Niezbędnym elementem każdej podróży lub podróży służbowej jest umieszczenie osób, które do nich pojechały. Oczywiście turyści, będąc z dala od domu, potrzebują podstawowych usług, które zaspokajają ich podstawowe potrzeby w zakresie odpoczynku i wyżywienia.
Światowa Organizacja Turystyki stosuje pojęcie zakwaterowania (SR) w celu scharakteryzowania miejsca zamieszkania podróżnych. Jest to nazwa pokoju, jednorazowa lub stale dostarczana przez podróżnika na nocleg. W tym artykule rozważymy obecne systemy światowej i rosyjskiej klasyfikacji obiektów noclegowych.
Dlaczego zakwaterowanie powinno być klasyfikowane?
Jak myślisz, ile hoteli na świecie? Dzięki informacjom z 2016 roku otrzymanym przez francuską grupę firm D2M, liczącą rachunki certyfikowanych kompleksów hotelowych na świecie, okazuje się, że jest ich 386 156.
A to tylko rdzeń globalnego systemu hotelarskiego, ponieważ skrupulatny Francuz nie mógł brać pod uwagę hoteli „bez gwiazdek”! Ale tylko w Rosji, nie poświadczone, ponad 80% całości. W oparciu o tę logikę możemy obliczyć całkowitą liczbę hoteli na świecie tylko z bardzo kontrowersyjną dokładnością, jednak bez popełniania błędów w kolejności. Jeśli weźmiemy pod uwagę wszystkie (w tym niecertyfikowane) kompleksy hotelowe, prawdopodobnie będzie ich nawet dwa miliony.
Oczywiste jest, że ewolucyjne stworzenie tak zróżnicowanego i rozdrobnionego systemu obiektów noclegowych utrudnia ich unifikację.
Rozwój zakwaterowania
Historia świadczenia takich usług jest zakorzeniona w starożytnym świecie. Wiadomo, że armie rzymskie poruszające się po brukowanych drogach ustawiały postoje w pobliżu karczm położonych wzdłuż torów w odległościach jeździeckich.
W średniowiecznej historii, podczas pielgrzymek, a także krucjat, klasztory stanowiły schronienie dla nieznajomych, gdzie otrzymywali bezpłatne noclegi, wodę i chleb. Szlachetni podróżnicy korzystali z usług innych właścicieli zamku. Wewnętrzni podróżnicy zapewnili schronienie i wyżywienie triumfującym podróżnym, podczas gdy w Rosji takie placówki nazywano pensjonatami.
Pod koniec XIX wieku, wraz z pojawieniem się bardziej zaawansowanych pojazdów, przepływy turystów wzrosły o kilka rzędów wielkości. Rozbudowano również obiekty noclegowe. W szczególności pojawiła się restauracja i hotelarstwo. Pionierami w tej branży byli przedsiębiorcy mieszkający w basenie Morza Śródziemnego w pobliżu miejsc balneologicznych.
Od tego czasu na świecie obserwuje się rewolucyjny rozwój i dywersyfikację obiektów noclegowych. Pierwszymi, którzy zasłynęli w tym naturalnym procesie, był amerykański Statler, szwajcarski Ritz, rumuński Negresco, austriacki Cupelweiser.
Francuski szef kuchni i specjalista kulinarny Georges Escoffier stał się pionierem w organizacji gastronomii hotelowej, wprowadzając restauracje do infrastruktury paryskich hoteli Savoy i Ritz. Nowy etap w rozwoju obiektów noclegowych związany jest z amerykańskim Conradem Hiltonem, założycielem specjalizacji kompleksów hotelowych: motelu, hotelu na lotnisku i hotelu w kasynie. Osiągnął pozycję ambitnego człowieka, wznosząc największy hotel swoich czasów, „Conrad Hilton”.
W połowie XX wieku hotelarstwo stawało się coraz bardziej zyskowne, otrzymując coraz większe inwestycje. W połowie lat 70. Pan American Airlines wybudowali kilka kompleksów hotelowych Inter Continental. W latach 80. istniały sieciowe kompleksy hotelowe „Radisson”, „Marriott”, „Sheraton”.
