Zdrada ojczyzny, inaczej zwana zdradą, jest szczególnie poważną zbrodnią, celowo skierowaną przeciwko interesom monarchy lub kraju. Popełniany jest przez podmiot państwa, któremu służy przestępca. Główne cechy tego przestępstwa zostaną szczegółowo opisane w naszym materiale.
Zdrada ojczyzny: historia koncepcji
Czym jest zdrada ojczyzny? W kulturze popularnej koncepcja ta jest dość powszechna. Na podstawie dzieł literackich, filmowych i innych można odnieść wrażenie, że przechodzi to na stronę wroga, z którym państwo prowadzi wojnę, szpiegostwo na rzecz innego kraju, zapewnianie tajemnic państwowych, prowadzenie odrębnych negocjacji wbrew woli ich kraju i wiele więcej.
Sama koncepcja powstała w średniowiecznej Francji. Lèse majesté - tak wyznaczono obrazę osoby władcy. Podobny termin znaleziono w prawie rzymskim, ale oznaczał obrazę majestatu. Nawiasem mówiąc, te ostatnie jednocześnie pochłonęły wszystkie możliwe przestępstwa państwowe.
Struktura polityczna minionych epok różni się od teraźniejszości jedną ważną okolicznością. W prawie starożytnym i średniowiecznym koncepcja suwerenności narodowej nie istniała. Zdrada sama w sobie była uprzedzeniem dla najwyższego władcy, a nie dla całego państwa.
We współczesnej Rosji koncepcja zdrady jest zachowana. Główne cechy tego zjawiska zostaną szczegółowo opisane poniżej.
Analiza prawna pojęcia: przedmiot, przedmiot i przedmiot
Zgodnie z kodeksem karnym zdrada to przestępstwo popełnione przez obywatela Federacji Rosyjskiej w różnych formach. Zgodnie z art. 275 kodeksu karnego może to być szpiegostwo, ujawnienie tajemnic państwowych, pomoc dla innego kraju nieuzgodnionego z władzami, a także szereg innych działań przeciwko bezpieczeństwu Rosji.
Sama zbrodnia stanowi poważne zagrożenie dla społeczeństwa. Z posiadania państwa wyciekają informacje, które dostając się w ręce zagranicznych służb wywiadowczych, mogłyby podważyć bezpieczeństwo Rosji. Zgodnie z kodeksem karnym zdrada jest aktem zdrady. Przedmiotem przestępstwa jest bezpieczeństwo zewnętrzne, czyli stan ochrony publicznego i państwowego systemu kraju przed zagrożeniami zewnętrznymi. W związku z tym działania sprawcy stanowią zagrożenie dla suwerenności, bezpieczeństwa, zdolności obronnych i integralności terytorialnej.
Przedmiotem przestępstwa jest sama tajemnica państwowa. Jest najbardziej ściśle chroniony przez państwo. Przedmiotem przestępstwa jest obywatel, który osiągnął torturę, czyli zdolność do ponoszenia odpowiedzialności. W przypadku rozpatrywanego przestępstwa nałożenie sankcji od 16 lat. Odpowiednio strona subiektywna jest bezpośrednią intencją, która ma społecznie niebezpieczny charakter.
Analiza prawna szpiegostwa
Osobną cechę należy nadać koncepcji szpiegostwa. Zgodnie z art. 276 kodeksu karnego zdrada, a mianowicie szpiegostwo, polega na przekazaniu, czyli tworzeniu, kradzieży i przechowywaniu informacji chronionych przez państwo w celu przekazania ich obcemu państwu, organizacji lub osobie.
Obiekt szpiegostwa stanowi publiczne zagrożenie. Odpowiednio do celów obiektywnych należy przekazywanie, gromadzenie i przechowywanie informacji w formie tajemnic państwowych. Przedmiotem przestępstwa jest wykonawca. W związku z tym może istnieć cudzoziemiec lub bezpaństwowiec, który ukończył 16 lat.Również w grupie podmiotów mogą znajdować się wspólnicy, to znaczy organizatorzy, inicjatorzy i inne osoby.
Subiektywna strona rozważanego przestępstwa jest bezpośrednią intencją. Nazywa się to uznaniem przez osobę społecznie niebezpiecznego charakteru podejmowanych działań, a także chęcią działania ze szkodą dla bezpieczeństwa zewnętrznego państwa. Cele i motywy tutaj mogą być bardzo różne. Jak pokazuje praktyka, najczęściej przedmiotem przestępstwa są motywy samolubne.
