W XXI wieku człowiek wiele osiągnął: jest otoczony drogami, drapaczami chmur, samochodami i urządzeniami funkcjonalnymi. Te rzeczy nie mogą jednak całkowicie usunąć ludzi z natury, potężnych i zbuntowanych, zawsze będą miały wpływ na społeczeństwo. Mężczyzna może jedynie nauczyć się przewidywać jej zachowanie i zgodnie z nim budować swoje plany. W tym celu specjalnie stworzono monitorowanie środowiska.
Co wiemy o słowie „monitorowanie”?
Słowo „monitorowanie” pochodzi z języka łacińskiego, a następnie migruje do języka angielskiego, a później zostało ustalone w słowniku rosyjskim. Tak więc monitor oznacza „przypominający”, „nadzorujący”, „ostrzegający” i jest interpretowany jako cały zestaw regularnych obserwacji, ocen i prognoz dowolnego obiektu, w celu monitorowania i, jeśli to możliwe, optymalizacji procesów zachodzących z jego udziałem.
Co z monitorowaniem środowiska?
Jeśli mówimy o monitorowaniu środowiska (zwanym dalej MOC), to jasne jest, że przedmiotem badań w tym przypadku będzie natura i jej stan, a także zmiany, które zachodzą w nim zarówno naturalnie, jak i w odpowiedzi na działalność człowieka.
Skąd ta koncepcja?
Oficjalnie, czym jest monitoring środowiska, postanowiono w 1971 r. Podczas spotkania UNESCO przed konferencją ONZ w Sztokholmie w 1972 r., Poświęconą temu zagadnieniu. Wtedy to pierwszy raz użyto tego terminu.
Jednak na świecie profesjonalne śledzenie fluktuacji klimatu, pogody i jego zjawisk odbywało się na długo przedtem - około stu kilku lat. Obejmują one dobrze znaną meteorologię, sejsmologię oraz inne rodzaje obserwacji i pomiarów. Obecnie zakres badań gwałtownie się poszerza, rośnie liczba mierzonych parametrów, rozwija się sieć stacji specjalnych. Oprócz tego, osoby zaangażowane w monitorowanie środowiska twierdzą, że środki te po drodze komplikują problematyczne problemy wymagające natychmiastowego rozwiązania.
Monitorujesz jeden czy kilka?
Monitorowanie może być najbardziej zróżnicowane, aby stworzyć całościowy obraz tego tematu, przydatne będzie zapoznanie się z jego różnymi typami.
Na podstawie celów i przedmiotów wyróżnia się monitorowanie sanitarno-higieniczne, środowiskowe i klimatyczne.
1. Sanitarno-higieniczne zajmuje się przede wszystkim monitorowaniem zanieczyszczenia środowiska i porównaniem jego jakości ze standardami higieny MPC (maksymalne dopuszczalne stężenia) ustalonymi dla ochrony, zdrowia i ochrony korzystnego środowiska życia ludności.
2. Monitorowanie środowiska odgrywa ważną rolę w globalnym systemie kontroli środowiska. Koncentruje się przede wszystkim na zasobach odnawialnych i analizuje antropogeniczny wpływ na ekosystemy i ich reakcję na bodźce w postaci ludzi. Jest to główny cel tego rodzaju monitorowania. Zadaniem jest zbadanie typowych, najczęstszych efektów reakcji, nie poszczególnych organizmów, ale ich społeczności (ekosystemu).
Ten rodzaj monitorowania obejmuje następujące rodzaje kontroli:
- Dla powietrza atmosferycznego. Charakteryzuje się tym, że kompleks obserwacji programu ma na celu gromadzenie danych do ich późniejszej oceny i wykorzystanie jako podstawy do przewidywania możliwych zmian w przyszłości.
- Dla hydrosfery.Jego cechą szczególną jest to, że monitoruje stan rzeczy na wodach o różnych poziomach, mówimy o powierzchni i podziemiu.
- Dla ziem (gleb). Prowadzone są obserwacje stanu pokrycia terenu i składu gleby, zgodnie z którymi podejmowane są decyzje dotyczące środków ochrony ziemi przed negatywnymi skutkami czynników zewnętrznych.
- Dla promieniowania. W związku z tym ocenia się stan i koniunkturę tła promieniowania.
