Proces karny to metodologia rozwiązywania problemów związanych z odpowiedzialnością przewidziana w kodeksie karnym. Postępowanie sądowe wszczyna się na podstawie przestępstwa.
Postępowanie karne: kiedy?
W naszym kraju postępowanie karne dotyczy następujących wydarzeń, relacji i sytuacji:
- rozstrzygnięcie o wszczęciu spraw, ich śledztwo, a następnie - rozpatrzenie na rozprawie;
- relacje w aspekcie poszanowania praw między różnymi uczestnikami w jednym przypadku;
- prawo karne, procesowe.
Z czego się składa?
Prawo karne procesowe zakłada w postaci obecności:
- warunki;
- procedury;
- gwarancje.
Zwyczajowo odnosi się do procedur takich działań i ich sekwencji, które są niezbędne do pomyślnego przejścia procesu. Gwarancje to środki, za pomocą których można osiągnąć wykonywanie praw. Ponadto gwarancje gwarantują wypełnienie przez uczestników ich zobowiązań. Z gwarancjami, bezpośrednio związane sankcje powstałe w trakcie procesu. Takie pojawiają się, gdy niektóre dowody, postanowiono przekwalifikować się jako niedopuszczalne. Mówią o sankcjach, jeśli konieczne jest anulowanie decyzji podjętej wbrew przepisom obowiązującym w kraju.
Formularz proceduralny
Jego głównym celem jest zapewnienie prowadzenia działalności w całym kraju w ten sam sposób. Dotyczy to zarówno dochodzenia, jak i sądu. Aby zachować zgodność z normami prawnymi, niezwykle ważne jest, aby przepisy dotyczące postępowania karnego były interpretowane i stosowane w sposób jednolity w całym państwie.
Takie podejście gwarantuje, że biznes będzie prowadzony jednolicie, a warunki zostaną odpowiednio przyjęte. Zasadniczo zapewnia to, że w każdym indywidualnym przypadku istnieje większe prawdopodobieństwo ustalenia prawdy. A to z kolei gwarantuje sprawiedliwość. Ponadto osoby biorące udział w postępowaniu sądowym nie mogą mieć wątpliwości, że ich prawa i interesy są chronione.
Zadania sądów karnych
Celem sądu karnego jest ochrona interesów i praw obywateli i organizacji. Ponadto zawsze istnieje możliwość, że ktoś został niepoprawnie oskarżony, uzgodniony bez powodu. Wzywa się sądy do ochrony tych kategorii ofiar. Niektórzy są nielegalnie skazani za popełnienie przestępstwa, inni mają ograniczone prawa, bez powodu. We wszystkich tych sytuacjach sprawiedliwość może zwyciężyć poprzez postępowanie karne.
Molestowanie przez sąd, wyznaczenie osoby winnej jest kolejnym kategorycznie ważnym zadaniem sądu karnego. Sędzia decyduje, która kara w tej sytuacji będzie optymalna, stosownie do popełnionego przestępstwa. Może odmówić ścigania winnego i zwolnienia osoby podlegającej jurysdykcji z kary, jeśli oceni sytuację jako niesprawiedliwe i bezpodstawne skazanie. W tej sytuacji sąd ma inne zadanie - rehabilitacji ofiary.
Prawo karne
Jako dziedzina prawa, prawo karne procesowe reprezentuje taką liczbę standardów opisanych w dokumentach prawnych, w celu regulacji których zostały wprowadzone stosunki prawne. Niedawne postępowania karne w praktyce sądowej pomagają nawiązywać stosunki prawne, a zasady postępowania karnego są uzupełniane. Jest to najbardziej istotne dla arbitrażu.
Prawo karne jest takie, że zawsze było i będzie interesujące dla ogółu społeczeństwa. System stosowania tego prawa w naszym kraju tworzą odrębne standardy, połączone w dodatkowe branże, instytucje.
Jakie są źródła prawa karnego?
