Co to jest prawo cywilne? Jaka jest istota prawa cywilnego?

Prawo cywilne Federacji Rosyjskiej - Branża prawna, która łączy zasady dotyczące stosunków majątkowych i niemajątkowych. Przepisy opierają się na niezależności, niezależności, równości uczestników. Zastanów się dalej podstawy prawa cywilnego.

Ogólna charakterystyka

Jaka jest istota prawa cywilnego? Normy tworzące przemysł mają na celu zapewnienie najkorzystniejszych warunków zaspokojenia określonych potrzeb, które nie są sprzeczne z moralnością. Przepisy mają również na celu normalny rozwój stosunków gospodarczych. Tutaj jaka jest istota prawa cywilnego. Główne zasady, na których opiera się branża to:

1. Równość
2. Swoboda umów.
3. Nietykalność nieruchomości.
4. Niedopuszczalność ingerencji w prywatność.
5. Zapewnienie niezakłóconego wdrażania zdolności prawnych uczestników relacji.
6. Zapewnienie przywrócenia naruszonych interesów.

Geneza koncepcji

Podstawy prawa cywilnego pochodzi ze starożytnego Rzymu. W dawnych czasach stosowano dwa pojęcia - Ius civile i Ius gentium. Pierwszy był używany przez pretorów w rozwiązywaniu sporów między obywatelami Rzymu. Lus civile skontrastowano z Ius gentium. Ta ostatnia została wykorzystana w rozwiązywaniu sporów między osobami zamieszkującymi ziemie zależne a obcokrajowcami znajdującymi się na terytoriach kontrolowanych przez Rzym. Następnie Ius civile zaczął obejmować prawie wszystkie dziedziny prawa prywatnego. Następnie koncepcja przeszła do nowoczesnej terminologii. Stał się nazwą jednej z największych, fundamentalnych gałęzi przemysłu. W związku z tym dziś prawo cywilne jest często określane jako cywilne (prawo cywilne), a specjaliści w nim zaangażowani, odpowiednio, cywile.

Pojawienie się przepisów

W czasach świetności Rzymu z rozwiniętym obiegiem towarów przepisy, które regulowały różne stosunki majątkowe, zostały szczególnie rozwinięte. To oni ustalili w przetworzonej formie prawo cywilneusystematyzowane w XIX wieku. W tym czasie zaczęły powstawać kompleksowe akty normatywne. Działał jako jeden z pierwszych Kodeks cywilny Napoleon (1804). Ta nazwa była raczej dowolna, ale odpowiadała okresowi, w którym majątek był stopniowo wypierany przez społeczeństwo równych ludzi.

Funkcje formacji

Jak wspomniano powyżej, szybki rozwój relacji towar-pieniądze stworzył podstawy, na których zaczął się budować prawo cywilne. Jest Istniał rozległy system norm regulujących obrót nieruchomościami. Źródła były precedensami sądowymi. Prawo rzymskie jest uważane za najbardziej rozwiniętą formę w czasach starożytnych. To w nim sformułowano pierwsze normy, które następnie zostały przyjęte jako podstawa przez cywilów. Po upadku Cesarstwa i osadnictwie plemion barbarzyńskich na jego terytorium prawo rzymskie przestało obowiązywać. Relacje feudalne rozwinęły się w średniowieczu. Oparte były na rolnictwie na własne potrzeby. Prawo cywilne w tym czasie obowiązywało tylko w niektórych dziedzinach życia. Ogólnie rzecz biorąc, został utworzony głównie przez lokalne normy i zwyczaje.

Odrodzenie

Przywrócenie produkcji towarowej doprowadziło do wzrostu zainteresowania prawem rzymskim. Uznano go za najbardziej zaawansowany legalny przemysł tego okresu.Doprowadziło to do wprowadzenia tej normy do obrotu i jej dodatkowego (dodatkowego) zastosowania. Wdrożenie odbyło się głównie poprzez komentowanie przepisów szkół glosariuszy. Odrodzenie norm nazwano recepcją.

XIX wiek

W XIX wieku, w zmienionej formie lub w oryginalnym brzmieniu, przepisy prawa rzymskiego zostały wprowadzone do kodeksów cywilnych Austrii, Francji, Niemiec i innych krajów. Kluczowymi zasadami w tym czasie były: zakaz interwencji rządu w życie gospodarcze społeczeństwa, swoboda rozporządzania własnością prywatną i nawiązywania stosunków umownych oraz formalna równość stron. W niektórych krajach zaczęli się dzielić prawo cywilne. Jest było charakterystyczne dla szybko rozwijających się krajów. W ramach ogólnej dyscypliny zidentyfikowano zestawy norm regulujących handel. Przepisy te zostały specjalnie dostosowane do szybkiego zawierania transakcji w sektorze przemysłowym. Warto powiedzieć, że w niektórych krajach (na przykład w Niemczech) kodeksy handlowe zostały zatwierdzone wcześniej niż kodeksy cywilne.

