Co to jest okres próbny, każdy, kto choć raz dostał pracę, wie. Pracodawca ma prawo do oceny przydatności i wiedzy przyszłego pracownika na określony czas. Okres ten może trwać od dwóch tygodni do sześciu miesięcy. Okres ważności okresu testowego musi być wskazany przy zawarciu umowy o pracę, a wszystkie dane pracownika muszą zostać uprzednio zgłoszone. W książce roboczej nie powinno być żadnych informacji na ten temat.
Jaki jest maksymalny okres próbny przy ubieganiu się o pracę?
Informacje w Kodeksie pracy
W artykule 70 Kodeksu pracy Federacji Rosyjskiej można znaleźć wszystkie informacje na temat okresu próbnego przy zatrudnianiu. Okres ten jest okresem ustalonym przez pracodawcę w celu oceny zgodności pracownika ze stanowiskiem, na którym chce się znaleźć. Umowa o pracę między pracodawcą a pracownikiem testowym musi zawierać informacje o warunkach i czasie trwania testu.
Czas trwania testu dla pracowników organizacji określa Kodeks pracy Federacji Rosyjskiej, a dla pracowników rządowych, pracowników Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, Komitetu Śledczego i prokuratury Federacji Rosyjskiej określa się prawo federalne.
W przypadku pracowników przedsiębiorstw ogólny okres zatrudnienia wynosi do trzech miesięcy.
Szczególnym przypadkiem jest podpisanie umowy krótkoterminowej (do sześciu miesięcy) - w tym przypadku test trwa nie dłużej niż 14 dni. Jeśli pracodawca musi wyznaczyć kandydata na okres próbny, na przykład na 3 tygodnie, wówczas należy zawrzeć umowę na okres przekraczający sześć miesięcy.
Cechy zawarcia umowy o pracę
Najczęściej praca na okres próbny jest oferowana na rynku pracy.
Nie jest to warunek konieczny do zatrudnienia pracownika, ale jest to ustawowe prawo pracodawcy, które pozwala mu określić gotowość kandydata na dane stanowisko. Jeśli mówimy o umowie o pracę, to wszystko, co dotyczy informacji o okresie próbnym, stanowi dodatkową klauzulę tej umowy, która odbywa się za obopólną zgodą stron.
Test nie zawsze jest przeprowadzany
Zazwyczaj, jeśli pracodawca jest całkowicie pewny kwalifikacji nowego pracownika, nie ma mowy o testowaniu. Czasami pracodawcy celowo przyciągają cennych pracowników z innych organizacji. Oczywiście w tym przypadku nie pojawia się pytanie o okres próbny - pracownikowi oferowane są warunki, na które decyduje się on opuścić swoje poprzednie miejsce pracy. Ale w zwykłej praktyce pracodawcy nie wiedzą, jacy są nowi zawodowi pracownicy. Dlatego 3-miesięczny okres próbny jest dobrym wyjściem z sytuacji.
Dzięki temu pracownikowi, który przeszedł ten okres, przysługują wszystkie prawa pełnoprawnego pracownika firmy, jest pełnym przedstawicielem swojego zespołu pracowniczego i ma prawo do wynagrodzenia w wysokości przewidzianej na ten okres w umowie o pracę. Zazwyczaj pracodawca oferuje wnioskodawcy niższe wynagrodzenie niż oferowane w zwykłym okresie. Ten niuans nie jest regulowany przez Kodeks pracy. Maksymalny okres próbny przy ubieganiu się o pracę często różni się w tym lub innym przedsiębiorstwie.
Zamówienie rejestracji
Umowa o pracę musi szczegółowo określać wszystkie warunki zatrudnienia pracownika, w tym na okres próbny. Konieczne jest podanie dokładnych dat zarówno początku, jak i końca okresu testowego lub czasu jego trwania. Należy również zauważyć w postanowieniu dotyczącym zatrudnienia pracownika, że przejdzie on okres próbny w celu zweryfikowania jego zgodności z wakatem. Jeden egzemplarz należy przekazać pracownikowi.
Oczywiste jest, że zwolnienie pracownika na okres próbny jest znacznie łatwiejsze.
W jakich przypadkach nie można go zainstalować?
W niektórych przypadkach okres testowy jest zabroniony. Dotyczy to niektórych kategorii osób, takich jak:
- przyjęty na stanowisko w wyniku konkursu;
- kobiety w ciąży, które wkrótce będą na urlopie macierzyńskim;
- obywatele poniżej pełnoletności;
- absolwenci, dla których ta praca jest pierwsza;
- pracownik wybrany według określonej stawki;
- Pracownik, który otrzymał stanowisko w wyniku przeniesienia z innej organizacji.
Istnieją również inne warunki, gdy zgodnie z art. 70 Kodeksu pracy Federacji Rosyjskiej nie można ustalić okresu próbnego. Na przykład jest to praca tymczasowa, gdy pracownik jest zatrudniony na okres do dwóch miesięcy. Ponadto, jeśli umowa o pracę zostanie zawarta przed zakończeniem okresu stażu przez pracownika. Ten sam warunek dotyczy tych, którzy na określony czas zastępują pracowników należących do niektórych kategorii: kierowników, doradców, asystentów. Dotyczy to również zasad przyjmowania pracowników do służby celnej: jeśli zostaną tam przyjęci absolwenci, którzy ukończyli specjalistyczne instytucje edukacyjne o znaczeniu federalnym lub którzy przybyli w drodze konkursu.
Jaki jest okres próbny dla pracowników i przedstawicieli innych specjalności?
