Wskaźnik aktywności zawodowej: podanie i obliczenia

Płatność zgodnie z ustaloną taryfą nie jest jedyną metodą wynagradzania pracowników. Na przykład metodę bezcłową można zastosować, gdy wynikiem pracy są wspólne wysiłki pracowników. Tutaj zostanie uwzględniony współczynnik partycypacji pracowników. Zastanówmy się, jak obliczyć KTU, w której jednostce jest ona ustalona, ​​i inne niuanse związane ze zbiorową pracą.

Dlaczego warto korzystać

KTU (wskaźnik aktywności zawodowej) implikuje wskaźnik charakteryzujący wkład pracownika w ogólny proces pracy. Ten wskaźnik ilościowy jest stosowany w tych organizacjach, w których akceptowana jest praca zbiorowa. Oznacza to, że wynik osiąga się dzięki wspólnym wysiłkom oraz osobnej ocenie i nagradzaniu. Dlatego potrzebujemy środka, który oceni składkę każdego pracownika i rozdzieli wynagrodzenie.

Jest to również forma wynagrodzenia na akord, w którym płatności gotówkowe dla każdego pracownika zależą od wielkości produkcji.

Po ustaleniu taryf

Współczynnik aktywności zawodowej można wziąć pod uwagę nie tylko w płatnościach pozataryfowych. Jest jeszcze jeden obszar zastosowania KTU - jest to wydzielenie części funduszu płatniczego, nieuwzględnione w ustalonych taryfach. Części te obejmują:

1. Premia, którą można zapłacić za osiągnięcie wydajności przekraczającej normę.
2. Wynagrodzenie z funduszu oszczędnościowego.
3. Płatność ryczałtowa w wyniku zmiany tymczasowych standardów itp.

Przy takich rozliczeniach międzyokresowych część środków, które muszą być wypłacone zgodnie z KTU, jest odejmowana od wynagrodzenia zbiorowego.

Podział środków

Zgodnie z formą płatności za pracę zbiorową w przedsiębiorstwie współczynnik można zastosować w następujący sposób:

1. System pozataryfowy. Tutaj całą kwotę, która ma zostać wypłacona zespołowi, należy podzielić przez całkowitą liczbę pracowników, a następnie uzyskany średni wskaźnik koryguje się na podstawie KTU.
2. Płatność przekraczająca taryfę. Wszyscy pracownicy otrzymują ustaloną kwotę zgodnie z ustalonymi taryfami, a pozostałe fundusze są dzielone zgodnie ze współczynnikiem.

Wyjątki

Zbiorowy warunek pracy jest głównym warunkiem stosowania współczynnika partycypacji w pracy. Przepis dotyczący stosowania KTU reguluje te formy wynagrodzenia, w przypadku których współczynnik nie jest zasadniczo stosowany. Należą do nich:

• odszkodowanie za szkodliwość w miejscu pracy;
• nadgodziny w gotówce;
• dopłaty do pracy w święta i weekendy;
• dodatkowe opłaty za pracę w nocy;
• dodatkowe płatności gotówkowe za zarządzanie zespołem, nadzór itp.;
• dodatki za staż pracy i kwalifikacje;
• płatności gotówkowe za profesjonalne znaleziska i racjonalne oferty;
• jakikolwiek dodatek.

Kto instaluje KTU?

Kodeks pracy nie reguluje naliczania funduszy, biorąc pod uwagę współczynnik aktywności zawodowej. To pytanie pozostaje w gestii zespołu. Algorytm może być inny, ważne jest, aby nie był sprzeczny z normami prawnymi.

Bez względu na sposób podziału zarobków fundusze otrzymane przez każdego pracownika zespołu nie mogą być niższe niż przewidziane płatności za taryfę.

Wartość współczynnika

Podstawowa wartość KTU jest uważana za jedną. Pokazuje, że pracownik, wykonując wspólną pracę, przestrzegał wszystkich wymagań, przestrzegał norm dotyczących środków tymczasowych, jakościowych i ilościowych, nie popełniając błędów, które mogłyby pogorszyć wynik, przestrzegał standardów dyscypliny i ochrony pracy.

