Ludzie czasami znikają w najbardziej tajemniczy sposób. Najbardziej cierpią z tego powodu krewni zaginionej osoby. Nie można sobie wyobrazić, co przeżywa osoba, która pozostaje sama ze swoim nieszczęściem. W wielu przypadkach nawet policja nie może pomóc.
Zaginione dziecko - co robić?
Najgorszym szokiem dla rodziców jest utrata dziecka. Dzieci nie znikają same, w wielu przypadkach dorośli są w to zaangażowani, dążąc do różnych celów. W Kodeksie karnym widzimy, że prawodawca ukarał różne przestępstwa wobec dzieci, w tym przestępstwa rodziców wobec ich dzieci.
Jeśli dziecko zaginie, należy przede wszystkim się uspokoić. Może to zabrzmieć banalnie, ale czysty umysł pomoże ci zrozumieć wszystkie opcje, z którymi i z kim dziecko może iść. Faktem jest, że jeśli dana osoba zaginęła, musisz najpierw spróbować ją znaleźć samodzielnie, a dopiero potem skontaktować się z policją. W odniesieniu do dzieci oświadczenie powinno zostać przyjęte natychmiast, ponieważ nie ma obiektywnych powodów, dla których małe dziecko opuszcza rodziców.
Rodzice mogą zadzwonić do przyjaciół i znajomych swojego dziecka i własnego, aby dowiedzieć się, czy mają zaginioną osobę. Często ludzie zwracają się do szpitali, kostnic i innych placówek medycznych, a w przypadku dzieci do specjalnych ośrodków w celu ustalenia ich lokalizacji.
Jeśli wiadomo, gdzie dziecko było ostatnio widziane, zaleca się przesłuchanie wszystkich mieszkańców lub osób w tym miejscu. Możesz także zadzwonić (lub skontaktować się) z lokalnym okręgiem, który posiada niezbędną wiedzę na temat znalezienia zaginionej osoby, a także odpowiedni organ. Być może dziecko nadal nie może mówić lub bało się powiedzieć, kim jest i gdzie są jego rodzice. 
W takim przypadku ofiara zostaje zabrana do ośrodka, aby pomóc dzieciom pozostawionym bez opieki rodzicielskiej w decydowaniu o jego przyszłym losie. W związku z tym można ustanowić sąd, który określa możliwość pozbawienia praw rodzicielskich ojca lub matki dziecka (a także osób zastępujących je). W tej instytucji rodzice (jeśli uda im się go znaleźć) przedstawiają dokumenty potwierdzające, że to naprawdę ich dziecko, napisz konkretne oświadczenie i zabierz dziecko.
Wykrywanie dziecka
Dzieci znikają nie tylko z dysfunkcyjnych rodziców, ale także wśród najzwyklejszych. Niestety, nie ma dokumentacji dotyczącej tego, co zrobić, jeśli brakuje osoby, zwłaszcza dziecka. Istnieje jednak wieloletnie doświadczenie wyspecjalizowanych organizacji, organów ścigania, a nawet tylko przyjaciół i znajomych, którzy mogą pomóc.
Niezależnie od statusu społecznego fakt utraty (nawet jeśli dziecko zostało odnalezione) zgłaszany jest organom opiekuńczym w celu ustalenia okoliczności, które przyczyniły się do tego, że dziecko trafiło do ośrodka dla dzieci.
Jeżeli rodzice nie mieli czasu odebrać dziecka z instytucji, sąd decyduje o jego umieszczeniu w sierocińcu. Stamtąd odbiór dziecka jest trudniejszy.
Dlatego w przypadku zagubienia małego dziecka należy przede wszystkim przesłuchać naocznych świadków, zadzwonić do okręgowego policjanta, który wie, co zrobić w przypadku zaginięcia danej osoby, lub skontaktować się z najbliższym centrum opieki nad dzieckiem. Adresy takich organizacji lub numery telefonów można znaleźć w serwisie informacyjnym miasta, w którym zginęło dziecko.
Warto zauważyć, że dziecko od pierwszych lat życia musi wyjaśnić, jak się zachować w zatłoczonych miejscach lub na ulicy, a także zasady postępowania w przypadku, gdy dziecko stoi za rodzicami i jest sam.
Jeśli nigdzie nie ma dziecka, sprawę komplikuje fakt, że może on znajdować się w rękach przestępcy. Następnie musisz połączyć z tym policję. Jedno z rodziców pisze oświadczenie i na tej podstawie policja, która jest zobowiązana do poszukiwania zaginionych osób, przeprowadza przeszukanie. Nie ma określonych ram dla wyszukiwanych haseł, ale jeśli dziecko nie zostanie znalezione w ciągu roku, można powiedzieć z prawie całkowitą pewnością, że nie żyje.
