Depozyt może być innym sposobem zapewnienia wypełnienia zobowiązań. Najczęściej zdarza się, że strony stosują pojęcie „depozytu”, chociaż w praktyce mówimy o zaliczce. Czym więc różni się depozyt od zaliczki? Spróbujmy się dowiedzieć.
Jaka jest istota pojęcia „depozytu”?
Definicja depozytu została ustalona w art. 380 ust. 1 kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej. Artykuł mówi, że depozyt jest uważany za kwotę pieniężną wydaną przez jedną ze stron w związku z przyszłymi płatnościami tej strony, jako dowód zawarcia umowy i zapewnienia spełnienia jej warunków. To jest depozyt.
Funkcje
Pełni trzy funkcje: płatność, ponieważ depozyt stanowi część kwoty, która zostanie wypłacona na podstawie umowy; dowód, ponieważ depozyt potwierdza zawarcie umowy; bezpieczeństwo, ponieważ przelew depozytu jest środkiem bezpieczeństwa.
Jeśli mówimy o funkcji tymczasowej, którą spełnia depozyt, wówczas w przypadku niewypełnienia zobowiązań wynikających z depozytu powstają pewne konsekwencje, które określa Kodeks cywilny Federacji Rosyjskiej. Konsekwencje zależą od tego, czyja wina nie została wypełniona. W przypadku, gdy obowiązki nie zostaną wypełnione z winy osoby, która złożyła depozyt, pozostaje on w pełni w stosunku do drugiej strony.
Jaka jest różnica od zaliczki, nie wszyscy wiedzą.
Podwójny rozmiar
W przypadku naruszenia warunków umowy z winy strony, która przyjęła depozyt, zostanie on zwrócony w połowie. Ponadto strona, która naruszyła postanowienia umowy, jest zobowiązana do zapłaty drugiej stronie wyrządzonej szkody, uwzględniając kwotę tego depozytu. W przypadku wypowiedzenia zobowiązań przed rozpoczęciem ich wykonywania lub z powodu niemożności wykonania, kwota kaucji musi zostać zwrócona. Umowa depozytowa jest sporządzana na piśmie, nie ma innych wymogów prawnych. Umowa może zostać zawarta w osobnym dokumencie lub stanowić część umowy głównej. W każdym razie taka umowa z konieczności zawiera odniesienie do istotnych warunków umowy, której zabezpieczenie zostało wydane, oraz kwoty, która ją stanowi.
Inne informacje
Warunki te są uważane za istotne, poza tym umowa może zawierać inne informacje:
- szczegóły dotyczące stron;
- warunki, na jakich będzie dokonywany transfer depozytu;
- inne informacje i obowiązki, które zainteresowane strony chcą zawrzeć w umowie. Jak depozyt różni się od zaliczki, każdy powinien wiedzieć.
Przeniesiona kwota jest uważana za depozyt, jeżeli strony początkowo rozumiały, że wszystkie trzy funkcje zostaną wykonane. Jeżeli istnieją wątpliwości, że strony nie przewidziały co najmniej jednej funkcji lub umowa nie została sporządzona na piśmie, wówczas kwota ta nie będzie stanowić depozytu, lecz zaliczka.
Różnica między wpłatą a zaliczką jest dla wielu interesująca.
Zaliczki różnice
Co to jest zaliczka? Kodeks cywilny nie podaje jasnej definicji tego pojęcia. W słownikach zaliczka jest rozumiana jako zaliczki na określone kwoty pieniężne w stosunku do przyszłych płatności za dostarczone towary, pracę lub usługi. W praktyce sądowej zaliczkę określa się w następujący sposób: podobnie jak w przypadku depozytu zaliczka jest uwzględniana przy przyszłych płatnościach, to znaczy, że pełni ona również funkcje płatnicze.Jednak w przeciwieństwie do depozytu zaliczka nie może spełniać funkcji zabezpieczającej, dlatego niezależnie od przyczyn niewykonania zobowiązania zaliczka musi zostać zwrócona.
