Wykonanie zobowiązania w naturze - wykonanie przez dłużnika wcześniej określonych czynności. Jeśli odmówi jej wykonania, konsekwencje są określone w umowie lub w prawie. Rozważ niuanse występujące z roszczeniem w podobnej sytuacji.
Regulacja normatywna
Obecnie regulację występowania i wypełniania obowiązków zapewniają normy Kodeksu cywilnego. Zawiera ogólne postanowienia w odpowiednim rozdziale. Kolejne artykuły kodu mają więcej szczegółów.
Siły zbrojne RF podały szereg wyjaśnień w jednej ze swoich decyzji w 2016 r. GIC i AIC regulują proces składania wniosków do sądu i rozpatrywania roszczenia.
Istota zjawiska
Prawo często nie wyjaśnia, co stanowi określone zjawisko i opisuje tylko niektóre aspekty.
W literaturze prawniczej wypełnienie zobowiązań w naturze oznacza wykonanie określonych czynności. To, co dokładnie jest obowiązkiem, jest określone w klauzulach umowy.
Podczas składania wniosku do sądu powód może ustalić listę niezbędnych działań. Poniżej zastanawiamy się, jaka jest podstawa tego wymagania.
Metoda ochrony
Złożenie roszczenia jest przywilejem powoda. Do jego obowiązków należy formułowanie wymagań dla pozwanego. Wszystko to dotyczy przymusu do wypełnienia zobowiązań w naturze, który jest jednym ze sposobów ochrony praw.
Powód ma prawo oczekiwać wcześniej uzgodnionego świadczenia. Jeżeli dłużnik nie spełnił warunków lub spełnił, ale z naruszeniem, wierzyciel ma prawo do działania.
Cechą opisywanej metody ochrony jest wymóg podjęcia określonych działań, jeżeli nie mają one charakteru pieniężnego. Jeśli chodzi o spłatę zadłużenia, użyto sformułowania dotyczącego odzyskiwania środków pieniężnych.
Podstawa roszczenia
Jak stwierdzono powyżej, muszą istnieć odpowiednie powody:
- klauzula umowy nakładająca odpowiedni obowiązek;
- strona umowy nie wypełniła swojego zobowiązania;
- wdrożenie nie jest utrudnione przez obecność obiektywnych czynników niezależnych od woli stron;
- zawarcie umowy jest obowiązkowe, a strony, podpisując dokument, odstąpiły od postanowień wzoru umowy przewidzianych w aktach prawnych;
- akty normatywne.
Na przykład właściciele proszeni są o usunięcie przeszkód w korzystaniu z ich własności. Proces ten dowodzi, jakie są naruszenia popełnione przez pozwanego i jakie działania powinien podjąć, według powoda: przekazanie kluczy, przesunięcie ogrodzenia itp.
Do czego jeszcze uprawniony jest wierzyciel
Obowiązek wypełnienia obowiązku w naturze daje wierzycielowi prawo do żądania w sądzie odszkodowania za szkody i zapłaty kary. Jeśli stracił zainteresowanie uzyskaniem świadczenia od dłużnika, nadal ma prawo do odszkodowania i przepadku. Prawo nie zabrania powierzania wykonania zobowiązania dłużnika osobie trzeciej. A wydatki poniesione przez wierzyciela spadną na pierwszego dłużnika.
Jeżeli egzekucja została opóźniona, strona poszkodowana ma prawo odmówić jej przyjęcia.
Niemożność wypełnienia zobowiązania w naturze
Prawo, inne akty prawne, okoliczności mogą wykluczać zgodę sądu na roszczenie:
- rzecz, którą pozwany powinien przekazać, jest zniszczona i nie można jej wymienić z przyczyn obiektywnych (na przykład sprzęt został stworzony wyłącznie na potrzeby wierzyciela, nie ma innej takiej rzeczy);
- przymus w sądzie jest sprzeczny z prawem lub innymi aktami prawnymi przyjętymi przez organ i umowę, na przykład osoby nie można zmuszać do występu na koncercie.
Zatem przyznanie zobowiązania w naturze nie zawsze jest możliwe.
Odpowiedzialność dłużnika
Powodami ścigania są naruszenia warunków umów. Polegają na niskiej jakości świadczonych usługach lub pracy, opóźnieniach w czasie. Wynik może nie spełniać wszystkich wymagań klienta. Istnieje wiele opcji potencjalnych naruszeń.
Odpowiedzialność i wypełnianie zobowiązań w naturze, jako zjawisk, budowane są według ogólnych zasad, ale prawo przewiduje pewne cechy.
