Obecnie jednym z nierozwiązanych problemów prawa administracyjnego jest stosowanie w praktyce pojęcia „ciągłego przestępstwa”, przewidzianego w części 2 art. 4.5 Kodeksu Federacji Rosyjskiej o przestępstwach administracyjnych (w skrócie Kodeksu wykroczeń administracyjnych). W tym artykule postaramy się zgłębić ten problem i przeanalizować ten termin. Ponadto rozważamy inne aspekty tego tematu.
Brak spójności
Warto zauważyć, że różnice w rozumieniu terminu ciągłego przestępstwa administracyjnego przez sędziów doprowadziły do pojawienia się dużej liczby orzeczeń Sądu Najwyższego Federacji Rosyjskiej i Najwyższego Sądu Arbitrażowego. Zostali oni wezwani do poprawienia wcześniejszych błędów w interpretacji prawa przez sędziów niższego szczebla. Pociągnęło to za sobą znaczny wzrost obciążenia systemu w ujęciu ogólnym i pojawienie się precedensu z rzeczywistego punktu widzenia, ponieważ brak jasnej definicji tego pojęcia w obowiązującym prawie zmusza organy sądowe w każdym przypadku do opracowania indywidualnego podejścia do możliwości zaklasyfikowania niektórych przestępstw jako kontynuowanych.
Jak zrozumieć pojęcie ciągłego przestępstwa? Warto zauważyć, że kwestia ta jest bardzo ważna, ponieważ zgodnie z art. 4.5 Kodeksu wykroczeń administracyjnych okres odpowiedzialności administracyjnej wynosi 2 miesiące (w przypadku niektórych przestępstw - jeden rok), który zgodnie z ogólnymi zasadami rozpoczyna się od dnia popełnienia przestępstwa i kiedy naruszenie ciągłej natury - od dnia odkrycia.
Definicja przestępstwa
Należy pamiętać, że ciągłe przestępstwo na podstawie Kodeksu wykroczeń administracyjnych nie ma definicji jako takiej. Niemniej jednak jego interpretacja odgrywa decydującą rolę w nakładaniu kary administracyjnej za określone przestępstwa, które sąd może uznać za kontynuowane. Zgodnie z informacją zawartą w paragrafie 14 dekretu plenum Sądu Najwyższego Federacji Rosyjskiej nr 5 z dnia 03.24.2005 r. „O sprawach powstających w sądzie przy stosowaniu Kodeksu Federacji Rosyjskiej w sprawach o wykroczenia administracyjne” należy zauważyć, że takie przestępstwo o charakterze administracyjnym (brak działania lub działania) uznaje się za kontynuowane. , co wyraża się przede wszystkim w trwającym długoterminowym niewykonaniu lub nienależytym wykonywaniu obowiązków przewidzianych w obowiązującym prawie.
Ponieważ prawo Federacji Rosyjskiej nie podaje definicji ciągłego przestępstwa administracyjnego, a rezolucja plenum sił zbrojnych Federacji Rosyjskiej podaje dość niejasną definicję tego rodzaju przestępstwa, organy sądowe interpretują badany termin inaczej. W każdym razie prowadzi to do pojawienia się znacznej liczby orzeczeń sądowych, jak wspomniano powyżej. Musisz wiedzieć, że celem tych wyroków jest poprawienie błędów w interpretacji odpowiedniego prawa przez sądy niższej instancji.
Przykłady ciągłych przestępstw
Występuje następująca sytuacja: Rosaccreditation dołożyła wszelkich starań, aby pociągnąć klienta do odpowiedzialności administracyjnej zgodnie z częścią 1 artykułu 14.47 („Naruszenie zasad wykonywania prac certyfikacyjnych lub wydanie certyfikatu zgodności z zastrzeżeniem naruszenia wymagań prawnych dotyczących przepisów technicznych”) i częścią 3 artykułu 14.47 („ Nieuzasadnione wydanie przez instytucję certyfikującą lub odmowa wydania certyfikatu zgodności lub nieuzasadnione wypowiedzenie lub zawieszenie certyfikatu zgodności działania ”) Kodeksu wykroczeń administracyjnych w odniesieniu do przestępstw przewidzianych w tych artykułach, które zostały popełnione na ponad rok przed utworzeniem protokołów dotyczących realizacji tych przestępstw.
Warto zauważyć, że zgodnie z częścią 1 art. 4.5 Kodeksu administracyjnego Federacji Rosyjskiej decyzja dotycząca sprawy o przestępstwo administracyjne za naruszenie obowiązującego prawa dotyczącego przepisów technicznych nie jest wydawana po upływie roku od popełnienia przestępstwa administracyjnego. W naszym przypadku klient zapewnił wydanie certyfikatu z naruszeniem ustawy o przepisach technicznych z 08.02.2014, a protokół na temat naruszeń administracyjnych został utworzony 04/10/2015.