Normy prawne mają formy zewnętrzne. To oni są zwykle nazywani źródłami prawa. W związku z tym w obecnej praktyce prawnej w Rosji źródłami prawa karnego są:
- Konstytucja
- uznane standardy;
- CPC.
Źródła procesu karnego w obcych krajach są pod wieloma względami podobne do naszego, są to podstawowe dokumenty prawne krajów, a także istniejące traktaty międzynarodowe, standardy przyjęte w różnych państwach jako fundamentalne.
W Rosji CPC można nazwać wyczerpującym źródłem, ponieważ dokument ten został stworzony w celu uzyskania pełnoprawnego źródła prawa. Jeżeli zostanie stwierdzona pewna norma prawna sprzeczna z Kodeksem postępowania karnego, jego stosowanie jest niedozwolone w praktyce. Druga część siódmego artykułu CPC mówi o tym. Jednocześnie CPC zawiera odniesienia do niektórych aktów prawnych, które automatycznie kwalifikują się również jako źródła postępowania karnego. Są to różne uchwały zatwierdzone przez rząd kraju, przepisy ustawowe i wykonawcze obowiązujące na terytorium państwa, wprowadzone przez departamenty i ministerstwa. Można je jednak stosować tylko do poziomu, dopóki nie będzie sprzeczności z kodeksem karnym.
A jeśli pod innym kątem?
Branżę postępowania karnego można postrzegać nieco inaczej - niż praktykę stosowania prawa. W takim przypadku rodzaje źródeł postępowania karnego:
- decyzje podjęte przez Trybunał Konstytucyjny w dowolnym momencie;
- narysowane między prawem a analogiami prawa.
W takim przypadku należy kierować się taką zasadą, że prawo nie istnieje z mocą wsteczną. Dotyczy to spraw karnych.
Ponadto koncepcja źródeł dowodów w procesie karnym Federacji Rosyjskiej i innych krajów może się znacznie różnić. Wynika z tego, że standardy wprowadzone przez prawo Rosji obowiązują tylko na terytorium tego państwa, ale nie wykraczają poza jego granice. I to wcale nie zależy od tego, w jakim kraju, w jakich warunkach doszło do incydentu, co zwróciło uwagę organów ścigania.
Oczywiście istnieje koncepcja pomocy prawnej. Taki kraj może być zapewniony przez inny kraj, jeśli uzna to za odpowiedni wymóg, nie naruszając przepisów i zasad. Źródła międzynarodowego procesu karnego mają znaczenie tylko wtedy, gdy strona wzywająca sporządza oficjalny wniosek do innego państwa, które w swoim prawie uznaje incydent konfliktowy za wystarczający do przeprowadzenia postępowania karnego.
Należy również wspomnieć, że niezależnie od stereotypów, prawo mówi: wszyscy są równi przed sądem. Oczywiście w tym samym czasie pozostaje krąg osób z immunitetem ze względu na miejsce pracy lub status prawny, międzynarodowy. Jednocześnie sąd zawsze ma możliwość zastosowania specjalnego postanowienia w celu przezwyciężenia ograniczeń immunitetu. W Rosji wszystkie te możliwości zostały rozważone w trzecim artykule i 448. kodeksie postępowania karnego.
Zasady postępowania karnego
Zwyczajowo odnosi się do takich zasad idee leżące u podstaw CPC. Określają, w jaki sposób należy budować proces sądowy, jakie są instytucje. Znaki, które zawsze są zgodne z zasadami postępowania karnego:
- zgodność z ekonomicznymi warunkami społecznymi, społecznymi, odzwierciedlającymi poziom rozwoju społeczeństwa;
- realizacja zadań jest dozwolona przy odpowiednio zorganizowanym dochodzeniu, z uwzględnieniem faktu, że wszystko, co się dzieje, odpowiada zasadom demokracji;
- pomysły, na których oparte są zasady postępowania karnego, powinny zostać zapisane w normach prawnych.Z tego powodu zasady stają się obowiązkowe, otrzymują gwarancje wykonania, mają dokładną i niezaprzeczalną definicję.
