Prawo cywilne: koncepcja i cechy charakterystyczne osoby prawnej

Obecnie mogą być aktywnymi uczestnikami stosunków prawnych o charakterze cywilnym, a także osobami fizycznymi (obywatelami), bezpaństwowcami i cudzoziemcami osoby prawne, pojęcie, znaki, typy które są szczegółowo omówione w tym artykule. Prawne znaczenie tej konstrukcji można wyjaśnić na podstawie różnych koncepcji pochodzenia naukowego, wśród których ogromną rolę odgrywają teoria fikcji i teoria organiczna. Ponadto znane są teorie interesu, kolektywu i oczywiście dyrektorów. Ważne jest, aby to uzupełnić koncepcja i cechy charakterystyczne osoby prawnej możliwe jest ustalenie dzięki absolutnie każdej z powyższych koncepcji. Nawiasem mówiąc, kodeks cywilny Federacji Rosyjskiej interpretuje personifikację kompleksów nieruchomości jako podstawową cechę każdej organizacji. W praktyce zazwyczaj identyfikuje osobowość prawną osoby prawnej. Interesujące jest, aby wiedzieć, że aby uzyskać status uczestnika publicznego obrotu, przedsiębiorstwo musi posiadać pewną własność, którą należy oddzielić od kompleksów majątkowych innych uczestników.

Interpretacja koncepcji

Charakterystyczny, a jednocześnie charakteryzujący koncepcja osób prawnych, znaki, typyz pewnością mają wyjątkowy charakter. Tak więc podmiot prawny należy rozumieć jako organizację, która ma do dyspozycji operacyjny rodzaj zarządzania lub ekonomiczny rodzaj utrzymywania mienia o odrębnym charakterze. Ponadto, zgodnie z terminem, ta firma musi w każdym przypadku ponosić odpowiedzialność za swoje zobowiązania finansowe za pośrednictwem tych kompleksów nieruchomości. Pojęcie i cechy charakterystyczne osoby prawnej twierdzą, że w ten czy inny sposób ma możliwość wykonywania lub nabywania majątkowych i osobistych praw niemajątkowych we własnym imieniu, a także jako pozwany lub powód w sądzie i ponoszenia obowiązków określonych przez prawo. Należy dodać, że każda firma musi mieć niezależne oszacowanie lub saldo.

Nawiasem mówiąc, stowarzyszenia publiczne z reguły mają sformalizowaną lub nieformalną orientację. Pierwszy typ systemów jest określony osoba prawna, pojęcie, znaki, odpowiedzialność osoby prawnej. W takim przypadku odpowiedni jest również inny status dozwolony przez prawo: na przykład oddział lub przedstawicielstwo osoby prawnej. Kiedy stowarzyszenie społeczne ma charakter nieformalny, mówimy o wykluczeniu wzornictwa.

Osoby prawne: koncepcja, cechy, zdolność prawna, klasyfikacja

Zgodnie z kodeksem cywilnym Federacji Rosyjskiej (art. 48) „osoba prawna jest niczym więcej niż organizacją, która ma do dyspozycji, rodzaj zarządzania lub rodzaj zarządzania gospodarczego, majątek odrębnego rodzaju, który jest odpowiedzialny zgodnie z własnymi zobowiązaniami wobec wierzycieli za pośrednictwem tej nieruchomości i jest zdolny do: jego osoby do wykonywania lub nabywania praw majątkowych i osobowych o charakterze niemajątkowym, a także do bycia powódką i pozwanym w organach sądowych oraz ponoszenia pewnych obowiązków. ” Ważne do rozważenia koncepcja i główne cechy osoby prawnejWśród nich są następujące elementy:

