Działki reprezentują pewien fragment ziemi, ziemi, kontynentu, to znaczy są nieodłącznymi częściami środowiska. Wiele krajów przybrzeżnych ma tendencję do pozyskiwania większej ilości ziemi z jednolitych części wód. Odbywa się to poprzez rekultywację i ściółkowanie gleby. Rezultatem jest sztucznie utworzony działka.
Przykłady sztucznych przedmiotów
Na przykład ponad połowa ziemi Holandii to polder, to znaczy miejsce utworzone sztucznie przez suszenie jezior i mokradeł. Wyspy Palmowe w Zjednoczonych Emiratach Arabskich to archipelag składający się ze sztucznych wysp, którego powierzchnia wynosi 60,35 kilometrów kwadratowych. W Japonii nowe terytoria powstają nawet z tłoczonych śmieci. Planowane jest również pozyskanie terenu z kiełków koralowych i uznanie go za terytorium należące do Japonii.
Pomimo faktu, że Rosja jest największym krajem na świecie, tworzenie sztucznych wysp jest dla niej istotne. Jest to konieczne w nadmorskich miastach charakteryzujących się gęstą zabudową. Na przykład w Petersburgu część terytorium jest masowa. Dla Soczi opracowano projekt dla wyspy aluwialnej „Federacja”, której powierzchnia wynosi 250 hektarów. Dlatego sztuczna ziemia jest obecnie gorącym tematem. Dlatego tak ważne jest, aby regulować proces ich powstawania.
Definicja wczoraj i dziś
Obecnie głównym aktem prawnym regulującym tworzenie i zagospodarowanie takich działek jest ustawa o sztucznych działkach utworzonych na jednolitych zbiornikach wodnych należących do federalnej własności, nr 246-FZ. Do tego momentu, kiedy weszła w życie, definicja tego rozdziału zawarta była w ustawie o portach morskich w Federacji Rosyjskiej nr 261-FZ. Jednocześnie rząd zmienił definicję sztucznej ziemi.
W prawie o portach morskich rozumiano to jako działkę, czyli fragment powierzchni ziemi. Tylko następujący opis pozwolił nam ustalić, że mówimy o obiekcie stworzonym przez człowieka. Wpływ tego prawa był ograniczony i związany z budową, a także z otwieraniem i zamykaniem portów morskich. W rezultacie taki teren został zbadany jako terytorium potrzebne tylko do stworzenia infrastruktury portowej. W tym przypadku nie miało to wpływu na porządek edukacji.
Terytorium czy strona?
Pośrednim krokiem do uzyskania koncepcji ujawnionej w dokumencie nr 246-FZ jest definicja zawarta w Notach wyjaśniających do projektu ustawy o sztucznej ziemi. Od samego początku mówi o terytorium, a nie o stronie. Definicja ta została następnie porzucona ze względu na fakt, że Komitet Dumy Państwowej negatywnie zareagował na samorząd lokalny, uznając jej stosowanie za nieprawidłowe. Powodem tego był fakt, że terytorium jako takie nie może być utworzone przez pracę ludzką.
W rezultacie ustawodawca zdefiniował tę działkę jako obiekt budowlany lub budowlany, który może zostać uznany za kawałek gruntu, jeżeli istnieją określone prawem wymogi. Z tego powodu sztuczna działka straciła charakterystykę nieodłącznego fragmentu powierzchni ziemi. Definicja stała się bardziej normatywna, ponieważ działkę można uznać za ziemię, z której wynikają odpowiednie wnioski prawne.
Jaki jest problem kontrowersji?
Chociaż pojawiło się prawo, pozostają kontrowersyjne kwestie dotyczące sztucznej ziemi na jednolitych zbiornikach wodnych. Na przykład niektórzy teoretycy uważają, że sama definicja nie jest poprawna, ponieważ obiekty naturalne, które pojawiły się bez udziału człowieka, należą do ziemi, a zatem nie mogą być przez nią uformowane.
Inni specjaliści wywodzą się z podwójnego charakteru tych obiektów, które przed oddaniem do użytku są uznawane za wynik budowy kapitału, a następnie za kawałek ziemi. Ale w rzeczywistości trudno to nazwać przedmiotem budowy kapitału. Na przykład Nota wyjaśniająca wyraźnie wskazuje, że ten opis nie dotyczy tych witryn w powszechnie stosowanym znaczeniu zawartym w Kodeksie urbanistycznym. Oczywiście definicja sztucznej ziemi to coś więcej niż „projekty budowy kapitału”. Główną wartość w tym przypadku przypisuje się ich niekompletnemu charakterowi.
Projekt budowy kapitału
Nadając taką nazwę, prawodawca najprawdopodobniej wskazuje, że przedmiot jest sztuczny, techniczny, to znaczy nie należy do naturalnych. Ale mają do niego zastosowanie wszystkie przepisy aktów prawnych dotyczących gruntów. Na podstawie powyższego możemy stwierdzić, że ta nazwa została nadana, ponieważ w prawie cywilnym i gruntowym nie ma żadnych zasad regulujących reżim tego obiektu.