Zasady: CPC
Jeśli dokładnie przestudiujesz obecny kodeks postępowania karnego, stanie się jasne, że został w nim zawarty specjalny rozdział, zawierający artykuły od siódmej do dziewiętnastej. Dokładnie opisują zasady produkcji procesów w prawie karnym. Na tej podstawie możemy stwierdzić, że rząd kraju dąży do konsolidacji najważniejszych przepisów prawa, aby odróżnić je od innych wymagań związanych z tym obszarem. To z kolei doprowadzi do wzrostu znaczenia i wiarygodności zasad. Istnieją zasady, które nie są wyraźnie określone w kodzie, ale są oczywiste z ogólnego punktu widzenia. Podstawą prawa jest konstytucja kraju.
Podstawowe zasady: co to jest?
Główne zasady obowiązujące obecnie w procesach karnych są następujące:
- rozgłos;
- nienaruszalność mieszkania, człowieku;
- sekret komunikacji, wiadomości;
- sprawiedliwość jest wyłączną domeną sądu;
- honor, godność należy szanować na szczeblu państwowym;
- produkcja musi być ściśle zgodna z prawem danego kraju;
- wolności, prawa muszą być chronione przez prawo;
- sądy i wszyscy ich uczestnicy muszą być niezależni;
- uczestnicy są równi przed sądem;
- postępowanie musi być otwarte;
- jeśli nie ma dowodów winy osoby, jest ona niewinna;
- każdy uczestnik procesu może otrzymać ochronę od sądu, jeśli będzie jej potrzebować;
- strony mają równe prawa i mogą konkurować w sądzie;
- proces powinien być obiektywny, obejmować wszystkie aspekty sprawy i w pełni uwzględniać sytuację, nie tracąc przy tym uwagi;
- strony mogą uzyskać dowody niezbędne do utrzymania swojego stanowiska;
- od decyzji, działań związanych z procesem można się odwołać;
- obywatele mogą brać udział w postępowaniu sądowym.
Udowadniamy przez prawo
Źródła dowodów w postępowaniu karnym są oficjalnie nazywane formami proceduralnymi, w wyniku których można uzyskać informacje istotne dla sprawy. Jest uznawany za dowód i wykorzystywany w procesie w celu obrony określonej pozycji. Źródłem dowodów jest zarówno źródło samych danych, jak i nośnik, na którym informacje są przekazywane do sądu.
Źródłem informacji o okolicznościach, które należy jeszcze udowodnić, są akty, w których rejestrowane są wykryte dane, które są istotne dla konkretnej sytuacji. Należą do nich decyzje, protokoły.
Dla dowodów na materialnych nośnikach opracowano następującą klasyfikację źródeł postępowania karnego:
- animowane, to znaczy te, które mijają uczestników;
- nieożywione, to znaczy różnorodne przedmioty. Mogą to być samochody, ubrania, broń i wszelkie ślady, przedmioty.
Liczba źródeł proceduralnych jest następująca:
- protokoły dochodzeniowe;
- dokumenty, które sąd postanowił dołączyć do sprawy;
- dowody, które sąd postanowił również dołączyć do sprawy;
- wnioski ekspertów.
Świadectwo: nie takie proste
Nie można przecenić dowodów jako źródła dowodów w postępowaniu karnym. Takie dochodzenia w sprawach karnych są niezwykle rzadkie, w których nie ma zeznań świadków i ofiar. Jednocześnie obszar ten do dziś pozostaje dość kontrowersyjny.
Niestety, prawo nie zawiera wyraźnych poprawek dotyczących tego, co należy uznać za dowód z informacji przekazanych przez świadka sądowi i co należy „odfiltrować”. 79. kodeks postępowania karnego mówi o tym, ale z tego wynika, że jedynie informacje uzyskane podczas przesłuchania mogą być wykorzystane jako dowód. Ten wniosek w szczegółowej analizie wydaje się nieuzasadniony.