3. Monitorowanie klimatu jest usługą środowiskową, która jak zwykle zajmuje się monitorowaniem i prognozowaniem zmian i fluktuacji klimatu. Przypomina ekologiczny, ale jego tematyka nie obejmuje całej biosfery, ale tylko tę część, która wpływa na tworzenie klimatu. To, jak wiadomo, atmosfera, wody powierzchniowe, masy śniegu itp. Monitorowanie klimatu jest ściśle związane z obserwacjami hydrometeorologicznymi.
Można podać inne klasyfikacje monitorowania.
W zależności od skali istnieją:
- Biosfera jest wciąż globalna. W jego ramach odbywa się monitorowanie ogólnych procesów globalnych w biosferze planety w celu przewidywania i ostrzegania o sytuacjach kryzysowych i ekstremalnych zagrożeniach.
- Wpływ Działa na mniejszą skalę - punkty lokalne (powiatowe, a nawet przedsiębiorstwa). Raportuje wpływy antropogeniczne (obiekty przemysłowe lub poszczególne źródła) oraz sytuacje awaryjne (w przypadku katastrof, wypadków, katastrof, epidemii).
- Biologiczny Wąsko ukierunkowane obserwacje zasobów biologicznych - roślin i zwierząt. Do tych środków stosuje się bioindykatory. Badania prowadzone są na terenie rezerwatów lub w innych strefach ochrony przyrody.
Monitoring środowiska
Warunkiem wysokiej jakości zarządzania środowiskowego jest właściwa organizacja systemu monitorowania.
System MOS obejmuje cztery główne bloki:
- Obserwacja (oznacza to uzyskanie danych o ogólnym stanie obserwowanych obiektów). Są one przeprowadzane z określoną częstotliwością, w ściśle określonych odstępach czasu, co jest bardzo ważne, aby uzyskać pełny i wyraźny obraz. Obserwacji mogą dokonywać zarówno pojedyncze stacje (punktowe), jak i cała ich sieć. Aby oddzielić od siebie antropogeniczne i naturalne (naturalne) modyfikacje, konieczne jest przechowywanie danych z poprzednich lat w celu porównania z poprzednimi wskaźnikami. Umożliwi to dokładniejsze obliczenie intensywności procesów i przewidywanie ich konsekwencji.
- Ocena obecnego stanu. Informacje uzyskane z poprzedniego etapu są analizowane przez specjalistów, którzy są w stanie z dużą dokładnością określić stopień pogorszenia lub odwrotnie, dobrostan stanu obiektu, ustalić przyczyny tego, nakreślić trendy późniejszej zmienności jego stanu.
- Prognozowanie stanu. Na tym etapie zakłada się nie tylko przyszłość, ale także próby wzmocnienia hipotez pewnymi dowodami (obliczenia, wskaźniki itp.).
- Ocena prognozy. Uzyskane wyniki są ponownie oceniane, a następnie dostarczane do odbiorców w jednym lub innym formacie.
GEMOS
Władze odpowiedzialne za kraj najbardziej martwią się stanem środowiska, to one organizują działania mające na celu badanie i ochronę przyrody w celu zapewnienia obywatelom komfortowych warunków życia. Takie działania w rządzie są powszechnie nazywane stanowym monitorowaniem środowiska (GEMOS).
Regulacje prawne GEMOS
Niezwykle ważne jest to, że działalność państwa jest w pełni regulowana przez ustawodawstwo Federacji Rosyjskiej. Takie akty prawne, jak ustawa federalna „Ochrona środowiska”, kodeksy wodne i leśne, ustawa federalna „ochrona powietrza” i kilka innych poświęcone są temu obszarowi.
Ponadto artykuły regulacyjne dotyczące MOC znajdują się we wszystkich zasobach naturalnych i innych regulacyjnych aktach prawnych. Na przykład organy nadzoru sanitarnego i epidemiologicznego prowadzą prace w zakresie monitorowania społecznego i higienicznego na podstawie rozporządzenia w sprawie takiego monitorowania.
Kto prowadzi monitorowanie środowiska w Rosji
Ustawodawca wyczerpująco określił podmioty, które organizują i prowadzą monitorowanie środowiska w Rosji. Przede wszystkim całym systemem upoważnionych organów kieruje rząd Federacji Rosyjskiej. W jego strukturze znajdują się Ministerstwo Zasobów Naturalnych Federacji Rosyjskiej, Ministerstwo Rolnictwa Federacji Rosyjskiej oraz ich podległe federalne służby monitorowania środowiska i agencje właściwe w tej dziedzinie. Należą do nich na przykład: Federalna Służba ds. Rejestracji Stanowej, Katastru i Kartografii; centrum monitorowania środowiska i hydrometeorologii jest Federalna Służba Federacji Rosyjskiej o tej samej nazwie, w tym Rybnadzor i inne władze rządowe.
