Wszędzie żyje ogromna liczba różnych patogennych mikroorganizmów. Wiele z nich nie jest niebezpiecznych dla ludzi, ale są tacy, którzy mogą zabijać. Zostały one podzielone według stopnia zagrożenia, jednocząc się w grupy patogeniczności. Wszystkie rodzaje niebezpiecznych mikroorganizmów mogą powodować poważne choroby, a niektóre z nich mogą być śmiertelne.
Pracując z wieloma patogenami, musisz chronić siebie w jak największym stopniu. W tym celu opracowano normy określające wszystkie wymagania dotyczące pomieszczeń, wyposażenia, personelu, zasad pracy i wiele innych.
Funkcje
Każda osoba przynajmniej raz w życiu spotkała się z chorobą. Zmiany te objawiają się różnymi objawami, ale wszystkie mają jedną wspólną cechę: choroby wywoływane są przez mikroorganizmy (bakterie, wirusy, grzyby). Aby lekarze mogli prawidłowo przepisać leczenie, muszą zrozumieć naturę drobnoustrojów.
Patogenne mikroorganizmy aktywnie rozwijają się nie tylko w ludzkim ciele, zwierzętach, roślinach. Wiele drobnoustrojów należących do niebezpiecznych grup chorobotwórczych jest w stanie obniżyć naturalne właściwości ochronne organizmu, dlatego jest on narażony na inne wpływy środowiska. Istnieje wiele bakterii, które mogą powodować niektóre rodzaje chorób. Nasilenie zależy od następujących czynników:
- chorobotwórczość, zjadliwość;
- warunki, w których znajduje się ciało;
- ogólny stan medium.
Co to jest patogeniczność: definicja
Patogeniczność - zdolność mikroorganizmów do wywoływania choroby. Jest to główna właściwość patogennych drobnoustrojów. Wszystkie z nich mogą powodować wiele różnych patologii, a specyficzny rozwój obrazu klinicznego jest charakterystyczny dla pewnej grupy mikroorganizmów.
W obrębie każdego gatunku istnieje podział na szczepy. Mają specyficzną patogeniczność i są w stanie wywoływać podobne objawy, chociaż różnią się pod względem stopnia intensywności. Ta manifestacja nazywa się wirulencją i może ulec zmianie pod wpływem pewnych czynników.
Podczas swojego życia drobnoustroje są w stanie wydzielać toksyny. Znacznie osłabiają ciało osoby noszącej. Substancje toksyczne negatywnie wpływają na układ odpornościowy, poważnie go osłabiając i zmniejszając właściwości ochronne. Z tego powodu obraz kliniczny choroby nasila się, osoba staje się bardziej podatna na wpływy zewnętrzne.
W przypadku infekcji chorobami zakaźnymi, których przyczyną są bakterie chorobotwórcze, wystarczy, że dostaną się do organizmu. Odstęp czasu od momentu penetracji drobnoustrojów do wystąpienia pierwszych objawów nazywa się okresem inkubacji.
Klasyfikacja w Federacji Rosyjskiej
W Federacji Rosyjskiej, zgodnie z klasyfikacją, wyróżnia się cztery grupy patogeniczności. Pierwszy obejmuje szczególnie niebezpieczne patogeny. Druga grupa obejmuje patogeny wysoce zakaźnych chorób epidemicznych. Szczególnie niebezpieczna jest trucizna karakurta pająka, toksyny botulinowej.
Trzecia grupa - patogeny izolowane w niezależnych formach nosologicznych. Czwarta grupa - czynniki wywołujące zapalenie płuc, zapalenie opon mózgowych, posocznicę, dolegliwości grzybicze, zapalenie jelit, infekcje toksyczne, ostre zatrucie. Klasyfikację patogeniczności określa GOST R52905-2007.
Klasyfikacja WHO
Według klasyfikacji WHO istnieją również cztery grupy patogeniczności, ale w odwrotnej kolejności.Pierwsza grupa obejmuje wszystkie mikroorganizmy o niskim poziomie zagrożenia. Obejmuje to bakterie, grzyby, pasożyty, które nie są w stanie wywołać choroby u całkowicie zdrowych ludzi, zwierząt.
Druga grupa obejmuje mikroorganizmy o umiarkowanym stopniu indywidualnego ryzyka. Obejmuje to patogeny, które nie stanowią poważnego zagrożenia dla zdrowia. Kontakt z tymi drobnoustrojami rzadko powoduje infekcję, poważną patologię.
Trzecia grupa obejmuje patogeny, które zwykle wywołują poważne choroby, ale nie są zdolne do rozprzestrzeniania się przez kontakt i można je łatwo wyleczyć za pomocą leków przeciwpasożytniczych i przeciwdrobnoustrojowych.
Czwarta grupa obejmuje wszystkie patogeny, które powodują poważne dolegliwości. Najczęściej są trudne do leczenia i można je łatwo przenosić między ludźmi.
Czynniki chorobotwórcze
Czynniki chorobotwórcze obejmują: adhezję i kolonizację, agresję, inwazję, penetrację i zdolność drobnoustrojów do wytwarzania toksyn.
Adhezję lub adhezję zapewniają glikokaliksy komórek, różne mechanizmy fizykochemiczne. Na powierzchni patogenów znajdują się specjalne receptory, które zapewniają połączenie z komórkami nabłonkowymi układu oddechowego, przewodu pokarmowego.