Formy przestępczości
Czym jest zdrada ojczyzny? Można w pełni przestudiować to pytanie dopiero po dokładnym zapoznaniu się ze wszystkimi jego typami i formami. Raz jeszcze należy przypomnieć, że rozważany rodzaj przestępstwa dzieli się na ujawnianie tajemnic państwowych, szpiegostwo i podważanie zewnętrznego bezpieczeństwa Federacji Rosyjskiej. Należy również zwrócić uwagę na techniczne, finansowe, doradcze i inne formy pomocy dla cudzoziemców, którzy chcą lub mogą wyrządzić krzywdę Rosji.
Aby lepiej zrozumieć, czym jest zdrada Ojczyzny, można przytoczyć kilka przykładów. Jest to sytuacja, w której osoba łącznikowa przypadkowo lub umyślnie powiedziała coś zbędnego, co właśnie składało się z tajemnic państwowych. Jednocześnie usłyszały je osoby, które nie miały usłyszeć przekazanych informacji. Drugi przykład to współudział w atakach terrorystycznych lub sabotażu. Takie działania nie są nawet konieczne.
Powaga przestępczości
Można sobie tylko wyobrazić, jak poważne będą konsekwencje zaopatrzenia cudzoziemców w broń, środki transportu, fałszywą lub fałszywą dokumentację, finanse itp.
Z jakiego powodu niebezpieczeństwo zdrady stanu jest tak wysokie? Można sobie tylko wyobrazić, jak ciężka i długa jest praca nad nową bronią, technologiami lub innymi przedmiotami, które mogłyby pomóc chronić kraj. Proste ujawnienie danych krzyżuje wszystkie wcześniej wykonane prace. Co więcej, sam fakt zdrady Ojczyzny na podstawie Kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej, art. 275, poważnie wstrząsa gospodarką, a czasem nawet wywołuje międzynarodowy skandal.
Oznaki przestępstwa
Wśród wyróżniających cechy zdrady wobec Ojczyzny na podstawie Kodeksu karnego, art. 275, należy podkreślić obecność poważnych konsekwencji, potencjalne lub rzeczywiste podważenie bezpieczeństwa całego państwa, prawdopodobieństwo międzynarodowego skandalu, wrogość między krajami i wiele innych.
Zdrada nie różni się zasadniczo od szpiegostwa. Z prawnego i obiektywnego punktu widzenia są to absolutnie identyczne pojęcia. Różnią się tylko cechami przedmiotów. Tak więc zdrajca może być Rosjaninem, a szpiegiem - tylko cudzoziemcem, osobą bez obywatelstwa.
Różnica między ujawnieniem tajemnic państwowych a zdradą polega na tym, że sprawca może nie wiedzieć o szkodliwości swojej gadatliwości. Z kolei zdrajca działa zgodnie z zasadami świadomości i intencji.
Odpowiedzialność
W Związku Radzieckim obowiązywała ustawa Federacji Rosyjskiej o zatwierdzeniu kodeksu karnego. Rozpatrywane przestępstwo zostało uregulowane w art. 64. Zdrada wobec Ojczyzny podlegała karze pozbawienia wolności od 10 do 15 lat. Równolegle cała własność została przejęta od winnego. Drugi rodzaj sankcji był jeszcze trudniejszy: jest to kara śmierci.
Zgodnie z kodeksem karnym RSFSR obywatel radziecki, który został zwerbowany przez wywiad zagraniczny, ale dobrowolnie poddał się władzom ZSRR, nie podlegał odpowiedzialności karnej. Oczywiście nie powinien był popełniać żadnych działań podważających bezpieczeństwo kraju. Kwestię, czy tacy obywatele rzeczywiście podlegali jakimkolwiek sankcjom, można jednak nazwać bardzo kontrowersyjnym.
Dziś przestępstwo to podlega 275 art. UK. Zdrada wobec Ojczyzny podlega karze pozbawienia wolności od 12 do 20 lat. Jednocześnie możliwa jest grzywna w wysokości do 500 tysięcy rubli lub w wysokości zarobków skazanego w ciągu ostatnich trzech lat.Drugi rodzaj sankcji jest nieco łagodniejszy: jest ograniczeniem wolności trwającym do 2 lat.
