W każdym kraju istnieje pewna hierarchia aktów prawnych, innymi słowy ścisły system, zgodnie z którym dokumenty i przepisy prawne zajmują określone miejsce w „drabinie” prawnej.
W Federacji Rosyjskiej niektóre dokumenty mają najwyższą moc prawną, jednak nie każdy obywatel zna listę tych dokumentów, ich funkcje, zasady kompilacji. Siła prawna dokumentu to zestaw właściwości i cech dokumentu, które są ustanowione przez obecne ustawodawstwo.
Oczywiście wszyscy wiedzą, że Konstytucja Federacji Rosyjskiej jest prawem o najwyższej mocy prawnej. Ale oprócz podstawowego prawa istnieją regulaminy i inne prawa.
W artykule rozważamy, które dokumenty mają najwyższą moc prawną i ich różne typy.
Moc prawna
Władza prawna jest niezbędną własnością każdego opublikowanego aktu normatywnego i jego przewagą nad innymi dokumentami lub, przeciwnie, podporządkowaniem niektórym dokumentom.
Na moc prawną składają się różne przepisy organów, które ją wydały. Siła prawna jest prezentowana jako miara sortowania regulacyjnych aktów prawnych, ich podział na dwa typy:
- prawa o najwyższej mocy prawnej;
- regulamin.
Każde państwo ma swoje własne podporządkowanie dokumentów prawnych. Na najniższym poziomie tej klasyfikacji znajdują się regulacyjne ramy prawne, które są publikowane przez samorząd lokalny w osobie upoważnionych organów, a organy samorządu lokalnego mogą również brać udział w publikacji.
Na najwyższym poziomie tej klasyfikacji znajdują się normatywne akty prawne wydane przez najwyższy organ. Takie dokumenty mają najwyższą moc prawną przed innymi regulaminami i dokumentami. Muszą być publikowane zgodnie z prawem stanowym iw żadnym wypadku nie mogą się temu sprzeciwiać.
Najwyższa moc prawna
Najwyższa moc prawna prawa polega na tym, że wszelkiego rodzaju akty normatywne (dekrety rządowe, dekrety prezydenta, zarządzenia ministerstw) są podejmowane na podstawie przepisów prawa i dla ich wdrażania i nie można się temu sprzeciwić.
Najwyższą mocą prawną norm konstytucyjnych są cechy prawne charakterystyczne tylko dla konstytucji i odróżniające je od innych normatywnych aktów państwowych.
Wyróżnienie Konstytucji
- Normy i reguły konstytucyjne zawsze stoją wyżej niż przepisy ustaw lub aktów prawnych władzy wykonawczej.
- Prawa i regulaminy, które są nosicielami wyższej mocy prawnej, mogą być przyjmowane tylko przez te organy, które są przewidziane przez normy konstytucyjne.
- Kolejność działań przy przyjmowaniu ustaw, a także regulaminów, jest ustalona przez Konstytucję i nie może temu zaprzeczać.
- Jeśli ustawa jest sprzeczna z Konstytucją, wówczas zostaje uchylona lub zmieniona w taki sposób, aby była zgodna z nią.
Siła prawna czynów
Według władzy prawnej akty normatywne dzielą się na następujące elementy: ustawy Federacji Rosyjskiej, umowy, traktaty międzynarodowe, regulaminy.
Konstytucja zatwierdzona w drodze głosowania publicznego ma największą wagę prawną w Federacji Rosyjskiej. To nie tylko prawo, ale także podstawa prawna państwa. Wszelkie ustawy lub regulaminy charakteryzujące się większą mocą prawną, porozumienia w żadnym wypadku nie powinny być sprzeczne z Konstytucją.
Ustawy charakteryzujące się najwyższą władzą prawną w państwie rosyjskim przyjmuje się jako:
- ustawy zmieniające obecną konstytucję;
- federalne ustawy konstytucyjne;
- prawa federalne;
- kody federalne.
Regulamin
Są one określane jako regulacyjne akty prawne oparte na przepisach prawnych i działają zgodnie z prawem. Mogą określać przepisy prawa i wprowadzać nowe przepisy i zasady.
Regulamin przewiduje wdrożenie norm prawnych. Normy prawne są podzielone na niektóre typy w zależności od kompetencji organu, które reguluje regulamin.
Główną rolę w kompleksie regulaminów odgrywają akty Prezydenta. Są one publikowane w formie dekretów i zarządzeń i nie mogą być sprzeczne z normami konstytucyjnymi i ustawami, które mają największą moc prawną. Oprócz Konstytucji, regulaminy mają również najwyższą moc prawną w Federacji Rosyjskiej.
