Kondycja finansowa a rozwój produkcji pozostaje w bezpośredniej i odwrotnej relacji. Im intensywniej rośnie wolumen produkcji, tym większy zysk firma otrzymuje ze sprzedaży. Dochód i rentowność są kluczowe wskaźniki kondycji finansowej przedsiębiorstwa. Przy niewystarczających funduszach, niedostępności pożyczek, skracaniu warunków udzielania pożyczek mogą pojawić się pewne trudności. 
Koncepcja finansowa
W każdej firmie powstają przepływy pieniężne, które służą do produkcji i sprzedaży produktów. Ich ruch i charakteryzuje sytuację finansową. Sprzedając produkty, firma otrzymuje przychody. Różnica między nią a bieżącymi wydatkami nazywana jest zyskiem. Z kolei jej stosunek do wydatków nazywa się rentownością. Te wskaźniki kondycji finansowej przedsiębiorstwa uzupełniają się.
Szybkość produkcji
Wpływy ze sprzedaży produktów generują zysk. Działa jako główny wskaźnik kondycji finansowej. Zysk jest kryterium wydajności pracy. Jeżeli firma jest nierentowna, to znaczy, że wpływy ze sprzedaży nie pokrywają bieżących kosztów kondycja finansowa przedsiębiorstwa wymaga znacznych korekt. Zysk nie jest uważany za uniwersalny wskaźnik wypłacalności podmiotu gospodarczego. Więcej kompleksowa ocena sytuacji finansowej organizacja odbywa się według wielkości udziału w dochodzie netto w ramach bieżących wydatków. Odzwierciedla rentowność firmy. Razem te dwa parametry w pełni charakteryzują wypłacalność firmy. Problemy w firmie mogą powstać nie tylko przy braku środków na rozliczenia, ale także z powodu trudności ze sprzedażą. Powodują przeładowanie i zamrożenie dużych ilości aktywów obrotowych. Stan rozliczeń i płatności w sektorze realnym odzwierciedlają takie wskaźniki, jak suma, należności i zobowiązania, ich stosunek, zaległe zobowiązania pożyczkowe i niespłacenie budżetu. Szczególną uwagę przywiązuje się do wzajemnego braku płatności kontrahentów.
Monitorowanie
Jego istotą jest badanie zasobów i prognozowanie możliwości firmy w zakresie informacji z rachunkowości i sprawozdawczości. Analiza finansowa przeprowadzane głównie w celu uzyskania informacji niezbędnych do przyjęcia decyzji administracyjnych. W jego trakcie określa się również wpływ niektórych czynników na wykryte odchylenia od planowanych parametrów, sporządza się prognozę na kolejne okresy. Analiza finansowa może być zewnętrzny lub wewnętrzny. Ten ostatni przeprowadzają pracownicy samej firmy. Niezależni eksperci - audytorzy są zaproszeni do analizy zewnętrznej. 
Efektywność zasobów
Stabilność finansowa zależy od jego zdolności do funkcjonowania, rozwijania i utrzymywania bilansu aktywów i pasywów w stale zmieniających się warunkach zewnętrznych i wewnętrznych. Warto powiedzieć, że nawet przy dobrych wynikach pracy firma może mieć trudności, jeśli irracjonalnie wykorzysta dostępne zasoby. Na przykład kondycja finansowa może ulec znacznemu pogorszeniu przy inwestowaniu w nadmierne zapasy lub w obecności dużych należności. Jako pozytywny czynnik stabilności, źródła powstawania zapasów. Negatywnym wskaźnikiem jest wielkość tych zasobów.Wynika z tego, że głównymi metodami przezwyciężenia kryzysu będą:
- Zwiększ udział swoich funduszy.
- Uzupełnianie źródeł składowania.
- Rozsądny spadek zasobów.
Aby zapewnić stabilność kondycja finansowa w warunkach rynkowych konieczne jest stałe otrzymywanie przychodów w wysokości wystarczającej na pokrycie kosztów. Innymi słowy, opiera się na wypłacalności. Tymczasem nie uważa się za wystarczające do zapewnienia długoterminowej stabilności. Aby firma mogła się pomyślnie rozwijać, potrzebuje zysku - środków pozostałych po pokryciu kosztów. To ona będzie kontynuować rozszerzanie i ulepszanie produkcji. 
