Dopłaty i dodatki do wynagrodzeń: lista, rodzaje i cechy naliczania

Analizując sposób dokonywania wypłat wynagrodzenia, bardzo ważne jest zwrócenie uwagi na jego podział na części takie jak stała i zmienna. Stała obejmuje oficjalne wynagrodzenie lub wynagrodzenie według stawki akordowej, a także współczynnik okręgowych premii płacowych, który jest ustalany osobno w zależności od lokalizacji.

Część zmienna obejmuje:

• docieranie akordów;
• zasiłki i dopłaty;
• składki.

Dopłaty i podwyżki płac są zwykle spowodowane pewnymi szczególnymi warunkami pracy. Charakteryzują się stabilnością i są personifikowane, to znaczy są ustalane za każdym razem indywidualnie dla konkretnej osoby.

Obowiązkowe dopłaty

Pewna liczba ulg powinna być obowiązkowa w przedsiębiorstwach o dowolnej formie własności. Płatności tego rodzaju są gwarantowane przez państwo. Inne współczynniki, podwyżki płac i dopłaty występują tylko w niektórych obszarach pracy. Większość tych dopłat jest obowiązkowa, jednak ich konkretne rozmiary są ustalane bezpośrednio w samej organizacji.

Zgodnie z charakterem wypłaty podwyżek i premii dzielą się na:

1. Wyrównawczy.
2. Stymulowanie

Procedura płatności, warunki i kwota w obu grupach są określone przez lokalne standardy ustanowione w przedsiębiorstwie, w umowach i układach zbiorowych. Procedura naliczania różni się zasadniczo tym, że wypłaty rekompensat mają minimalne wartości ustalone na poziomie legislacyjnym, a przedsiębiorstwa nie mają prawa ich obniżać.

Dlaczego związki są potrzebne?

W celu zwiększenia poziomu rozliczeń międzyokresowych interesy pracowników reprezentowane są przez związki zawodowe, które zgadzają się z pracodawcą, aw imieniu pracowników przekonują go o konieczności i celowości zwiększania dopłat powyżej poziomu minimalnego. Regulację takich płatności reguluje Kodeks pracy, a mianowicie art. 149. Nie tylko pracownik, ale sama organizacja jest zainteresowana prawidłowymi obliczeniami i dalszymi rozliczeniami międzyokresowymi.

Co to są płatności motywacyjne?

Wszelkie odmiany płatności motywacyjnych są dokonywane na podstawie funduszy przedsiębiorstwa, które otrzymuje dzięki swojej działalności. Z jednej strony stopień skuteczności organizacji określa ilość funduszy, które można przeznaczyć, a następnie rozdzielić między pracowników jako zachęty. Jednocześnie jest jeszcze druga strona: jeśli pracodawca często zachęca swoich pracowników, motywując ich w ten sposób, będą bardziej zainteresowani sukcesem tego przedsięwzięcia.

Co obejmuje płatności motywacyjne?

Takie płatności motywacyjne obejmują:

• Regularne premie, czyli procedura, w której system dystrybucji wynagrodzeń oparty jest na premiach, a wielkość premii płacowej jest obliczana jako procent wynagrodzenia lub stawki taryfowej. Takie premie są związane z ustalaniem średniego wynagrodzenia.
• Indywidualne premie ryczałtowe, które działają w formie nagradzania pracownika za określone osiągnięcie. Takie premie mogą być wypłacane według uznania kierownika; nie są one uwzględniane przy ustalaniu średnich zarobków.
• Nagrody, które są częścią podstawowego systemu naliczania zysków.
• Trzynasta pensja.
• Wynagrodzenie za długi staż pracy ustalane na podstawie wynagrodzenia.Można je wypłacać raz w miesiącu, co roku, a także co kwartał.
• Dopłaty i podwyżki wynagrodzeń o charakterze stymulującym, które są ustalane na poziomie legislacyjnym. Obejmują one dodatki do stopni naukowych, rang, klas i rang.
• Dopłaty i dodatki, które są wypłacane decyzją kierownictwa za osiągnięcia pracownika w zakresie pracy i jego profesjonalizm.

Płatności dla pracowników socjalnych

Istnieją również płatności motywacyjne należne osobom pracującym w sferze społecznej:

1. Do nauczycieli. Zdefiniowane przez nową skalę punktową. Są one związane z występowaniem uczniów i wszelkiego rodzaju zajęciami pozalekcyjnymi (na przykład przygotowywanie dzieci do zawodów, zawodów, olimpiad itp.). Nauczyciel ma karty wyników odzwierciedlające wyniki jego działań, a także wysokość wynagrodzenia. Arkusze te stanowią podstawę, na której naliczanie dodatków opiera się na podziale płatności.
2. Do bibliotekarzy. Są uprawnieni do podwyżek płac z powodu dostępności nagród i stopni naukowych, a także do subskrybowania, pracy z czytelnikami, tworzenia funduszu bibliotecznego itp.
3. Pracownicy kultury. Jednorazowe i regularne dodatkowe płatności, które są określone przez osiągnięcia, sukcesy, otrzymywanie bonusów, a także liczbę przepracowanych lat.
4. Pracownicy DOW. Sześćdziesiąt procent premii z funduszu premiowego organizacji powinno zostać rozdzielone między nauczycieli i nauczycieli, a pozostałe czterdzieści procent powinno zostać rozdzielone między resztę personelu.
5. Do pracowników służby zdrowia. Przypisany do lekarzy, średniego personelu medycznego, młodszego personelu pracującego w zespołach karetek pogotowia. W takim przypadku wysokość płatności zależy od wielkości usług świadczonych ludności, a także od ich jakości. Jest w stanie podnieść do osiemdziesięciu procent pensji. Nie tak dawno temu zaczęto wypłacać jednorazowe zachęty pracownikom służby zdrowia, którzy byli gotowi przenieść się do wsi. Korzyści motywacyjne nie są dostępne dla wszystkich świadczeniodawców. Na przykład kierownik gabinetu lekarskiego nie może ich otrzymać. To samo dotyczy pracowników, którzy otrzymują wynagrodzenie za pomoc w zakresie zaawansowanych technologii, a także personelu medycznego korzystającego z dotacji dzięki krajowemu projektowi „Zdrowie”.