Akty rządowe są przyjmowane jako dekrety i nakazy, które nie powinny być sprzeczne z decyzjami Prezydenta, a także Konstytucją Federacji Rosyjskiej i ustawami Federacji Rosyjskiej. Jeśli chodzi o akty organów federalnych, akty rządowe mają ogromne znaczenie. Normatywne rządowe akty prawne są zwykle przyjmowane w formie dekretów.
Akty organów federalnych lub akty wydziałowe przyjmowane są na podstawie i zgodnie z Konstytucją Federacji Rosyjskiej, dekretami Prezydenta, ustawami Federacji Rosyjskiej i uchwałami Rządu Federacji Rosyjskiej. Statut podmiotów wchodzących w skład Federacji Rosyjskiej ma swoją własną klasyfikację; są one rozdzielane na wszystkie przedmioty i podmioty prawa znajdujące się na terenie odpowiedniego podmiotu Federacji Rosyjskiej.
Konstytucja Federacji Rosyjskiej
Konstytucja ma najwyższą moc prawną w Federacji Rosyjskiej i jako podstawowa ustawa reguluje najważniejsze stosunki społeczne i społeczne. Konstytucja jest długofalowa.
Konstytucja Federacji Rosyjskiej składa się z trzech ważnych części: części wprowadzającej lub preambuły, dwóch podstawowych części. Ten dokument zawiera 137 artykułów pogrupowanych w rozdziały.
Pierwsza część składa się z dziewięciu rozdziałów, które omawiają ogólną charakterystykę konstytucyjnej organizacji rządu w Federacji Rosyjskiej, federalną strukturę państwa, wolności oraz prawa człowieka i prawa obywatelskie, władze publiczne, władze miejskie, a także procedurę reform i zmian w Konstytucji Federacji Rosyjskiej.
Druga część tego dokumentu zawiera przepisy przejściowe i końcowe dotyczące rozwiązania starej konstytucji, wejścia w życie nowej i innych.
Ważną własnością Konstytucji jest jej zwierzchnictwo nad aktami ustawodawczymi państwa. To właśnie ta właściwość określa wszystkie inne elementy prawne podstawowego prawa Federacji Rosyjskiej. Artykuł 15 stanowi:
Konstytucja Federacji Rosyjskiej ma najwyższą moc prawną, bezpośredni skutek i obowiązuje na całym terytorium Federacji Rosyjskiej. Ustawy i inne akty prawne przyjęte w Federacji Rosyjskiej nie mogą być sprzeczne z Konstytucją Federacji Rosyjskiej.
Tak więc Konstytucja Federacji Rosyjskiej zawiera wszystkie podstawowe zasady różnych norm prawnych i aktów wszystkich gałęzi prawa. Tekst Konstytucji Federacji Rosyjskiej zawiera odniesienie do 14 ustaw federalnych, a także ustaw federalnych, których liczba przekracza 40. Wszystkie powyższe właściwości przypisują Konstytucji najwyższą moc prawną, co jest zapisane w art. 15.
W przypadku konfliktu między postanowieniami Konstytucji a aktami normatywnymi norma konstytucyjna działa, a akt, który jej zaprzecza, podlega zmianie lub uchyleniu. Artykuł 85 daje Prezydentowi Federacji Rosyjskiej prawo do zaprzestania działania organów wykonawczych podmiotów, jeżeli są one przeciwne Konstytucji Federacji Rosyjskiej, do czasu rozwiązania tego problemu przez właściwy sąd.
Funkcje konstytucyjne
- SkładnikPrzez tę funkcję rozumie się ustalanie norm i relacji społecznych, które już istnieją w państwie, a także tworzenie nowych norm prawnych dla kolejnych nowych relacji społecznych. Funkcja instytucji działa zarówno w odniesieniu do całego kompleksu politycznego, jak i w stosunku do konkretnej instytucji prawnej.
- Organizacyjny. Konstytucja nie tylko konsoliduje osiągnięte przepisy i normy, ale także wpływa na społeczną i polityczną aktywność państwa i jego obywateli. Konstytucja jako najważniejsza podstawa legislacyjna poprawia i wzmacnia produktywną pracę organów legislacyjnych.
- Polityka zagraniczna Dokument ten działa nie tylko na krajowej działalności kraju, ale jest także ważnym czynnikiem w mechanizmach polityki zagranicznej kraju. Konstytucja ustanawia prawa i obowiązki dotyczące traktatów i stosunków międzynarodowych.