Obecnie obiekty noclegowe są uważane przez wszystkie kraje na poziomie państwa za środki trwałe, które znacznie uzupełniają PKB.
Priorytetowe kategorie klasyfikacji międzynarodowej
Należy uznać, że pełna standaryzacja obiektów noclegowych jeszcze nie nastąpiła, a zatem ich jednolita międzynarodowa klasyfikacja regulacyjna nie została jeszcze stworzona. Oprócz omówionych wcześniej przyczyn historycznych przeszkodą w tym są cechy narodowe i różnice kulturowe państw świata, a także wynikające z nich różnice w statusie prawnym przedsiębiorstw hotelarskich.
Jednak ze względu na brak znormalizowanego systemu na świecie stosują klasyfikację jednej ze struktur ONZ - Światowej Organizacji Turystyki (WTO), która zajmuje się zarządzaniem przepływami turystów.
Krótko opisz kategorie klasyfikacji WTO. Obiekty zbiorowego zakwaterowania (DAC) to nieruchomości, które zapewniają gościom noclegi przekraczające minimalną kwotę. Każdy kraj indywidualnie to określa. Na przykład we Francji jest siedem osób, w Rosji - 10.
Obowiązkowa dla CEB jest również obecność administracji, specjalizacja pokoi zgodnie ze świadczonymi w nich usługami.
Indywidualnymi środkami zakwaterowania turystycznego (pensjonaty, wynajmowane apartamenty itp.) Są małe firmy. Nie są one jednak przedmiotem tego artykułu.
Cyfry klasyfikacyjne WTO. Funkcje hotelu
Klasyfikacja hoteli i innych obiektów zakwaterowania (zbiorowych) rozróżnia następujące kategorie:
- Hotele
- instytucje wyspecjalizowane;
- inne instytucje.
Wśród nich największy udział mają hotele, czyli obiekty noclegowe z pokojami - pokoje świadczące szereg usług.
Hotele, będące DAC, zapewniają określone usługi hotelowe, z których główną są zakwaterowanie i posiłki. Personel jest również zobowiązany do bezpłatnego świadczenia usług:
- dostarczanie leków z zestawu pierwszej pomocy;
- wezwać karetkę;
- na życzenie gości - ich pobudka;
- dostarczanie poczty;
- pracochłonne usługi domowe (dostarczanie igieł i nici, gotowanie wody, sztućce).
Oprócz podstawowego i bezpłatnego, hotele zapewniają dodatkowe usługi, które są płatne i mogą być wpisane z góry w cenie zakwaterowania, zgodnie z zasadą „all inclusive”. Dodatkowe usługi obejmują:
- charakter gospodarstwa domowego (czyszczenie chemiczne, mycie, strzyżenie);
- sklepy, wynajem, wymienione w bilansie hotelu;
- wycieczki z przewodnikiem;
- restauracje i bary hotelowe;
- różne rodzaje hotelowej infrastruktury zdrowotnej i rozrywkowej;
- transport transport urlopowiczów na plażę, infrastruktura handlowa itp.
Wszystkie te usługi muszą spełniać kryteria jakości ustanowione przez państwo, tj. Muszą być potwierdzone certyfikatami wydanymi hotelowi.
Klasyfikacja hoteli i innych obiektów noclegowych implikuje inne rodzaje hoteli: zorganizowane według rodzaju apartamentu; droga i plaża; schroniska turystyczne; kluby z zakwaterowaniem.
Jak wiecie, „kartami atutowymi” najbardziej znanych z tych instytucji są ich sławni goście. Jako przykład takiej instytucji wymienimy:
- Paris Ritz Hotel, w którym Coco Chanel mieszkała przez ponad 30 lat;
- Nowojorska Waldorf-Astoria, którą wolał Frank Sinatra;
- „Grand Hotel Europe” w Petersburgu, w którym Peter Ilyich Czajkowski spędził miesiąc miodowy.
Kolejny rekomendowany przez ONZ system klasyfikacji hoteli
Zalecany przez WTO system klasyfikacji hoteli opisuje następujące typy:
- Taysher zapewnia zakwaterowanie w 50–250 pokojach. Te ostatnie są podobne do tych oferowanych przez hotele wypoczynkowe.