Płatności kompensacyjne

Tego rodzaju podwyżki płac są obowiązkowe do obliczeń, mają minimalne wartości, które są ustalane i gwarantowane na poziomie legislacyjnym. Są one podzielone na dwie główne grupy.

Pierwszy polega na tym, że pracownik wykonuje swoje czynności w warunkach, które nie są normalne, zwykłe, tzn. Jego zdrowie może ulec uszkodzeniu.

Może to być:

• praca w niebezpiecznych i trudnych warunkach;
• zbyt intensywny przepływ pracy, na przykład czynności związane z produkcją przenośnika;
• transport towarów niebezpiecznych;
• aktywność w nocy.

Ten rodzaj dopłaty jest najczęstszy.

Ponadto niektóre rodzaje działań są przeprowadzane w miejscach o trudnych warunkach klimatycznych, co oznacza, że ​​pracownicy mają prawo do podwyższonego poziomu wynagrodzeń, uzyskanego dzięki wypłatom odszkodowań.

Druga kategoria obejmuje rekompensaty wypłacane za nietypowy charakter działania:

• pracować w weekendy (święta lub niedziele) przy tworzeniu takiego harmonogramu;
• harmonogram z wieloma zmianami;
• nieregularne warunki pracy;
• praca w godzinach nadliczbowych, to znaczy przekraczanie normy;
• zaplanowane zajęcia w ciągu dnia, z przerwami trwającymi co najmniej dwie godziny;
• działalność podziemna.

Dodatki dla obu cech

Taka praca powinna być dodatkowo płatna, ponieważ pracownik jednocześnie poświęca znacznie więcej wysiłku na jej wdrożenie. Niektóre podwyżki wynagrodzeń są zarówno kompensujące, jak i stymulujące, na przykład:

• dopłata za przymusowe lub dobrowolne połączenie zawodów (na przykład, w razie potrzeby, wymienić nieobecnego pracownika);
• dopłaty przewidziane dla brygadzistów, pod warunkiem że nie są oni zwolnieni z głównych obowiązków pracowniczych;
• dopłata za czynności związane z utrzymaniem technologii komputerowej, księgowością, dokumentacją.

Kolejność płatności i ich naliczanie

Niektóre odmiany podwyżek płac pracowniczych muszą być opłacane przez prawo (odszkodowanie), podczas gdy inni pracodawcy mają prawo anulować lub wprowadzić samodzielnie (zachęta). Płatności wyrównawcze reguluje Kodeks pracy.

Sposoby rejestracji

Jeśli płatności nie są stałe, to znaczy, gdy są jednorazowe, kierownictwo po prostu wydaje zamówienie na określoną kwotę dodatku. Jednocześnie pracownik zapoznaje się z tym zamówieniem, a następnie otrzymuje należną mu kwotę jednocześnie z pensją. W niektórych przypadkach warunki dopłat są zawarte w umowie o pracę z określeniem warunków, na jakich można je otrzymać. Wówczas pracodawca nie może już zmienić wielkości tych płatności. Układy zbiorowe szczegółowo opisują warunki dopłat. Dotyczy to również umowy o pracę. W całości warunki odbioru są określone w akcie o charakterze lokalnym. On z kolei jest adoptowany po uzgodnieniu z organizacją związkową reprezentującą pracowników. W związku z tym wielkość płatności wyrównawczych na podstawie lokalnych przepisów może ulec zmianie w górę, to znaczy na korzyść pracownika.

Co mówi prawo o premiach za ciężkość pracy?

W przypadku braku przedstawiciela pracowników kierownik może samodzielnie podjąć decyzję. Ponadto kwota zasiłków wyrównawczych i dopłat (w przypadku trudnych lub bardzo trudnych warunków pracy lub czynności odbiegających od normy) ma dolną granicę. Oznacza to, że pracodawca nie ma prawa do pobierania premii poniżej ustalonej normy.

Istnieją dwie listy, które są opracowywane na poziomie ustawodawstwa, które określa standardy dotyczące dodatków. Obejmują listy prac o trudnych i szczególnie trudnych warunkach pracy (to znaczy szkodliwych i niebezpiecznych). Obejmują one ponad dwieście pozycji. Premie motywacyjne mogą znaleźć odzwierciedlenie zarówno w lokalnych aktach, jak i umowach zbiorowych. Muszą być wymienione w umowie o pracę (lub mieć odniesienie do lokalnych przepisów), ponieważ są uwzględnione w wynagrodzeniu. Wielkość może być dokładna, to znaczy stała, lub może być określona jako procent wynagrodzenia lub stawki według taryfy. Gdy pracownik zachowuje średnie zarobki, płatności te nie są zawieszane. Jeśli z kilku powodów konieczne jest naliczenie premii pracownikowi, jego wielkość jest ustalana jako procent jego wynagrodzenia, to znaczy wynagrodzenie jest traktowane jako podstawa w czystej postaci, a naliczona premia nie jest brana pod uwagę.

Zbadaliśmy rodzaje dodatków do wynagrodzeń pracowników.