Napisano wiele materiałów na temat prawidłowego odzwierciedlenia amortyzacji środków trwałych w bilansie i nie jest to zaskakujące, ponieważ pod wieloma względami zależy od poprawności sprawozdawczości organizacji. Właściwe przygotowanie dokumentacji pozwala analitykom stworzyć dokładny obraz sytuacji finansowej w firmie, co z kolei stanowi podstawę do podejmowania właściwych decyzji zarządczych.
Nic nie tracimy z oczu!
Prawidłowo odzwierciedlona amortyzacja środków trwałych w bilansie pozwala dokładnie zrozumieć, jak duży jest zysk organizacji, jak duże kwoty należy uwzględnić w raporcie. Zależy to od tego, jakie wyniki pokaże analiza finansowa, na podstawie których będzie można wyciągnąć wnioski dotyczące rentowności przedsiębiorstwa. Ponadto istotnym czynnikiem jest amortyzacja środków trwałych w bilansie. Dźwignia finansowa organizacji w dużej mierze zależy od tego.
Dlaczego tak ważne jest, jak prawidłowo amortyzacja znajduje odzwierciedlenie w bilansie? Relacja jest następująca: informacje bilansowe pozwalają nam wyciągać wnioski na temat wypłacalności organizacji. I będzie to poprawne tylko wtedy, gdy amortyzacja w bilansie, która towarzyszy dokapitalizowaniu części spółki, zostanie prawidłowo wprowadzona do sprawozdania.
Przepisy ogólne
Kwestie prawidłowego naliczania i odzwierciedlenia w bilansie amortyzacji zostały uwzględnione w materiałach opublikowanych przez MSSF. Z tych publikacji wynika, że amortyzacja jest procesem księgowym. Jego głównym zadaniem jest określenie okresu użytkowania systemu operacyjnego, aby rozdzielić jego cenę za ten okres. Pojęcie przedmiotu podlegającego amortyzacji w tych podstawowych materiałach wyjaśniające, gdzie w bilansie amortyzacja oparta jest na aktywach, ocena ich znaczenia. Z punktu widzenia ekspertów aktywa są tym, co firma postrzega jako metodę generowania zysku w danym okresie.
Analitycy sugerują rozbicie obiektów, które mają być badane, na komponenty w celu dokładniejszego oszacowania amortyzacji. Umożliwiło to osiągnięcie większej dokładności obliczeń. W takim przypadku oddzielny składnik powinien być oddzielnie amortyzowany, jeśli jego cena jest dość znacząca w stosunku do całkowitego kosztu. W niektórych przypadkach takie podejście nie może być zastosowane, ale jeśli jego zastosowanie jest rzeczywiste, staje się obowiązkowe. Nie oznacza to jednak, że aktywa spółki powinny zostać podzielone, przynajmniej w sytuacji, gdy nie ma szczególnego znaczenia dla wskaźników odzwierciedlonych w raportach.
Od czego zaczynamy
Jak wynika ze wspomnianego dokumentu MSSF, po pierwsze, firma decyduje się na wybór konkretnej kwoty - ceny początkowej środków trwałych. Wyboru dokonuje się z uwzględnieniem istotnych składników, z których każdy zostanie zakumulowany w bilansie.
Przykład: jeśli potrzebujesz rozważyć samolot, możesz go podzielić na siedzenia i obudowę, system wentylacji i silniki. Dla każdego poszczególnego elementu czerpcie własne życie. Za ten okres naliczana jest amortyzacja. W bilansie linia odzwierciedla wskaźniki nie dla tego komponentu, ale dla całego obiektu jako całości, czyli dla samolotu. Zaleca się stosowanie tej procedury zarówno w przypadku, gdy wszystkie komponenty i obiekt jako całość są własnością firmy, jak i przy sporządzaniu umowy najmu, w której obiekt jest wymieniony w bilansie prawdziwego właściciela, a nie najemcy.
Oddzielna historia
Sytuacja jest możliwa, gdy istnieje pewien obiekt systemu operacyjnego, podzielony na kilka składników, a analiza dla każdego z nich pokazuje te same przedziały czasowe, aby odzwierciedlić amortyzację w bilansie, a teoria zaleca stosowanie tych samych metod obliczeniowych. Z takim zbiegiem okoliczności dozwolone jest grupowanie podobnych obiektów. Okres działania obiektu zależy od:
- od czasu zaplanowanego przez firmę na użytkowanie obiektu;
- od liczby jednostek produkcyjnych podobnych do planowanych do odbioru podczas eksploatacji zakładu.
