Organizacja teatru przedsiębiorczości i repertuaru. Jak są podobne i czym się różnią? Odpowiedzmy razem na to pytanie, analizując, czym jest teatr repertuaru i repertuaru.
Przedsiębiorczość to ...
Zacznijmy od definicji. Co to jest przedsiębiorstwo? Słowo pochodzi od francuskiego. przedsiębiorczość, co oznacza „przedsiębiorstwo”. Theatre of Entreprise to:
- Forma organizacji teatralnej, w której przedsiębiorca (inaczej organizator) zaprasza aktorów z innych teatrów do udziału w sztuce.
- Przedsiębiorczość teatralna, projekt biznesowy, który jest typowy dla kolekcjonowania sztuki wystawianej przez ulubionych aktorów widowni ze znanych teatrów w celu zebrania pełnych domów, które przynoszą dobry zysk.
- Forma teatralnej organizacji, w której zaproszeni popularni aktorzy, reżyserzy i reżyserzy biorą udział w tworzeniu gry, gry na scenie.
- Biznes teatralny, różniący się od teatru klasycznego tym, że aktorzy rekrutowani są nie na cały sezon, ale na konkretną produkcję.
Spójrzmy teraz na szczególne cechy tej teatralnej organizacji.
Funkcje Entreprise
Poznanie, czym jest przedsiębiorstwo, pomoże nam zapoznać się z jego kluczowymi funkcjami:
- Na czele takiego teatru stoi przedsiębiorca, impresario, producent.
- Komercyjna, prywatna organizacja.
- Nie otrzymuje lub praktycznie nie otrzymuje materialnego wsparcia od państwa.
- Brak stałej trupy teatralnej.
- Nie ma statycznego repertuaru.
Rodzaje przedsiębiorczości
Teatry przedsiębiorczości dzielą się na dwa typy:
- Touring. Podróżuj do różnych miast i teatrów. Brak odniesienia do określonej lokalizacji.
- Stacjonarne. Mają jedno lub kilka miejsc na występy w tym samym mieście.
Przedsiębiorczość we współczesnym świecie
We współczesnym świecie wiele teatrów europejskich i światowych ma tendencję do przechodzenia na politykę przedsiębiorczości. W niektórych przypadkach nie jest to oznaką, że osiąganie zysków stało się ich głównym celem.
W wielu krajach przeprowadzono reformę finansowania instytucji kultury. W tym czasie niezależne zespoły teatrów antyreprise zaczęły mieć prawo do otrzymywania dotacji i dotacji od państwa. Ponadto nie tylko aktorzy, reżyserzy, wykonawcy, producenci, ale także organizacje, które umożliwiają tworzenie i demonstrację spektaklu, zaczęły mieć prawo do takiego wsparcia materialnego.
Jeśli chodzi o nasz kraj, wielu zauważa, że Rosja nie zapewnia niczego na tworzenie prywatnych niezależnych teatrów: nie ma miejsc, w których regularnie bywają widzowie, subwencje lub inne wsparcie ze strony państwa, korzyści i preferencje. Z tym wszystkim teatr repertuarowy w Rosji jest nieopłacalny. Nie ma jednak innej formy organizacji teatru państwowego, która by się opłaciła, umożliwiając tworzenie udanych komercyjnie produkcji.
Przedsiębiorczość w środku
Zobaczmy, jak wygląda rosyjski teatr przedsiębiorstw w opiniach osób związanych z tą dziedziną sztuki:
- Zasadniczo spektakle są przeznaczone dla publiczności z prowincji - przybysze artystów z metropolii zawsze przerywają szorty.
- Wielu przedsiębiorców podkreśla gwiezdną obsadę trupy, oszczędzając na scenerii, opracowując dramat i fabułę.
- Nasz kraj charakteryzuje się nie współpracą, ale konfrontacją teatru publicznego i prywatnego.
Przykłady teatrów przedsiębiorczości
Pomimo tak ponurej sytuacji, dzisiejsze przedsięwzięcie w Rosji jest dobrze znane. Wymieniamy takie teatry w Moskwie:
- „Partner artystyczny 21” L. Roberman.Przedstawienia można oglądać w takich miejscach: „Rosyjska piosenka”, CC „Moskwicz”, Teatr Puszkina, „Teatr Wspólnoty Taganka Aktorów”. Taka organizacja jest bardziej skłonna do tras koncertowych.
