Praca wykonywana przez urzędników publicznych wymaga każdego konkretnego przygotowania, zachowania, indywidualnych cech, cech komunikacyjnych.
Znaczenie problemu
W literaturze specjalistycznej, zarówno krajowej, jak i zagranicznej, kwestia obecności pewnych cech wśród urzędników służby cywilnej jest dość szeroko omówiona. Wynika to z faktu, że specyfikacja wymagań, które muszą spełniać przedstawiciele tej kategorii, ma ogromne znaczenie zarówno w teorii, jak i w praktyce. Po pierwsze, jest to konieczne do dokładniejszego wyboru kandydata na określone stanowisko. Po drugie, sam urzędnik musi również wiedzieć, jakie cechy są niezbędne w jego pracy, a jeśli je posiada, to prawdopodobne jest, że poprzez kultywowanie siebie i ciągłe uczenie się w miejscu pracy, rozwinie także inne niezbędne cechy.
Wymagania dla urzędnika służby cywilnej w ZSRR
Literatura prawnicza z czasów radzieckich wyróżniała cechy biznesowe, polityczne i moralne.
Lista funkcji biznesowych:
- obecność szkoleń menedżerskich i kształcenia ogólnego zgodnych z profilem zawodowym;
- doświadczenie (wynika to ze stanowiska), doświadczenie zawodowe;
- dobre umiejętności organizacyjne;
- inicjatywa, kreatywność;
- stała zdolność do pracy;
- ciągłe dążenie do podnoszenia swoich umiejętności zawodowych. Nadal istniały pewne wymagania dotyczące zachowania urzędników państwowych.
Niektóre z tych cech są raczej trudne do scharakteryzowania lub utrwalenia w porządku normatywnym. Jeśli pierwsze dwa mogą zostać potwierdzone przez pewne dokumenty dotyczące wykształcenia lub wpisów w skoroszycie, wówczas pozostałe cechy w obiektywny sposób są bardzo trudne do potwierdzenia.
Do początku lat dziewięćdziesiątych wymogi dotyczące urzędników państwowych nie były nigdzie odzwierciedlone normalnie, ponieważ kraj nie miał ani jednego aktu prawnego dotyczącego służby cywilnej. 
Klasyfikacja cech urzędnika państwowego G.V. Atamanczuk
Następująca klasyfikacja należy do G.V. Atamanczuk, podkreślając cechy dwóch poziomów rozwoju personelu administracji publicznej.
1). Początkowe lub podstawowe cechy, które musi posiadać kandydat na stanowisko publiczne. Sugerują następujące aspekty:
- ogólna kultura, w tym postawy, wartości i cele, doświadczenie w komunikacji z ludźmi, umiejętności estetyczne, etyczne, kultura mowy;
- profesjonalna, biznesowa, czyli świadomość zawiłości zarządzania w konkretnej dziedzinie życia publicznego, potwierdzona w praktyce aktywność zawodowa, dyscyplina, doświadczenie pracy państwowej i publicznej, świadomość odpowiedzialności za wyniki pracy, umiejętności podnoszenia swoich umiejętności;
- osobiste, w tym uczciwość, stabilność w kwestiach moralności, niezależności, wysoko rozwinięta wola, inicjatywa, rzetelność, zdecydowanie i towarzyskość.
Istniały również wymagania dotyczące kwalifikacji urzędników służby cywilnej.
2). Powstały bezpośrednio w trakcie wykonywania działań publicznych, awansu zawodowego i doświadczenia:
- ogólna kultura: gruntowna wiedza na temat historii twojego kraju i głównych osiągnięć intelektualnych naszych czasów, wysoki poziom oratorium, umiejętność prowadzenia wydarzeń o charakterze masowym, cechy przywódcze i odpowiedzialność za nie, umiejętność myślenia na dużą skalę;
- biznes: organizacja, umiejętność wyznaczania kierunku działań innych i sprawowania nad nim kontroli, konsekwentne i trwałe rozwiązywanie problemów, orientacja w osiągnięciach społecznych i naukowych i technicznych, ich zastosowanie w działaniach praktycznych;
- osobiste: przestrzeganie własnych zasad, męskość, umiejętności perswazji, umiejętność konfrontacji z osobistym zyskiem; idealne zachowanie w różnych sytuacjach.
Oczywiście ta lista cech jest niepełna. Każda osoba może mieć inną kombinację tych cech.
Jakie są obecnie wymagania wobec urzędników państwowych?
Wymagania współczesnego okresu
Dziś urzędnikom służby cywilnej stawia się wymagania związane z miejscem organu państwa, w którym pracują, oraz specyfiką ich działalności na określonym stanowisku.