- Hotel ten powstaje w malowniczych miejscach, w pobliżu wybrzeża morskiego, pasm górskich itp.Hotel posiada infrastrukturę fitness i rekreacyjną. Taryfy za jej usługi są podwyższone.
- Motel służy jako dom dla podróżujących kierowców. Pokoje w nim są zwykle 150-500. Zakres usług jest ograniczony, posiłki nie są świadczone.
- Apart-hotel ma fundusz 100-400 pokoi umeblowanych na bazie apartamentów. W takich hotelach wygodnie jest pozostać na długo.
- Hotel klasy średniej jest przystosowany dla różnych grup gości. Zapewnia rozszerzony zakres usług, korzysta z technologii obniżających koszty.
- Ten wysoki hotel znajduje się na terenie miasta. Zwykle jest to średni lub duży przetwornik cyfrowo-analogowy (liczby 400-2000).
- W mieście budowany jest również hotel premium. Zapewnia 100-400 pokoi typu superior zaprojektowanych dla gości VIP. Personel takich hoteli jest dobrze wyszkolony, meble i sprzęt przyzwoitej klasy.
O gwiazdkach hoteli
System klasyfikacji hoteli, odpowiedni dla ich wyposażenia i kombinacji usług, jest bardzo popularny na świecie ze względu na jego widoczność. Hotele mają oficjalnie przypisane gwiazdki: od jednego do pięciu. Proces ten w różnych krajach regulują przepisy krajowe.
Podobna metodologia oceny hoteli na świecie nosi nazwę europejska. Chociaż ściślej mówiąc, mieszkańcy Starego Świata zawdzięczają ten system klasyfikacji hoteli i obiektów noclegowych Francuzom, ich przodkom.
Hotele jednogwiazdkowe są tanie i małe, położone z dala od atrakcji turystycznych, infrastruktury miejskiej. Prysznic i toaleta zwykle nie znajdują się w pokojach, ale na podłodze. Zazwyczaj posiłki nie są dostarczane, chociaż czasami podawane jest śniadanie.
Hotele dwugwiazdkowe to średniej wielkości kompleksy hotelowe klasy „turystycznej”. Są budowane albo z dala od interesujących miejsc, albo na tanich trasach turystycznych. Pokoje posiadają łazienkę. Posiłki są oferowane.
Hotele trzygwiazdkowe są najczęstszą klasą dla ośrodków wypoczynkowych. Znajduje się w 2., 3. linii od plaży. Pokoje dla gości są wygodne, wyposażone w wygodne meble i niezbędne urządzenia (klimatyzacja, telewizor, lodówka). Istnieje również łazienka i, z reguły, balkon. Infrastruktura takiego kompleksu hotelowego obejmuje restaurację, parking dla samochodów, fryzjer. Często jest tam odkryty basen.
Hotele czterogwiazdkowe zapewniają doskonałe usługi kurortu. Zbudowany w 1., 2. linii względem plaży. Pokoje mają powiększoną powierzchnię, dźwiękoszczelne meble, nowe urządzenia. Rozbudowano infrastrukturę hotelową: oprócz usług trzygwiazdkowych znajdują się boiska sportowe, miejsca rozrywki, baseny i sauny oraz sale konferencyjne.
Hotele pięciogwiazdkowe znajdują się w pierwszej linii i zapewniają najwyższej jakości usługi spa. Ta kategoria kompleksów hotelowych przekracza poziom czterech gwiazdek pod następującymi cechami:
- droga i urozmaicona hydraulika, przestronna łazienka i toaleta;
- sieć barów i restauracji;
- Kompleks SPA składający się z basenów, łaźni, salonów;
- specjalistyczne usługi instruktorów sportowych;
- program kulturalny i sportowy realizowany przez animatorów;
- obecność mini klubu, dzieci są organizowane przez animatorów.
