział wynosi tylko 80%, wówczas wartość bloku blokującego akcje nie zaczyna się od 25% + 1. Istnieje możliwość zablokowania decyzji z mniejszym udziałem papierów wartościowych w portfelu. Obserwuje się także statystyki: im więcej akcjonariuszy mniejszościowych w spółce, tym mniejszy procent papierów wartościowych dla pakietu kontrolnego i blokującego.
Różnica między pakietami kontrolnym i blokującym
Z definicji bloku blokującego i kontrolującego akcje wynika, że właściciel pakietu kontrolnego jest automatycznie uznawany za właściciela pakietu blokującego.
Właściciel pakietu blokującego ma prawo zawetować decyzje pozostałych akcjonariuszy. Warto jednak zauważyć, że właściciel pakietu o łącznym udziale papierów wartościowych równym udziałowi wymaganemu dla pakietu kontrolnego ma możliwość nie tylko zablokowania decyzji pozostałych akcjonariuszy, ale także podjęcia decyzji dotyczących wielu kwestii związanych z zarządzaniem spółką, takich jak wypłata dywidendy, kierunek rozwoju i inne
Część zagadnień związanych z zarządzaniem JSC wymaga jednak ponad 3/4 głosów akcjonariuszy, a mianowicie:
- jeżeli rozważana jest kwestia likwidacji spółki;
- jeżeli rozważane są opcje połączeń, reorganizacji, zmian statusu;
- przy zmniejszaniu wielkości kapitału docelowego (kapitału docelowego) poprzez zmniejszenie tzw. wartości nominalnej każdego udziału;
- wraz ze wzrostem wielkości kapitału docelowego;
- przy ustalaniu wartości akcji spółki na przyszłe emisje;
- przy podejmowaniu decyzji o zakupie akcji własnych spółki będących przedmiotem obrotu na giełdzie;
- jeżeli firma planuje przeprowadzić dużą transakcję, której wartość przekracza połowę wartości aktywów AO.