XX wiek

Okres ten upłynął pod znakiem kardynalnej zmiany rządu w wielu krajach. W potęgach socjalistycznych standardy pracy zaczęły być odróżniane od prawa cywilnego. Miały one na celu szybką rejestrację stosunków pracy, rozliczenie bezrobotnych i zapewnienie ochrony pracy. W trakcie opracowywania norm prawa cywilnego po średniowieczu stosunki niemajątkowe (osobiste), które nie były bezpośrednio związane z ochroną interesów materialnych, ale w rezultacie zostały określone w sferze regulacyjnej. W szczególności wprowadzono normy w celu zapewnienia ochrony honoru i reputacji biznesowej, autorstwa, nienaruszalności nazwy przedsiębiorstwa i tak dalej. Po chwili, na podstawie tych norm, nowoczesność prawo cywilne. Jest wynikało z faktu, że metody regulacyjne przewidziane w rozporządzeniach były podobne do metod regulujących obrót nieruchomościami. Zarówno w tych, jak i w tych normach proklamowano dyspozycyjność, równość stron, brak ingerencji w sprawy prywatne, odszkodowanie za szkody materialne i moralne i tak dalej.

Sytuacja w krajach europejskich

Na terytorium tych państw przez długi czas istniał podział na handel i prawo cywilne. Jest wynikało z chęci jasnego uregulowania heterogenicznych, jak wówczas sądzono, relacji. W XX wieku zniknęła potrzeba takiego podziału. W rezultacie przyjęto ogólne kodeksy cywilne. Jednocześnie uwzględniono zastrzeżenia mające na celu uregulowanie relacji między profesjonalnymi uczestnikami obrotu. Uważa się, że zasady regulujące interakcje handlowe działają jako szczególne w odniesieniu do przepisów prawa cywilnego. W związku z tym podano również ich cechy charakterystyczne. Prawo cywilne nazywa się ogólnym, a praca i handel nazywane są specjalnymi sektorami prywatnymi.

Związek

Prawo cywilne Federacji Rosyjskiej, podobnie jak inne kraje, wzywa się go do regulowania prywatnych (niemajątkowych i majątkowych) relacji międzyludzkich, a także osób prawnych utworzonych przez nich z inicjatywy uczestników, na zasadach niezależności i niezależności, równości stron, w celu zaspokojenia własnych interesów. Ta branża ma wiele specyficznych funkcji. Podstawowym przedmiotem zainteresowania jest przedmiot prawa cywilnego. Tworzą go relacje dwóch typów:

1. Właściwość Sumują się do dóbr materialnych, rzeczy, które mają formę towaru.
2. Non-property. Relacje te mogą, ale nie muszą być związane z relacjami materialnymi.

Interakcje między nieruchomościami

Przedmiot prawa cywilnego tworzą relacje związane z:

1. Zarządzanie majątkiem.
2. Należące do kogokolwiek.
3. Przeniesienie korzyści od jednego uczestnika obrotu do drugiego.

Interakcje dotyczące własności nieruchomości podlegają przepisom prawa własności. W odniesieniu do relacji związanych z dobrami niematerialnymi - postanowienia wyłączne. Te ostatnie obejmują na przykład standardy własności intelektualnej. Stosunki związane z zarządzaniem mieniem, jego przenoszeniem z jednej osoby na drugą regulują przepisy o prawie zobowiązań, aw odpowiedniej części - o dziedziczeniu. Pojawiają się interakcje dotyczące konkretnych rzeczy. Mogą to być dobra niematerialne lub materialne. Obejmują one nie tylko rzeczy materialne, ale także szereg praw majątkowych (na przykład korzystanie z nieruchomości).

Przedsiębiorczość

Pojawienie się stosunków własności wiąże się z produkcją towarów, ich dystrybucją, wymianą i konsumpcją. Wśród takich interakcji szczególnie podkreślana jest przedsiębiorczość. Ma następujące funkcje:

1. Nacisk na systematyczne generowanie przychodów.
2. Ryzyko i niezależność działań uczestników.
3. Osobista odpowiedzialność przedsiębiorcy.
4. Konieczność rejestracji państwowej, aw ustalonych przypadkach uzyskanie licencji.