W oparciu o kompleksowe kryterium określa się klasyfikację hoteli i obiektów noclegowych. Nazywa się to poziomem komfortu i obejmuje wskaźniki:
- przestronność liczby pokoi;
- lokalizacja, cel hotelu;
- długość gości usługi;
- catering;
- struktura liczby pokoi (stosunek liczby do jednej i wielu pokoi);
- stan mebli, urządzeń sanitarnych i gospodarstwa domowego;
- poziom naprawy pomieszczeń;
- stan terytorium i budynki hotelowe.
Tak więc system kwalifikacji hoteli w gwiazdach jest zasadniczo pięciostopniowy.
System rosyjski
Obecna procedura klasyfikacji obiektów branży turystycznej, w tym hoteli, została zatwierdzona w Federacji Rosyjskiej rozporządzeniem Ministerstwa Kultury nr 1215 z dnia 11 lipca 2014 r. Obejmuje trzy etapy:
- ekspertyza obiektów branży turystycznej;
- podejmowanie decyzji przez akredytowaną organizację;
- uzyskanie przedmiotu certyfikatu branży turystycznej.
Świadectwo kwalifikacji wydawane jest na trzy lata. Po upływie określonego czasu powinny odbyć się kolejne kwalifikacje. Odwołania dotyczące poprawności oceny rozpatrywane są w ciągu miesiąca.
W tym akcie normatywnym „europejska” klasyfikacja gwiazd hoteli i innych obiektów noclegowych jest dostosowana do rosyjskiej rzeczywistości. Jest regulowany przez zasadę kuli:
- Do 15 punktów - bez gwiazdek;
- 20 punktów - 1 gwiazdka;
- 22 punkty - 2 gwiazdki;
- 29 punktów - 3 gwiazdki;
- 44 punkty - 4 gwiazdki;
- 45 punktów - 5 gwiazdek.
Procedura klasyfikacji hoteli i innych obiektów noclegowych dla rosyjskich osób prawnych, które są właścicielami obiektów noclegowych, jest wdrażana przez akredytowaną organizację na żądanie:
- hotele z zasobami mieszkaniowymi przekraczającymi pięćdziesiąt pokoi;
- inne instytucje zbiorowe (5-50 pokoi);
- pensjonaty, domy wypoczynkowe i podobne hotele SR;
- mini-hotele.
Zgodnie ze wspomnianym rozporządzeniem nr 1215 klasyfikacja hoteli w Federacji Rosyjskiej jest ustalana fachowo wraz z przyznaniem certyfikatu:
- mini-hotel;
- jedna gwiazda;
- dwie gwiazdki;
- trzy gwiazdki;
- cztery gwiazdki;
- pięć gwiazdek.
Klasyfikacja hoteli i innych obiektów noclegowych ustanowiona przez Ministerstwo Kultury wprowadza również typologię numerów CP:
- Studio
- Suite
- Mieszkanie
- Suite
- Najwyższa kategoria.
Tak więc klasyfikacja zakwaterowania w hotelach Federacji Rosyjskiej jest jednocześnie określana.
To samo zamówienie określa klasyfikację przedsiębiorstw hotelowych w Federacji Rosyjskiej według liczby pokoi w ich zasobach mieszkaniowych:
- do 100;
- 100-300;
- ponad 300.
System klasyfikacji hoteli i innych obiektów noclegowych w Federacji Rosyjskiej implikuje kryterium jakości usług węższych niż w krajach europejskich.
- klasa ekonomiczna;
- 1. klasa;
- klasa luksusowa.
System kwalifikacji hotelowych w pobliżu „gwiazdy”
Jednak pomimo omówionej wyżej uniwersalności francuskiego systemu przyjętego w Rosji, działalność hotelarska w różnych krajach różni się pod względem kwalifikacji. Na świecie istnieje ponad trzydzieści różnych kryteriów, biorąc pod uwagę specyfikę różnych krajów.
Tak więc Włosi, charakteryzując najmodniejsze hotele, używają sześciobiegowej, ale ich systemu certyfikacji hoteli. W nim najlepsze z pięciogwiazdkowych hoteli charakteryzują się luksusem, pozostałe są oznaczone francuskim.