• Własność struktury własności o odrębnym charakterze. Nawiasem mówiąc, można to wziąć pod uwagę zgodnie z aktami ustawodawczymi państwa rosyjskiego, a także z prawami operacyjnego typu zarządzania lub zarządzania gospodarczego.W pierwszym przypadku księgowanie odbywa się poprzez utworzenie niezależnego bilansu.
• Obecność odpowiedzialności majątkowej osoby prawnej, która ma wszystko w swoim bilansie, która jest odizolowana bezpośrednio od kompleksów nieruchomości założycieli (właścicieli). W takim przypadku ta ostatnia nie powinna ponosić odpowiedzialności za zobowiązania utworzonej przez siebie organizacji i odwrotnie. Nawiasem mówiąc, istnieją wyjątki od tej reguły. Ich porządek zapewnia prawo.
• Pojęcie i cechy charakterystyczne osoby prawnej implikują niezależny udział w stosunkach cywilnych we własnym imieniu, ale nie w imieniu ich właścicieli (założycieli). Powinno to obejmować wdrażanie i nabywanie praw majątkowych, a także praw niemajątkowych o osobistej orientacji, wypełnianie obowiązków, które są domyślnie dozwolone na mocy obowiązujących przepisów.
• Definiowanie podmioty prawne jako podmioty pojęcia i funkcjiodnoszą się do prawa do ochrony swoich interesów zgodnie z prawem. Innymi słowy, osoba prawna może swobodnie działać w organach sądowych zarówno jako powód, jak i pozwany.
• Obecność legalnie wydanego certyfikatu potwierdzającego rejestrację państwa jako osoby prawnej.

Kwestia prawna

Argumentacyjny koncepcja i cechy osoby prawnej składa się z następujących ustępów zgodnie z art. 49 kodeksu cywilnego Rosji:

• Osoba prawna może zostać obdarzona prawami obywatelskimi odpowiadającymi docelowemu obszarowi działalności, który jest przewidziany w aktach założycielskich, i oczywiście może ponosić obowiązki bezpośrednio związane z tą działalnością. Należy dodać, że organizacje typu handlowego (z wyjątkiem jednolitych struktur i innych rodzajów przedsiębiorstw określonych przez prawo) mogą ponosić obowiązki obywatelskie niezbędne do organizowania różnego rodzaju działań zgodnych z prawem i posiadających prawa obywatelskie. Nawiasem mówiąc, w niektórych przypadkach, które nie są zabronione przez prawo, osoba prawna ma możliwość promowania indywidualnych działań wyłącznie na podstawie specjalistycznego zezwolenia, zwanego licencją, świadectwem dopuszczenia do określonego rodzaju pracy wydanego przez organizację samoregulacyjną lub członkostwem w takiej strukturze.
• Wyjaśnianie koncepcja i cechy osoby prawnej stwierdza, że ​​podmiot prawny podlega pewnym ograniczeniom praw wyłącznie w sprawie i w sposób określony w odpowiednich aktach ustawodawczych. Nawiasem mówiąc, osoba prawna ma prawo zakwestionować odpowiednią decyzję, zwracając się do organów sądowych.
• Zdolność prawna w stosunku do osób prawnych jest nadawana mocy z chwilą wpisania informacji o jej utworzeniu do jednolitego rejestru o znaczeniu państwowym i traci moc z chwilą wpisania danych o jej wypowiedzeniu do tego samego rejestru. Pojęcie, cechy i osobowość prawna osoby prawnej mówią o pojawieniu się jego prawa do rozwijania działalności, dla których obowiązkowe jest specjalne zezwolenie, zwane dzisiaj licencją, zaświadczenie o przyjęciu do określonego rodzaju pracy z organizacji samoregulacji lub członkostwo w tego rodzaju strukturze, od momentu bezpośredniego nabycia tego dokumentu zezwalającego.
• Pozycja podmiotów prawnych w aspekcie prawa cywilnego, a także obecna procedura ich uczestnictwa w obrocie o znaczeniu cywilnym są regulowane przez niniejszy Kodeks. Należy zauważyć, że cechy sytuacji osób prawnych niektórych kategorii form organizacyjnych, rodzajów i rodzajów, a także osób prawnych, utworzonych w celu rozwoju działalności w określonych obszarach produkcji,w aspekcie prawa cywilnego są określone zgodnie z niniejszym Kodeksem Federacji Rosyjskiej, a także innymi przepisami i aktami o charakterze prawnym.
• Pojęcie, charakterystyka i klasyfikacja osób prawnych zakłada, że ​​obowiązujące przepisy niniejszego Kodeksu mają zastosowanie do takich podmiotów. Warunkiem tego jest utworzenie tych organizacji na terytorium Federacji Rosyjskiej.