- Ideologiczne. Konstytucja jest nie tylko wiążącym dokumentem, ale także ideologią pojedynczego państwa, sposobem myślenia o jego ludności, rządzie i prezydentu. Główną właściwością tej funkcji nie jest narzucanie pewnych zasad i przepisów ludziom, ale możliwość swobodnego wyboru i zatwierdzania przepisów w drodze głosowania.
- Legalne Konstytucja jest podstawą kompleksu prawnego Federacji Rosyjskiej, to ona działa jako regulator relacji społecznych i społecznych między obywatelami, między ludnością a państwem. Konstytucja stanowi również zachętę do opracowywania, przekształcania i przyjmowania nowych norm, przepisów, kodeksów i zasad.
Siła prawna prawa
Ustawa federalna o procesie publikowania ustaw konstytucyjnych sugeruje, że w Federacji Rosyjskiej stosuje się tylko oficjalnie opublikowane federalne ustawy konstytucyjne. Ta sama zasada dotyczy ustaw federalnych, a także aktów przyjętych przez izbę Zgromadzenia Federalnego. To, które prawo ma najwyższą moc prawną, jest również określane przez to prawo federalne.
Za datę zatwierdzenia ustawy Zgromadzenia Federalnego uważa się dzień jej faktycznego przyjęcia przez Dumę Państwową w najnowszej wersji. Datą zatwierdzenia federalnej ustawy konstytucyjnej jest dzień, w którym izby Zgromadzenia Federalnego przyjmą ją w sposób określony przez Konstytucję. Przepisy te są oficjalnie opublikowane w ciągu siedmiu dni kalendarzowych od momentu złożenia przez Prezydenta Federacji Rosyjskiej ich podpisu.
Gazeta parlamentarna jest oficjalną publikacją Zgromadzenia Federalnego. W „Gazecie parlamentarnej” opublikowanej bezbłędnie: federalne ustawy konstytucyjne i ustawy federalne. Obowiązkowe jest również publikowanie w ustawach „Gazety parlamentarnej”, które wymagają decyzji izby federalnej, która przyjęła te akty po ich obowiązkowej publikacji.
Ustawy federalne i akty izb Zgromadzenia Federalnego są publikowane w innych publikacjach drukowanych, a także podawane do wiadomości publicznej za pośrednictwem programów telewizyjnych i radiowych oraz przekazywane organom państwowym, niezbędnym urzędnikom, instytucjom i organizacjom.
Normy te zaczną obowiązywać w Federacji Rosyjskiej od razu po dziesięciu dniach od ich oficjalnego umieszczenia, chyba że same przepisy przewidują inną procedurę wprowadzania ich do legalnej działalności.
„Spotkanie ustawodawstwa Federacji Rosyjskiej” to także oficjalne czasopismo, w którym umieszczane są przyjęte normy i przepisy.
Siła prawna przepisów
Normatywne akty prawne o największej mocy prawnej podlegają pewnym szczególnym cechom ze względu na federalną strukturę państwa. Jeżeli niektóre kwestie podlegają jurysdykcji priorytetowej (struktura terytorialna państwa, stan wojenny, pokój, problemy obronne, specyfika bezpieczeństwa, ustawodawstwo w zakresie postępowania karnego, a także standardy egzekwowania prawa karnego),wówczas prawne akty prawne Federacji Rosyjskiej mają pełną moc prawną. Takie dokumenty dotyczące tych kwestii nie mogą być tworzone w jednostkach wchodzących w skład Federacji Rosyjskiej.
System aktów normatywnych charakteryzujący się najwyższą siłą prawną stanowi hierarchiczną strukturę, w której każdy z elementów zajmuje określone miejsce.
Ta struktura składa się z:
- decyzje prezydenta;
- prawa federalne;
- przepisy rządowe;
- regulacyjne akty prawne ministerstw.
Jeżeli, zgodnie z Konstytucją Federacji Rosyjskiej, kwestia leży w ogólnej jurysdykcji Federacji Rosyjskiej i jej podmiotów (na przykład mogą to być kwestie zarządzania przyrodą, własności i usuwania gruntów, podglebia, wody i innych zasobów naturalnych; praca, administracja, procedury administracyjno-proceduralne, rodzina, ziemia, mieszkalnictwo, woda , ustawodawstwo dotyczące leśnictwa itp.), w tej sprawie można utworzyć federalne akty prawne, a także regionalne. W takim przypadku akty federalne będą wyższe niż akty regionalne.