Teoria i praktyka
Tak więc, zajmując się kwestią zdrady ojczyzny, należy rozważyć najpopularniejsze przypadki popełnienia tego przestępstwa w praktyce. Po pierwsze, powinieneś zanotować jedną rzecz: ryzyko objęcia danego artykułu jest po prostu minimalne. Tak więc, jeśli informacje tajnego państwa nie są wykorzystywane w pracy, studiach lub służbie obywatela rosyjskiego, powinieneś być spokojny: po prostu nie będzie nic do przekazania zagranicznym organizacjom lub osobom.
Jest to jednak tylko teoretycznie. W praktyce jedna niewielka poprawka zawarta w artykule „Zdrada ojczyzny” zasadniczo zmienia sprawę. Wskazuje to na „inną pomoc dla obcego państwa lub organizacji”. Co to za „inna pomoc”? Niestety prawo milczy na ten temat. Jednak praktyka sądowa przechowuje wiele przypadków, w których pozornie niewinni obywatele zostali aresztowani za określone przestępstwo.
Zdrada we współczesnym rosyjskim prawie
Tak więc we współczesnym kodeksie praw Federacji Rosyjskiej nie ma ani jednego terminu, który brzmiałby jak „zdrada ojczyzny”. Zamiast tego w Kodeksie karnym Federacji Rosyjskiej znajduje się określenie „zdrada stanu”. Pojęcie to oznacza każdą niebezpieczną zbrodnię skierowaną przeciwko ustalonej konstytucyjnej strukturze Rosji. To odpowiednio szpiegostwo, ujawnianie tajemnic państwowych, pomoc obcemu państwu, a także wrogie działania ze szkodą dla gospodarki krajowej. Wszystko to wskazuje art. 275 kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej.
Artykuł o zdradzie przeciwko Ojczyźnie jest dziś jednym z niewielu elementów prawnych, dla których ustanowiono karę śmierci i konfiskatę mienia. Jednak w świetle obecnego moratorium na stosowanie kary śmierci sankcje takie nie są obecnie stosowane.
Miara dekompensacyjna
Krajowe normy prawne ustanowiły środek dekompensacyjny wobec obywateli, którzy odważyli się naruszyć przedmiotowe podstawy prawne. Tutaj funkcjonuje ten sam system, który działał w sowieckim systemie legislacyjnym: na przykład, jeśli dana osoba niezwłocznie poinformuje swój rodzimy rząd o czynu, który mógł popełnić, ale nie popełnił, zostanie zwolniony z postępowania karnego. Państwo będzie musiało również udowodnić, że możliwym szkodom rzeczywiście udało się zapobiec.
Na przykład mężczyzna został zwerbowany przez zagraniczne służby wywiadowcze. Poinstruowano go, aby uzyskać informacje o tajnym rosyjskim projekcie. Ale zamiast wykonać takie zadanie, mężczyzna udał się bezpośrednio do władz Federacji Rosyjskiej i poinformował ich, którzy przedstawiciele danego kraju zmusili go do wykonania zadania. Należy również wyjaśnić, że sama komisja oczywiście nie została wypełniona. Osoba taka nie będzie podlegała postępowaniu karnemu.
Jakie jest prawdopodobieństwo, że zostanie „zdrajcą ojczyzny”?
Należy od razu wyjaśnić, że zdrada jest rzadką zbrodnią we współczesnej Rosji. Każdy taki akt, a tym bardziej popełniany przez zwykłych ludzi, jest koniecznie nagłośniony i szeroko rozpowszechniony w mediach.
Oczywiście, jeśli żartuje się o przedstawicielu Dumy Państwowej lub nieuprzejmie mówi o głowie państwa, nie można zostać „zdrajcą Ojczyzny”. Ale prawdopodobieństwo popełnienia przestępstwa jest przede wszystkim wśród wojska, naukowców i osób bliskich tajemnic państwowych. Również stosunek do państwa rodzimego najwyraźniej przejawia się w okresie wojny. Zmobilizowany obywatel może przypadkowo o czymś porozmawiać lub celowo przejść na stronę wroga. Wszystkie takie przypadki będą uważane za zdradę.