Grecy porzucili „gwiazdy” i przyznali hotelom ocenę za pomocą liter alfabetu łacińskiego A, B, C, D, oceniając na pięć gwiazdek luksus. W rzeczywistości jest to ta sama pięciostopniowa ocena.
Brytyjczycy kwalifikują swoje hotele nie gwiazdami, ale koronami (w końcu monarchią). Jednak określenie „gwiazdorstwa” angielskiego hotelu nie jest trudne - obliczyć liczbę koron i zabrać jedną. Mieszkańcy Foggy Albion stosują także inną, wcześniejszą klasyfikację hoteli turystycznych:
- najwyższa kategoria;
- pierwsza klasa;
- klasa średnia;
- klasa turystyczna;
- klasa budżetowa.
Inne europejskie systemy kwalifikacji zakwaterowania
Równolegle z praktyką europejską istnieją inne cechy obiektów noclegowych. Opierają się one, w przeciwieństwie do układu „gwiazdowego”, nie na złożonych, ale na węższych wskaźnikach. Jednak w niektórych przypadkach właśnie takie kryteria mają znaczenie.
Na przykład hotele mają pojemność określoną przez liczbę pokoi:
- mały (do 150);
- średnie (150–299);
- duży (300–600);
- megabajty (ponad 600).
Hotele różnią się kategorią właściciela. Ta klasyfikacja hoteli charakteryzuje je jako przedsiębiorstwa o określonej przynależności:
- prywatny
- współwłasność;
- stowarzyszenia publiczne;
- spółka akcyjna;
- wydziałowy;
- komunalny;
- stan.
Hotele stają się bardziej atrakcyjne, jeśli są położone korzystnie. Ta klasyfikacja hoteli jest skierowana do podróżnych, którzy mają określone plany wycieczek. W zależności od indywidualnych planów na wakacje lub podróż służbową, turyści będą zainteresowani różnymi SR:
- miejski
- ośrodek;
- tranzyt (na lotniskach);
- przydrożny;
- łodzie, pływaki.
Dla turystów niezbędna jest klasyfikacja hoteli według rodzaju usług hotelowych:
- klasyczne hotele;
- Motele
- hotele apartamentowe;
- hotele rezydentów;
- Hotele typu B & B;
- hotele w oznaczonym czasie;
- hotele kondominium;
- Hotele z kasynem.
Klasyfikacja hoteli pod względem kosztów ich usług jest istotna. Różne kategorie turystów korzystają z szeregu usług adekwatnych do ich pozycji rynkowej w cenie za noc (w dolarach):
- klasa premium (ponad 425);
- modny (125-425);
- pierwsza klasa (95-125);
- średnie (55-95);
- ekonomiczny (35–55);
- budżet (25–35).
Klasyfikacja hoteli według rynków pod kątem ich funkcjonowania obejmuje:
- kempingi kempingowe;
- młodzież;
- hotele kongresowe;
- centra kongresowe;
- ośrodek;
- biznes.
Wniosek
Dlaczego należy stworzyć lepszą klasyfikację hoteli i innych obiektów noclegowych? Oczywiście kryteria WTO nie są tak szczegółowe, jak to konieczne dla jednolitych kwalifikacji międzynarodowych.
Gdyby powstał zunifikowany system, skorzystaliby zarówno podróżni, jak i zapewniające je usługi noclegowe.
Rzeczywiście, w branży hotelarskiej istnieją dwie grupy kontrahentów: turyści i właściciele SR. Podróżujących (przewoźników na żądanie) należy sklasyfikować, ponieważ pomaga to szybko i skutecznie wybrać hotele i podobne obiekty noclegowe o optymalnych cechach dla tych osób.
Właściciele SR (licytujący) są zainteresowani klasyfikacją, ponieważ pozwala ona usystematyzować wiedzę na temat ich obiektu biznesowego i jego niszy rynkowej, określić „punkty rozwoju” i odpowiednio osiągnąć optymalną rentowność. W dzisiejszych czasach nie jest tajemnicą, że tylko certyfikowana i odpowiednio reklamowana działalność hotelarska jest konkurencyjna, a zatem skuteczna.