Innowacyjny rozwój gospodarki

Tempo wzrostu współczesnego społeczeństwa zależy od poziomu i stosunku niektórych parametrów działalności gospodarczej. Ważną rolę odgrywa innowacyjny rozwój gospodarki, który nie może być kontynuowany bez rozwoju nauki. Podstawą w tym przypadku jest ciągłe doskonalenie technologiczne w środowisku produkcyjnym. Początkowo zakłada się, że zyski powstają kosztem innowatorów i naukowców, a nie poprzez bazę materialną.

Pojawienie się koncepcji

Po raz pierwszy austriacki ekonomista zaproponował teorię innowacyjnego rozwoju na początku XX wieku. Na podstawie jego monografii stopniowo pojawiła się nowa dyscyplina. Wielu wybitnych naukowców dokonało korekt i poprawek. Jednak to założyciel pierwszy podzielił się rozwojem i wzrostem gospodarki. Zdefiniował innowację i stworzył koncepcję obejmującą pięć kluczowych punktów:

1. Stworzenie zupełnie nowego produktu, o którym konsumenci nie słyszeli, lub produktu wyższej jakości.
2. Rozwój innowacyjnej technologii produkcji nie testowanej w sektorze przemysłowym. Może to być także inna konfiguracja atrakcyjności komercyjnej produktu.
3. Otwarcie nieznanego rynku, na którym handel nie został jeszcze przeprowadzony w wybranej branży.
4. Wyszukaj nowe źródło czynników produkcji, niezależnie od tego, czy istnieje, czy też jest ponownie formowane.
5. Tworzenie innej organizacji branżowej.

Prawdziwy innowacyjny rozwój gospodarki rozpoczął się wraz z nadejściem kapitalizmu, kiedy do tego sektora włączono kreatywnych przedsiębiorców i poszczególne państwa zainteresowane nowymi technologiami. Dyscyplina powstała dzięki wysokiej jakości kapitałowi ludzkiemu.

Główne cechy innowacji

Jakie zasady i wskaźniki są charakterystyczne dla gospodarki intelektualnej?

• Wysoki wskaźnik wolności gospodarczej, poziomu rozwoju nauki oraz jakości życia i popytu bezpośrednio na innowacje.
• Znaczna część przedsiębiorstw, które z powodzeniem działają dzięki innowacjom i wytwarzają zaawansowane produkty.
• Inicjacja i różnorodność istniejących rynków.
• Opracowany system szkoleń i wysoki eksport nowego personelu.
• Zdolność gospodarki do funkcjonowania nawet na konkurencyjnych rynkach.
• Zastąpienie kapitału.

Rozwój innowacji jest niemożliwy bez tworzenia nowych rynków. Na nich stare konstrukcje są przekształcane w zupełnie inną jakość. Jako odrębny segment powstaje rynek dla różnych opracowań nowych form organizacyjnych dla firm i struktur specjalnych.

Narzędzia zachęty finansowej

Rozwój innowacji jest w pełni związany z tworzeniem i wdrażaniem nowych technologii, a także ucieleśnianiem świeżych pomysłów. W celu stymulacji opracowano szereg instrumentów finansowych. Jednak obecne mechanizmy nie są bardzo skuteczne.

Jednym z podstawowych instrumentów finansowych jest możliwość zawierania kontraktów rządowych z niektórymi organizacjami rządowymi na specjalne wydarzenia. W takich umowach podstawowe cechy innowacyjnych projektów są spójne. Często zapewnia się dotacje na wsparcie ryzykownych programów.

Nie bez znaczenia w stymulowaniu działalności innowacyjnej jest system podatkowy. Mechanizm musi koniecznie być dostosowany do potrzeb przedsiębiorstw. Zachęty podatkowe mają na celu poprawę sytuacji finansowej podmiotu gospodarczego.Jednak przepisy dotyczące świadczeń nie są idealne, więc wiele przedsiębiorstw ich nie stosuje.

Niezbędna infrastruktura

Innowacyjny rozwój i stymulowanie procesu tworzenia nowego rynku wymaga pewnej infrastruktury, a także specjalnych instytucji wspierających sam proces.

Pewne instytucje muszą zostać utworzone:

• sektory, branże i branże zaawansowanych technologii;
• eksperckie organizacje prognozujące, sieci i społeczności;
• centra edukacyjne, szkoły i instytuty;
• miejsca komercjalizacji technologii i przyszłego rozwoju;
• mapy drogowe mające na celu zmniejszenie ryzyka wprowadzenia nowych systemów.