Zróżnicowanie pojęć
Inne problemy związane są z różnicą między takimi pojęciami, jak „sztuczna wyspa”, „struktura inżynierii hydraulicznej” i, oczywiście, „sztuczna ziemia”. Każdy z nich jest przedmiotem wykształconym przez człowieka. Ponadto w niektórych aktach ustawodawczych pojęcia te są używane jako synonimy.
W prawie nie ma ustalonej definicji sztucznej wyspy. Ale to wyrażenie jest używane w niektórych aktach prawnych. Tak więc w powyższej nocie wyjaśniającej stwierdza się, że wyspa i strona nie są identycznymi pojęciami. Pierwszy dotyczy rodzaju konstrukcji. Ale w RF PP nr 44 wspomniany jest jedynie jako obiekt budowy kapitału. Jednocześnie opis jako część ziemi nie wyróżnia się. Nic takiego nie jest podane w SNiP 2.06.01-86 „Struktury hydrotechniczne”.
Definicja konstrukcji hydraulicznej podana w ustawie o bezpieczeństwie konstrukcji hydraulicznych nie pomaga w rozróżnianiu pojęć. Podkreśla główne cele edukacji, na przykład ochronę przed zniszczeniem wybrzeża, powodziami i tak dalej. Uważano, że cele te pomogą rozróżnić pojęcia. Jednak w praktyce technologia formowania obiektów jest identyczna. Ponadto konstrukcje hydrauliczne mogą pomieścić budynki dla pracowników administracyjnych i do celów technicznych.
Okazuje się, że rozróżnienie jest problematyczne w oparciu o ustalone normy. Pod tym względem trudności pojawiają się również w praktyce. To prawda, że można zauważyć, że wyspa jest strukturą, która nie ma reżimu prawnego odpowiedniej sekcji, a także w przypadku konstrukcji hydraulicznej.
Fundusz wody gruntowej
Definicja przedstawiona w ustawie nr 246-FZ wskazuje, że sztucznie utworzona działka powstaje nie z dolnej powierzchni jednolitej części wód, ale z wykorzystaniem gruntów funduszu wodnego. W art. 102 Kodeksu lądowego Federacji Rosyjskiej mówi się, że ten typ gruntów obejmuje te, które są pokryte wodą, a także zajmowane przez konstrukcje znajdujące się na jednolitej części wód. VC nie zawiera pojęcia wód powierzchniowych, ale wskazuje na ich jedność i obszary pokryte nimi na linii brzegowej. Razem stanowi to koncepcję jednolitych części wód powierzchniowych. Okazuje się, że wody powierzchniowe są niepodzielną całością z pokrytymi ziemiami.
Jednak podczas tworzenia sztucznych działek połączenie to zostaje utracone, a ziemie funduszu wodnego są przenoszone do innej kategorii.Zgodnie z przepisami ustawy o przeniesieniu gruntów i działek z jednej kategorii do drugiej nr 172-ФЗ, obszary funduszu wodnego i działki w ich składzie mogą zostać przeniesione po ustaniu dostępności części wód, zmian granic, koryta rzeki i innych, w tym utworzonych sztucznych działek , zgodnie z obowiązującym prawem.
Sposób tworzenia
Przyrostu, jako sposobu nabycia praw własności, nie można zastosować do sztucznych działek. Prawo gruntowe, w szczególności prawo nr 246-FZ, wskazuje na jego powstanie. Dlatego sposób wyświetlania właściwości zależy od stworzenia. Zgodnie z art. 218 Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej właścicielem tego obiektu jest ten, który go stworzył.
Działania edukacyjne przydziału kończą się wraz z podpisaniem oficjalnych dokumentów potwierdzających zgodność witryny z przepisami technicznymi, projektem i świadectwem odbioru. Następnie obiekt zostaje oddany do użytku. Zgodnie z art. 14 federalnej ustawy o sztucznych działkach, zezwoleniem takim jest decyzja o przeniesieniu gruntów funduszu wodnego do innych kategorii, a także ustalenie rodzajów dozwolonego użytkowania działki. Jeśli teren ma być przypisany do ziem osadniczych, to po oddaniu do użytku należy wprowadzić zmiany w ogólnych planach miast i osad, a także w planach zagospodarowania terenu gmin pod kątem zmiany granic.
Rejestracja
Sztuczna działka podlega rejestracji katastralnej na podstawie ustawy „W sprawie katastru nieruchomości państwowych” nr 221-FZ. Po uruchomieniu przydział zyskuje nowy tryb. Formowanie i funkcjonowanie tych miejsc jest współdziałaniem takich obszarów prawa, jak ziemia, woda, budownictwo obywatelskie, środowisko i urbanistyka.
Wniosek
Regulacje powinny być przeprowadzane tylko przy wspólnym stosowaniu tych standardów przy wdrażaniu stosunków prawnych. Sugeruje to, że reżim prawny powinien być regulowany poprzez zastosowanie kompleksowego prawodawstwa. Ponadto, oprócz norm prawnych, zawiera także pewne przepisy odzwierciedlające określone stosunki społeczne.
Potrzeba sztucznie utworzonych działek na jednolitych zbiornikach wodnych jest obecnie niezaprzeczalna. Kwestia ta wymaga jednak uregulowań prawnych, na które specjaliści w tej dziedzinie mają wiele do zrobienia teraz iw przyszłości.