We współczesnym rosyjskim ustawodawstwie wymagania kwalifikacyjne dla tej kategorii osób są ustalane normatywnie. Odnoszą się one tylko do sfery kwalifikacji pracowników, a zatem nie odbiegają od zasady Konstytucji dotyczącej dostępności służby cywilnej dla wszystkich obywateli.
Pojawienie się takiego prawa w tekście głównego prawa kraju oznacza nie tylko zgodność z międzynarodowymi normami prawnymi, ale także zerwanie relacji z długotrwałym istnieniem stanowisk w nomenklaturze, na które miały wpływ takie ograniczenia jak dane w kwestionariuszu (członkostwo w partii, status społeczny, narodowość itp. ) lub stabilności moralnej i umiejętności politycznych, które mają dość arbitralną interpretację.
Należy stale przestrzegać wymogów dotyczących oficjalnego zachowania urzędnika.
Udostępnianie w prawo
Prawo do równego dostępu do służby cywilnej dla wszystkich obywateli jest jednym z praw demokratycznych, które są gwarancją, która powstrzymuje biurokratyzację aparatu państwowego i uniemożliwia mu przekształcenie się w siłę niezależną od społeczeństwa obywatelskiego.
Zapewnienie ogólnego dostępu powinno przyczynić się do odnowienia aparatu dla urzędników służby cywilnej, aby nie stał się zamkniętą kastą. Jednocześnie tego prawa nie trzeba interpretować dosłownie, to znaczy, że każdy obywatel może złożyć wniosek o stanowisko publiczne w dowolnym momencie. Aby zapobiec takiej interpretacji, określono normy konstytucyjne. Oprócz innych zasad służby cywilnej zatwierdzono zasadę równego dostępu dla wszystkich obywateli, jeżeli istnieją odpowiednie umiejętności i przeszkolenie zawodowe.
Rozważmy więc bardziej szczegółowo wymagania dotyczące urzędników państwowych.
Kto może zostać urzędnikiem?
W Federacji Rosyjskiej dorośli obywatele, którzy mówią w języku państwowym, mają odpowiednie wykształcenie zawodowe i są odpowiednie dla wszystkich parametrów ustalonych dla urzędników służby cywilnej, mają prawo do wstąpienia do służby cywilnej. Jednocześnie nie może być żadnych korzyści ani ograniczeń ze względu na rasę, narodowość, płeć, język, stan własności, oficjalne stanowisko, pochodzenie, przekonania religijne lub inne.
Obecna sytuacja społeczno-polityczna w kraju stawia specjalne wymagania zawodowe urzędnikom, ponieważ zdolności intelektualne, jakość aparatu i działalność jego pracowników mają bezpośredni wpływ na autorytet państwa.
Kompetencje i profesjonalizm
Oprócz ogólnego dostępu obywateli do służby cywilnej ustawa federalna „O podstawach służby cywilnej Federacji Rosyjskiej” również określa tak ważną zasadę, jak kompetencje i profesjonalizm urzędników służby cywilnej. Oznacza to dogłębną wiedzę w odpowiedniej dziedzinie życia publicznego, a także dostępność szkoleń z teorii zarządzania, wiedzy o prawach i ich zastosowaniu w zakresie ich działalności.
Jakie inne wymagania dotyczące stanowiska urzędnika są znane?
Przez długi czas w naszym kraju nie było ustawowego obowiązkowego wymogu, aby urzędnicy służby cywilnej posiadali odpowiednie wykształcenie i doświadczenie zawodowe w swojej specjalności. Po raz pierwszy wspomniano o tym w ustawie federalnej „O podstawach służby cywilnej Federacji Rosyjskiej”.
Podstawowe wymagania
Wymagania z tej listy dotyczą:
- stopień wykształcenia zawodowego w zależności od specjalizacji i rodzaju urzędu publicznego;
- doświadczenie, doświadczenie w ich specjalizacji;
- znajomość Konstytucji Federacji Rosyjskiej, praw na poziomie federalnym, kart, konstytucji, praw podmiotów związanych ze stanowiskiem.
Wymagania etyczne urzędnika publicznego nie mają znaczenia.
Dodatki
Wymagania te są podstawowe na liście cech zawodowych urzędnika służby cywilnej. W zależności od miejsca, warunków, czasu działania dowolnego organu państwowego są one uzupełniane innymi wymogami, takimi jak: kompetencje w swojej dziedzinie, posiadanie specjalnej wiedzy. Istnieje ogólnoświatowa tendencja do zwiększania wymagań dotyczących kwalifikacji urzędników służby cywilnej. Zapotrzebowanie na wysokie kwalifikacje naukowe i zawodowe staje się powszechne.
Jedyną rzeczą, która powinna decydować o wyborze kandydatów na stanowisko publiczne, jest obecność cech niezbędnych do wykonywania ich obowiązków, a także niezbędny poziom szkolenia zawodowego.
Trybunał zbadał wymogi dotyczące urzędników państwowych.