Klasyfikacja dla osób prawnych

Pojęcie, wartość, cechy osób prawnych sugerują specjalną klasyfikację w stosunku do nich. Tak więc wszystkie organizacje są podzielone na grupy zgodnie z następującymi obszarami:

• Zgodnie z celami działania (uzyskanie określonej kwoty zysku lub osiągnięcie innych celów dozwolonych przez ustawodawstwo państwa rosyjskiego).
• Zgodnie z formą organizacyjną, innymi słowy, w odniesieniu do dozwolonych rodzajów przedsiębiorstw.
• Ze względu na charakter relacji między założycielami (właścicielami) a bezpośrednio osobami prawnymi pod względem braku lub obecności założycieli praw własności do wniesionych przez nich wkładów do kompleksów nieruchomości odpowiednich podmiotów prawnych.

Cele biznesowe

Pojęcie, charakterystyka i klasyfikacja osób prawnych zgodnie z celami działania polega na podzieleniu całej populacji na dwie duże klasy: organizacje typu komercyjnego i non-profit. Przedsiębiorstwo handlowe należy rozumieć jako strukturę, która bezpośrednio promuje działalność handlową lub uczestnika rynku, który wyznacza swój główny cel w działalności jako nic więcej jak maksymalizację zysku. Przez organizację typu non-profit należy rozumieć przedsiębiorstwo, które prowadzi działalność non-profit, lub strukturę, która wyznacza główny cel swojej działalności jako jedną z istniejących obecnie opcji, ale nie osiąga zysku. Nawiasem mówiąc, jeśli organizacja non-profit ma zysk, w żadnym wypadku nie jest dzielona między jego uczestników. Pojęcie i charakterystyka osoby prawnej w skrócie opisać niektóre cechy odróżniające organizację komercyjną od organizacji non-profit pod względem prawnym. Tak więc współczesny kodeks cywilny naszego państwa mówi, że oba rodzaje struktur mogą przynieść pewien zysk, ale w pierwszym przypadku podlega on równemu podziałowi między uczestników, aw drugim nie jest, a co do zasady jest wydawany na cele statutowe.

Forma organizacyjna

W ramach formy organizacyjnej organizacji należy pamiętać o skumulowanym systemie niektórych cech, które bezpośrednio wyróżniają się w strukturze społecznej cech podmiotu prawnego i znacznie odróżniają tę grupę podmiotów prawnych od reszty. Należy zauważyć, że zgodnie z formą prawną absolutnie każda klasa osób prawnych jest podzielona na osobne grupy. Regulacyjne koncepcja prawa cywilnego i cechy charakterystyczne osoby prawnej obejmuje tworzenie organizacji typu handlowego wyłącznie w następujących formach:

• Partnerstwo gospodarcze.
• Społeczeństwo biznesu.
• Spółdzielnia produkcyjna.
• Jednostkowe przedsiębiorstwa państwowe.
• Jednostkowe przedsiębiorstwa komunalne.

W jakich formach można tworzyć struktury non-profit? Głównymi są spółdzielnie konsumenckie, stowarzyszenia publiczne i religijne, instytucje finansowane przez właściciela, fundacje charytatywne, a także struktury organizowane w innych formacjach dopuszczonych przez ustawodawstwo Federacji Rosyjskiej.