192, 193 i 194 artykuły CPC są również poświęcone kwestii zeznań świadków.Wynika z nich, że informacje uzyskane w wyniku konfrontacji, identyfikacji i weryfikacji przeprowadzonej bezpośrednio na miejscu zdarzenia można bezpiecznie przypisać zeznaniu. Jest to jednak sprzeczne z art. 79.
Źródła prawa w postępowaniu karnym w naszym kraju
Źródłami procesu karnego Federacji Rosyjskiej są akty prawne, w których można znaleźć dane dotyczące zasad obowiązujących przy wykonywaniu spraw. Dzięki nim można regulować postępowanie przed sądami.
Pierwszy artykuł Kodeksu obowiązujący w naszym kraju poświęcony jest koncepcji takich źródeł. Wynika z tego, że Kodeks opiera się na konstytucji kraju i określa sposób prowadzenia postępowań sądowych w Federacji Rosyjskiej. Ponadto to kodeks określa zasady, normy praw, umowy międzynarodowe dotyczące Federacji Rosyjskiej.
Źródła procesu karnego tworzą system o ścisłej hierarchii. Dlatego istnieją źródła, których siła jest znacznie większa niż inne. Jeśli obecnie analizujemy wszystkie znane źródła, otrzymamy następującą „drabinę”:
- międzynarodowe przepisy ustawowe, wykonawcze i zasady;
- Konstytucja
- CPC;
- prawa sklasyfikowane jako federalne.
Priorytety i funkcje
Znaczenie źródeł procesu karnego jest inne, jak stwierdzono w pierwszej części drugiego artykułu CPC. Z tego można dowiedzieć się, że najważniejsze są traktaty międzynarodowe, prawa przyjęte na szczeblu międzynarodowym. Na przykład, popełniając określone przestępstwo, dopiero wtedy można przeprowadzić dochodzenie zgodnie z kodeksem postępowania karnego, jeżeli nie ma innych oznak tego w umowach międzynarodowych. Jeśli tak, sprawa natychmiast staje się „specjalna”, niezależnie od tego, jakie przestępstwo zostało popełnione.
Podobne priorytety można jednak znaleźć w dokumentacji przyjętej między państwami. Przede wszystkim mówimy o deklaracji podpisanej w 1948 r., Która oficjalnie gwarantowała prawa człowieka. Jeśli zwrócisz uwagę na ten dokument, możesz dowiedzieć się, że uczciwość, wolność, życie są tym, do czego każdy ma prawo. Priorytety oznaczają, że niezależnie od prawa określonego kraju (w tym Rosji), prawa takie muszą być zagwarantowane każdemu. Lista zadeklarowana w dokumencie z 1948 r. Jest dość długa. Wskazuje na równość wobec prawa, prawo do publicznego procesu i niedopuszczalność arbitralności.
Co jeszcze
Istotnymi źródłami postępowania karnego w naszym kraju są następujące dokumenty:
- międzynarodowy pakt praw człowieka, podpisany w 1966 r .;
- przyjęte w 1950 r. przez konwencję rzymską.
Dokumenty te zostały następnie opracowane w formie szeregu kodeksów, konwencji, standardowych zasad, zasad i innych aktów normatywnych. Wszystkie z nich stały się również międzynarodowe, a w naszym kraju są źródłem postępowania karnego.
Oczywiście konstytucja kraju nie pozostała bez uwagi. Największa siła prawna jest nieodłączną częścią tego prawa, a wszystkie zalecane normy działają bezpośrednio. Akty, ustawy przyjęte w tym kraju muszą być ściśle zgodne z Konstytucją, w przeciwnym razie ich zatwierdzenie jest nielegalne i niedopuszczalne.