W zniknięciu dziecka najbardziej przygnębiającym czynnikiem jest uświadomienie sobie, że nie będzie on w stanie stanąć w obronie samego siebie, co oznacza, że nie będzie w stanie przetrwać w warunkach dalekich od cywilizacji, ani dać godnego odparcia porywaczowi.
Przypadki kiedy dzieci są uprowadzane za okup, rozpatrywany przez policję, której pracownicy starają się zrobić wszystko, co możliwe, aby uratować małe życie.
Zaginięcie dorosłych
W zniknięciu osoby dorosłej wszystko jest również dwuznaczne. Ludzie znikają z różnych powodów, a same wyniki - albo znaleźć żyjącą zaginioną osobę, albo jej zwłoki. Lub wcale tego nie znajdą.
Utrata osoby dorosłej leży na barkach krewnych, ponieważ zaginięcie samo w sobie jest niezrozumiałe z różnych punktów widzenia. Przede wszystkim powstaje pytanie: „Jeśli kogoś brakuje, gdzie zadzwonić?” Faktem jest, że policja nie przyjmuje oświadczenia wcześniej niż trzy dni po zniknięciu tej osoby. Wynika to przede wszystkim ze specyfiki psychologii dorosłych, którzy starają się unikać odpowiedzialności za swoje decyzje, nawet jeśli są związane z separacją. Rzadko ktoś tłumaczy, dlaczego nie można już żyć razem. Jeśli jednak istnieją dowody na to, że utrata jest związana z zagrożeniami dla życia lub zdrowia, policja natychmiast łączy się z przeszukaniem.
Pomimo przymusowego środka ze strony policji, aby przyjąć oświadczenie po 3 dniach od utraty, takie działania są niezgodne z prawem, ponieważ odpowiednie kodeksy i przepisy prawne nie wskazują, że zaginione osoby są poszukiwane dopiero po pewnym czasie.
Wyszukiwanie własne
W normalnych sytuacjach niezagrożonych krewni powinni próbować szukać siebie. Być może ta osoba naprawdę jest gdzieś z przyjaciółmi, a jego poszukiwania przez policję będą co najmniej niewłaściwe. Po wyczerpaniu listy osób, do których zaginiona osoba może pójść, z reguły dzwonią do szpitali i kostnic. Są chwile, gdy ktoś został potrącony przez samochód i jest on na oddziale intensywnej opieki, ale jego krewni nie zostali poinformowani. Najgorsze jest to, że musisz dowiedzieć się w ten sposób o śmierci ukochanej osoby, gdy zgubiona osoba znajduje się już w kostnicy. Właśnie dlatego należy najpierw rozwiązać pytanie: „Jeśli kogoś brakuje, gdzie zadzwonić?”
Kilka lat temu telewizja była pełna wiadomości o ludziach, którzy stracili pamięć. Osoba opuściła lub opuściła dom, a po kilku miesiącach została znaleziona w klinikach psychiatrycznych w stanie amnezji. Dlatego przy niezależnym wyszukiwaniu nie powinieneś bać się dzwonić do takich klinik. Podczas przeszukania przez policję, jeżeli istnieje przypuszczenie, że może się to zdarzyć osobie, konieczne jest ostrzeżenie o tym funkcjonariusza organów ścigania.
Jeśli wyszukiwanie według regionu lub regionu, a także według tematu Federacji Rosyjskiej nic nie dało, konieczne jest przeprowadzenie wyszukiwania w całym kraju. Należy pamiętać, że osoby zaginione mogą być celowo ukryte, a fakt ten należy wyjaśnić na etapie niezależnych poszukiwań.
Skontaktuj się z policją
Po wyczerpaniu poszukiwanych sił powinieneś skontaktować się z policją, jak wskazano wcześniej. Jeśli nie można ustalić, do którego działu należy zadzwonić, należy skontaktować się z dyspozytorem celnym (02 z miasta lub 020 z telefonu komórkowego) i znaleźć te informacje. Jeśli nie chcesz przyjąć oświadczenia, gdy dana osoba zaginęła, osoba zainteresowana musi zapoznać się z klauzulą 12 części 1 art. 12 ustawy federalnej Federacji Rosyjskiej „O policji”, która stanowi, że poszukiwanie osób zaginionych jest obowiązkiem funkcjonariuszy organów ścigania.
