Bilateralny oznacza transakcję, w której uczestniczą 2 strony. Każdy z nich ma zarówno prawa, jak i obowiązki. Te i inne punkty zostały uwzględnione w umowie zawartej między stronami. Porozumienie może być ustne lub pisemne. Fakt, że jednostronna i dwustronna jest transakcja, kodeks cywilny określa w art. 154.
Transakcje i umowy
Zanim zaczniesz mówić o transakcji dwustronnej, musisz zrozumieć różnice między transakcją a umową. Po pierwsze, transakcja może obejmować 1, 2 lub więcej uczestników, aw umowie - co najmniej dwóch. Po drugie, działanie odnosi się do transakcji, której celem jest zatwierdzenie, zmiana i wypowiedzenie praw i obowiązków obywatela. Umowa jest natomiast rozumiana jako umowa dotycząca przyszłych działań zgodnych z celami transakcji. Nie każda umowa prowadzi do prawdziwych działań. Po trzecie, jeśli transakcja jest pojedynczą czynnością, w krótkim czasie, wówczas umowa może zostać zawarta zarówno na krótko, jak i długoterminowo, lub jest nieograniczona.
Umowa jest znacznie szerszą koncepcją niż umowa, mimo że często są one używane w mowie, co sugeruje to samo. Umowa jest podstawowa. Na poparcie tej tezy możemy przytoczyć sformułowanie ustawodawcy, że umowa jest rodzajem transakcji. Zatem każda umowa jest transakcją, ale żadna transakcja nie może być umową. Po omówieniu tych kwestii możemy przejść do pytania, czym jest transakcja wielostronna, jednostronna i dwustronna.
Rodzaje transakcji
Przekonaliśmy się już, że transakcje są jednostronne, dwustronne i wielostronne. Różnica polega nie tylko na liczbie stron, ale także na warunkach. Na przykład, jeśli zostanie dokonana transakcja zakupu / sprzedaży waluty i papierów wartościowych na giełdzie, wynik nie zależy od firmy maklerskiej, ale od tradera. W związku z tym firma maklerska nie uczestniczy w transakcji, ale zapewnia niezbędne narzędzia i dostęp do rynku. W tym przypadku mówią o umowie w jedną stronę.
Jeśli jest więcej niż trzech uczestników, jest to transakcja wielostronna. W takim przypadku wszystkie strony ponoszą odpowiedzialność lub każda z nich po wystąpieniu określonych warunków. Tak więc, jeśli jeden uczestnik nie może zapłacić, wówczas inny uczestnik robi to za niego.
Klasyfikacja oferty
Jednostronne i dwustronne to następujące transakcje:
- Bezpłatnie i podlega zwrotowi.
- Streszczenie i swobodny.
- Konsensualny i prawdziwy.
- Fiduciary i non-fiduciary.
- Inne typy
Wszystkie te transakcje mogą być nieograniczone i pilne. W tym drugim przypadku przewidziany jest określony okres, w którym umowa jest ważna. Jednocześnie należy rozumieć, że w tym okresie strona zobowiązuje się do spełnienia warunków przewidzianych w umowie. Jeśli nie ma wzmianki o warunkach, transakcja jest uważana za nieograniczoną, to znaczy nie ma ograniczenia okresu ważności.
Zrekompensowane i nieodpłatne
Transakcja dwustronna podlegająca zwrotowi to transakcja, w której jedna strona płaci drugiej stronie pieniądze na świadczenie usług lub w zamian za pewne rzeczy. Odpowiedzialność spoczywa na obu uczestnikach. Jedna strona odpowiada za wymaganą jakość towarów lub usług, a druga - za terminową płatność.
Nieuzasadniona transakcja dwustronna to transakcja, w której jedna strona świadczy usługi na rzecz drugiej strony lub przekazuje jej rzeczy, nie otrzymując nic w zamian. W takim przypadku pierwsza strona jest odpowiedzialna za jakość usług lub własności.Na przykład podczas przenoszenia leków strona jest odpowiedzialna za konsekwencje wynikające z ich zastosowania.