Charakterystyka relacji

Pojęcie i cechy charakterystyczne osoby prawnej sugerują, że zgodnie z charakterem relacji bezpośrednio między nim a założycielem można wyróżnić dwa typy organizacji.W pierwszym przypadku właściciele w ten czy inny sposób zachowują bezwzględne prawo własności w stosunku do swoich inwestycji dokonanych wcześniej w utworzonym podmiocie prawnym, a ten z kolei nie jest uprawniony do prawa własności tych depozytów. W drugim przypadku właściciele całkowicie tracą własność wcześniej złożonych depozytów. W każdym razie przechodzi na podmiot prawny. Z reguły pierwsza pozycja dotyczy przedsiębiorstw i instytucji jednolitego typu, organizowanych przez organy miejskie lub państwowe. Są finansowane bezpośrednio przez właściciela. Drugi akapit powinien obejmować wszystkie inne podmioty prawne. Należy dodać, że ostateczny typ konstrukcji podlega klasyfikacji zgodnie z dwiema podgrupami:

• Organizacje, w których właściciel zamiast swojego wkładu przyjmuje pewne obowiązki w stosunku do osoby prawnej.
• Organizacje, w których właściciel nie ma prawa do otrzymania, w zamian za wcześniej wniesiony wkład, niektórych praw w stosunku do ustanowionej przez niego osoby prawnej.

Ważne jest, aby wiedzieć, że w pierwszym przypadku przedsiębiorstwa gospodarcze, partnerstwa biznesowe, spółdzielnie konsumenckie i produkcyjne mogą służyć jako żywe przykłady powyższych rodzajów organizacji. W drugim przypadku, jako przykład, możemy wziąć stowarzyszenia (organizacje) o charakterze publicznym, struktury religijne, fundacje charytatywne, związki i stowarzyszenia, które gromadzą podmioty prawne w jedną całość, a także inne organizacje planu niekomercyjnego.

Prawny reżim własności

Pojęcie, zdolność prawna, znaki, rodzaje osób prawnych w odniesieniu do prawa oznaczają ich odpowiednią klasyfikację:

• Tematy praw majątkowych, w których oprócz instytucji należy uwzględnić przedsiębiorstwa i spółki osobowe, spółdzielnie i inne organizacje planu niekomercyjnego).
• Tematy prawa związane z zarządzaniem gospodarczym, w których właściwe byłoby przypisanie przedsiębiorstwom jednolitym (zarówno państwowym, jak i komunalnym), spółkom zależnym i tak dalej.
• Tematy prawa zarządzania operacyjnego, w których należy uwzględnić przedsiębiorstwa i instytucje o charakterze federalnym.

Należy dodać, że jeśli chodzi o światową praktykę, a mianowicie ustawodawstwo innych krajów, istnieją inne możliwości organizowania podmiotów prawnych. Fakt ten odzwierciedla przede wszystkim długą i bardzo interesującą historię powstawania gospodarki rynkowej, a także specyfikę narodową każdego kraju na świecie indywidualnie. Tak więc w odniesieniu do Federacji Rosyjskiej w przyszłości mogą pojawić się oczywiście inne rodzaje podmiotów prawnych, jeżeli zajdzie taka potrzeba ze strony uczestników rynku.

Osoba prawna i upadłość

Charakterystyka koncepcja osób prawnych, znaki, rodzaje, zapewnienie prawnika wykwalifikowana pomoc dla struktur zapewni ich zdrowe funkcjonowanie i pozwoli uniknąć trudnych sytuacji ekonomicznych. Co można im przypisać? Po pierwsze, niezbyt przerażający jest spadek sprzedaży w przypadku organizacji komercyjnych. Po drugie, jest to niewypłacalność finansowa, która oczywiście wpływa na strukturę znacznie gorzej, aż do jej likwidacji.