Razem? Indywidualnie?
W przypadku, gdy postanowiono osobno odzwierciedlić amortyzację składników obiektu aktywów (pozycja bilansowa: OS = D 01 - K 02), należy zastosować podobne podejście w przypadku innych części zasobu, które zawierają elementy, które w rzeczywistości nie istnieją.
Zgodnie z jakim programem amortyzujesz takie reszty? Aby to zrobić, najpierw przeanalizuj tryb konsumenta, oceń przybliżony czas życia wszystkich komponentów obiektu systemu operacyjnego. Firma ma prawo indywidualnie poradzić sobie z amortyzacją komponentów, których cena początkowa w stosunku do kosztu jako całości stanowi niewielką kwotę. Jednocześnie należy pamiętać: w rzeczywistości nie można znaleźć miejsca, w którym wykazano amortyzację w bilansie, ponieważ zgodnie z zasadami rachunkowości w wierszu 120 należy wprowadzić wartość, od której już odjęto wskaźniki amortyzacji.
Rachunki, amortyzacja, zasady: jak to działa?
Kolejny ważny punkt związany z tym, która linia amortyzacji bilansu jest odzwierciedlona i gdzie nie powinno się o niej wspominać. Każda organizacja przyjmuje zasady rachunkowości. Za jego utworzenie zazwyczaj odpowiedzialny jest główny księgowy przedsiębiorstwa. W zasadach rachunkowości konieczne jest wyjaśnienie, według której metody obliczana jest amortyzacja. Dokument ten konsoliduje podejście do problemu i reguluje kumulację amortyzacji w linii bilansowej, która odzwierciedla 02 kredyt na rachunku.
Zasadniczo prawidłowo wypełniony bilans, jak już wskazano powyżej, nie odzwierciedla bezpośrednio kwot naliczonych jako amortyzacja. Zamiast tego aktywa są ujmowane w bilansie tylko jako salda po odjęciu wartości amortyzacji. Konto 01 odpowiada za początkową cenę przedmiotów, a pożyczka 02 wskazuje, co pozostanie po amortyzacji. Bilans zawiera również wskaźnik różnicy między naliczoną amortyzacją a ceną początkową. Wartość ta jest wprowadzana do salda rachunku 02. Do tego celu przeznaczona jest linia nr 1150. Opisanej zasady nie zastosowano przypadkowo. Z reguły ludzie, dla których przeznaczone są sprawozdania finansowe, są zainteresowani zobaczeniem, jak duże są aktywa w danym momencie.
Rachunkowość i raport
Gdzie amortyzacja znajduje odzwierciedlenie w bilansie? W rzeczywistości jest on rejestrowany na koncie 02, ale nie jest odzwierciedlany bezpośrednio. Parametry tego konta są takie, że uznaje się je za regulacyjne. Oznacza to, że konto nie ma niezależnej wartości. Ten status nakłada pewne ograniczenia: wykorzystanie materiału jest dozwolone tylko wtedy, gdy istnieją dane z konta 01, czyli głównego. To na nim można znaleźć, jaka była wartość obiektu na początku, dodatkowo zmniejszona o kwotę amortyzacji.
Odrębna grupa aktywów - wartości niematerialne - nie może zostać odzwierciedlona na koncie 01, czwarta jest do tego przeznaczona. Zasadniczo logika obliczania i odzwierciedlania zmian jest tutaj podobna, a amortyzacja w bilansie pokazana jest na koncie 05, na którym widać, jak duża była amortyzacja od środków. Jednocześnie nie można bezpośrednio zobaczyć amortyzacji w bilansie. Dane uzyskane w trakcie obliczeń księgowych nie są rejestrowane same, ponieważ konieczne jest odzwierciedlenie aktywów w bilansie, amortyzacja nie jest taka, ale jest ważna przy ustalaniu kosztu i określaniu kosztów związanych z procesem produkcyjnym.
Koszty i amortyzacja
Cena produktu wytwarzanego przez firmę zależy bezpośrednio nie tylko od zainwestowanych materiałów, ale także od amortyzacji majątku firmy według ostatecznego kosztu. Postępując w ten sposób, aby prawidłowo formować wydatki, należy oszacować koszty dystrybucji, a także przepływ środków na rachunkach związanych z głównymi procesami produkcyjnymi. Są to rachunki pod numerami 20, 26, 44. Wszystkie z nich są zapisami księgowymi i pozwalają na dokonanie oceny i odzwierciedlenia amortyzacji w bilansie, choć nie bezpośrednio. Informacje są umieszczane na rachunkach wydatków DT 20, 26, 44, a także KT 02.