Zasada substytucji kapitału

Wraz z rozwojem innowacyjnego systemu kapitał jest zastępowany na każdym etapie. Agencje rządowe finansują podstawowe dyscypliny bezpośrednio poprzez dotacje. Pozwala to przyciągać konkurujące ze sobą zespoły badawcze o możliwość otrzymania funduszy na rozwój i badania.

Głównym celem wydarzenia jest pozyskanie innowacyjnych pomysłów. Chociaż wiele z nich nie zostanie wdrożonych, warunki wymiany kapitału są nadal obecne. Patenty są nabywane przez prywatne organizacje, których akcje są już kupowane przez inwestorów zewnętrznych w celu uzyskania dodatkowego zysku. W ten sposób inteligentna gospodarka otrzymuje finansowanie w następnym kroku.

Po osiągnięciu pewnego poziomu firmy zaczynają się interesować poważniejszymi korporacjami. Na tym etapie inwestorzy zagraniczni wchodzą w działalność, zdobywając rozwój, na podstawie którego będą tworzyć innowacje technologiczne. W kolejnych etapach wymiana kapitału odbywa się z większą korzyścią. Często wciąż nieistniejące pomysły lub niektóre zmiany są opracowywane bezpośrednio na podstawie nowych rynków.

Rola redundancji i konkurencji

Niemożliwe jest wyobrażenie sobie innowacyjnego rozwoju gospodarczego bez dużej liczby naszych własnych produktów lub usług, a także agentów na każdym etapie procesu. Jest to redundancja, która pozwala na postęp w konkurencyjnym środowisku, co prowadzi do poprawy cech jakościowych produktu i różnorodności asortymentu.

Początkowo oczekuje się, że jednocześnie wzrośnie kilka rynków. Redundancja jest możliwa tylko przy wystarczająco wysokiej wydajności i dostępności sprzętu high-tech. Jest inicjowany bezpośrednio przez system innowacji, w zależności od zapotrzebowania konsumentów. Jednak konkurencja między specjalistami pozwala stworzyć pewną przewagę ze strony społeczeństwa i rozwój gospodarczy nad potrzebami. To w tym można prześledzić proaktywne tworzenie kapitału ludzkiego.

W ramach innowacyjnego programu rozwoju, wraz z nauką i edukacją, stymulowane jest tworzenie wszelkiego rodzaju firm działających jako twórcy zaawansowanych technologii. Wysokie wyniki można osiągnąć poprzez budowę specjalistycznych centrów zaprojektowanych do wspólnego użytkowania sprzętu naukowego, specjalnych ulg podatkowych i subwencji. Równolegle należy utworzyć nadmiar instytucji finansowych w celu zwiększenia konkurencji.

Proces tworzenia nowych rynków

Tylko poprzez tworzenie nowych rynków następuje innowacyjny rozwój. Na nich stare struktury są przekształcane w zupełnie inną jakość ze względu na własność intelektualną, specjalne badania i udostępnianie produktów zaawansowanych technologicznie. Oddzielny jest rynek dla różnych zmian niektórych form organizacyjnych dla przedsiębiorstw i innych struktur gospodarczych. Jest to konieczne dla istnienia korporacyjnych instytucji edukacyjnych, różnych klastrów małych firm i platform handlowych w dziedzinie innowacji.

Inne rynki można podzielić według pola działalności.Mogą być różne:

1. Rynek innowacyjnych towarów i usług, a także wyniki ich oczekiwań, zakładają formę relacji handlowych między konsumentem a właścicielem własności intelektualnej.
2. Rynek usług obejmuje obsługę lub wynajem zaawansowanego sprzętu high-tech. Konieczne jest uzyskanie określonego produktu.
3. Rynek własności intelektualnej ma stymulujący wpływ na postęp naukowy i technologiczny. Przedmioty patentów i licencji w tym przypadku są równoważne zwykłym towarom.
4. Rynek pracy intelektualnej nie jest kompletny bez pracy. Jednak brana jest pod uwagę zdolność umysłowa. Współczesna koncepcja pracy intelektualnej jest ustalana z uwzględnieniem miejsca w systemie podziału pracy.
5. Rynek inwestycyjny to platforma do bezpośredniego inwestowania w produkty lub rozwijania aktywności intelektualnej. W takim przypadku inwestor ma możliwość zastosowania ich w działalności przedsiębiorczej.
6. Rynek wiedzy i pomysłów nie jest w pełni zorganizowany, dlatego trudno jest podać przykłady firm, którym udało się w pełni wdrożyć podstawowe zasady. Ma jednak wielki potencjał.
7. Rynek innowacji oznacza całość stosunków handlowych, które powstają podczas tworzenia, transferu lub rozwoju niektórych technologii, produktów i usług. Jest wysoce technologiczny.
8. Rynek innowacyjnych menedżerów i przedstawicieli handlowych pomaga znaleźć osoby, które są w stanie zarządzać rozwojem nauki.

