Który ze środków trwałych nie podlega amortyzacji?

Zanim odpowiemy na pytanie, co nie podlega amortyzacji, ujawnimy ten termin księgowy. Wszystkie fundusze, niezależnie od tego, jakie są, zużywają się z czasem. W praktyce zużycie jest moralne (przestarzała metoda, obrabiarka, proces) i fizyczne (coś się zepsuło, przestało działać dobrze i tak dalej). W rachunkowości początkowy koszt środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych przenoszony jest (nie natychmiast, ale w częściach) na wartość produktów wytwarzanych przez organizację lub firmę w miarę ich zużycia. Jest to amortyzacja, a amortyzacja (zgodnie z zasadami rachunkowości) to kwota amortyzacji środków trwałych naliczona od momentu ich wykorzystania. Rozważmy teraz szczegółowo, które przedmioty nie podlegają amortyzacji, a które podlegają. Innymi słowy, która własność podlega amortyzacji, a która nie.

Podstawowa koncepcja przedmiotów podlegających amortyzacji

Właściwość podlegająca amortyzacji obejmuje przedmioty, których okres użytkowania przekracza 12 miesięcy, a ich wartość początkowa wynosi ponad czterdzieści tysięcy rubli.

Ta właściwość obejmuje:

• Inwestycje kapitałowe, które zostały wydzierżawione jako środki trwałe z pojawieniem się pewnych ulepszeń, które zostały dokonane za zgodą leasingodawcy przez leasingobiorcę. Podlegają one amortyzacji w rachunkowości podatkowej.
• Inwestycje dokonane na rzecz środków trwałych w formie znacznych ulepszeń dokonane przez instytucję, która otrzymała pożyczkę, za zgodą organizacji wydającej. Wartości niematerialne są amortyzowane? O tym dalej.

Majątek podlegający amortyzacji może być własnością prywatnego przedsiębiorcy lub całej organizacji należącej do podatników i przynoszący im zysk. Analogicznie do tej definicji można odpowiedzieć na pytanie, co nie podlega amortyzacji: nieruchomość podatnika, która nie generuje dochodu. W odpowiednich dokumentach dotyczących rachunkowości ta definicja została ujawniona szeroko i szczegółowo. Ogólnie rzecz biorąc, możemy powiedzieć, że zasoby naturalne i grunty, zapasy, budowa w toku, towary, zasoby finansowe do transakcji, a także papiery wartościowe nie podlegają.

Majątek związany z możliwościami mobilizacji z pewnością podlega amortyzacji w ramach ustanowionej procedury prawnej zgodnie z ustawą federalną 206 z 29 listopada 2012 r. Amortyzacja i następujące obiekty:

• nieruchomości będące własnością organizacji budżetowych;
• nieruchomości utworzone z funduszy budżetowych;
• nieruchomość utworzona z ukierunkowanych wpływów pieniężnych.

Ważne jest, aby zrozumieć, że podlegająca amortyzacji własność, którą jednoosobowe przedsiębiorstwo otrzymało od właściciela innego jednolitego przedsiębiorstwa w ramach zarządzania operacyjnego lub monitorowania ekonomicznego, z pewnością podlega amortyzacji od wyżej wymienionego jednolitego przedsiębiorstwa w granicach określonych przez prawo. Majątek, który organizacja inwestująca otrzymała od właściciela nieruchomości, podlega również tym samym środkom, co jest szczegółowo określone w dokumentach prawnych Federacji Rosyjskiej dotyczących umów inwestycyjnych związanych z zakresem działalności związanej ze sprzedażą usług w zakresie usług użyteczności publicznej.

Często zadawane, a środki trwałe podlegają amortyzacji? Poniżej odpowiemy na to pytanie.

Pozycje rzeczowych aktywów trwałych, których nie można amortyzować

Tak więc następujące rodzaje amortyzacji nie podlegają amortyzacji:

• cenne przedmioty organizacji budżetowych, z wyjątkiem tych, które zostały nabyte w związku z przedsiębiorczą pracą;
• nieruchomość instytucji non-profit (NU), która została otrzymana w formie dochodów przeznaczonych na określony cel lub została nabyta kosztem środków z głównego dochodu i jest wykorzystywana do działalności non-profit.