Koszty: stałe, zmienne, pośrednie, bezpośrednie
Jaka będzie amortyzacja, bardzo niewiele zależy od wielkości produkcji i ich zmian. Umożliwia to przypisanie odpisów amortyzacyjnych do stałych wydatków. Firma decyduje się na określoną metodologię obliczania funduszy, a miesięcznie uwzględnia tę samą kwotę. Oznacza to, że kiedy zwolnisz setki jednostek produktu do amortyzacji, potrącenia będą takie same jak w przypadku wydania tysiąca sztuk.
Zgodnie z obowiązującymi przepisami naszego kraju przedsiębiorcy nie mają ograniczeń co do miejsca i sposobu alokacji kosztów. Jeśli chcesz, możesz zakwalifikować określony artykuł jako pośredni i zadzwonić do innego bezpośrednio, możesz zrobić odwrotnie. Poświęcony jest 25. rozdziałowi Kodeksu Podatkowego, ale nie ma w nim jeszcze żadnych szczegółowych wyjaśnień ani zasad pracy. Podatnik może samodzielnie podjąć decyzję i skonfigurować rachunkowość w sposób, który mu odpowiada. W praktyce opłaty amortyzacyjne są prawie zawsze klasyfikowane jako koszty pośrednie.
Jak zaprzyjaźnić się z podatkiem?
Ale kiedy do firmy przychodzą specjaliści podatkowi z czekiem, wielu z nich lubi zgłaszać roszczenia bezpośrednio na podstawie tego artykułu. Przedsiębiorca powinien z wyprzedzeniem zastanowić się nad wprowadzoną przez niego motywacją do ukończenia studiów i zadowalającą urzędników. Zwykle audytorzy podatkowi uzasadniają swoje zainteresowanie faktem, że w każdym przedsiębiorstwie koszty, od których zależy cena produktu końcowego, są niezwykle znaczące, dlatego przypisywanie ich pośrednim jest nieprawidłowe.
Jednak najbardziej niezawodną metodą pozbycia się zbyt dużej uwagi jest wypracowanie zasad rachunkowości organizacji. Można w nim wprowadzić akapity, w których opisano mechanikę podziału kosztów bezpośrednich, pośrednich. Ponadto uzasadnienie ekonomiczne podjętej decyzji nie będzie zbyteczne. Pomoże to raz na zawsze rozwiązać wszelkie spory i wątpliwości dotyczące poprawności firmy. Ponadto pomaga uniknąć nieporozumień w organizacji. Tak więc, jeśli amortyzacja środków trwałych w bilansie zostanie odzwierciedlona jako koszty pośrednie, należy to wskazać.
Raportowanie i amortyzacja
Jak już wielokrotnie powiedziano, przy tworzeniu salda nie wskazuje on bezpośrednio na amortyzację środka trwałego. Niemniej jednak myślący lider jest zazwyczaj zainteresowany oglądaniem kwot przydzielonych przez dział księgowości - przynajmniej w celu sprawdzenia poprawności pracy księgowych. Aby zapoznać się z obliczonymi wskaźnikami, należy poprosić o raporty dotyczące wyników finansowych przedsiębiorstwa.
W tym dokumencie będzie można znaleźć kwotę amortyzacji w różnych liniach, co jest określone przez cechy działalności konkretnej organizacji. Załóżmy, że istnieją takie przedsiębiorstwa, które używają środków trwałych w procesie produkcyjnym zgodnie z głównym rodzajem pracy i nie są zaangażowane nigdzie indziej. Następnie linia 2120 powie o amortyzacji, która dotyczy sprzedaży i ceny nabycia. Ale jeśli firma wykorzystuje aktywa w handlu, informacje można znaleźć w 2210. linii, poświęconej kosztom poniesionym przez działalność komercyjną.
Przypadki specjalne
W niektórych organizacjach systemy operacyjne są używane w branżach o charakterze dodatkowym. Z reguły nie są to zwykłe gatunki.Niektóre firmy przekazują aktywa w drodze leasingu, choć uważa się, że czerpanie zysków z leasingu nie jest głównym źródłem dochodów organizacji. Następnie amortyzacja będzie musiała zostać uwzględniona w 2350. linii bilansu, czyli między innymi wydatkami.
Środki trwałe mogą być wykorzystywane do ogólnych celów biznesowych. Jest to dozwolone, jeśli takie zezwolenie zostało uwzględnione w zasadach rachunkowości przedsiębiorstwa. Kwoty amortyzacyjne dla takiej spółki zostaną odzwierciedlone w bilansie w wierszu 2220.
