Na północ od koła podbiegunowego znajduje się terytorium zwane daleką północą. Jest tundra i leśna tundra, północne regiony tajgi i strefa arktyczna. Daleka Północ charakteryzuje się trudnym, trudnym klimatem życia. Dlatego, pomimo rozległego terytorium, na dalekiej północy mieszka mniej niż 12 milionów ludzi. Państwo ustanowiło wiele świadczeń i dodatków dla mieszkańców północnych regionów, które przyciągają ludzi z cieplejszych regionów Rosji.
Lista miast na dalekiej północy Rosji
Następujące rosyjskie miasta należą do Dalekiej Północy:
- Miasto Severodvinsk w regionie Archangielska;
- Miasto Kostomuksha w Republice Karelii;
- miasta Workuta, Inta i Pechora w Republice Komi;
- miasta Igarka i Norilsk na terytorium Krasnojarska;
- Miasto Okha w regionie Sachalin.
Istnieje również wiele miast zrównanych z obszarami Dalekiej Północy. Największe z nich to Archangielsk, Pietrozawodsk, Syktywkar, Komsomolsk nad Amurem.
Norilsk
Na Terytorium Krasnojarskim Norilsk jest dużym przemysłowym miastem Dalekiej Północy. Swoją historię rozpoczyna w 1921 r., Kiedy słynny rosyjski odkrywca Urvantsev odkrył na swoim terytorium gigantyczne złoża rudy i metali. Dlatego w 1935 r. Rozpoczęła się budowa zakładu górniczo-hutniczego, a następnie wyrósł on na światowej sławy giganta przemysłowego Norilsk Nickel. Fabrykę i miasto zbudowali więźniowie Gułagu.
Stan ekologii w Norylsku jest katastrofalny. Jest jednym z dziesięciu najbardziej brudnych miast na świecie.
Klimat Norylska jest bardzo surowy. Podczas krótkiego lata temperatura powietrza może przekroczyć 30 stopni Celsjusza, a podczas długiej zimy temperatura spada poniżej -50 ° C. Silne mroźne wiatry (ponad 40 metrów na sekundę) pogarszają obraz zimy w Norylsku.
Populacja Norylska liczy 176,5 tys. Osób, a liczba ta stale maleje ze względu na przesiedlenia mieszkańców miast Dalekiej Północy w cieplejszych i korzystniejszych regionach Rosji. Ale tymczasowo uzupełnione przez ludzi, którzy przyszli do pracy.
Miasto ma wystarczająco dużo miejsc uważanych za najbardziej na północ. To Norilsk Industrial Institute, Cerkiew Wszystkich, którzy opłakują, radość, Meczet Nurd-Kamal, Norilski Teatr Dramatyczny Polarny im. Władimira Majakowskiego.
Murmańsk
Dzięki ciepłemu prądowi Prądu Zatokowego najcieplejszym z miast Dalekiej Północy, położonych poza kołem podbiegunowym, jest Murmańsk. Zatoka Kola, wzdłuż której znajduje się Murmańsk, nigdy nie zawiesza się (mieszkańcy miasta przypominają tylko kilka przypadków zamrożenia zatoki). Miasto jest wystarczająco sprzyjające do życia, więc mieszka tu ponad 300 tysięcy ludzi.
Murmańsk został założony w 1916 roku jako miasto portowe na Morzu Barentsa. Obecnie w Murmańsku znajduje się port handlowy i wojskowy.
Podobnie jak w innych miastach regionu Dalekiej Północy klimat Murmańska jest dość trudny dla ludzi. Krótkie, niegościnne lata, jasne, ale szybko mijające jesień i wiosna, długie mroźne zimy. Noc polarna, która trwa aż 42 dni, jest szczególnie przygnębiająca. W Murmańsku jest bardzo mało roślinności.
Monchegorsk
Miasto Monchegorsk to dawna wioska pracująca oparta na złożach miedzi i niklu w 1935 r. Monchegorsk znajduje się poza kołem podbiegunowym na północnym zboczu gór Monchetundra, w pobliżu malowniczych jezior. Miasto ma trudną sytuację środowiskową, która stale pogarsza się z powodu pracy zakładu.
Klimat Monchegorsk jest kontynentalny, długie mroźne zimy, małe chłodne lata. Średnia temperatura w lecie nie osiąga 15 stopni Celsjusza.
Ponad 42 tysiące mieszkańców mieszka w Monchegorsk.
Severodvinsk
Miasto Dalekiej Północy Severodvinsk znajduje się nad brzegiem Morza Białego. W 1936 r. Na terenie dzisiejszego Sewerodwińska zaczęto budować stocznię na bagnach, a później z wioski robotniczej wyrosło całe miasto, które podobnie jak fabryka zostały zbudowane przez więźniów Jagrinlagu. Obecnie Severodvinsk jest największym centrum stoczniowym, które produkuje najnowsze atomowe okręty podwodne, a także prowadzi ich konserwację i naprawy oraz wykorzystuje powierzchnię i okręty podwodne. Stocznia ma niezwykle negatywny wpływ na ekologię miasta. Ponadto silne promieniowanie pochodzi z zużytych materiałów jądrowych zakopanych w pobliżu miasta.