Co to jest monitorowanie środowiska w Federacji Rosyjskiej
Na poziomie stanu GEMOS jest wyznaczany, po pierwsze, jako zintegrowany system monitorowania środowiska naturalnego i jego stanu, oceny i przewidywania jego zmian pod wpływem czynników o właściwościach naturalnych i antropogenicznych. Po drugie, jako monitorowanie środowiska prowadzone przez federalne władze stanowe i władze poddanych.
Z historii
Działalność GEMOS rozpoczęła się w latach 30. już w ZSRR. Następnie w związku z problemem zużycia wody istotne były badania i kontrola wód powierzchniowych i podziemnych.
W latach pięćdziesiątych przeprowadzono pierwsze testy broni jądrowej, dlatego konieczne stało się zidentyfikowanie i zorganizowanie walki z zanieczyszczeniem promieniowaniem środowiska naturalnego.
Rok 1972 upłynął pod znakiem utworzenia szeregu specjalnych organizacji, działów i służb, które wykonują podobne funkcje monitorowania środowiska, dlatego ich zachowanie w odnowionej Rosji uznano za niewłaściwe. Dlatego w 1993 r. Utworzono Zunifikowany Państwowy System Monitorowania Środowiska Rosji (EGSEM), a głównym celem było zapewnienie bezpieczeństwa i ochrony środowiska. Zadania obejmowały obserwację, przechowywanie i przetwarzanie informacji o stanie środowiska, a także badania i kompleksową analizę zidentyfikowanych danych, a następnie informowanie obywateli i zainteresowanych stron w tym obszarze. Jednak ta próba okazała się słaba, system monitorowania środowiska przetrwał tylko do 2003 roku. Ponieważ jej koncepcja zatrzymała się w rozwoju, a cel nie został osiągnięty. Dziś jest nowa decyzja rządu Federacji Rosyjskiej w sprawie organizacji i wdrażania GEMOS.
Funkcje monitorowania środowiska w Federacji Rosyjskiej
Wśród ich dużej liczby można wyróżnić główne:
- Nadzór stanu środowiska w miejscach, w których znajdują się czynniki wpływów antropogenicznych.
- Analiza, ocena i identyfikacja trendów w warunkach środowiskowych pod wpływem zjawisk biologicznych i antropogenicznych.
- Zapewnienie potrzebom państwa jako całości, jego urzędnikom, organizacjom i obywatelom kompletnych, kompetentnych i wiarygodnych informacji o stanie środowiska. Jest to ważne, ponieważ konieczne jest zapobieganie lub ograniczanie negatywnych skutków niepożądanych zmian.
Cechy organizacji GEMOS w Federacji Rosyjskiej
Pewne sowieckie zahartowanie Rosji doprowadziło do budowy GEMOS, którego działalność jest ściśle uregulowana. W naszym kraju obowiązują GOST (normy państwowe), SanPiN (normy i przepisy sanitarne), RD (dokumenty regulacyjne) i OND (ogólnounijne dokumenty normatywne) przyjęte w czasach ZSRR.Stanowy monitoring ekologiczny środowiska odbywa się za pomocą specjalnych stacji obserwacyjnych podłączonych do sieci oraz zasobów informacyjnych państwowego funduszu danych (dalej - GFD). Wymienione elementy są częścią USSEM.
Państwowy Fundusz Danych
Ogromne znaczenie dla wdrożenia lepszego i mobilnego monitorowania ma GFD. Muszę powiedzieć, że do 2013 r. W kraju kontrola środowiska była prowadzona przez wiele właściwych organów. W rezultacie dane badawcze zostały podzielone na lokalizacje ministerstw, służb i departamentów, a ich wymiana jest trudna.
Zbawienie było stworzeniem tak cennego zasobu jak fundament. Jest to pojedynczy system informacyjny, w którym wszystkie dane uzyskane podczas monitorowania przepływają razem, co oczywiście rozwiązało powyższy problem.