Dlatego w tym rozdziale zajmiemy się szczegółowo koncepcja i oznaki bankructwa osoby prawnej, które można uznać za niewypłacalne ekonomicznie w związku z decyzją organów sądowych w sprawach handlowych (arbitrażowych) lub na podstawie własnego wniosku (rejestracja takiej sprawy oznacza dobrowolną upadłość). Drugi przypadek jest odpowiedni, gdy osoba prawna nie jest w stanie spełnić bieżących wymogów wierzyciela w zakresie zobowiązań finansowych, a także dokonać płatności o charakterze obligatoryjnym (opodatkowanie, wynajem lokalu itp.).Należy dodać, że w przypadku bankructwa dobrowolnego dług ten nie powinien być spłacany w ciągu trzech miesięcy.

Z kim i od kogo zazwyczaj rozpoczyna się postępowanie upadłościowe? Dzisiaj następujące osoby mogą ustalić punkt wyjścia w odniesieniu do tego procesu:

• Szef osoby prawnej (władzy wykonawczej).
• Właściciel państwowej osoby prawnej.
• Założyciele (uczestnicy) przedsiębiorstwa będącego dłużnikiem.
• Wierzyciele dłużnika.
• Każda zainteresowana strona (organy podatkowe, fundusze społeczne i inne struktury).
• Prokurator

Ważne jest, aby w każdym przypadku dłużnik został uznany za niewypłacalnego ekonomicznie jedynie na mocy orzecznictwa sądowego. Odpowiednia procedura rozpoczyna się bezpośrednio od złożenia do sądu handlowego wniosku o ogłoszenie niewypłacalności spółki-dłużnika, gdy cała kwota należna wierzycielom jest wyższa niż pięćset razy płaca minimalna.

Po przyjęciu wniosku przez trybunał arbitrażowy wierzyciele nie mogą już, zgodnie z przepisami, przeszkadzać dłużnikowi w sposób indywidualny, ponieważ od tego momentu interesy wierzycieli bronią ich zgromadzenia. Ponadto wykonywanie wszystkich orzeczeń sądowych w odniesieniu do przedsiębiorstwa będącego dłużnikiem musi zostać wstrzymane na pewien czas. Sąd z kolei zapewnia gwarancje na rozpatrzenie przypadków niewypłacalności gospodarczej w określonym terminie, który z reguły nie powinien przekraczać trzech miesięcy od dnia przyjęcia wniosku. Należy dodać, że rozpatrzenie sprawy może zostać opóźnione przez organy sądowe o okres nieprzekraczający dwóch miesięcy.

Procedury upadłościowe, które są dziś aktualne

Ustawodawstwo przewiduje następujące kluczowe procedury dotyczące niewypłacalności gospodarczej osoby prawnej:

• Nadzór, który jest przeprowadzany w stosunku do przedsiębiorstwa będącego dłużnikiem, niezwłocznie od momentu przedłożenia organom sądowym dokumentu wniosku do wdrożenia zarządzania z pozycji zewnętrznych lub na zasadach konkurencyjnych.
• Zarządzanie zewnętrzne jest wprowadzane przez sąd gospodarczy na podstawie decyzji podjętej przez zgromadzenie wierzycieli na okres nieprzekraczający jednego roku. Należy dodać, że ten okres można przedłużyć o kolejne sześć miesięcy.
• Postępowanie upadłościowe wszczyna trybunał arbitrażowy, a punkt początkowy określa bezpośrednio wyznaczenie zarządcy. Nawiasem mówiąc, czas trwania tego rodzaju procedury nie powinien przekraczać dwunastu miesięcy, ale w razie pilnej potrzeby można go przedłużyć o kolejne sześć miesięcy kalendarzowych.
• Z reguły ugoda zostaje zawarta na każdym etapie rozpatrywania sprawy dotyczącej niewypłacalności gospodarczej. Należy dodać, że decyzję o zawarciu odpowiedniej umowy podejmuje zgromadzenie wierzycieli metodą większości głosów. Ponadto wymaga potwierdzenia przez sąd.