Nieformalny i abstrakcyjny
Przypadkowa dwustronna to transakcja zawarta w jakimś celu. Jego przedmiot i zastosowanie wpływają na ważność umowy. Przykładem jest nabycie broni palnej. W tym celu konieczne jest dostarczenie określonej paczki dokumentów potwierdzających pozwolenie na przechowywanie i używanie broni. Sfałszowane dokumenty lub niewłaściwe przechowywanie może spowodować, że transakcja zostanie uznana za nielegalną.
Abstrakcyjny dwukierunkowy to transakcja, w której jedna ze stron zapewnia korzyść, ale w rzeczywistości wynik jest nieznany. Na przykład, gdy wystawiane jest zlecenie płatnicze lub weksel, transakcja zostanie uznana za zakończoną tylko wtedy, gdy wystąpią pewne okoliczności. Jeśli nie, umowa zostanie anulowana.
Prawdziwe i zgodne
Konsensualna dwustronna transakcja to transakcja, w której pewne rzeczy są przekazywane lub wymieniane zgodnie z umową stron. Umowa wchodzi w życie natychmiast po podpisaniu, niezależnie od okresu odbioru jej przedmiotu. Na przykład zgodna transakcja to umowa na dostawę produktów do sklepu. Stosunki handlowe między uczestnikami powstały niezależnie od czasu dostawy towarów.
Prawdziwa transakcja dwustronna to transakcja, w której strony stają się odpowiedzialne nie od momentu podpisania umowy, ale natychmiast po przekazaniu rzeczy lub świadczeniu usługi i płatności. Obowiązki jednej i drugiej strony powstają automatycznie. Dlatego nie ma na nich wpływu obecność lub brak umowy. Na przykład po zakupie sprzętu z gwarancją ta obowiązuje po zakupie.
Powiernik
Dwustronna transakcja powiernicza jest umową zaufania między stronami. Jego zaletą jest możliwość rozwiązania umowy w dowolnym momencie bez negatywnych konsekwencji dla uczestników. Taki układ można nazwać na przykład pełnomocnictwem do prowadzenia samochodu. Umowa może zostać rozwiązana z powodu utraty zaufania lub braku celu, dla którego została zawarta. Z reguły krewni lub przyjaciele są uczestnikami takich transakcji.
Transakcje warunkowe
W tej transakcji konsekwencje zależą od pewnych okoliczności lub działań 3 osób, które mogą, ale nie muszą się zdarzyć w przyszłości. Transakcja warunkowa nie jest rozpoznawana, jeżeli na jej zakończenie wystąpiła już okoliczność lub wiadomo, że na pewno się zdarzy.
Zatem warunek powinien charakteryzować się niepewnością. Uczestnicy nie powinni mieć pewności, czy ta okoliczność wystąpi, czy nie. Warunek ten nie może być sprzeczny z przepisami prawa lub zasadami moralnymi społeczeństwa. Przykładem warunków może być przeprowadzka, poprawa warunków mieszkaniowych, zmiana lokalizacji usługi i tak dalej.
Warunkowe lub zawieszające
Zawieszający warunek transakcji oznacza, że uczestnicy uzależnili pojawienie się praw i obowiązków od tego, czy pewne zdarzenia wystąpią w przyszłości, czy nie. Dlatego nie pochodzą one od momentu podpisania umowy, ale od momentu powstania warunków. Przykładem jest obowiązek obywatela sprzedaży samochodu konkretnej osobie, jeśli uda mu się kupić inny odpowiedni samochód.
Rodzi to logiczne pytanie o relacje między stronami transakcji od momentu podpisania umowy. Należy powiedzieć, że stosunek prawny między nimi już istnieje i są one następujące. Niedozwolone jest arbitralne odstępstwo od postanowień umowy, które pociągają za sobą niemożność wystąpienia okoliczności określonych w umowie.