Musi mieć wszystkie dokumenty potwierdzające zaginięcie (paszport, dowód wojskowy, prawo jazdy itp.), Wskazane jest posiadanie informacji o danych medycznych (proteza, wtykanie w ciało, choroby przewlekłe, niepełnosprawność itp.).Im więcej informacji będzie miała policja na temat poszukiwanej osoby, tym większe prawdopodobieństwo znalezienia obywatela.
Ze względu na fakt, że procedura ustalania odcisków palców stała się obowiązkowa w biurze paszportowym, konieczne jest sprawdzenie, czy w FMS Rosji jest karta odcisków palców. Jego obecność znacznie ułatwia poszukiwanie osób zaginionych.
Jeśli obywatel nosił biżuterię lub miał na sobie zauważalną odzież, należy to zaznaczyć przy składaniu wniosku na policję. Krewny powinien również przynieść zdjęcia osoby poszukiwanej i jak najdokładniej opisać jej znaki.
Śledzenie żołnierza
Personel wojskowy również często znika podczas działań wojennych. Ponieważ obywatele służą w miejscach, które są wystarczająco daleko od miejsca zamieszkania krewnych i przyjaciół, mogą nie wiedzieć, jak znaleźć zaginioną osobę. Wniosek na policję jest przyjmowany w ten sam sposób, jednak konieczne jest wskazanie ostatniego miejsca pobytu żołnierza, a także daty zakończenia działań wojennych. Ich wyszukiwanie odbywa się w taki sam sposób, jak poszukiwanie zwykłego obywatela. Jego śmierć można jednak wypowiedzieć nie wcześniej niż 2 lata po zakończeniu działań wojennych.
Procedura uznawania za zmarłą lub nieobecną
Należy zauważyć, że jeśli w ciągu roku nie ma informacji o osobie w jej miejscu zamieszkania, w przypadku utraty w okolicznościach zagrażających jego zdrowiu i życiu, domniemywa się, że obywatel nie żyje po 6 miesiącach. W przypadku, gdy okaże się, że dana osoba zaginęła w zwykłych okolicznościach, sąd stwierdza jej śmierć po 5 latach.
Obywatela można uznać za martwego tylko na mocy orzeczenia sądu. W trakcie postępowania sędzia musi ustalić okoliczności, które uprawniają osobę do śmierci. W związku z tym wnioski składa się w miejscu pracy i miejscu zamieszkania. Aby rozpocząć proces, potrzebne jest oświadczenie zainteresowanej osoby, które wskazuje powody, dla których należy uznać osobę za zmarłą.
Treść wniosku o uznanie obywatela za zaginionego lub zmarłego jest wystarczająco szczegółowo opisana w art. 277 Kodeksu postępowania cywilnego Federacji Rosyjskiej: cel ogłoszenia zmarłego lub zaginięcia, okoliczności wskazujące na zaginięcie lub sugerowanie jego śmierci, a także dzień zakończenia operacji wojskowych, jeżeli o żołnierzu. Jeżeli wniosek nie zostanie złożony w sądzie, poszukiwanie osób zaginionych jest przeprowadzane w ciągu 15 lat od daty ustalenia sprawy przeszukującej.
Konsekwencje zadeklarowania nieobecności obywatela
Uznanie obywatela za zaginionego daje prawo krewnym i przyjaciołom do otrzymania od władz opiekuńczych i powierniczych prawa do ufania jego własności, ale tylko przez okres nieobecności obecnego właściciela. Uznanie za zaginione nie oznacza, że dana osoba zmarła, zwłaszcza że wymaga to również decyzji sądu. Część obywateli, których nieobecność była zobowiązana podać, pochodzi z majątku zaufania.
Na podstawie orzeczenia sądu małżeństwo między osobami może zostać rozwiązane, z których jedno uznaje się za zaginione. Jednak po powrocie tego obywatela na wniosek stron można przywrócić wpis w urzędzie stanu cywilnego.
Konsekwencje uznania obywatela za zmarłego
Krewni nabywają prawa własności tylko wtedy, gdy dana osoba zniknęła, a sąd uznał ją za zmarłą w sposób przewidziany w art. 277 Kodeksu postępowania cywilnego Federacji Rosyjskiej. Wpisanie do stanu cywilnego śmierci osoby ma takie same konsekwencje prawne jak śmierć w zwykłych okolicznościach. W takim przypadku małżonek z dziećmi może domagać się spadku, zasiłek dla osób pozostałych przy życiu itd.