Penetracja - penetracja do komórek nabłonkowych, limfocytów, leukocytów, gdzie mnożą się komórki bakterii chorobotwórczych, a sama komórka ulega zniszczeniu.
Inwazja - zdolność przenikania przez błonę śluzową do pobliskich tkanek zainfekowanego organizmu.
Agresja - penetracja z tłumieniem obrony immunologicznej komórek gospodarza. Są to substancje różnego pochodzenia, które dostają się do ścian komórkowych patogennych drobnoustrojów. Są w stanie tłumić fagocytozę, migrację białych krwinek.
Mikroby w ciele
Patogenne wirusy, bakterie i inne drobnoustroje dostają się do organizmu przez bramę wejściową czterema głównymi sposobami infekcji:
- Zatrucie pokarmowe. Występują, gdy toksyny wytwarzane przez mikroorganizmy przenikają do przewodu pokarmowego wraz z pokarmem. Ten rodzaj infekcji nie rozprzestrzenia się między ludźmi, ale jeśli żywność zawiera wiele patogenów, wówczas duża liczba osób może zachorować w tym samym czasie. Często przyczyną tego rodzaju infekcji są otwarte zmiany skórne przez gronkowce u osób pracujących w przemyśle spożywczym.
- Infekcje jelitowe Występują podczas spożywania zanieczyszczonej wody, żywności. Często nosicielami infekcji są muchy domowe; Ważne jest, aby upewnić się, że nie siedzą na jedzeniu. Konieczne jest zniszczenie tych owadów w odpowiednim czasie.
- Spożycie przez drogi oddechowe. Mikroorganizmy wchodzące w skład trzeciej i czwartej grupy patogenności są w stanie dostać się do organizmu przez drogi oddechowe, przechodząc od osoby do osoby.
- Wiele chorób przenoszonych jest przez gryzonie, owady. W większości przypadków bakterie nie infekują nośnika, ale tymczasowo żyją w jego ciele. Te patogeny obejmują nosiciele różnych rodzajów gorączki, dur brzuszny, dżumy, tularemii.
Rodzaje patogenów
Wszystkie istniejące patogeny dzielą się na następujące typy: bakterie, pierwotniaki, grzyby, wirusy i rickettsia. Skład gatunkowy grupy patogenności może obejmować różne typy patogenów.
Bakterie to najprostsze mikroorganizmy jednokomórkowe. Są dość dobrze zbadani. Ze względu na swoją strukturę dzielą się na cocci, pałeczki, spirillos.
Cocci to sferyczne mikroorganizmy zdolne do życia samotnie, w parach i koloniach.
Pałeczki są w kształcie kija. Powodują takie dolegliwości, jak gruźlica, tężec, błonica.
Spirillas to kręte patogeny, które wyglądają jak spirala. Powodują kiłę, leptospirozę.
Wszystkie drobnoustroje są podzielone zgodnie z potrzebą oddychania. Istnieją gatunki tlenowe i beztlenowe. Pierwsze obejmują patogeny wymagające tlenu do normalnego życia. Gatunki beztlenowe nie potrzebują tlenu, tylko pod jego nieobecność następuje wzrost i rozmnażanie się patogenów.
Niektóre gatunki są zdolne do tworzenia kapsułek podczas przebywania wewnątrz nosiciela. Zwykle dzieje się tak, gdy bakterie są zagrożone. Kapsułki zwiększają odporność patogenu na działanie przeciwciał, co zapobiega jego śmierci w niesprzyjających warunkach. Po minięciu niebezpieczeństwa kapsułka rozpuszcza się i bakterie kontynuują swoją aktywność.
Rickettsia - patogeny, które zajmują pośredni etap między filtrowanymi wirusami i bakteriami. Zwykle przenoszone przez małe owady ssące krew. Takie gatunki powodują gorączkę, dur brzuszny i inne dolegliwości.
Wirusy to najmniejsze patogeny pasożytujące w komórkach gospodarza. Są w stanie pozostać w ciele przez długi czas w stanie snu, ale gdy tworzą sprzyjające warunki, budzą się, zaczynają aktywnie się rozmnażać, powodując pojawienie się różnych patologii.
Pracuj z mikroorganizmami
Każdy rodzaj bakterii ma swoją własną charakterystykę. Tak więc ospa lub wirus grypy wymaga specjalnych warunków od personelu laboratorium. Konieczne jest przestrzeganie określonych środków bezpieczeństwa.
Aby pracować z trzecią, czwartą grupą patogeniczności, opracowano standard SP 1.3.2322-08. Wyszczególnia wszystkie wymagania dotyczące personelu, laboratoriów i metod pracy z patogenem. Opisuje również wszystkie zasady, których należy przestrzegać podczas pracy z prątkami gruźlicy, bakteriami, wirusami, w tym wirusem ospy.
Dokument opisuje sposób dezynfekcji instrumentów, probówek, instrumentów diagnostycznych i eksperymentalnych, sprzętu.
Podsumowując
Przestrzeganie zasad bezpieczeństwa pozwala zachować własne zdrowie podczas pracy z patogenami.
Praca z pierwszą i drugą grupą patogeniczności jest określona w SP 1.3.1285-03. Pracują nad nim również po wykryciu patogenu, w którym stopień zagrożenia nie jest określony. Wszystkie badania takich mikroorganizmów przeprowadzane są w warunkach jak najbardziej odizolowanych od świata zewnętrznego.