Pojawiająca się ostatnio koncepcja i rodzaje źródeł postępowania karnego
Przede wszystkim należy się do nich odwoływać do CPC. Został przyjęty w 2001 r., Ale wszedł w życie dopiero w następnym roku. Przed nim na terytorium kraju przyjęto Kodeks postępowania karnego RSFSR, przyjęty najpierw w 1922 r., A następnie sfinalizowany w 1923 i 1960 r. Kodeks postępowania karnego opisuje prowadzenie spraw w sądach karnych. Podpisuje, jak powinna działać prokuratura, jak prowadzić dochodzenie i przeprowadzać przesłuchania.
Chociaż oczywiście nie jest to jedyne źródło. Na szczeblu federalnym uchwalono szereg przepisów, które mają również znaczenie w sprawach karnych.Należą do nich federalne przepisy dotyczące systemu sądowego, zasady pozbawienia wolności oraz ochrona osób, które ucierpiały w wyniku naruszenia praw, wolności i obowiązków.
W niektórych przypadkach CPC wchodzi w konflikt z przepisami federalnymi. Jeżeli konkretny sąd znajdzie się w takiej sytuacji, powinien postępować zgodnie z zaleceniami CPC. Pierwsza część siódmego artykułu mówi, że jest niedopuszczalne przez prawo tego kraju stosowanie w konsekwencji takich przepisów, które byłyby sprzeczne z CPC.
Ale czy są tylko prawa?
Jeśli weźmiemy pod uwagę wszystkie znane gałęzie prawa, możemy dojść do wniosku, że oprócz przepisów różne dokumenty regulacyjne przyjęte przez organy administracyjne, administracyjne, wykonawcze i departamenty są również nazywane źródłami prawa - jednym słowem wszystkie przypadki, które są do tego prawnie upoważnione. Ale zgodnie z kodeksem postępowania karnego prawo jest ponad wszystko. Niezależnie od tego, jakie akty prawne są przyjmowane przez władze na poziomie niższym niż najwyższy organ ustawodawczy, zawsze będą one uważane za wtórne po CPC.
Istnieją takie przepisy, które są klasyfikowane jako regulaminy. Niedopuszczalne jest wprowadzanie do nich norm postępowania karnego. Dlatego nie można klasyfikować takiej dokumentacji jako źródła prawa. Nawiasem mówiąc, nawet dekrety i nakazy wydane przez prezydenta kraju nie mają wystarczającej jurysdykcji, aby zmienić CPC.
Być może najtrudniejsza sytuacja dotyczy decyzji Trybunału Konstytucyjnego. Taki organ ma prawo podejmować decyzje i decyzje. Dokumentacja może zawierać kwestie związane z weryfikacją konstytucyjności. Czy dokumenty te można zaklasyfikować jako źródła prawa? To pytanie do dziś powoduje dość aktywną debatę. Sąd ma prawo sprawdzić zgodność z Konstytucją, gdy otrzyma roszczenie od obywatela, który jest przekonany o naruszeniu jego wolności w sprawie karnej. Sąd znajduje się w trudnej sytuacji: często powstają konflikty z powodu luk w istniejących przepisach. Próbując rozwiązać sprzeczności, Trybunał Konstytucyjny formułuje takie dokumenty, które stają się źródłami norm prawnych dla wielu różnych branż.
Podsumowując
Tak więc, jeśli mówimy o źródłach prawa karnego procesowego na terytorium Federacji Rosyjskiej, Konstytucja jest na pierwszym miejscu. Należy tego przestrzegać w każdym biznesie, w każdym dokumencie regulacyjnym. W hierarchii standardów, dokumentów prawnych zajmuje ono pierwsze miejsce. Sprzeczność Konstytucji jest niedopuszczalna.
Aby przestudiować standardy dotyczące postępowania karnego w sprawach karnych, w Konstytucji należy zwrócić szczególną uwagę na rozdziały drugi i siódmy. To oni dają kompleksowe wyobrażenie o źródłach prawa i o tym, co reprezentuje organ sądowy w kraju, jakie ma możliwości, prawa i przywileje.