Jeśli chodzi o dobre warunki, należy rozumieć, że prawa i obowiązki stron pojawiają się od momentu podpisania umowy i wygasają po wystąpieniu opisanych w niej okoliczności. Na przykład właściciel zapewnia obywatelowi domek do użytku przez sześć miesięcy, pod warunkiem że w tym okresie jego syn nie wróci z podróży.
W przypadku wystąpienia nienormalnych warunków umowa zostaje rozwiązana niezależnie od tego, czy uczestnicy wiedzieli o tym fakcie, czy nie. Jeżeli wystąpienie stanu ofensywnego jest niemożliwe, transakcja staje się bezwarunkowa. Jeżeli okoliczności określone w umowie wystąpiły przed jej podpisaniem, dokument uważa się za nieważny.
W przypadku powodowania przeszkód związanych z pojawieniem się warunków lub, przeciwnie, przyczyniania się do tego w złej wierze, prawo przewiduje początek niekorzystnych konsekwencji. Jeśli te czynności zostały wykonane przez podmiot, dla którego nie jest to korzystne, wówczas warunki uważa się za spełnione. A jeśli dla strony, która popełniła czynność, warunek jest korzystny, uznaje się, że nie wystąpił.
Z warunków należy rozróżnić okoliczność, o której dokładnie wiadomo, że tak się stanie. W takim przypadku termin uznaje się za zawieszający, jeżeli jest związany z pojawieniem się praw i obowiązków stron lub nie kwalifikuje się w przypadku jego wypowiedzenia pod warunkiem.
Między osobami prywatnymi
Osoby fizyczne nie mogą zawierać między sobą umów na piśmie. Lepiej jednak naprawić umowę. W ten sposób można odzwierciedlić najważniejsze momenty umowy, a także zabezpieczyć transakcję.
Osoby fizyczne mogą dokonywać transakcji poprzez zawarcie umowy, na przykład na dostawę materiałów do produkcji. Ale kwota nie może być wyższa niż 10 płacy minimalnej. Większe transakcje zostaną uznane za ważne po potwierdzeniu notarialnym.
Między osobami prawnymi a indywidualnymi przedsiębiorcami
Ten rodzaj transakcji musi zostać ustalony na piśmie. Cechą takiej wielostronnej i dwustronnej transakcji jest to, że pieniądze są przekazywane z jednego rachunku bieżącego na drugi, a nie w gotówce. Kontrakty są prowadzone zgodnie ze ścisłą sprawozdawczością.
W przypadku nieprawidłowego zredagowania umowa może zostać unieważniona. Dlatego stosuje się głównie typowe formy.
Umowy bankowe
Transakcja między bankami podlega ogólnym warunkom umów osób prawnych, nawet w przypadku organizacji kredytowych na różnych poziomach. Różnią się od transakcji między bankiem a klientami. W takim przypadku dokonywane są transakcje o nierównym charakterze. Powodem często jest skromna wiedza na temat zarządzania kapitałem obywateli ubiegających się o banki. Operacje mają również ograniczenia wielkości.
Dziedziczenie
Dwustronna umowa to dziedziczenie. Odbywa się to zgodnie z prawem lub z woli. Jeżeli spadkodawca w trakcie swojego życia rozporządzał spadkiem, testament jest transakcją dwustronną, na podstawie której następuje podział majątku. Jest to dokument, w którym obywatel wyraża swoją wolę w stosunku do własności należącej do niego na podstawie prawa własności. Testament może zawierać informacje:
- O liście spadkobierców z wielkością udziału spadku dla wszystkich.
- O osobach pozbawionych prawa do dziedziczenia.
- W sprawie warunków zbycia nieruchomości.