Ponadto następujące rodzaje amortyzacji nie podlegają amortyzacji:

• przedmioty utworzone lub zakupione przy użyciu środków budżetowych z ukierunkowanego finansowania;
• obiekty do zewnętrznej poprawy;
• zakupione publikacje i dzieła sztuki, cena publikacji jest uwzględniana we wszystkich innych możliwych wydatkach związanych ze sprzedażą i produkcją, w wysokości całkowitego kosztu w momencie zakupu;
• nieruchomości, które zostały utworzone lub zakupione kosztem środków otrzymanych bezpłatnie;
• prawa uzyskane dla produktów działalności intelektualnej, a także innych rzeczy tego rodzaju w przypadkach, gdy zgodnie z umową odbioru płatność jest dokonywana okresowo w formie płatności w okresie obowiązywania umowy.

Środki trwałe, które nie podlegają amortyzacji, są wyłączone ze składu nieruchomości, ponieważ:

• zostały otrzymane lub przekazane w ramach umów do swobodnego użytku;
• zostały przekazane do ochrony trwającej dłużej niż trzy miesiące;
• są w trakcie modernizacji i przebudowy przez ponad dwanaście miesięcy;
• zostały zarejestrowane na rosyjskiej międzynarodowej liście statków w momencie ich obecności w tej bazie danych. W ramach ponownego zabezpieczenia pozycji rzeczowych aktywów trwałych amortyzacja takich pozycji może być naliczana w sposób, który obowiązywał do czasu odpowiedniego procesu. W takim przypadku okres użytkowania samego obiektu z reguły wydłuża się o okres jego konserwacji.

Więcej o środkach trwałych

Pod takimi środkami w ramach opodatkowania rozumie się udział nieruchomości, który jest wykorzystywany w postaci narzędzi pracy do tworzenia i sprzedaży towarów i usług, a także do zarządzania instytucją, której początkowa wartość wynosi czterdzieści tysięcy rubli. Takie przedmioty nie są amortyzowane.

Wartość początkową środka trwałego interpretuje się jako sumę kosztów jego otrzymania. Uważa się, że tak jest, jeśli podobny przedmiot został zakupiony za darmo lub został zidentyfikowany w wyniku inwentaryzacji w postaci kwoty, do której ta nieruchomość została wyceniona. W tym przypadku mówimy o budowie, dostawie, produkcji i doprowadzeniu do stanu, w którym nadaje się do użytku, z wyłączeniem podatku od wartości dodanej, a także podatków akcyzowych.

Jakie środki trwałe nie podlegają amortyzacji, z wyjątkiem powyższych?

W ramach przeszacowania dokonanego przez podatnika, to znaczy amortyzacji wartości środków trwałych w stosunku do ceny rynkowej, dodatnie lub ujemne kwoty tego działania nie są ujmowane jako koszt lub przychód i nie można ich podjąć w celu ustalenia wartości zastępczej odpowiedniej nieruchomości podczas amortyzacji.

Wartość rezydualną środków trwałych określa się jako różnicę między ich wartością początkową a wartością naliczoną podczas stosowania amortyzacji.

Taka wartość nieruchomości, której amortyzacja jest obliczana metodą nieliniową w przypadku, gdy Kodeks podatkowy nie ustala inaczej, jest obliczana zgodnie z następującym schematem:

S (n) = S x (1 - 0,01 * K) ^ n. W tym przykładzie „S (n)” wyraża wartość rezydualną środka trwałego po zakończeniu n miesięcy bezpośrednio po ich włączeniu do proponowanej grupy amortyzacji. „S” działa jako początkowy i pierwotny koszt wymiany obliczeń.

Należy zauważyć, że w ramach obliczania wartości końcowej środków trwałych, w odniesieniu do których wykorzystano prawo, do uwzględnienia w wydatkach okresu wydatków na inwestycje kapitałowe w wysokości nieprzekraczającej dziesięciu procent, w przypadku głównych pozycji mamy na myśli nie więcej niż trzydzieści procent. Te wartości procentowe odnoszą się do trzech do siedmiu sektorów amortyzacji od pierwotnej kwoty pozycji. Zamiast liczby wskaźnika początkowego stosowany jest poziom wartości, na którym takie obiekty są uwzględniane w odpowiednich podgrupach w celu amortyzacji.

Biorąc pod uwagę równanie, należy wyjaśnić, że „n” to liczba miesięcy, które minęły od dnia, w którym pozycje zostały uwzględnione w niezbędnej podgrupie amortyzacji, dopóki nie zostały wyłączone z tej sekcji, nie licząc czasu wyrażonego liczbą miesięcy, w których te obiekty nie należały skład nieruchomości podlegających amortyzacji. „K” jest normą uwzględniającą rosnący lub malejący współczynnik, który jest stosowany w odniesieniu do odpowiedniej grupy. Rozważaliśmy to, co nie podlega amortyzacji.