Tak więc, na podstawie ust. 4 części 3 art. 23.1 Kodeksu wykroczeń administracyjnych, można powiedzieć, że sprawy związane z przestępstwami administracyjnymi, które są przewidziane w art. 14.47 Kodeksu wykroczeń administracyjnych i są popełniane przez indywidualnych przedsiębiorców lub osoby prawne, są obecnie badane przez sędziów sądów arbitrażowych. Właśnie dlatego Rosaccreditation złożyła wniosek do sądu arbitrażowego o pociągnięcie klienta do odpowiedzialności administracyjnej zgodnie z częścią 3 artykułu 14.47 Kodeksu wykroczeń administracyjnych. Jeśli oceniamy sytuację z punktu widzenia sprzeciwu wobec przyjęcia wymagań Federalnej Służby Akredytacyjnej, możemy odnieść się do następującej listy okoliczności:
- Przedawnienie odpowiedzialności administracyjnej oblicza się zgodnie z zasadami obliczania warunków o charakterze ogólnym. Innymi słowy, od następnego dnia po przestępstwie administracyjnym. Powyższy przepis może być poparty artykułem 4.5 Kodeksu administracyjnego Federacji Rosyjskiej.
- Nieprzerwane przestępstwo administracyjne zostaje zakończone, gdy w wyniku bezczynności lub działań destrukcyjnych ze strony sprawcy widoczne są wszystkie oznaki naruszenia planu administracyjnego i jego składu przewidziane w przepisach obowiązujących na terytorium Federacji Rosyjskiej.
- Obiektywny aspekt przestępstwa, którego odpowiedzialność jest przewidziana w art. 14.47 ust. 3 Kodeksu wykroczeń administracyjnych, stanowi działania struktury zaangażowanej w poświadczanie dokumentu zgodności w zakresie naruszenia przepisów ustanowionych przez prawo.
- Zgodnie z odpowiednimi postanowieniami części 3 tego samego artykułu, dniem, w którym jednostka certyfikująca podejmie przeciwne działanie, jest dzień wydania certyfikatu z nieuzasadnionych przyczyn (innymi słowy, pod warunkiem naruszenia obecnych wymagań przepisów o znaczeniu technicznym).
- Zgodnie z pierwszą częścią art. 4.5 Kodeksu wykroczeń administracyjnych nie można wydać orzeczenia dotyczącego nieistniejącego przestępstwa administracyjnego z powodu zignorowania obecnych przepisów dotyczących przepisów technicznych, jeżeli minął rok od popełnienia przestępstwa administracyjnego.
- Po wydaniu zaświadczenia z naruszeniem obowiązującego prawa regulacyjnego pod względem technicznym rozpoczął się okres przedawnienia o charakterze administracyjnym, który jest określony w części 1 artykułu 4.5 Kodeksu Federacji Rosyjskiej w sprawie przestępstw administracyjnych w tej kategorii spraw. Tak więc w momencie tworzenia odpowiedniego protokołu termin już upłynął.
Odpowiedz Rosaccreditation
Rosaccreditation był zdania, że termin na pociągnięcie do odpowiedzialności administracyjnej za ciągłe przestępstwo danej osoby nie upłynął. Struktura nalegała, aby przestępstwo trwało. Jej pozycję wzmocniła lista okoliczności:
- Przestępstwo, o którym mowa w art. 14.47 Kodeksu wykroczeń administracyjnych, nadal trwa, ponieważ to stanowisko podtrzymał Sąd Najwyższy Federacji Rosyjskiej.
- Jest to przestępstwo ciągłe (Kodeks wykroczeń administracyjnych, część 1 art. 14.47), ponieważ pozwany nie wypełnia lub nienależycie wypełnia obowiązek związany z utrzymaniem realizacji prac certyfikacyjnych zgodnie z przepisami, bez naruszania obowiązujących wymogów prawnych.Warto dodać, że obowiązek ten jest prawnie ustanowiony.
- Oskarżony codziennie popełnił działania odpowiadające trwającemu długoterminowemu niewykonaniu powierzonych mu obowiązków, nie przerywając ważności certyfikatu zgodności, który został wydany z naruszeniem obowiązującego prawa. Tak więc przestępstwo to - trwające na podstawie Kodeksu wykroczeń administracyjnych Federacji Rosyjskiej (część 1 artykułu 14.47).
Jak skończyła się sytuacja?