Aby testament był ważny, musi być wykonany we właściwej formie i poświadczony przez notariusza. W pewnych okolicznościach inne osoby mogą występować jako notariusze (na przykład naczelny lekarz instytucji medycznej, w której znajduje się spadkodawca). W sytuacjach awaryjnych możliwe jest sporządzenie dokumentu w obecności zwykłych świadków. Jednak taki dokument jest ważny tylko przez miesiąc po zakończeniu sytuacji awaryjnej. W przyszłości dokument należy ponownie wydać w sposób określony przez prawo. W przypadku braku testamentu dziedziczenie następuje zgodnie z prawem.
Dziedziczenie jest transakcją z uwagi na fakt, że kiedy spadkobierca dochodzi swoich praw, własność jest przenoszona z jednej osoby na drugą. Tak więc dwustronna transakcja polega na przyjęciu spadku pozostawionego przez zmarłego. Może obejmować wartości, przedmioty osobiste, nieruchomości, gotówkę, pojazdy.
Przed wejściem w dziedzictwo następuje jego odkrycie (bezpośrednio po śmierci spadkodawcy). Spadkobiercy mają sześć miesięcy na zadeklarowanie swoich praw, kontaktując się z notariuszem. Proces ten nazywa się transakcją dwukierunkową (przyjęciem spadku). Po tym okresie notariusz sporządza zaświadczenie, a spadkobierca dochodzi swoich praw.
Regulacje prawne
Rejestracja, uznanie transakcji, wypowiedzenie, a także opis okoliczności, w których można je uznać za nieważne, są określone w Kodeksie cywilnym, w szczególności w art. 153, 162, 170-172.
Konsekwencje prawne nie wystąpią, jeśli transakcja zostanie uznana za nieważną. Takie transakcje to:
- Kontrowersyjny.
- Nieznaczne Gatunek ten z kolei dzieli się na ważny i nieważny.
Nieważna nieważna transakcja dwustronna to umowa niezgodna z przepisami prawa ustanowionymi w kraju. Dlatego zezwala się na zakończenie w kolejności przedprocesowej. Strony mają prawo do niespełnienia swoich warunków, a to nie pociąga za sobą odpowiedzialności.
Przykłady nieważnych transakcji, które można anulować, są następujące:
- Treść i forma nie są zgodne z rosyjskim prawem.
- Istnieje ryzyko naruszenia moralności i praworządności w wyniku zawarcia umowy.
- Transakcja udawana (której celem jest ukrycie innej transakcji i uzyskania zysku) lub fikcyjna (wykonana dla tego typu) transakcja zostaje zawarta.
- Jedna ze stron jest uznawana za osobę małoletnią lub niepełnosprawną.
Są chwile, kiedy nieważna transakcja staje się ważna. Przykładem może być niezdolność jednej ze stron, w której przedstawiciele prawni zażądali uznania jej, pod warunkiem, że oddziały skorzystają.
Konsekwencje unieważnienia
W wyniku uznania transakcji za nieważną umowa zostaje rozwiązana, a strona poszkodowana otrzymuje rekompensatę za utracone szkody, które mogą mieć charakter pieniężny lub majątkowy.
Jeśli strony zawarły nielegalną transakcję, wówczas szkoda (jeśli istnieje) jest kompensowana państwu. Przykładem jest transakcja, której celem było uniknięcie podatków. Oprócz utraconego zysku winowajca musi zapłacić karę przewidzianą w umowie.
Wniosek
Spośród przedstawionych transakcji transakcja dwustronna jest zawierana między osobami prywatnymi, między indywidualnym przedsiębiorcą a osobą prawną, między osobami prawnymi i tak dalej. Transakcje odgrywają bardzo zróżnicowaną rolę w społeczeństwie. Dlatego prawo przewiduje zasadę dopuszczalności. Oznacza to, że wszystko, co nie jest zabronione przez prawo, podlega swobodzie transakcji.