W obliczeniach wartość może wynosić od zera (pracownik nie uczestniczył w pracy zbiorowej lub popełnił poważne naruszenia, które doprowadziły do ​​zera wszystkie jego wyniki) do dwóch (pracownik wykonał zadania przekraczające normę).

Na koniec każdego okresu pracy kolektywu pracy przy użyciu specjalnego protokołu, przy zastosowaniu ustalonej metodologii, obliczany jest współczynnik partycypacji w pracy. Ponadto kryteria tego współczynnika powinny być jak najbardziej obiektywne.

Wzór na obliczenia

Aby obliczyć współczynnik partycypacji w pracy, konieczne jest zastosowanie systemu pewnych parametrów, z których każdemu przypisany jest ustalony wynik. Pracownik musi przejść ocenę każdego parametru, otrzymując określoną liczbę punktów. Następnie dodaje się liczbę punktów.

Aby skorzystać z tej formuły, musisz znać całkowitą liczbę pracowników w kolektywie pracy, na którą zostanie podzielony współczynnik uczestnictwa w pracy. Jak obliczyć KTU, wyświetli się następujący wzór:

CTU = (0/1 + 2 + 3 + ... + n) * Ngdzie

• KTU jest współczynnikiem uczestnictwa w pracy;
• 0 - jest to ocena przypisywana pracownikowi, którego szkolenie techniczne jest obliczane;
• 1 + 2 + 3 + ... + n to suma punktów wszystkich pracowników;
• N oznacza całkowitą liczbę pracowników.

Obliczenia: przykład

Rozważ zespół, dla którego opracowano następujące parametry:

1. Złożoność pracy (3 b. - trudna praca, 2 b. - średnia praca, 1 b. - łatwa praca).
2. Ładowanie tymczasowe (maksymalnie - 3, średnio - 2, minimum - 1).
3. Pracuj na sprzęcie (według punktu dla każdego typu).
4. Opieka nad sprzętem (po dwa punkty).
5. Jakość pracy (zgodnie z wynikiem za zgodność).
6. Odpowiedzialność (do trzech punktów).

Do obliczeń wygodnie jest użyć tabeli Exel. Zastanów się, jak obliczyć współczynnik uczestnictwa w pracy. Obliczenia zostaną przeprowadzone dla zespołu 5 osób, dla których opracowano plan produkcji. Za wykonanie planu zespół ma prawo do nagrody w wysokości 1000 jednostek pieniężnych. Dane źródłowe:

• 1 pracownik zrealizował plan, przestrzegał wszystkich norm, opracował ustaloną liczbę godzin. Odpowiednio, jej CTU jest równa jeden.
• 2 pracownik przekroczył plan o ¼, mając pozostałe wskaźniki, podobnie jak pierwszy pracownik. Jego CTU wynosi 1,25.
• 3 pracownik ukończył plan. Ale z tego powodu sprzęt został zepsuty, w wyniku czego prace zostały przerwane. Ponadto pracownik kilkakrotnie spóźniał się do pracy, dlatego odebrano mu punkty, a KTU wynosiła 0,5.
• 4 pracownik naprawił sprzęt, za który dodał punkty. Jednocześnie szef zauważył jakość pracy tego pracownika, co oznacza, że ​​jego KTU wynosi 1,6.
• 5 pracowników poprosiło o dzień wolny ostatniego dnia roboczego. Jego aktywność zawodowa nie była satysfakcjonująca, ale ponieważ pracował mniej niż reszta, jego KTU zmniejszono do 0,65.

Teraz obliczmy udział każdego pracownika, który otrzyma on pod koniec pracy.

Całkowita CTU = 1 + 1,25 + 0,5 + 1,6 + 0,65 = 5. Jeśli system jest bezcłowy, cała kwota zostanie rozdzielona w następujący sposób: 1000/5 = 200 (średni udział). Dlatego każdy pracownik otrzyma:

1. Pierwsza to 200 jednostek.
2. Drugi - 250 jednostek. (1,25 * 200).
3. Trzeci - 100 jednostek. (0,5 * 200).
4. Czwarty - 320 jednostek. (1,6 * 200).
5. Po piąte - 130 jednostek. (0,65 * 200).

Dzięki obliczeniom zarobki rozkładają się nierównomiernie, co wynika z obiektywnych punktów. To znaczy, kto pracował, jak to zrobił.