Wartość kondycji finansowej
Aby zapewnić stabilne działanie, jak wynika z powyższego, firma powinna mieć wystarczające środki. Charakteryzuje się sytuacja finansowa zmiany kapitału podczas obwodu. Odzwierciedla także zdolność podmiotu gospodarczego do spłaty swoich zobowiązań, do rozwoju w określonym czasie. W związku z tym kondycja finansowa zależy od umiejscowienia i wykorzystania aktywów (funduszy) oraz źródeł ich powstawania (pasywów i kapitału własnego, czyli pasywów). Stabilność, wypłacalność są niezbędnymi warunkami skutecznego funkcjonowania firmy. Zrównoważony rozwój zależy w dużej mierze od optymalności struktury źródeł funduszy (stosunek kredytów do kapitału własnego) i aktywów. Najważniejsze jest jednak zachowanie równowagi między funduszami stałymi i odnawialnymi, aktywami i pasywami. Ocena kondycji finansowej organizacji obejmuje definicję:
- Dostępność środków niezbędnych do spłaty zobowiązań.
- Kurs konwersji inwestycji na prawdziwe pieniądze.
- Efektywność wykorzystania nieruchomości, aktywów, pożyczonych i funduszy własnych.
W związku z tym w trakcie badania pozycji firmy badany jest przede wszystkim stopień zapewnienia zasobów gospodarczych, identyfikowane i mobilizowane rezerwy, ich wykorzystanie jest optymalizowane i zwiększane. 
Stabilne funkcje stabilności
Stabilność finansowa zależy od poziomu niezależności i wypłacalności firmy. Pierwszy z kolei ustala się na podstawie stosunku między różnymi artykułami i sekcjami bilansu pasywów i aktywów. Analiza tego ostatniego pozwala określić przyczyny niestabilnej sytuacji finansowej, która spowodowała niewypłacalność. Może to być spowodowane na przykład nieracjonalnym wykorzystaniem kapitału, wysokim udziałem pożyczonych środków. Własne aktywa obrotowe powstają z zasobów spółki. Są ciągle do jej dyspozycji. Głównym źródłem jest zysk. Pożyczony kapitał obrotowy - pożyczki, zobowiązania i inne zobowiązania. Osiągnięcie wydajności w działalności firmy jest zapewnione poprzez uzyskanie maksymalnych wyników przy minimalnych kosztach. To ostatnie jest możliwe dzięki optymalizacji struktury źródeł tworzenia aktywów obrotowych. Innymi słowy, minimalizację osiąga się poprzez odpowiednią kombinację pożyczonych i własnych funduszy.
Klasyfikacja stabilności
W praktyce istnieją 4 rodzaje stabilności:
- Absolutnie
- Normalny, zapewniający wypłacalność.
- Stan niestabilny.
- Sytuacja kryzysowa.
Stabilność firmy oparta jest na stosunku kosztu MPZ do źródeł ich powstawania. Jeżeli bezpieczeństwo tych zapasów odzwierciedla istotę stabilności finansowej, wypłacalność działa jako jej przejaw zewnętrzny. 
Współczynnik kapitalizacji
Zarządzanie finansami uważany za jeden z głównych obszarów działań administracyjnych i zarządczych w firmie.Aby podejmować właściwe decyzje, osiągać zamierzone wyniki, menedżerowie stale monitorują sytuację zarówno w firmie, jak i na rynku. Podczas analizy wykonywane są różne obliczenia, określane są różne współczynniki. Tak więc na przykład ustala się stosunek funduszy przyciąganych i własnych. Wskaźnik nazywa się współczynnikiem kapitalizacji. Obliczenia dokonuje się poprzez podzielenie zebranych funduszy (suma wyników 2. i 3. części zobowiązania) przez kapitał własny (suma pierwszej sekcji). Wskaźnik kapitalizacji pokazuje, które źródła firma ma więcej - pożyczone lub własne. Im bardziej przekracza jeden, tym większa jest zależność firmy od pożyczonych środków. Wartość krytyczna wynosi 0,7. Jeśli współczynnik tej wartości zostanie przekroczony, stabilność firmy uważa się za wątpliwą.