Wartość początkowa środków trwałych zmienia się pod wpływem zakończenia, przebudowy, modernizacji, ponownego wyposażenia technicznego, modernizacji lub częściowej eliminacji niezbędnych obiektów.

Początkową kwotę nieruchomości otrzymaną jako przedmiot umowy koncesyjnej oblicza się jako wartość rynkową w momencie jej nabycia, pomnożoną przez techniczne wyposażenie, kwotę wydatków na odbudowę, modernizację, wykończenie, modernizację lub doprowadzenie tej wartości do stanu, w którym stanie się odpowiednia do aplikacji. Wyjątkiem jest kwota podatków, które można odliczyć lub które są uwzględnione w wydatkach.

Odkryliśmy, jakie przedmioty nie podlegają amortyzacji.

Co to są wartości niematerialne?

Są to produkty działalności intelektualnej nabyte lub stworzone przez podatników, a także inne przedmioty własności intelektualnej, które dają właścicielowi wyłączne prawa i są wykorzystywane do tworzenia produktów, na przykład robót i usług, lub na potrzeby zarządzania organizacją przez wystarczająco długi okres, wynoszący ponad dwanaście miesięcy.

Ważne jest, aby pamiętać, które środki trwałe nie są amortyzowane.

Składnik wartości niematerialnych jest rozpoznawany w następujących przypadkach:

• dostępność korzyści ekonomicznych w formie zysku;
• prawidłowo wykonane dokumenty potwierdzające obecność wartości niematerialnych i prawnych oraz unikalne prawo do nich.

Wartości niematerialne obejmują głównie:

• prawo posiadacza patentu do wzoru użytkowego, oprócz wynalazku lub wzoru przemysłowego, który należy wyłącznie do niego;
• unikalne prawo autora-programisty lub innego właściciela do korzystania z niektórych programów do komputerów elektronicznych, a tym samym baz danych wszelkiego rodzaju danych;
• prawa autorskie lub wykorzystanie topologii układów scalonych, które również należą do niego;
• przyznanie znaku towarowego lub znaku usługowego, a także nadanie niepowtarzalnej nazwy miejscu pochodzenia towarów oraz opracowanie nazwy takiej firmy;
• wyłączne prawo posiadacza patentu do osiągnięć w dziedzinie selekcji;

Czy działki podlegają amortyzacji? Odpowiedź na to pytanie jest przecząca, chociaż grunty należą do środków trwałych.

Wartość początkowa amortyzacji i wartości niematerialnych jest obliczana na podstawie sumy kosztów ich wytworzenia lub odbioru i doprowadzenia ich do punktu, w którym nadają się do użytkowania, wyjątkiem jest podatek od wartości dodanej i podatek akcyzowy.Cena wartości niematerialnych wytworzonych przez samą instytucję jest obliczana jako suma faktycznych wydatków na ich wytworzenie i wytworzenie.

Na warunkach użytkowania nieruchomości podlegających amortyzacji

Właściwość podlegająca amortyzacji jest rozdzielana między odpowiednie grupy, począwszy od warunków jej użytecznego wykorzystania.

Tak więc obiekty środków trwałych, których wartość jest mniejsza niż 40 tysięcy rubli lub te, które zaczną przynosić zyski w przyszłości, na przykład obiekty konserwowane, nie podlegają amortyzacji.
Do celów rachunkowości podatkowej organizacje naliczają amortyzację przy użyciu metod liniowych lub nieliniowych. Na przykład zapasy podlegają amortyzacji i muszą zostać obliczone.

Podatnik ma prawo do uwzględnienia w strukturze wydatków podatkowych lub innymi słowy okresu sprawozdawczego wydatków na inwestycje kapitałowe w wysokości nieprzekraczającej dziesięciu procent początkowego kosztu pozycji funduszy. Wyjątek stanowią te, które otrzymano bezpłatnie, a także wydatki poniesione w sytuacjach modernizacji, zakończenia, przebudowy, modernizacji, a także ponownego wyposażenia technicznego i częściowej eliminacji środków trwałych.

Gdzie ma zastosowanie metoda liniowa?