Kluczowe kroki do wydajności

Głównym zadaniem każdej organizacji lub dowolnej innej struktury jest właściwe zarządzanie innowacyjnym rozwojem. Cały proces można podzielić na kilka etapów, na których wykonywane są określone funkcje:

1. Rozwój relacji rynkowych lub poszukiwanie nowych możliwości pozwala jasno określić niezbędne potrzeby. Dokonują tego działy badań i marketingu.
2. Opracowanie podstawowej koncepcji należy do usług zarządzania i działów projektowych. Rozwiązują problem, który pozwala znaleźć skuteczne rozwiązania technologiczne w celu określenia potrzeb rynku.
3. Wybór konkretnego projektu do realizacji przyszłych planów. Na tym etapie przeprowadzana jest analiza i analiza możliwych zagrożeń. Dokonują tego liderzy organizacji.
4. Udoskonalenie istniejących rozwiązań i rozwój produktu. Na tym etapie produkty lub dowolne usługi stają się atrakcyjne dla użytkowników końcowych. Zaangażowany we wdrażanie inżynierów korporacyjnych i jednostek technologicznych.
5. Realizacja zamierzonych celów polega na tworzeniu towarów i transportowaniu ich w miejsca dostępne dla konsumenta. Zaangażowany w hale produkcyjne i działy sprzedaży.

Na wszystkich etapach innowacyjnego rozwoju organizacji można wyróżnić dwa podstawowe aspekty - kreatywny i organizacyjny. Pierwszy z nich analizuje główne problemy rozwoju przedsiębiorstwa i opracowuje nowe rozwiązania. Jeśli chodzi o aspekty organizacyjne, polegają one na definiowaniu nowych funkcji i opracowywaniu świeżych koncepcji.

Jak zbudowany jest proces zarządzania?

Na etapach twórczych rozwój naukowy i innowacyjny należy przeprowadzać w trybie wolnym, umożliwiając swobodny dostęp do zasobów informacyjnych w celu generowania świeżych pomysłów. Na etapie organizacyjnym pożądane jest całkowite debugowanie i regulacja wszystkich trwających procesów.

Dlatego w celu zwiększenia wydajności konieczne będzie utworzenie dwóch trybów jednocześnie - wolnego i intensywnego. Pierwszy z nich jest niezbędny do kreatywnego rozwoju, a drugi - do wdrożenia istniejącej koncepcji i wprowadzenia produktów bezpośrednio na rynek.

Etap wyboru projektu można uznać za przejściowy między dwoma powyższymi etapami.Zarządzanie procesem innowacyjnym musi być budowane ściśle według etapu, w przeciwnym razie jego skuteczność na danym etapie może ulec znacznemu pogorszeniu. W każdym razie doprowadzi to do spowolnienia rozwoju organizacji.

Główne czynniki wpływu

Na sukces innowacyjnego rozwoju wpływa wiele czynników. Możesz je ocenić za pomocą specjalnej analizy, która pozwala skorelować poziom gotowości przedsiębiorstwa do korzystania z nowych technologii. Baza naukowa i techniczna wspierana przez właściwą politykę inwestycyjną stwarza potencjalne możliwości. Proces ten powinien obejmować jednostki finansowe i edukacyjne.

Innowacyjne procesy mogą przebiegać powoli, jeśli firma nie ma dobrze działającej komunikacji zewnętrznej. Na dzisiejszym rynku konieczne jest szybkie reagowanie na wszelkie zmiany z zewnątrz. Prawidłowa ocena obecnej sytuacji jest kluczem do udanego zachowania i ewentualnego rozwoju istniejącego potencjału.

Zasady firmy muszą być zgodne z pewnymi zasadami. Obejmuje pełne wykorzystanie zasobów kreatywnych i naukowych. Ogromne znaczenie ma zdolność wiodących struktur i działów marketingu do analizy otrzymanych informacji i na jej podstawie do realizacji konkretnego projektu.