Ponieważ po listopadzie 2014 r. Sąd Najwyższy przestał przypisywać naruszenia kontynuacji zgodnie z art. 14.47 Kodeksu wykroczeń administracyjnych z uwagi na fakt, że wydanie wyżej wymienionego zaświadczenia uznano za wydanie zaświadczenia, o wyniku postępowania postanowiono na korzyść klienta. Sąd odmówił federalnej akredytacji pociągnięcia klienta do odpowiedzialności administracyjnej, ponieważ absolutnie prawidłowo ustalili, że koniec przestępstwa jest istotny w chwili wydania certyfikatu, a inny punkt widzenia jest w pewien sposób sprzeczny ze zdrowym rozsądkiem. W związku z tym klient nie ponosi żadnej odpowiedzialności za trwające przestępstwo. Dopóki obecne przepisy nie określają przestępstwa o charakterze, o którym mowa, należy zwracać uwagę na praktykę sądową Sądu Najwyższego i organy sądowe instancji kasacyjnej. Ponadto, przygotowując się do rozprawy w sądzie, wskazane jest wzięcie pod uwagę obecnego stanu prawnego, który panuje w tej praktyce.
Wykrywanie, zakończenie i zakończenie przestępstwa
Dokładnie przeanalizowaliśmy koncepcję ciągłego przestępstwa administracyjnego i odpowiedni przykład. Aby w pełni zrozumieć istotę tego terminu, należy określić czas jego początku, końca, wykrycia i zakończenia. Zatem brak działania o charakterze ciągłym jest uważany za brak działania lub działania, które jest oparte na zaniedbaniu lub umyśle. Innymi słowy, jest to dzień wykrycia trwającego przestępstwa administracyjnego. Wskazane jest wzięcie pod uwagę konstrukcji i cech struktur administracyjnych, w których konsolidacja większości znaków nie jest istotna w standardach bezpieczeństwa Kodeksu wykroczeń administracyjnych, ale w normach regulacyjnych prawa dotyczących różnych gałęzi ustawodawstwa obowiązującego w Federacji Rosyjskiej. Z tego powodu stanowisko, w którym pojęcie jako kwalifikowany objaw przestępstwa jest uważane przez ustawodawcę za datę kalendarzową (nie później niż dwudziestego dnia następnego miesiąca kalendarzowego, do 15 dnia miesiąca kalendarzowego następującego po miesiącu wysyłki towaru itd.) Może być uznane za bardzo uzasadnione lub okres czasu, który pozwala zidentyfikować taką datę (nie później niż czterdzieści dni od daty operacji, w ciągu pięćdziesięciu dni i tak dalej).
Za moment wykrycia ciągłego przestępstwa zgodnie z kodeksem wykroczeń administracyjnych Federacji Rosyjskiej uważa się dzień, od którego oblicza się przedawnienie, aby uwzględnić plan administracyjny. Przepis ten może być poparty częścią 2 artykułu 4.5 Kodeksu administracyjnego Federacji Rosyjskiej.
Obfitość definicji
Należy wziąć pod uwagę, że dekret plenum Sądu Najwyższego Federacji Rosyjskiej numer pięć w wielu przypadkach powtarza definicję podaną w decyzji plenum Sądu Najwyższego ZSRR z 03.03.1929 r. Zgodnie z tym dokumentem z 03.14.1963, ciągłym przestępstwem jest „bezczynność lub działanie polegające na niewypełnieniu obowiązków wynikających z obowiązującego prawa pod groźbą kary ”. Interpretacja ta wiąże się również z „ciągłym wdrażaniem składu określonego przestępstwa”. Warto zauważyć, że na szczególną uwagę zasługują ustępy 1 i 2 pisma Państwowego Komitetu Celnego Rosji z dnia 27 maja 2002 r. Nr 01-06 / 20585 „W sprawie uznania przestępstw administracyjnych za kontynuowane”, które obecnie uważa się za uchylone (od 2005 r.). W liście tym ciągłe przestępstwo zostało zinterpretowane jako przestępstwo, zgodnie z którym „bezprawne działanie jest popełnione w sposób ciągły w danym okresie czasu”. Co więcej, „trwa przez cały czas od początku do zakończenia przestępstwa”.
Główna cecha przestępstwa
Należy zwrócić uwagę na najważniejszą cechę ciągłego przestępstwa administracyjnego zgodnie z art. 4.5 Kodeksu wykroczeń administracyjnych Federacji Rosyjskiej. Polega ona na różnicy w momentach zakończenia przestępstwa i ustania stanu niezgodnego z prawem (zachowania) w prawie. Gotowe przestępstwo charakteryzuje się absolutną realizacją jego subiektywnych i obiektywnych stron. Następnie w akcji zobaczysz wszystkie właściwości przestępstwa, które zapewnia obowiązujące prawo. Jeśli chodzi o bieżące przestępstwa, początek tego stanu jest istotny przy tworzeniu protokołu dotyczącego przestępstwa administracyjnego przez osobę upoważnioną. Tylko wtedy sprawca może zostać pociągnięty do odpowiedzialności. Warto zauważyć, że zakończenie niezgodnego z prawem stanu (zachowania) oznacza, że dana osoba nie wykonuje już żadnych nielegalnych działań lub że państwo zaprzestaje przestępstwa (należy dodać, że państwo to oznacza pewne upoważnione struktury, które są odpowiedzialne za te problemy).