W sytuacji, gdy jakikolwiek problem lub kwestia nie jest objęta wspólną jurysdykcją państwa i jego jednostek terytorialnych, regulacyjne akty prawne wydane w jednostce wchodzącej w skład Federacji Rosyjskiej mają pierwszeństwo przed federalnymi aktami regulacyjnymi. Odrębny element strukturalny kompleksu regulacyjnych aktów prawnych można scharakteryzować wyraźną hierarchią jego składników. Polega ona na tym, że akty normatywne mają dokładne miejsce w systemie strukturalnym i nie mogą obejmować norm, które są sprzeczne z aktami wyższymi. Każdy akt normatywny stanowi podstawę prawną dla aktów normatywnych, które po nim są ułożone w hierarchiczną strukturę. Konstytucja Federacji Rosyjskiej jednoczy wszystkie hierarchiczne szeregi, ustanawia także obiekty jurysdykcyjne Federacji i podmioty terytorialne Federacji Rosyjskiej oraz metody rozwiązywania konfliktów między aktami regulacyjnymi.
W tym celu przewidziano następujące środki:
- rozwój i funkcjonowanie Trybunału Konstytucyjnego Federacji Rosyjskiej, sąd taki jest uprawniony do unieważnienia aktu antykonstytucyjnego;
- upoważnienie Prezydenta Federacji Rosyjskiej do anulowania decyzji rządowych, a także prawo do zaprzestania działań organów wykonawczych, jeżeli są one sprzeczne z Konstytucją Federacji Rosyjskiej i ustawami federalnymi;
- możliwość anulowania regulacyjnych aktów prawnych organów wykonawczych za pomocą sądowych instrumentów wpływu.
Siła prawna aktów prawnych
Istnieje pewna zależność formatu aktu od jego treści normatywnej.
Normatywne akty prawne o największej mocy prawnej wydawane są w następujących formach: ustawy, dekrety, nakazy, dekrety, zasady, zarządzenia, instrukcje i przepisy. Proces opracowywania normatywnych aktów prawnych federalnych organów wykonawczych jest kontrolowany przez obowiązujące ustawodawstwo Federacji Rosyjskiej.
Nienormatywne akty prawne wydawane są w różnych formach i odmianach. Konieczne jest jednak skoncentrowanie zainteresowania na niektórych punktach: w określonej kolejności, jeśli akty prawne zostaną przyjęte w formie przepisów ustawowych, instrukcji, zasad lub rozporządzeń, wówczas dokumenty te zostaną uznane za normatywne. Mimo to powstają odstępstwa od tej reguły. W ten sposób powstały akty nienormatywne w formacie klasycznie nieodłącznym tylko w aktach normatywnych, mianowicie wydano dziewięć ustaw regulujących wsparcie materialne i usługi medyczne niektórych rodzin zmarłych deputowanych Federacji Rosyjskiej. Przepisy te są indywidualnymi aktami prawnymi i nie mają charakteru normatywnego, ponieważ są spersonalizowane. Teoria prawa negatywnie odnosi się do praktyki wydawania takich aktów w formie ustaw.
Moc prawna narządów
Szczególne znaczenie prawne mają akty sądownicze, których ramy prawne nie są w pełni zrozumiałe.Obecne ustawodawstwo Federacji Rosyjskiej uprawnia Sąd Najwyższy i Najwyższy Sąd Arbitrażowy, na podstawie uogólnienia praktyki sądowej, do udzielania wyjaśnień sądom podległym w hierarchii. Wyjaśnienia te są wiążące i bezpośrednio wpływają na praktykę sądową. W przypadku nieprzestrzegania tej zasady akt sądowy o najwyższej mocy prawnej może zostać unieważniony. Jeśli został wydany bez względu na postanowienia zawarte w wyjaśnieniach. Silnie wpływają na poprawę jakości całego systemu legislacyjnego, a także są uwzględniane przez organy ustawodawcze przy opracowywaniu bazy legislacyjnej państwa.
Wniosek
Stwierdzamy zatem, że Konstytucja ma najwyższą moc prawną. Poddanie się normom opisanym w Konstytucji jest obowiązkowe dla każdego obywatela i gościa państwa.
Dokument ten gwarantuje prawa i wolności obywateli, żadna przyjęta ustawa w Federacji Rosyjskiej nie może być przeciwna ustawie zasadniczej - Konstytucji. Obecna konstytucja została przyjęta w 1993 r. I obowiązuje do chwili obecnej. Jest to akt normatywny o najwyższej mocy prawnej.