Na potencjał organizacji może wpływać kilka czynników:

• komunikacja ze światem zewnętrznym;
• żywotność i działanie tworzonych produktów;
• właściwości wytwarzanych towarów;
• dostępność informacji o sytuacji na rynku innowacji;
• koordynacja pracy struktur marketingowych;
• praktyczne interesy organizacji;
• polityka kadrowa w zakresie kwalifikacji i wykształcenia technicznego pracowników;
• charakterystyka techniczna zastosowanego sprzętu i opcje modernizacji;
• wewnętrzny mikroklimat.

Strategia rozwoju innowacji

Każdy proces wymaga określonej sekwencji działań. Przyjmując strategię rozwoju innowacji, należy pamiętać, że każdy produkt ma określony cykl życia, który jest określony przez następujące etapy:

1. Geneza pomysłu. W tym przypadku pewien kształt, zakres i zasady proponowanego produktu.
2. Stworzenie produktu. Na tym etapie pomysł przekształca się w określone produkty, które pojawiają się w domenie publicznej na rynku.
3. Zatwierdzanie pozycji. Gotowy produkt sprawdza się w konkurencyjnym środowisku, zyskując zaufanie klientów.
4. Stabilizacja produktu. Uwolniony produkt osiągnął perfekcję w dziedzinie operacji. Nie ma nic więcej do perfekcji.
5. Uproszczenie towarów. Stopniowo produkty zaczynają tracić swoje dotychczasowe cechy, ponieważ na rynku pojawiają się produkty bardziej zaawansowane technologicznie.
6. Znaczący spadek sprzedaży. Zapotrzebowanie konsumentów jest prawie całkowite.
7. Tłumienie działalności produkcyjnej. Wielkość produkcji jest znacznie zmniejszona w celu konwersji.
8. Restrukturyzacja cyklu produkcyjnego. Odbywają się specjalne wydarzenia, aby zatrzymać linię.

Istnieją następujące rodzaje strategii, które umożliwiają zaangażowanie w rozwój innowacyjnych technologii:

1. Ofensywa Zadaniem jest skoncentrowanie wszystkich wysiłków na wąskim kierunku działalności produkcyjnej. Jeden bardzo skuteczny produkt jest wprowadzany na rynek.
2. Obrona Strategia ta jest realizowana głównie przez przedsiębiorstwa zajmujące stabilną pozycję rynkową. Ich procesy technologiczne są zwykle debugowane na automatyzmie.
3. Tymczasowe wdrożenie. W takiej sytuacji oczekuje się stopniowego wprowadzania do dostępnych segmentów rynku. Początkowo przeprowadzane jest monitorowanie i analiza potencjalnych konkurentów.
4. AbsorpcjaBiznes w tym przypadku prowadzony jest metodami, gdy stosowane są nie tylko nasze własne rozwiązania, ale także nabywane są prawa do innowacyjnych rozwiązań innych organizacji.
5. Imitacja Strategia sprowadza się do tego, że firma kopiuje produkty swojego konkurenta i wprowadza go na rynek. Charakterystyka nie ulega zmianie.
6. Piractwo Ta opcja jest dość specyficzna. Największy zwrot jest możliwy na początkowym etapie formacji.

Innowacyjny rozwój Rosji

Jeszcze kilka lat temu wszystkie rozmowy na temat innowacyjnej przedsiębiorczości w Federacji Rosyjskiej sprowadzały się do tego, czy istnieje. Obecnie dziesiątki tysięcy przedsiębiorstw działają na terytorium państwa, zajmując się rozwojem, produkcją i dostawą towarów wytwarzanych na podstawie własności intelektualnej.

Rozwój innowacyjnej edukacji przyniósł owoce. Istnieją jednak czynniki hamujące poprawę technologii w Rosji.

• Brak jasnych ram prawnych.
• Minimalna liczba obszarów do rozwoju.
• Niewielka ilość środków inwestycyjnych na ewentualne ponowne wyposażenie technologiczne.
• Słaby rozwój w dziedzinie innowacyjnej przedsiębiorczości.
• Brak mechanizmów finansowych wysokiej jakości.

Należy jednak powiedzieć, że innowacyjny rozwój rosyjskich firm jest kwestią czasu, ponieważ Federacja Rosyjska ma znaczny potencjał naukowy i techniczny.