Klimat Severodvinsk jest typowy dla miast Dalekiej Północy Rosji: przez ponad dwa lub trzy tygodnie upał tutaj nie zostaje. Słońce znika w październiku i pojawia się dopiero wiosną, ogrzewając Severodvinsk przez nie więcej niż trzy miesiące w roku.
Populacja wynosi nieco ponad 187 tysięcy mieszkańców. W ostatnich latach obserwuje się starzenie demograficzne wraz ze wzrostem śmiertelności, podobnie jak w wielu miastach z listy miast na Dalekiej Północy.
Miasto jest dość czyste, jego mieszkańcy są spokojni i przyjaźni. Istnieje kilka centrów rekreacyjnych dla turystów. Rzadki turysta ryzykuje podróżą samochodem do Severodvinsk - stan dróg w mieście jest przerażający.
Workuta
Na północy Republiki Komi, za kołem podbiegunowym, na lądzie strefa arktyczna to najbardziej wschodnie miasto Europy - miasto Workuta. W czasach Stalina Workutlag znajdował się na terenie Workuty, w której więźniowie zajmowali się wydobyciem węgla. W 1943 r. Workuta otrzymała status miasta.
Duża część budynków Workuty została zaplanowana przez architektów z Leningradu. W czasach radzieckich Workuta była dobrze prosperującym miastem, a po rozpadzie Unii większość kopalń została zamknięta, ludzie zostali zmuszeni do opuszczenia. Teraz sytuacja w mieście ustabilizowała się, ale okres dobrobytu pozostaje w tyle. Odwiedzający mają wrażenie, że czas w Workucie zatrzymał się od czasów radzieckich. Obecnie w mieście mieszka tylko nieco ponad 58 tysięcy osób.
Po wschodniej stronie miasto jest zamknięte przez Ural. A w północno-zachodniej części miasta leży tundra. Dlatego oprócz nocy polarnej i silnych mrozów, mieszkańcy miasta doświadczają strasznych wiatrów (ponad 30 metrów na sekundę). Wyjście do tundry w takiej zamieci nie jest bezpieczne.
Ludność Workuty jest międzynarodowa ze względu na pochodzenie miasta.
Ekologia Workuta nie jest w najlepszym stanie. W powietrzu brakuje tlenu z powodu braku drzew, ale występuje obfity pył z czarnego węgla.
Kostomuksza
Z miast należących do Dalekiej Północy, Kostomuksha jest jednym z najmłodszych, ponieważ powstało w 1983 roku. Znajduje się w pobliżu granicy z Finlandią. Podobnie jak wiele innych miast północnych, Kostomuksza wyrosła z osady robotniczej, w której mieszkali budowniczowie zakładu wydobywczo-przetwórczego Karelsky Okatysh.
Miasto położone na granicy północnej i środkowej tajgi ma typowy północny klimat. Ma chłodne lata i mroźne zimy z częstymi zmianami pogody.
Ludność miasta zbliża się do 30 tysięcy osób.
W okolicach Kostomukszy turystów przyciąga wioska Voknavolok, w której powstała słynna epopeja Kalevala, a także wyjątkowa przyroda, jeziora i rezerwat przyrody.
Oha
Ropa naftowa jest produkowana w tym małym mieście obwodu sachalińskiego.
Klimat w mieście Okha jest dość zimny. Najcieplejszym miesiącem w roku jest lipiec, kiedy temperatura powietrza osiąga 12 stopni Celsjusza.
Populacja miasta znacznie spadła po strasznym trzęsieniu ziemi. wystąpił w pobliżu Okha w 1995 r. Większość budynków została zniszczona, woda została zatruta. Obecnie w Okha mieszka ponad 20 tysięcy mieszkańców.
Archangielsk
Archangielsk jest centrum administracyjnym regionu Archangielsk, największego rosyjskiego portu północno-zachodniego. Odnosi się do miast równych obszarom Dalekiej Północy.Znajduje się u ujścia Północnej Dźwiny u zbiegu z Morzem Białym. Klimat w mieście aniołów (jak miejscowi nazywają swoje miasto rodzinne) jest subarktycznym morzem. Zima jest długa i beznadziejna, a lato chłodne i bardzo krótkie. Na zdrowie mieszkańców Archangielska negatywnie wpływają gwałtowne spadki temperatury w ciągu jednego dnia, wiatry z północy, niskie temperatury powietrza przy wysokiej wilgotności. Niech miejscowi śnieżni nie są zaskoczeni.
Ekologia miasta jest w opłakanym położeniu: kosmodrom testowy, niebezpieczne gałęzie przemysłu, przedsiębiorstwa przemysłowe - wszystko to wpływa na stan powietrza i wody. Nic dziwnego, że w Archangielsku następuje spadek liczby ludności (około 400 tysięcy osób), starzenie się społeczeństwa.
Miasto ma wyższe uczelnie, jedna z nich ma znaczenie federalne.
To miasto rozpoczyna swoją historię od 1583 roku, kiedy Iwan Groźny w swoim liście nakazał budowę miasta na północnej Dvinie. Niegdyś Archangielsk był pięknym drewnianym miastem o charakterystycznej architekturze, ale w okresie radzieckim drewniane domy zostały zburzone, a na ich miejscu wyrosły typowe, pozbawione twarzy bloki i panele wieżowców.