Aspekty teoretyczne: czym są środki trwałe?
Oczywiście kwestia odzwierciedlenia amortyzacji środków trwałych w bilansie przedsiębiorstwa w zestawieniach generowanych przez księgowych jest jasna. Ale co w zasadzie należy przypisać do środków trwałych, a czego nie można przypisać do tej kategorii?
System operacyjny - są to wartości i własność firmy, które można wykorzystać jako aktywa w produkcji. Są potrzebne do wytworzenia produktu lub świadczenia usługi, wykonania pracy. Ponadto zwyczajem jest przypisywanie do systemu operacyjnego także takich właściwości, jakie są niezbędne do skutecznego zarządzania organizacją.
System operacyjny to:
- sprzęt;
- sprzęt, w tym komputery, pomiary;
- budynki
- ziemia;
- sprzęt wykorzystywany w zarządzaniu;
- bydło;
- sadzenie roślin wieloletnich;
- drogi.
OS - jest to inwestycja kapitałowa w ziemię, w tym różne prace mające na celu poprawę jakości terytorium z punktu widzenia rolnictwa. Obejmuje to obiekty do zarządzania przyrodą, inwestycje kapitałowe w nieruchomości otrzymane w drodze dzierżawy.
Wymienione systemy operacyjne nie są pełną listą wszystkich tych, które istnieją w całej różnorodności firm w naszym świecie. W niektórych organizacjach można znaleźć dość specyficzny system operacyjny. Zasadniczo podejmowana jest decyzja o sklasyfikowaniu elementu jako systemu operacyjnego, oceniając, ile nieruchomości ma na procesy produkcyjne i zarządzania w firmie.
A dlaczego potrzebujesz amortyzacji?
Kiedy zdecydowano o zaklasyfikowaniu obiektu jako środka trwałego, określa się koszt. Z kwartału na kwartał staje się mniejszy o kwotę określoną jako amortyzacja. Początkowo obiekt decyduje o tym, jak długi jest okres operacyjny. W całym tym okresie sprawozdawczość dla każdego nowego kwartału będzie zawierać zaktualizowane wskaźniki wartości nieruchomości klasyfikowanych jako środki trwałe.
Amortyzacja jest obliczana niezależnie od tego, jak duży jest zysk organizacji, a także strata. Kluczowymi pojęciami są długość okresu sprawozdawczego i ustalone wskaźniki amortyzacji dla konkretnego składnika aktywów. Sposób odzwierciedlenia odpisów amortyzacyjnych w sprawozdaniach finansowych zależy jednak od metody wybranej w polityce rachunkowości. Niektóre firmy stosują liniowy sposób odzwierciedlania danych, podczas gdy inne ustalają odpis kosztów, w zależności od czasu, proporcjonalny do ilości towarów wytwarzanych przez firmę. Możesz także zmniejszyć salda.
Zasady i wyjątki
System operacyjny można przypisać tylko tym, dla których okres operacyjny przekracza 12 miesięcy, a cena początkowa wynosi ponad 40 tysięcy rubli. Oprócz środków trwałych wartości niematerialne mogą być amortyzowane. Aktywa podlegające amortyzacji to inwestycje kapitałowe mające na celu osiągnięcie zysku. Niektóre z nich są dodatkowo związane z umowami najmu i dozwolone jest również ich przeniesienie do bezpłatnego użytkowania.
Istnieją jednak wyjątki od tej reguły (a także prawie każdej). Na przykład, jeśli mówimy o jednolitym przedsiębiorstwie, amortyzacja będzie musiała zostać naliczona od każdej nieruchomości przekazanej przez właściciela do gospodarki lub jako kierownik operacyjny.
Jeśli istnieje pewna firma, która znalazła inwestora dla siebie, wówczas własność przekazana tej osobie organizacji powinna zostać amortyzowana przez inwestora.Proces ten reguluje umowa inwestycyjna zawarta na początku współpracy. Amortyzacja inwestora naliczana jest tylko w okresie obowiązywania umowy.
Zasoby naturalne, ziemia, towary - przedmioty, za które nie jest naliczana amortyzacja. Obliczanie go nie jest konieczne dla papierów wartościowych, a także dla projektów budowy kapitału, których prace nie zostały jeszcze zakończone.
Wreszcie istnieją systemy operacyjne, które nie są uznawane za podlegające amortyzacji. Na przykład, jeśli gminy i organy państwowe nie uczestniczą w transakcji, nie można nazwać amortyzacji środków trwałych przekazanymi do nieodpłatnego użytku.