Skarga na bezczynność śledczego to metoda wywierania wpływu na uczestnika procesu karnego na osobę prowadzącą wstępne dochodzenie. Mogą być przedłożone przez wszystkie odpowiednie strony w sprawie.
Kto jest śledczym?
Śledczy - urzędnik policji, komisji śledczej lub FSB. Jego zadaniem jest dochodzenie w sprawie przestępstw, to znaczy formułowanie dowodów w celu oskarżenia.
Pomimo różnic w przydziale departamentów status proceduralny śledczych jest taki sam.
Zgodnie z prawem śledczy jest stroną procesu należącego do prokuratury. Mimo to zobowiązuje go do obiektywności i zbierania dowodów na korzyść oskarżonego. Taka sprzeczność prowadzi do tego, że obywatele pozostają bezbronni wobec nadużyć urzędników. Prawnik ma dość ograniczone możliwości.
Pozostaje tylko napisać skargę na bezczynność śledczego lub jego działania naruszające prawo.
Ogólna lista uprawnień badacza
Artykuł 38 kodeksu postępowania karnego opisuje następujące podstawowe prawa i obowiązki śledczego:
- wszczynać postępowanie karne;
- zabierz go do swojej produkcji lub przekaż kierownikowi działu dochodzeniowego;
- wybierz wersje przestępcze do dalszego rozwoju;
- decyduje o przeprowadzeniu czynności dochodzeniowych i przesyła petycje w sprawie ich postępowania do prokuratury lub sądu, jeżeli jest to wymagane przez prawo (na przykład przeszukanie mieszkania);
- wydawać instrukcje jednostkom operacyjnym, inspektorom okręgowym, organom dochodzeniowym w sprawie prowadzenia środków operacyjnych lub działań dochodzeniowych;
- odwołać się od decyzji prokuratora za zgodą kierownika śledztwa;
- wyrazić swój sprzeciw w komentarzach prokuratora.
Prawo do odwołania się od decyzji prokuratora przez śledczego jest ograniczone i dotyczy wyłącznie:
- unieważnienie decyzji o wszczęciu postępowania;
- zwrócić badaczowi materiałów do dodatkowego dochodzenia;
- zmiana kwalifikacji (które konkretne artykuły Kodeksu karnego powinny być stosowane);
- zmiana zakresu zarzutu (liczba epizodów przestępstwa);
- sporządzenie nowego aktu oskarżenia lub wyeliminowanie innych niedociągnięć.
Skarga jest składana do prokuratora wyższego, do prokuratury generalnej.
Wdrożenie tych i innych praw i obowiązków badacza jest dokładnie opisane w części CPC dotyczącej wstępnego dochodzenia.
Co oznacza brak działania?
Nielegalna bezczynność badacza oznacza odmowę lub unikanie pracy, którą jest on zobowiązany wykonać na mocy prawa. Nielegalne działania oznaczają także wykraczanie poza zakres władzy lub ich wdrażanie z naruszeniem prawa procesowego.
Naruszenia uznaje się za znaczące i pociągają za sobą sankcje ze strony prokuratora lub kierownika działu śledczego, jeżeli prowadzą do naruszenia praw obywateli lub mają wpływ na skuteczność dochodzenia. Jednak ostatnie punkty mają ścisły związek.
Przykłady bezczynności:
- odmowa wszczęcia postępowania;
- odmowa zastosowania środków mających na celu zabezpieczenie powództwa cywilnego i zachowanie mienia uzyskanego środkami karnymi.
- odmowa wezwania świadka lub żądania dowodów potwierdzających słowa oskarżonego;
- odmowa zamówienia egzaminu;
- nieuzasadnione unikanie czynności dochodzeniowej, przyjęcie innej decyzji proceduralnej.
Prawo daje powód, by sądzić, że bezczynność przybiera absolutnie dowolną formę, a autor skargi nie jest ograniczony w sposobie formułowania swoich roszczeń.
Terminy reklamacyjne
O ile prawo nie stanowi inaczej, skarga na bezczynność badacza jest składana w dowolnym momencie. Nie powinieneś pozostać przy niej, ponieważ czas zostanie stracony, a znaczenie poddania się utracone. Na przykład skarga na naruszenie kolejności wyznaczenia egzaminu. Ze względu na zniszczenie materiałów niemożliwe będzie naprawienie popełnionego błędu.
Wartość reklamacji
Narzekanie na bezczynność badacza jest poważne. Polega ona na możliwości wpływania na proces dochodzenia, a także na rejestrowanie naruszeń popełnionych przez śledczego, jeśli nadal nie ma właściwej odpowiedzi na skargę. W ten sposób będzie odgrywać rolę w przyszłości, gdy sprawa trafi do sądu.
Pomimo anulowania prawa do przesłania sprawy do dalszego dochodzenia, sędzia ma prawo do zgłaszania uwag przed rozpatrzeniem meritum. Są one przekazywane do prokuratury, a stamtąd do śledczego. Ta procedura jest możliwa w ramach wstępnego spotkania. Na tym etapie rozstrzygane jest pytanie o gotowość sprawy do rozpatrzenia.
Naruszenia ignorowane w pierwszej instancji mogą odgrywać rolę na etapie odwołania, kasacji lub nadzoru.
Gdzie wysłać swoje reklamacje?