Prawo rozróżnia kilka opcji:
- rekompensata za szkody i zapłata kary nie zwalnia z odpowiedzialności za nienależyte wykonanie obowiązków, przeciwnie jest przewidziane przez prawo lub klauzule umowy;
- odszkodowanie i zapłata kary są zwolnione z odpowiedzialności, chyba że prawo lub umowa stanowią inaczej;
- zwolnienie z odpowiedzialności jest możliwe za zgodą wierzyciela na kwotę uzgodnioną przez strony, aw przypadku utraty wierzyciela do wykonania.
Ta ostatnia opcja jest realizowana poprzez podpisanie umowy przez strony.
Sąd nie ma prawa odrzucić roszczenia, chyba że ochrona praw powoda jest w inny sposób możliwa. Zasada nie ma zastosowania, jeżeli przymus jest niemożliwy z przyczyn obiektywnych lub narusza przepisy prawa.
Przygotowując pozew, powód ma prawo wybrać, czy jednocześnie zażądać od sądu odzyskania kary i odszkodowania oraz wykonania, czy też tylko dwóch pierwszych punktów.
Reklamacje
Spory są rozpatrywane zgodnie z dwoma kodeksami. Przed pójściem do sądu musisz dowiedzieć się, który sąd powinien rozpatrzyć wniosek.
Kolejną różnicą w roszczeniach o świadczenia rzeczowe jest konieczność zgłoszenia roszczenia.
Zgodnie z kodeksem postępowania cywilnego taki obowiązek występuje w szczególności w sporach konsumenckich. W procesie cywilnym jest to raczej wyjątek. Przeciwnie w arbitrażu. Spory, w których powód nie powinien najpierw złożyć roszczenia, są rzadkie.
Bez dowodów wskazujących na kierunek roszczenia sędzia nie rozpatruje wniosku i pozostawia go bez ruchu lub zwraca go.
Sąd rozpatruje jedynie roszczenia przedstawione pozwanemu w pozwie. Na przykład powód w roszczeniu zażądał odszkodowania, nie wspominając o karze. Sędzia rozpatruje roszczenie wyłącznie w zakresie wypłaty odszkodowania, a roszczenia dotyczące kary zostaną zignorowane.
Ogólne zasady sporządzania roszczenia
Niezależnie od tego, jaki proces zostanie uruchomiony, lista elementów instrukcji jest typowa:
- nazwa sądu;
- informacje o powodzie (miejsce zamieszkania, lokalizacja, adres, środki komunikacji);
- informacje o powodzie (miejsce zamieszkania, lokalizacja, środki komunikacji);
- określenie okoliczności;
- odniesienia do praworządności;
- zestawienie wymagań;
- lista kopii załączonych dokumentów.
- podpis i data złożenia.
Liczba zestawów referatów tworzona jest na podstawie liczby uczestników badania. Zasada ta obowiązuje w postępowaniu cywilnym, kopia roszczenia jest przekazywana do sądu arbitrażowego wraz z załączonymi dokumentami i dowodem ich skierowania do innych uczestników procesu.
Rodzaje wymagań
Jak formułować wnioski sądowe:
- przeniesienie własności (kupujący zwraca się do sądu o zobowiązanie pozwanego do przeniesienia wcześniej zapłaconej nieruchomości);
- eliminacja niedociągnięć wykonanej pracy (według wniosku powód sporządza szczegółowy wykaz braków i środków, które należy podjąć);
- żądanie dokumentów (członek organizacji ma prawo dostępu do dokumentów, na przykład akcjonariusze lub członkowie HOA);
- przymus zawarcia umowy.
Wymienione opcje nie stanowią pełnej listy i wpływają na typowe sytuacje. Czasami musisz uciekać się do jednoczesnej prezentacji dwóch lub więcej z tych metod lub użyć czegoś niestandardowego.
Niektóre niuanse
W przypadku rzeczy roszczenie określa wartość nieruchomości, cenę, lokalizację.
W przypadku wykonywania pracy lub działania zalecana jest szczegółowa lista, zakres i kolejność prac.
Jeśli roszczenie zawiera wniosek o odzyskanie dokumentów, należy je wymienić w całości, samo odniesienie do aktów prawnych nie wystarczy.
Muszę powiedzieć, że kompleks rolno-przemysłowy wskazuje, w jaki sposób formułować decyzje sądowe, a te normy prawne mogą być wykorzystane jako przewodnik przy formułowaniu roszczenia. Kodeks postępowania cywilnego, włączając w proces cywilny, nie różni się tak szczegółowo.
Normy Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej dotyczące wypełniania zobowiązań w naturze również nie zawierają takich szczegółów, dlatego należy je wziąć pod uwagę przy sporządzaniu umowy.