Co to jest prawo federalne: definicja, funkcje i zastosowanie

Federacja Rosyjska jest państwem powołanym do zapewnienia i ochrony interesów, praw i wolności ludzi. Takie bezpieczeństwo jest możliwe tylko przy kompetentnej kompilacji i stosowaniu norm prawnych. Szczególnym miejscem w całym systemie prawnym kraju jest ustawa federalna - ustawa federalna. Co to jest prawo federalne i jaką rolę odgrywa ono w dziedzinie prawa Rosji? Odpowiedź na to pytanie zostanie podana w artykule.

Rosyjskie prawo federalne w systemie prawnym tego kraju

Wiadomo, że Rosja jest jednym z krajów o romsko-germańskim typie legalnej rodziny. Oznacza to, że wiodącą rolę w kraju odgrywają decyzje ustawodawcze i wykonawcze - ustawy i regulaminy. Precedensy sądowe w Rosji nie są źródłami prawnymi.

Najwyższa siła prawna ma podstawowe prawo kraju - Konstytucję. Składa się z dziewięciu rozdziałów, z których osiem reguluje główne sfery społeczne i polityczne. Każdy rozdział Konstytucji jest tworzony na podstawie norm federalnych ustaw konstytucyjnych.

Drugie najważniejsze miejsce zajmują proste przepisy federalne. Są to akty normatywne wydawane przez organy przedstawicielskie, weryfikowane przez sądy i podpisywane przez głowę państwa. Przepisy federalne regulują główne publiczne obszary działalności - na przykład edukację (ustawa federalna „O edukacji w Federacji Rosyjskiej”), medycynę, indywidualne stosunki obywatelskie itp.

FKZ i FZ: główne różnice

Co to jest prawo federalne i czym różni się od prawa o charakterze konstytucyjnym? Jak już wspomniano, FKZ ustala tylko najbardziej ogólne przepisy dotyczące struktury państwa w kraju. Wszystkie rozdziały głównego prawa kraju powstały po przyjęciu odpowiedniego FKZ, który zawierał postanowienia dotyczące praw i wolności człowieka, struktury państwa, reżimu politycznego itp. Ponadto prawa konstytucyjne zapisują atrybuty państwa: hymn, flagę i herb.

Przepisy federalne oparte są na normach konstytucyjnych. Żadne z ich przepisów nie powinno być sprzeczne z przepisami zapisanymi w podstawowym prawie kraju i odpowiednich aktach prawnych. Różnice między przepisami są uporządkowane według kolejności ich przyjęcia. Tak więc w przypadku przyjęcia FKZ istnieje znacznie bardziej złożona i wieloaspektowa procedura rejestracji.

Znaki prawa federalnego

Pytanie o to, czym jest prawo federalne, pomoże odpowiedzieć na cechy głównych cech aktów prawnych. Przepisy charakteryzują się specjalną mocą prawną, szczególnie dla federalnych. Przepisy mają bezpośredni wpływ na stosunki społeczne poprzez metody koordynacji.

Normatywny akt prawny jest produktem działalności ustanawiającej normy, a zatem ma specjalną strukturę. Każde prawo powinno mieć nazwę, a także część ogólną, zawierającą ściśle usystematyzowane normy. Każde indywidualne prawo powinno dotyczyć tylko jednej sfery publicznej lub jej części. Dlatego w akcie normatywnym nie należy łączyć przepisów z różnych dziedzin prawnych - na przykład cywilnych i karnych.

Wreszcie ostatnia i główna cecha ustaw federalnych jako aktów Federacji Rosyjskiej jest priorytetem praw człowieka i wolności. Podobny znak wskazuje na ludzkość i legalność przyjętych norm.

Funkcje prawa

Federalna Służba Prawna Federacji Rosyjskiej jest niezbędna do osiągnięcia kilku celów jednocześnie.Po pierwsze, sama natura prawa jest regulowana, na którą składa się moralność i moralność. Innymi słowy, prawa jakościowo określają właściwe zachowanie ludzi. Po drugie, prawa chronią najważniejsze relacje społeczne. Przejawia się to szczegółowo w poszczególnych sektorach prawnych - przestępczym, cywilnym, pracy itp. Wreszcie, po trzecie, prawo jest formowane zgodnie z normami ideologii. Co więcej, rozwija i uzupełnia go ze względu na pojawienie się nowych norm i zasad.

Zatem każde prawo federalne ma na celu ochronę interesów, praw i wolności człowieka. Cel ten jest osiągany na różne sposoby w dowolnej sferze publicznej.

Procedura przyjmowania przepisów federalnych

Co to jest proces legislacyjny i jak się to objawia? Odpowiedzi na to pytanie udziela główny akt regulacyjny kraju - Konstytucja. Stwierdza, że ​​tylko organ przedstawicielski, Parlament, może być wydawcą prawa federalnego. W Rosji parlament jest dwuizbowy, a nawet nosi pierwotną nazwę - Zgromadzenie Federalne.