Prawo daje prawo wyboru miejsca wysłania reklamacji, a mianowicie:
- szef wydziału śledczego;
- do prokuratora;
- sędzia
Zainteresowana osoba ma wolny wybór, w którym może złożyć skargę na bezczynność badacza, ale istnieje ważny niuans. Prokuratura będzie bronić swojego stanowiska. Jeśli wniosek zostanie tam złożony, istnieje szansa, że zmieni się jej stanowisko.
Kierownik Departamentu Śledczego
Skarga na brak działania śledczego skierowana do kierownika działu śledczego jest uważana za najmniej skuteczną. W rzeczywistości kontroluje śledczych. Bez jego udziału nie podejmuje się żadnej poważnej decyzji.
Niemniej jednak w zwykłych przypadkach wysłanie skargi do kierownika działu może pomóc.
Prokuratura
Prokurator jest zobowiązany do zapewnienia kontroli legalności działań śledczego. Przepracowani pracownicy w rzeczywistości monitorują tylko jedno - dotrzymywanie terminów. Prawie nigdy nie bierze się pod uwagę, jak poprawna jest w istocie decyzja - nie ma na to czasu.
Przykładem są odmowy wszczęcia postępowania. Prokuratura z reguły zgadza się z dochodzeniem. Jednocześnie, jeśli złożona zostanie skarga na bezczynność śledczego w sprawie karnej, prokurator może się z nią zgodzić.
Z którą prokuraturą powinienem się skontaktować? Jeżeli sprawa jest podporządkowana powiatowemu komisariatowi policji lub komisji śledczej, prokuratura rejonowa nadzoruje.
FSB ma jurysdykcję w sprawach, które są następnie przekazywane do sądu wojskowego, dlatego prokuratura jest odpowiedzialna za nadzór. To samo dotyczy administracji wojskowej Wielkiej Brytanii.
Zasadniczo nadzór nad działalnością FSB sprawują prokuratorzy wojskowi, ponieważ urzędnicy bezpieczeństwa państwa są personelem wojskowym.
Skarga do prokuratury dotycząca bezczynności śledczego jest uważana za dobrą opcję, ponieważ po przejściu wszystkich instancji organów prokuratora skarżący ma prawo wystąpić do sądu.
Sądy
Skargi są rozpatrywane w pierwszej instancji przez sądy rejonowe. Wniosek jest rozpatrywany przez jednego z jego pracowników. Dzwoni do inicjatora skargi i jego przedstawiciela, najczęściej są oni adwokatami. Partię państwową reprezentują prokuratorzy.
Ci, którzy nie zgadzają się z decyzją sędziego, mają prawo do odwołania, kasacji i odwołania nadzorczego.
Jak złożyć reklamację?
Jest on przekazywany bezpośrednio organowi uprawnionemu do zbadania go lub badaczowi, który następnie przekazuje go do odpowiedniej struktury.
Praktyka pokazuje, że lepiej jest wysyłać materiały bezpośrednio do kierownika śledztwa, sądu lub prokuratury. W przeciwnym razie ich transmisja również zostanie opóźniona.Dokumenty należy wysłać bezpośrednio do biura lub pocztą.
Osoby przebywające w areszcie przekazują dokumenty za pośrednictwem administracji. Przykłady skarg złożonych w ośrodkach detencyjnych i miejscach pozbawienia wolności pokazują, że nie wszystkie organy państwowe naruszają prawa obywateli.
Składanie reklamacji za pośrednictwem usług elektronicznych ma sens, gdy jest powielane w formie papierowej.
Przygotowanie tekstu reklamacji
Osoby, które nie mają doświadczenia w pisaniu skarg na bezczynność śledczego w sprawie karnej, powinny użyć specjalnych próbek. Jeśli to możliwe, możesz przestudiować praktykę lokalnych sądów, nie zapominając o szczegółach poszczególnych spraw.
Wymagania dotyczące złożenia reklamacji są proste i jednoznaczne. Musisz określić:
- Nazwisko i miejsce zamieszkania wnioskodawcy;
- urzędnik, do którego skierowana jest skarga;
- oświadczenie o naruszeniach, które śledczy popełnił lub popełnia;
- wymagania lub cele skarżącego;
- spis kopii załączonych dokumentów;
- podpis i data.
Musisz zostawić kopię ze znakiem na akceptacji dokumentu.
Zestawienie okoliczności i argumentów powinno być jak najbardziej kompletne i pouczające; nie wolno dopuścić do niejasnych wyrażeń lub dwuznaczności. Im bardziej szczegółowy dokument, tym lepiej. Ważne jest opisanie naruszeń i ich konsekwencji, a także odniesienie do praworządności.
Z reklamacji powinno jasno wynikać udział osoby w sprawie, jej status i numer.
Jeśli niezadowolone odpowiedzi zostały napisane wcześniej, następuje odniesienie do odpowiedzi na nie i wskazane z jakich powodów nie usatysfakcjonowały one autora skargi.
Jeśli nie zostaną wymienione, prokurator lub asystent sędziego uzna, że skarga jest niezgodna z prawem, a zatem nie zajmie się nią.
Prokurator lub sędzia jest zobowiązany do zażądania dodatkowych materiałów ze sprawy w trakcie rozpatrywania wniosku.
Wskazane jest, aby autor, który dysponuje materiałami sprawy, załączył je do reklamacji. Na przykład, jeśli chodzi o dokumenty dotyczące sprawy. Prawnicy, podając przykłady skarg, często o tym mówią.
Nie mniej ważne są wymagania reklamacji:
- uznać brak działania (wskazać, z czego się składa) za niezgodny z prawem;
- zobowiązać się do wykonania określonych działań, wyznaczyć termin.