W tym artykule zbadamy, w jaki sposób motywacja różni się od stymulacji. W celu funkcjonowania podmiotów gospodarczych w gospodarce rynkowej konieczne jest wzmocnienie rozpatrywanych zjawisk.
Pojęcie motywacji i motywacji pracowników
Motywacja to zmieniający się system czynników wewnętrznych, które oddziałują na siebie w celu ukierunkowania ludzkich zachowań w celu osiągnięcia celu określonego dla jednostki biznesowej.
Ponadto, w trakcie jego realizacji pracownik musi osiągnąć swoje własne cele i realizować swoje interesy.
Jak już wspomniano powyżej, motywacja jest wewnętrznym procesem bezpośrednio związanym z potrzebami.
To, co działa na osobę z zewnątrz i stanowi dla niej pewną wartość, nazywa się bodźcem. Tak więc, formując motyw pracy, dobro staje się ostatnim.
Stymulacja pracy przyczynia się do tworzenia warunków, w których działania pracownika przyczyniają się do bardziej wydajnej i produktywnej pracy. Oznacza to, że prowadzi to do tego, że możesz pracować z większą wydajnością, co przyczynia się do pojawienia się motywacji do tego w procesie pracy.
To wstępna odpowiedź na pytanie, w jaki sposób motywacja różni się od stymulacji. Co jeszcze musisz wiedzieć? O tym dalej.
Metody motywacji
Bezpośredni menedżerowie i najwyższe kierownictwo firmy mogą motywować pracowników na trzy sposoby: poprzez przymus, porozumienie w sprawie wyższych wynagrodzeń za pracę wysokiej jakości oraz stworzenie warunków sprzyjających motywacji pracowników.
W ogólnym zarządzaniu jakością trzecia metoda ma najwyższy priorytet.
Motywacja to rozwój pragnień i wewnętrznych aspiracji pracowników do pewnych rodzajów działań. Można to osiągnąć, jeśli organizacja stworzyła warunki, które mogą dać pracownikom pozytywne wrażenie na wykonanej pracy.
W naszym kraju, w strukturach handlowych, metoda przymusu oparta na grzywienach, zwolnieniach i innych negatywnych zjawiskach jest dość powszechna. Technologia TQM jest negatywna w stosunku do nich. Jednak w niektórych przypadkach nie można ich pominąć, ale muszą wskazać granice, poza którymi nie można przekroczyć.
Metody motywacji obejmują wynagrodzenie, które może mieć formę materialną lub niematerialną.
Ponadto konieczne jest stworzenie odpowiedniego mikroklimatu w instytucjach, kształcenie, szkolenie pracowników i, w razie potrzeby, oraz przekonywanie celów pracowników, aby byli jak najbardziej zbliżeni do celów organizacji.
W przypadku wpływu na cele organizacji pracownicy mają poczucie współudziału w działaniach podmiotu gospodarczego. Jednocześnie delegowanie uprawnień odbywa się na te poziomy, dla których są one niezbędne, co przyczynia się do zrozumienia celów organizacji przez dużą liczbę pracowników.
Rodzaje zachęt
Nadal zastanawiamy się nad pytaniem „Czym różni się motywacja od stymulacji?” Rozważając rodzaje tych ostatnich.
Zasadniczo wyróżniają się trzema:
- materialne i pieniężne, w których oprócz funkcji stymulującej wykonuje się także status i reprodukcję;
- materialny i społeczny - tutaj bodziec pozostaje, dopóki dobro nie spełni swojej roli, po otrzymaniu bodziec przechodzi w kategorię motywu;
- moralno-psychologiczny - kładzie się nacisk na osobę jako osobę; przy pomocy tego typu niemożliwe jest bezpośrednie oddziaływanie na pracownika.
Motywacja niematerialna
Rozważane są dwie główne formy tego zjawiska - materialne i niematerialne. Motywowanie i stymulowanie działań personelu powinno mieć na celu motywowanie pracowników do wyników ich pracy, które przyczyniają się do osiągania celów podmiotu gospodarczego, które należy osiągnąć poprzez jednoczesne połączenie tych dwóch form.
Większość pracowników jest zainteresowana wysokimi płacami. Ale jednocześnie nie można ignorować tych, dla których wymagane jest stosowanie metod niematerialnej motywacji personelu.
Ten ostatni jest rozumiany jako system tworzenia wewnętrznych motywów dla pracowników, które nie są związane z materialnymi zachętami, które przyczyniają się do wzrostu wydajności i wydajności pracy.
Niematerialna motywacja personelu powinna obejmować wszystkich pracowników, być porównywalna z celami organizacji, być aktualizowana - nowe metody powinny zastępować stare. W takim przypadku należy wziąć pod uwagę potrzeby pracowników zgodnie z piramidą A. Maslowa: fizjologicznie, w bezpieczeństwie, szacunku, wyrażaniu siebie, społecznie.
Istnieje wiele metod niematerialnej motywacji. Oto niektóre z nich:
- pochwała;
- adres według nazwy;
- dodatkowy odpoczynek za wybitne osiągnięcia;
- pamiątkowe nagrody;
- rozwój kariery;
- cele i kryteria oceny powinny być jasne;
- każdy pracownik powinien mieć możliwość wyrażenia opinii, która powinna zostać wysłuchana;
- bezpośredni kontakt najwyższego kierownictwa z pracownikami;
- Rada Honorowa;
- Niezwykły tytuł pracy
- wdzięczność dla pracowników od kierownictwa w sposób publiczny;
- tablica motywacyjna;
- zapewnienie większej swobody w rozsądnych granicach przy jednoczesnym zachowaniu funkcji kontrolnych;
- życzenia świąteczne;
- pomoc w rozwiązywaniu problemów osobistych i rodzinnych itp.
Materialny system motywacyjny
Jego głównym składnikiem jest system płac, który odbywa się w formie czasu lub pracy na akord. Płatności w oparciu o czas są powszechne głównie w instytucjach państwowych, w których jest on określany na podstawie czasu przepracowanego przez pracownika, z uwzględnieniem jego kwalifikacji i warunków pracy. W przypadku pracy akordowej płatność jest dokonywana w zależności od osiągniętych wyników.
Ponadto istotne zachęty obejmują nieregularne dodatkowe płatności, premie, premie, różne wartości procentowe, dodatki i dopłaty.
Większość pracowników koncentruje się na tych metodach motywacyjnych. Jednak, jak już wspomniano, kiedy dobro zostanie osiągnięte, przestaje być zachętą, dlatego konieczne jest połączenie metod stymulacji i motywacji materialnej i niematerialnej.
Podsumowując
W tym artykule dowiedzieliśmy się, w jaki sposób motywacja różni się od stymulacji. Główną różnicą jest to, że pierwsza jest skierowana na wewnętrzne, a druga - na zewnętrzne potrzeby pracownika. Zarówno tych, jak i innych wzywa się do uwzględnienia interesów pracowników organizacji w celu osiągnięcia celów organizacji z ich pomocą. W przeciwieństwie do motywów, zachęty pozostają takie do momentu osiągnięcia dobra, po czym stają się „czynnikami higienicznymi” (motywami).