Zwrotność funduszy własnych
Współczynnik ten pokazuje, ile ich funduszy znajduje się w stanie mobilnym, co pozwala na ich częściowe wykorzystanie w obiegu. Normę uważa się za wartość 0,2-0,5. Współczynnik jest określany poprzez podzielenie jego kapitału obrotowego przez sumę pierwszej części zobowiązania.
Proporcja źródeł
Odzwierciedla współczynnik stabilności. Ciężar właściwy określa się dla tych źródeł, które firma może wykorzystywać w pracy przez długi czas wraz ze swoimi funduszami. Współczynnik jest obliczany poprzez podzielenie kwoty kapitału własnego i pożyczek długoterminowych przez sumę (walutę) bilansu. Jeśli firma nie ma takich pożyczek, wartość wskaźników trwałości i autonomii (niezależności) będzie zbieżna. 
Rzeczywista wartość nieruchomości
Jest to dość ważny wskaźnik. Określa udział środków produkcji w wartości nieruchomości spółki. Obliczenia dokonuje się dzieląc całkowitą cenę środków trwałych, materiałów, wynagrodzenia, surowców, półproduktów w walucie bilansowej. Wszystkie elementy zawarte w liczniku są aktywami produkcyjnymi wykorzystywanymi do prowadzenia głównej działalności spółki, to znaczy jej potencjału. W związku z tym wskaźnik ten pokazuje udział nieruchomości, która zapewnia produkcję, usługi, pracę. Za wartość normalną uznaje się taką wartość, przy której wartość rzeczywista będzie stanowić ponad połowę całkowitej ceny aktywów.
Stosunek aktywów obrotowych do nieruchomości
Wskaźnik ten charakteryzuje także stabilność finansową. Oblicza się go poprzez podzielenie aktywów obrotowych (2. sekcja bilansu) przez nieruchomości określone w pierwszej części. Minimalna standardowa wartość wynosi 0,5. Przy wyższym współczynniku mówią o wzroście zdolności produkcyjnych podmiotu gospodarczego.
Zdolność kredytowa
Należy przez to rozumieć możliwość terminowej spłaty pożyczek, spłatę odsetek od wykorzystania pożyczonych środków w terminie. Wiarygodność kredytowa zależy od kilku parametrów:
- Płynność
- Część kapitału.
- Rentowność
W zależności od wielkości określonego współczynnika, a także od branży, w której firma jest zaangażowana, wyróżnia się następujące trzy rodzaje firm o wiarygodności kredytowej:
- Przy wysokim poziomie płynności i bezpieczeństwie funduszy własnych.
- Z wystarczającym stopniem niezawodności.
- Niewypłacalne spółki o niepłynnym saldzie lub niskim funduszu własnym.
Ocena wiarygodności kredytowej firmy przeprowadzana jest po zbadaniu jej sytuacji finansowej. Przy zadowalających wynikach zapada decyzja o udzieleniu pożyczki. Następnie oblicza się współczynnik dochodu netto. Wyraża udział zysku i amortyzacji w każdym rublu uzyskanym ze sprzedaży usług, produktów, prac bez VAT. Wynikową wartość można rozszerzyć na oczekiwany przyszły dochód.Umożliwi to ustalenie prawdopodobnego terminu wymagalności pożyczek i kredytów, ponieważ licznik współczynnika (amortyzacja i zysk) odzwierciedla wielkość potencjalnego źródła spłaty zobowiązań.
Naliczone zadłużenie
Jest on ustalany przy sporządzaniu umowy pożyczki między pożyczkobiorcą a bankiem. Obejmuje kwotę pożyczki i odsetki za wykorzystanie funduszy. Skumulowaną kwotę należy podać według wielkości źródła spłaty zobowiązań za okres, na który pożyczka jest udzielana. W związku z tym, jeśli ta ostatnia jest większa, firma jest uważana za wiarygodną. Jeżeli wielkość źródła jest mniejsza niż skumulowana kwota, wówczas spółka zostaje uznana za niewypłacalną. W takim przypadku bank może zmniejszyć kwotę pożyczki, zmienić stopę procentową lub termin spłaty. W ten sposób osiągnięta zostaje równość między naliczoną kwotą a wielkością źródła płatności. Oprócz zdolności kredytowej konieczne jest zbadanie skuteczności wykorzystania pożyczonych środków.