Zgodnie z kodeksem cywilnym Federacji Rosyjskiej zaliczka i kaucja są przyjmowane na nadchodzące płatności. Zaliczka jest często nazywana zaliczką. Jeśli chodzi o funkcję dowodową, czasami zaliczka może ją wypełnić, a czasem nie. Na przykład podczas przesyłania środków na rachunek płatniczy na podstawie umowy, która nie została jeszcze zawarta. Taka sytuacja, w przeciwieństwie do depozytu, jest całkiem możliwa. Depozyt zawsze zapewnia wykonanie funkcji dowodowej, dlatego należy zawrzeć umowę główną lub umowę wstępną.
Funkcja zabezpieczenia depozytu zawsze istnieje, ponieważ proces składania depozytu zapewnia istnienie podstawowego zobowiązania. Zaliczka nie pełni takiej funkcji, dlatego strona, która dokonała zaliczki, może żądać zwrotu całej kwoty zaliczki, nawet w przypadku jednostronnego rozwiązania umowy z własnej winy.
Oto co depozyt i zaliczka.
Co wybrać
Po tym, jak dowiemy się, jak podobne i jak różni się depozyt i zaliczka, można zauważyć, że wybór jest zwykle podyktowany szczegółowymi warunkami zawartej umowy. W działaniach praktycznych zaliczka jest znacznie bardziej rozpowszechniona niż depozyt przy zawieraniu niektórych umów:
- umowa sprzedaży detalicznej;
- umowa dostawy;
- umowa;
- umowa o świadczenie usług.
Kiedy częściej stosuje się depozyt?
Depozyt najczęściej wykorzystywany jest przy zakupie nieruchomości i dostawie dużych przesyłek. Depozyt jest uważany za bardziej skuteczny sposób zapewnienia wypełnienia zobowiązań umownych. W przypadku naruszenia wypełnienia zobowiązań strona działająca w dobrej wierze ma szansę otrzymać odszkodowanie za straty.
Trudno jest odróżnić pojęcie depozytu od zaliczki.
Umowa przedwstępna
W 2015 r. Zmieniono prawo federalne w celu rozszerzenia zakresu obowiązków, które może zapewnić depozyt. Teraz depozyt może zagwarantować wypełnienie zobowiązań umowy głównej na warunkach przewidzianych w umowie przedwstępnej.
Umowa wstępna zakłada, że strony zobowiązują się do zawarcia umowy głównej na warunkach określonych we wstępnej. Wcześniej kwestia złożenia depozytu na podstawie umowy przedwstępnej nie była regulowana przez prawo cywilne, ale była rozwiązywana w praktyce arbitrażowej. Nie było jednorazowego użytku. Najczęściej interpretowano to w następujący sposób: depozyt może zapewnić wypełnienie przez strony zobowiązań pieniężnych wynikających z zawartych między nimi umów.
Różnica między depozytem a zaliczką w prawie cywilnym jest jasno określona.
Transakcja bez funkcji płatności
W związku z tym w arbitrażach stwierdzono, że umowa przedwstępna nie może przewidywać transakcji, która nie zawiera funkcji płatności. Ponadto depozyt może zapewniać wyłącznie zobowiązania pieniężne. Przedwstępnej umowy nie można uznać za taką, ponieważ jej konsekwencją jest jedynie obowiązek zawarcia umowy podstawowej w przyszłości. Wcześniej prawnicy byli zdania, że depozyt nie jest przyjmowany jako zabezpieczenie na podstawie umów przedwstępnych, ponieważ ten ostatni nie ma żadnych zobowiązań finansowych, ale później doszedł do innego wniosku - Kodeks cywilny nie zabrania złożenia funkcji zabezpieczenia na podstawie umowy przedwstępnej. Teraz takie rozbieżności zostały wyeliminowane i możliwość złożenia depozytu zobowiązań do zawarcia umowy głównej na warunkach określonych w umowie przedwstępnej.
W niektórych przypadkach kwestie stosowania zarówno depozytu, jak i zaliczki są rozwiązywane wyłącznie w drodze praktyki sądowej. Może to dotyczyć przepadków, zastawów, poręczeń itp.
Przeprowadziliśmy porównawczy opis prawny depozytu i zaliczki i mamy nadzieję, że nie będziesz mieć trudności z rozgraniczeniem koncepcji.