W całej historii Kanady narodową walutą państwa były dolary i reale. Obecnie pieniądze kanadyjskie nazywane są dolarami kanadyjskimi.
Pierwsze pieniądze Kanady
Przez długi czas kraj liści klonu był kolonią imperium hiszpańskiego. Z powodu dużej liczby kolonii imperialni zaczęli dla nich wydawać pieniądze. Pierwszą walutą w tym stanie były dolary hiszpańskie (prawdziwe). Nie należy mylić tej waluty z rialem, który jest walutą w niektórych krajach Bliskiego Wschodu.
Real Madryt miał ogromny wpływ na powstanie systemu monetarnego nie tylko w Kanadzie, ale także we wszystkich koloniach imperium hiszpańskiego. Nie wszystkie kraje, w przeciwieństwie do Kanady, odmówiły użycia hiszpańskiej waluty. Na przykład obecnie w Brazylii prawdziwą walutą narodową.
Złote dolary
W przeciwieństwie do pierwszych pieniędzy w Kanadzie złote dolary nie zostały nałożone na państwo z zewnątrz. W połowie XIX wieku rząd postanowił wprowadzić własną walutę, zwaną złotym dolarem. Jego wartość była równa jednemu dolarowi Stanów Zjednoczonych Ameryki.
1 taki dolar składał się z pięciu szylingów. Szylingi zostały wykorzystane w wielu krajach Europy Zachodniej. Przybyli do Kanady z Anglii, gdzie zostali pobici na początku XVI wieku na rozkaz króla Henryka VII.
Nowa Francja i nowe pieniądze
Kanada do 1763 roku była uważana za część Francji. Jej regiony były częścią francuskich kolonii, które nazywano Nową Francją. Były to tereny współczesnych brzegów Wielkich Jezior, a także kanadyjskie prowincje Quebec i Ontario.
W tym okresie kanadyjskie pieniądze nazywano potocznie piastres. Kanadyjczycy wymawiali to słowo „pyaso”. Kanadyjskie centy w życiu codziennym, mieszkańcy nazywali „su”. Dlatego złożyli hołd tradycyjnym nazwom walut we wszystkich koloniach Francji.
Rodzaje pieniędzy w Kanadzie: banknoty
Okres od 1813 do 1815 roku jest uważany za wyjątkowy w historii kanadyjskich pieniędzy. Właśnie w tych latach rząd zaczął emitować pierwsze kanadyjskie pieniądze papierowe. Były to notatki armii brytyjskiej.
Z czasem certyfikowane banki postanowiły emitować dolary kanadyjskie. W 1866 r. Rząd prowincji Kanady zrobił to samo, a ostatecznie władzę konfederacji. Z czasem stare pieniądze Kanady w 1896 r. Wyszły z użycia, co przedstawiało pierwszego premiera kraju.
Ustanowienie Bank of Canada
Główny bank państwowy powstał w 1935 r. Stał się głównym emitentem pieniędzy w całym kraju. Od samego początku zaczął emitować papierowe pieniądze o nominałach 1, 2, 5, 10, 20, 25, 50, 100 i 1000 dolarów. Dziewięć lat później postanowiono wydać zakaz upoważnionym bankom do wydawania własnych jednostek monetarnych. Obecnie kanadyjskie pieniądze papierowe nie są reprezentowane przez nominały 1 i 2 dolarów.
Budynek banku centralnego znajduje się w Ottawie. Prezesem instytucji jest Stephen Poloz. W tej chwili bank wyznaczył następujące cele:
- utrzymywanie niskiej inflacji;
- zarządzanie funduszami państwowymi i ich zadłużeniem;
- utrzymanie siły nabywczej dolara kanadyjskiego;
- stosowanie polityki pieniężnej;
- emisja i dystrybucja gotówki;
- kontrola nad stopą refinansowania;
- wydawanie państwowych certyfikatów oszczędnościowych;
- utrzymanie stabilności finansowej.
Od czasu utworzenia banku centralnego pieniądze Kanady zmieniły się znacznie pod względem wzornictwa. W latach 1937–1986 rząd Kanady czterokrotnie wprowadził nową serię banknotów. 6 lat temu rozpoczęło się przejście na pieniądze polimerowe.
Pieniądze polimerowe
Ten rodzaj pieniędzy to znak wykonany z materiałów polimerowych.Mają wyższą wartość w porównaniu do banknotów papierowych. Ale różnica w kosztach jest równoważona przez dłuższą żywotność. Z plastikowych pieniędzy można korzystać do pięciu lat.
Długi okres działania takich banknotów został osiągnięty dzięki temu, że nowy materiał nie absorbuje wody, wilgoci i brudu. Ta umiejętność pozwala im zachować czystość. Plastikowe pieniądze otrzymały nowe środki zapobiegające fałszerstwom, których nie można użyć na papierowych banknotach.
Oprócz Kanady cała seria banknotów składa się tylko z banknotów polimerowych w kilku kolejnych krajach:
- Australia
- Nowa Zelandia
- Rumunia
- Papua Nowa Gwinea;
- Malediwy
- Wietnam
- Brunei
- Kiribati;
- Nauru
- Tuvalu;
- Singapur
Pomimo faktu, że państwa te zmieniły się w plastikowe banknoty, papierowe rachunki nadal pozostają prawnym środkiem płatniczym.