Metoda liniowa ma zastosowanie do konstrukcji, budynków i wynalazków dotyczących transferu, które są zawarte w grupach amortyzacji w przedziale od ósmej do dziesiątej. W przypadku innych środków trwałych podatnicy mogą zastosować dowolną z metod. Wybranej metody nie można zmienić przez cały czas amortyzacji. Ważne jest, aby najpierw zrozumieć, czy tego rodzaju nieruchomości podlegają amortyzacji.

Należy zauważyć, że w tych przypadkach, gdy główny składnik aktywów, w stosunku do którego prawa te zostały wykorzystane, nie wcześniej niż pięć lat po jego funkcjonowaniu, a także osoba zależna od podatnika i jego wydatków, uprzednio ujęta w skład wydatków następnego okresu podatkowego z pewnością należy uwzględnić w liczbie niezrealizowanych przychodów w okresie sprawozdawczym, w którym przeprowadzono takie wdrożenie. Zasada ta dotyczy użytkowania środków trwałych od początku stycznia 2013 r. Zgodnie z 206 prawem federalnym.

Jak obliczana jest amortyzacja?

Kwotę amortyzacji oblicza się co miesiąc. Jest naliczany osobno dla każdej istniejącej pozycji nieruchomości podlegającej amortyzacji. Rozliczenie pozycji niezbędnych nieruchomości, w tym pozycji środków trwałych, których prawa muszą zostać zatwierdzone w ramach rejestracji państwowej, rozpoczyna się pierwszego dnia miesiąca następującego po okresie oddania obiektu do eksploatacji. Nie zależy od faktycznej daty rejestracji stanu. Termin wygasa z początkiem miesiąca następującego po okresie, w którym nastąpił absolutny odpis wartości przedmiotu lub gdy przedmiot został całkowicie wykluczony z kategorii nieruchomości podlegających amortyzacji. Samo rozliczenie międzyokresowe dokonywane jest zgodnie z obowiązującymi standardami. Wszystko, co nie podlega amortyzacji dla celów podatku dochodowego, jest wykluczone.

Metoda liniowa

W ramach tego programu całkowita amortyzacja za jeden miesiąc jest obliczana jako iloczyn zamiany lub, innymi słowy, początkowy koszt jej normy. Tak więc wartość ta jest określona przez następujący wzór, a mianowicie: K = (1 / n) x 100%. W tym przypadku K odgrywa rolę normy, przedmiotowej definicji, a n oznacza okres użytkowania w miesiącach, to znaczy okres czasu, w którym narzędzie było użyteczne i aktywnie używane.

Metoda nieliniowa

Metoda ta uwzględnia kwotę amortyzacji za trzydzieści dni, która jest obliczana na podstawie bilansu o charakterze skumulowanym w odniesieniu do odpowiedniej podgrupy amortyzacji na początku miesiąca oraz wymaganych norm w tym przypadku. Całkowitą amortyzację obliczoną w ciągu trzydziestu dni oblicza się według wzoru: A = (K / 100) x B. W tym przykładzie A odnosi się do wielkości obliczonej dla jednego miesiąca amortyzacji dla każdej odpowiedniej grupy. B działa jako saldo całkowite. K jest samą stawką amortyzacji obliczoną dla odpowiedniej grupy klasyfikacyjnej.

Od następnego miesiąca, w którym wartość końcowa osiągnie dwadzieścia procent kosztów wymiany i początkowego obiektu, kwotę amortyzacji oblicza się w następującej kolejności:

• cena rezydualna obiektu jest wprowadzana jako wartość bazowa do dalszych obliczeń;
• Kwotę naliczonej amortyzacji za trzydzieści dni oblicza się, dzieląc koszt przez liczbę miesięcy, które pozostały do ​​końca efektywnego okresu aktywnego użytkowania.

Wniosek

Tym samym rzeczywista wartość środków trwałych jest zmniejszana z powodu amortyzacji. Amortyzacja bezpośrednio od środków trwałych nie jest naliczana od domów w puszkach, budynków mieszkalnych, hosteli, zwierząt gospodarskich, plantacji, które nie osiągnęły jeszcze wieku produkcyjnego, środków trwałych organizacji non-profit, na lądzie, na wszystkich obiektach, których początkowy koszt był mniejszy niż 40 000 rubli. Księgowych należy prowadzić w celu amortyzacji standardów amortyzacji. Jak widać, twierdzenie jest fałszywe, że wszystkie rodzaje nieruchomości podlegają amortyzacji.