W niektórych przypadkach przedsiębiorcy tracą własność. Zawsze istnieje ryzyko utraty środków zainwestowanych w Twój biznes. Żaden przedsiębiorca nie ma gwarancji, że jego praca zawsze będzie opłacalna.

Relacje niemajątkowe

Przedmioty prawa cywilnego mogą komunikować się ze sobą w różnych obszarach. Szczególną uwagę zwraca się na regulację stosunków niemajątkowych. Są one podzielone na dwie kategorie. Pierwszy obejmuje interakcję twórców produktów pracy intelektualnej. Mogą być związane z obrotem nieruchomościami, ale mogą istnieć poza nim. Rosyjskie prawo cywilne zawiera zestaw specjalnych zasad regulujących relacje dotyczące wykorzystania wyników pracy umysłowej oraz środków indywidualizacji produktów i przedsiębiorstw. Obecnie produkty te mają bardzo specyficzny koszt i są uważane za towar. Odpowiednie są specjalne standardy instytucje prawa cywilnego. Na przykład stworzono zestawy zasad rządzących autorstwem i systemem patentowym. Stosunkowo niedawno powstał Instytut Własności Przemysłowej. Inną kategorię relacji niemajątkowych charakteryzuje brak jakiegokolwiek związku z obrotem nieruchomościami. Odnosi się to do interakcji wynikających z uznania niezbywalnych wolności i praw człowieka, innych wartości niematerialnych należących do niego osobiście. Nie mogą uczestniczyć w wymianie towarów. Te przedmioty praw obywatelskich należą do osoby od urodzenia. Nie można ich odmówić. Obejmują one w szczególności prawo do życia, zdrowia, nazwiska, prywatności itp.

Podsektory

Ze względu na rozwój i komplikacje w zakresie obrotu nowoczesnymi nieruchomościami, nowe instytucje prawa cywilnego. Łączą zasady rządzące określoną grupą jednorodnych relacji. Z kolei tworzą podsektory prawa. Relacje związane z zarządzaniem majątkiem firmy opierają się na dobrowolnym członkostwie uczestników. Te interakcje powstają podczas tworzenia firm biznesowych, partnerstw, spółdzielni produkcyjnych. Zgodnie z powyższymi informacjami możesz określić główne. Kluczowe podsektory to: prawo własności, prawo wyłączności, prawo odpowiedzialności i prawo spółek.

Metoda regulacji

Jest to system specjalnych technik, za pomocą których określa się właściwe zachowanie uczestników związku. Metoda regulacyjna obejmuje:

1. Autonomia woli stron.
2. Równość uczestników.
3. Niezależność majątkowa osób.
4. Przywracający charakter praw, zapewniający ich ochronę.
5. Odpowiedzialność podmiotów.

Przepisy zawierają różne recepty dla uczestników obrotu. Mają one na celu zapewnienie porządku w społeczeństwie, przestrzeganie przez jednostki wzajemnych interesów. Ustanowione normy mają ogromne znaczenie. obowiązki. W prawie cywilnym wdrażana jest zasada równości uczestników. Zapewniając możliwości prawne, państwo nakłada pewne ograniczenia na ich wdrożenie. Obowiązki z zakresu prawa cywilnego Są modelami właściwego zachowania. Sugerują, że jeden uczestnik związku powinien wykonać akcję na korzyść drugiego lub powstrzymać się od niego. Gwarancję wywiązania się ze zobowiązań zapewniają normy dotyczące środków odpowiedzialności. Na przykład wierzyciel, któremu dłużnik opóźnił spłatę, może wymagać wcześniejszej spłaty całego zadłużenia.

Prawo cywilne i postępowanie cywilne

Te dwie koncepcje są ze sobą ściśle powiązane. Akty regulacyjne przewidują możliwość ochrony interesów uczestników obrotu. Prawo cywilne i postępowanie cywilne są narzędziami do egzekwowania prawa. Jak wspomniano powyżej, uczestnicy obrotu mają określone możliwości prawne. Aby zachować równowagę interesów, akty normatywne określają obowiązki tych osób. Jeśli w wyniku naruszenia wymagań zostaną naruszone interesy innych uczestników, mogą oni wystąpić do sądu. W ramach produkcji rozpatrywane są różne spory. Sprawy cywilne mają duży udział w innych postępowaniach. Szczególnie często pojawiają się spory dotyczące relacji własności. Ostatnio przypadki naruszenia praw autorskich były często sprawdzane. Regulacja postępowania sądowego odbywa się zgodnie z Kodeksem postępowania cywilnego. Ten akt normatywny określa obowiązki i prawa uczestników postępowania, w szczególności etapy rozpatrywania sporu, odpowiedzialność osób, możliwości sądu.