Pomysły na sformułowanie niektórych przepisów są przedstawiane w izbie niższej parlamentu - Dumie Państwowej. Jeśli pomysł zostanie zatwierdzony, powstaje projekt ustawy. Rozważany jest przy trzech odczytach. Procedura pierwszego czytania obejmuje identyfikację głównych błędów i obszarów problemowych w projekcie. To samo dzieje się podczas drugiego czytania. Na ostatnim projekcie spotkania ustawodawcy głosują za przyjęciem lub nieprzyjęciem ustawy. Jeśli dwie trzecie głosujących popiera przyjęcie ustawy, wówczas projekt sporządzony i zweryfikowany w izbie niższej zostaje wysłany do rozpatrzenia przez Radę Federacji - najwyższą izbę parlamentarną.

Rola Rady Federacji w procesie legislacyjnym

W izbie wyższej senatorowie decydują o losie prawa. Jeżeli zgodnie z wynikami głosowania projekt zostanie przyjęty, trafi on do Sądu Najwyższego i Konstytucyjnego, gdzie zostanie sprawdzony pod kątem zgodności z normami konstytucyjnymi.

Na samym końcu procesu prawo jest podpisywane przez głowę państwa. Ma prawo zawetować prawo - to znaczy je odrzucić. Weto można przezwyciężyć poprzez wielokrotne czytanie i głosowanie, ale z dużą liczbą parlamentarzystów, którzy opowiadają się za przyjęciem aktu.

Kody

Większość Rosjan jest świadoma istnienia tak zwanych kodeksów - głównych aktów prawnych regulujących określoną sferę publiczną. Istnieje kodeks karny, a także cywilny, pracowniczy, rodzinny, budżetowy, podatkowy itp. Każde podobne prawo jest tworzone na podstawie wielu odrębnych przepisów federalnych.

Federacja Rosyjska jest jednym z krajów o romsko-niemieckim systemie prawnym. To z kolei oznacza różnorodność obszarów legislacyjnych. Na przykład możesz wziąć kodeks cywilny. To ogromna czteroczęściowa praca prawna. Każda część została przyjęta zgodnie z odrębnymi przepisami federalnymi. Na przykład czwarta część, która reguluje normy prawa intelektualnego, została przyjęta w 2006 r. 18 grudnia rozpatrzono i podpisano ustawę federalną nr 230 z dnia 18 grudnia 2006 r., Która posłużyła jako podstawa prawna do istnienia i wdrożenia czwartej części Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej. Każda zmiana Kodeksu jest również regulowana odpowiednimi aktami federalnymi.

Dziedziny prawa

W Rosji jest niesamowita liczba przepisów federalnych. Nie można nazwać dokładnej liczby. ponieważ co roku przyjmowane są setki nowych aktów prawnych. Co więcej, niektóre prawa są zniesione, poprawione, ujednolicone i pod każdym względem przekształcone. Dlatego należy mówić nie o samych prawach, ale o sferach społecznych, które regulują.

Do tej pory głównym aktem regulacyjnym dotyczącym norm karnych jest rosyjski kodeks karny. Jest on stale uzupełniany przez wiele przepisów federalnych. Ostatnie zmiany zostały wprowadzone w lipcu 2017 r., To wtedy FZ-250 ukazał się 29 lipca 2017 r. Mówił o dodawaniu i eliminowaniu niektórych norm karnych.To samo dotyczy prawa cywilnego. Na przykład w FZ-147 z 1 lipca 2017 r. Powiedziano, że niektóre artykuły zostały zmienione w Kodeksie cywilnym Federacji Rosyjskiej.

Tak więc prawa federalne Federacji Rosyjskiej można podzielić na dwie grupy: ogólną i ściśle ukierunkowaną. Pierwszy dotyczy dużych obszarów publicznych, jak pokazano powyżej. Istnieje jednak więcej przepisów instytucjonalnych mających na celu regulację wąskich sfer społecznych. Przykład zostanie omówiony poniżej.

Edukacja

Środowisko edukacyjne reguluje federalna ustawa „O edukacji” Federacji Rosyjskiej. Jak wygląda to prawo? Warto zacząć od nazwy. Ważną rolę odgrywa tutaj data przyjęcia. Faktem jest, że liczba używana w nazwie mogła być już brana pod uwagę w przeszłości. Oto skrót ustawy o edukacji: „nr 273-FZ z 29.12.2012”. Tytuł wskazuje również datę ostatniej zmiany aktu prawnego.

Same przepisy federalne najczęściej składają się z rozdziałów, akapitów i artykułów. Pierwszy rozdział prawie zawsze wskazuje przepisy ogólne. Obejmuje to przedmiot prawa, metody regulacyjne, podstawowe pojęcia, zasady itp. Kolejne rozdziały opisują bezpośrednio temat opowieści, a także związane z nią chwile. Ostatni rozdział zawiera końcowe przepisy opisujące procedurę przyjmowania norm. Wskazano daty przyjęcia ustawy przez Dumę Państwową i Radę Federacji.