Plastikowe pieniądze z Kanady
Rok 2011 był punktem zwrotnym w historii kanadyjskich pieniędzy. Bank Centralny państwa zaczął emitować plastikowe pieniądze. W 2011 r. Bank Centralny wprowadził pierwszy w obiegu rachunek za polimery. Stała się banknotem stu dolarowym z wizerunkiem Roberta Bordena (ósmego premiera stanu, szefa rządu od 1911 do 1920 r.).
Trzy miesiące później wydano kolejny polimerowy banknot - banknot pięćdziesięciu dolarów, który przedstawia Williama Lyona Mackenzie Kinga. Pod koniec jesieni 2012 roku świat zobaczył banknot 20 dolarów kanadyjskich i oblał go królowa Elżbieta II z Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej.
Do końca 2013 r. Bank centralny Kanady wystawił pięciodolarowy banknot z Wilfridem Laurierem i dziesięciodolarowy banknot, który przedstawia Johna A. MacDonalda. Teraz pieniądze z Kanady drukowane są w dwóch firmach: BA International i Canadian Bank Note Company. Przedsiębiorstwa te podpisały umowę z Kanadyjskim Bankiem Centralnym. Zdjęcia pieniędzy z Kanady są publikowane na oficjalnych stronach internetowych General Bank i firm drukarskich banknotów.
Aby osiągnąć absolutną niemożność tworzenia podróbek w procesie produkcji dolarów kanadyjskich, zastosowano dwa przezroczyste „okna”. Jeden z nich jest zawarty w ogólnym składzie rachunku, a drugi takie „okno” jest wykonane w postaci liścia klonu. Po wydaniu banknotów polimerowych pojawiło się pytanie, jaki rodzaj pieniędzy w Kanadzie jest najpiękniejszy w historii.
Dolary kanadyjskie i amerykańskie
Ze względu na fakt, że Kanada i Stany Zjednoczone są obok siebie, na walutę kraju z liśćmi klonu zawsze miała wpływ amerykańska waluta krajowa. Samo państwo jest również ściśle związane z gospodarką USA.
Od początku ubiegłego wieku gospodarka kanadyjska charakteryzowała się cyklicznymi wahaniami. W tym okresie dolar kanadyjski był droższy niż amerykański, a następnie tańszy. W ciągu ostatnich 50 lat kanadyjska waluta narodowa była droższa niż dolar amerykański od 1971 do 1974 r., A także w 1976 r. W latach 1976–1986 wartość krajowej waluty Kanady gwałtownie spadła i prawie osiągnęła 70 centów za 1 dolara kanadyjskiego. Potem sytuacja nieco się poprawiła. Do 1990 r. Za 1 USD wydano prawie 90 centów. Z drugiej strony wartość waluty spadła.
Dolar kanadyjski osiągnął historyczne minimum na początku 2001 r. - 62 centy amerykańskie. W ciągu ostatnich 15 lat dolar był niestabilny, ale istnieje tendencja do wzrostu wartości. Od 1 lipca 2017 r. Za 1 tysiąc dolarów kanadyjskich można dostać 4 tysiące 572 rubli, 2008 hrywien 65 kopiejek, 77 dolarów amerykańskich 19 centów lub 67,64 euro.
Pomimo tego, że wielu ekonomistów uważa stały kurs za bardziej korzystny dla gospodarki kraju, rząd Kanady postanowił wprowadzić system płynnego kursu walutowego. Sugeruje to możliwość zmiany wartości waluty krajowej na podstawie wahań na rynku walutowym.
Należy zauważyć, że istnieje teoria niemożliwej trójcy, zgodnie z którą rząd nie jest w stanie jednocześnie utrzymać stałego kursu walutowego, niezależnej polityki pieniężnej i swobodnej rotacji kapitału. Musisz wybrać dwa punkty na trzy. Hipotezę tę nazwano modelem Mandell-Fleminga, ponieważ jej uzasadnienie przedstawili dwaj ekonomiści: Robert Mandell i Marcus Fleming.
Wysyłanie pieniędzy do Kanady
Na terytorium tego stanu Ameryki Północnej jest wielu obywateli Federacji Rosyjskiej, Ukrainy i innych krajów byłego ZSRR. W związku z tym Rosjanie i mieszkańcy innych krajów, którzy są w domu, aktywnie szukają sposobów na przesłanie pieniędzy do Kanady swoim niedawno przeniesionym krewnym lub znajomym.
Istnieje wiele sposobów tłumaczenia. Oczywiście najprostszą i najczęstszą opcją jest przelew bankowy. Mogą jednak wystąpić sytuacje, gdy odbiorca nie będzie w stanie wypłacić wysłanych mu pieniędzy. W takich przypadkach możesz skorzystać z usług specjalnych firm, które specjalizują się w przelewach pieniężnych do dowolnego miejsca na świecie.
Wadą tej metody przesyłania pieniędzy jest to, że nadawca musi znać dokładne dane odbiorcy, co nie zawsze jest możliwe. W każdym razie istnieje wiele opcji transferu środków. Każda z nich ma swoje zalety i wady, ale nic nie jest idealne. Gdzieś powyżej prowizji, ale pieniądze zostaną przelane szybciej.
Często wysokość prowizji zależy od kwoty przelewu i kraju, w którym należy go wykonać. Firmy mogą również ustalać limity przekazywanych kwot. W każdym razie, ze względu na dużą liczbę firm specjalizujących się w przekazach pieniężnych, znalezienie odpowiedniego nie będzie trudne.