Musisz wiedzieć, że semantyczna różnica między ciągłymi przestępstwami a popełnionymi (innymi słowy naruszeniami o charakterze nietrwałym) polega na tym, że bardzo często w momencie, gdy przestępstwo kończy się z prawnego punktu widzenia, naruszający obowiązujące prawo nadal zastrzega zachowanie niezgodne z prawem, innymi słowy, do czasu wygaśnięcia aktu fakt (do jego zakończenia). Zatem w tej sytuacji naruszenie o charakterze trwałym uznaje się za zakończone, jednak bezczynność lub działanie o charakterze bezprawnym trwa do momentu jego wygaśnięcia. Takie podejście pozwala na klasyfikację naruszeń typu ciągłego na dwie grupy. Wskazane jest odniesienie się do pierwszego przestępstwa, charakteryzującego się w chwili wykrycia przez zakończenie bezprawnego zachowania (na przykład decyzją sprawcy). Są to całkowite przestępstwa. Druga grupa - ukończona pod warunkiem, że znajduje się w stanie niezgodnym z prawem.
Dalsze i ciągłe przestępstwa
We współczesnej praktyce dość częstego stosowania prawa występują problemy związane z właściwą definicją rodzaju przestępstwa administracyjnego (a mianowicie, że jest ono w toku lub trwa). Znaczenie poprawności wynika z faktu, że według każdego rodzaju okresy przedawnienia odpowiedzialności administracyjnej są obliczane na różne sposoby.
W przypadku ciągłego przestępstwa okres przedawnienia jest obliczany zgodnie z zasadami o ogólnym znaczeniu, innymi słowy, od następnego dnia po popełnieniu przestępstwa administracyjnego (jego wykrycie). Jeżeli przestępstwo administracyjne jest wyrażone w formie bezczynności, okres ścigania rozpoczyna się w dniu następującym po ostatnim dniu terminu przewidzianego na wykonanie odpowiedniego zobowiązania.
W przypadku naruszenia typu ciągłego początkiem obliczania terminów jest dzień wykrycia przestępstwa administracyjnego (zwróć uwagę, że dniem wykrycia tego rodzaju przestępstwa jest dzień, w którym urzędnik upoważniony do sporządzenia protokołu dotyczącego przestępstwa administracyjnego ujawnił fakt naruszenia typu ciągłego).
Pytanie o odpowiedzialność
Należy pamiętać, że przez cały czas naruszenia standardów lub zasad (od pojawienia się do zakończenia tego naruszenia) zgodnie z obowiązującym prawem, należy to uznać za zakończone w ramach planu prawnego. W ten sposób sprawca może zostać pociągnięty do odpowiedzialności administracyjnej za trwające przestępstwo.Jeżeli od momentu pojawienia się działania niezgodnego z prawem naruszający może zostać pociągnięty do odpowiedzialności administracyjnej, możliwe jest, że działanie to będzie istniało do czasu jego zakończenia.
Żywym przykładem naruszenia ciągłego charakteru jest posiadanie broni na nielegalnych warunkach. Początkiem tego przestępstwa jest moment zdobycia broni przez osobę, która narusza prawo. Koniec przedmiotowego przestępstwa administracyjnego to moment, w którym broń opuszcza nielegalną własność. Zakończenie przestępstwa ma znaczenie w jednym z następujących punktów:
- Z powodu dobrych uczynków winowajcy (osoba samodzielnie decyduje się na usunięcie broni z własnego pola działania).
- W związku z interwencją organów ścigania.
- W związku z innymi okolicznościami (na przykład z powodu śmierci sprawcy).
Należy zauważyć, że we współczesnej praktyce prawnej obserwuje się pewne trudności, które zależą od dokładności ustalenia przedawnienia dotyczącego utrzymywania planu administracyjnego odpowiedzialnego za naruszenia o charakterze ciągłym. Zgodnie z ustawodawstwem obowiązującym na terytorium Federacji Rosyjskiej, po tym okresie w związku z takim bezprawnym działaniem nie można rozpocząć postępowania. Jeśli jego uruchomienie jest już uruchomione, musisz natychmiast zatrzymać operację.