- „Theatrical Commonwealth 814” O. Menshikova. Forma stacjonarna: spektakle organizowane są w jednym miejscu - w teatrze Mossovet.
- „Pracownia sztuki teatralnej” S. Zhenovacha. Ten prywatny teatr klasyczny, utworzony w 2005 roku, jest uważany za jeden z najlepszych oryginałów, posiadający swój unikalny repertuar. Dzięki wsparciu filantropa w 2008 roku Studio pozostało w domu na ulicy Stanisławski.
- „Teatr LA” V. Dubrovitsky'ego. Przedstawienia można oglądać w teatrach Majakowskiego i Puszkina, „Teatrze rozmaitości”.
- „Maraton Teatralny” A. Gordienko. Występy w „Teatrze na Serpukhovka”, Centralnym Domu Artystów, Teatrze Jermołowa.
- „The Quartet And”, „Another Theatre” S. Petreikova. Oba projekty mają stały repertuar, a ich twórczość można oglądać w „Center-Museum of Vysotsky”, DC im. Zueva.
- „Rosyjska firma nazwana na cześć Andrieja Mironowa” R. Furmanov. Projekt objeżdża teatry w Petersburgu i Moskwie.
- „Modern Theatre of Entreprise” A. Moginova. Przedstawienia można oglądać w „Teatrze na Serpukhovka”, Centralnym Domu Artystów.
Teatr Repertuarowy
Co możemy tu zabrać? Teatr repertuarowy jest jedną z form organizacji teatralnej, która charakteryzuje się stałym lub powoli aktualizowanym repertuarem. Kolejną cechą jest stała trupa. Jednocześnie taki teatr nie jest zabroniony zatrudniać zewnętrznych aktorów do grania w określonych przedstawieniach.
Repertuar stacjonarny (który ma również stałe schronienie) jest najbardziej charakterystyczny dla naszego kraju i krajów Europy Wschodniej. Dlatego nazywamy to po prostu słowem teatr, bez określenia przymiotnika. W innych krajach coraz częściej popularna staje się działalność teatralna przedsiębiorcy, teatr Broadway.
Historia rodzaju teatru repertuarowego
Pierwsze teatry, które można zaklasyfikować jako repertuar, pojawiły się w Anglii w XIX wieku:
- 1879 - w Stratford-upon-Avon powstał Shakespeare Memorial Theatre.
- 1891–1897 - The Independent Theatre w Londynie.
- 1912 Old Wick staje się repertuarem.
W imperium rosyjskim na przełomie XIX i XX wieku działało wiele teatrów repertuarowych:
- Ponad czterysta ludowych półprofesjonalistów.
- Około dziesięciu prowincjonalnych biurokratów.
- 5-6 stacjonarnych imperialnych w Petersburgu i Moskwie.
Do tej liczby dodano około 300 firm i partnerstw teatralnych.
Kluczowe różnice
Sprawdziliśmy, jaki jest repertuar i organizacja repertuaru teatru. Wymieńmy ich główne różnice:
- Repertuar teatru ma stałą trupę, a przedsiębiorca nie. Organizator pozyskuje grupy teatralne od aktorów zaproszonych na konkretny spektakl.
- Przedsiębiorczość jest uważana za formę bardziej komercyjną. Rozumie się, że jednym z jego ważnych celów jest osiągnięcie zysku.
- W przeciwieństwie do repertuaru, przedsiębiorczość jest zawsze prywatnym teatrem.
- Brak przedstawienia teatru przedsiębiorczości - czasem bankructwo, ruina. Repertuarowe teatry ze wsparciem państwa mają możliwość przedstawienia nierentownych komercyjnie przedstawień.
Przedsiębiorczość nie jest nowym zjawiskiem w teatrze. Na przykład w Rosji przed rewolucją większość teatrów była taka. Przyszłość tej sfery sztuki leży właśnie w przedsiębiorstwie. Jednak w naszym kraju przejście z repertuaru do teatru przedsiębiorczości nie jest mile widziane przez państwo.