Zasady

Prawo cywilne opiera się na szeregu zapisanych w prawie przepisów. Zasady są określone w art. 1 Kodeksu cywilnego. Należą do nich:

1. Równość uczestników związku.
2. Nietykalność nieruchomości.
3. Niedopuszczalność ingerencji w prywatność.
4. Niezależność i inicjatywa w zakresie nabywania i wykonywania praw.
5. Swoboda stosunków umownych.
6. Nieograniczone wdrażanie możliwości prawnych i ich ochrona.

Równość

Ta zasada zakłada, że ​​wszystko podmioty prawa cywilnego mają te same możliwości prawne. Ta pozycja musi być poprawnie zrozumiana. Rozważ przykład. Wiadomo, że mężczyźni i kobiety różnią się między sobą siłą fizyczną i stanem zdrowia. Jeśli dosłownie interpretujesz zasadę równości, okazuje się, że muszą przejść na emeryturę po osiągnięciu tego samego wieku. Jednak normy określają inną liczbę lat dla kobiet i mężczyzn. Czy powinniśmy w tym przypadku mówić o dyskryminacji? Oczywiście że nie. W końcu, jak powiedziano powyżej, kobiety różnią się od mężczyzn poziomem wytrzymałości, siły i stanu zdrowia. Zrównanie początkowej pozycji obywateli z normami i ustanowienie innego wieku emerytalnego. Tymczasem zarówno kobieta, jak i mężczyzna mają takie samo prawo do otrzymywania płatności po zakończeniu pracy.

Nietykalność własności

Przedmioty praw obywatelskich - majątek, świadczenia dostępne dla uczestników związku. Nietykalność własności oznacza gwarancję zdolności do korzystania z dóbr materialnych w interesie osobistym, bez obawy przed zakazami i wyjątkami. Konstytucja stanowi, że nikt nie może być pozbawiony mienia, które osoba prawnie posiada, z wyjątkiem przypadków wyraźnie przewidzianych w przepisach.

Swoboda stosunków umownych

Zasada ta jest uważana za decydującą w rozwoju obrotu nieruchomościami.Podmioty prawa mają swobodę zawierania umów, to znaczy, że z własnej woli mogą wybrać kontrahenta, ustalić warunki transakcji. Akty prawne zabraniają przymusu sporządzania umów, w tym przez agencje rządowe.

Prywatność

Zasada ta dotyczy przede wszystkim władzy publicznej. Państwo może interweniować w życie prywatne obywateli tylko w wyjątkowych przypadkach. Jest to na przykład dozwolone, jeśli istnieje zagrożenie bezpieczeństwa publicznego, obrony kraju. Konstytucja ustanawia nienaruszalność rodziny, tajemnic osobistych, życia prywatnego. Nikt nie może ingerować w sprawy obywatela bez jego zgody. W przypadku naruszenia tej zasady sprawca może zostać pociągnięty do odpowiedzialności.

Dyspozycyjność

Oznacza to możliwość wyboru odpowiedniego zachowania przez uczestników. W takim przypadku podmiot bierze pod uwagę własne zainteresowania, możliwości, konsekwencje. Tak więc osoba może samodzielnie wybrać, czy nawiązać taki czy inny związek, spłacić dług, czy zwrócić się do sądu o ochronę. Obecność norm dyspozycyjnych zapewnia swobodę wyrażania opinii przez uczestników obrotu.

Funkcje

Prawo cywilne, działając jako jeden z głównych sektorów prawnych, realizuje zadania regulacyjne i ochronne. Pierwsza funkcja wynika z faktu, że rolą dyscypliny jest przede wszystkim nawiązywanie normalnych stosunków gospodarczych i społecznych. Pod tym względem liczba zakazów w ustawodawstwie jest minimalna w porównaniu z liczbą zezwoleń. Funkcja ochronna ma na celu ochronę interesów uczestników obrotu, utrzymanie ich niematerialności i statusu majątkowego. Zwykle jest to realizowane poprzez przywrócenie naruszonego prawa lub rekompensatę za szkody spowodowane przez sprawcę. Ta funkcja obejmuje między innymi stosowanie środków zapobiegawczych i edukacyjnych. Mają one na celu stymulowanie takich działań uczestników obrotu, które wykluczałyby naruszenie interesów innych osób.