Okres próbny
Zazwyczaj okres testowy wynosi trzy miesiące. Ale w przypadku starszych pracowników, takich jak dyrektorzy finansowi, główni księgowi i ich zastępcy, okres próbny może wynosić do sześciu miesięcy. Okres testowy dla menedżerów wynosi również 6 miesięcy. Jeśli mówimy o umowach o pracę na czas określony zawartych na okres do sześciu miesięcy, to czas testu nie powinien przekraczać dwóch tygodni.
Minimalny i maksymalny okres próbny dla zatrudnienia
Minimalny okres próbny to dwutygodniowy okres ustalony dla umów o pracę na czas określony zawartych na sześć miesięcy lub krócej. Jeżeli zostanie zawarta zwykła umowa o pracę, wówczas sam pracodawca decyduje o tym, jaki będzie okres testowy: jeden, dwa lub trzy miesiące (w zależności od stanowiska zajmowanego przez wnioskodawcę).
Zgodnie z art. 70 Kodeksu pracy Federacji Rosyjskiej szef ma prawo zainicjować przedłużenie okresu próbnego. Kwestię tę regulują dwa dokumenty - umowa o pracę między pracodawcą a pracownikiem oraz zamówienie na przyjęcie na stanowisko. A jeśli pracownik testowy w okresie próbnym był na zwolnieniu lekarskim, wziął urlop lub przeszedł specjalistyczne szkolenie, okres testowy może zostać przedłużony.
Wszystkie te warunki muszą zostać wcześniej wspomniane w dokumentacji sporządzonej podczas ubiegania się o pracę. W przypadku przedłużenia okresu testowego pracodawca będzie musiał wydać dodatkowe zamówienie określające termin przedłużenia testu, a także uzasadnione powody, które stały się podstawą takiej decyzji.
Jeżeli osoba ubiegająca się o stanowisko jest zatrudniona na stałe zgodnie z Kodeksem pracy, wówczas maksymalny okres na sprawdzenie pracownika nie może wynosić 3 miesiące, ale sześć miesięcy.
W jakich przypadkach można zakończyć test przed terminem?
Głównym powodem wcześniejszego zakończenia okresu testowego może być jego pomyślne przejście. W takim przypadku pracodawca musi wydać polecenie, zgodnie z którym termin testu dobiega końca, i opisać w nim przyczyny tego działania.Pracownik może złożyć wniosek o rezygnację z organizacji w przypadku, gdy nie był zadowolony ze stanowiska, na którym był zatrudniony.
Czy pracodawca może z własnej inicjatywy wykonać test pracy przed jego wypełnieniem na podstawie umowy o pracę? Na przykład w przypadku, gdy uważa pracę nowego pracownika za niezadowalającą? Zgodnie z prawem - może. Ale ten krok należy również sformalizować, wydając odpowiednie zamówienie i powiadamiając pracownika z wyprzedzeniem o tej decyzji.
Próbne prawa pracownicze
Prawo pracy ściśle reguluje ten moment, wskazując, że pracownik poddawany testowi ma dokładnie takie same prawa i obowiązki, jak wszyscy inni pracownicy organizacji. Ten punkt dotyczy wynagrodzeń, w tym otrzymywania premii i wszystkich gwarancji socjalnych implikowanych przez pocztę.
Jeżeli kandydatowi grozi naruszenie jego praw, może odwołać się od działań pracodawcy naruszających jego interesy w sądzie. Dotyczy to również wcześniejszego rozwiązania umowy o pracę.
Badany pracownik ma prawo do zwolnienia chorobowego, a on, podobnie jak w przypadku innych pracowników, musi być obliczany na podstawie jego średnich dziennych zarobków. Jednak na czas zwolnienia chorobowego okres testowy nie będzie liczony, wznowi się, gdy pracownik opuści miejsce pracy. Jeśli osoba zdecyduje się przerwać współpracę z organizacją, pracodawca będzie musiał zapłacić za zwolnienie chorobowe.
Co decyduje o wysokości wynagrodzenia pracownika w okresie próbnym?
Ponieważ testowany pracownik jest chroniony przez Kodeks pracy, jego prawa nie powinny być mniejsze niż wszystkich innych pracowników tej organizacji. A jego pensja jest ustalana zgodnie z personelem organizacji. Jednak pracodawcy często omijają ten punkt, wprowadzając do harmonogramu mniejsze wynagrodzenie, które ma być „asystentami” lub „asystentami” różnych stanowisk. Wysokość tego wynagrodzenia nie powinna być mniejsza niż płaca minimalna.
Między innymi nowemu pracownikowi należy się wynagrodzenie za wszystkie zwolnienia chorobowe, nadgodziny, pracę w święta lub weekendy.
Okres próbny dla głównych księgowych wynosi sześć miesięcy.
Koniec okresu próbnego
Istnieje pewna sytuacja, w której nie można zwolnić pracownika po okresie próbnym. Dotyczy to pracowników, którzy zaszli w ciążę w danym okresie i dostarczyli pracodawcy odpowiednie zaświadczenia. We wszystkich innych przypadkach okres kontroli pracownika kończy się pozytywnie, gdy obie strony pracy są zadowolone z pracy, a pracownik jest przypisywany do stałych pracowników organizacji zgodnie z opisem stanowiska, i negatywny, gdy praca podmiotu była niezadowalająca dla pracodawcy, a umowa o pracę zostaje rozwiązana. W tym drugim przypadku nakaz zwolnienia musi zawierać listę jego przyczyn i dowód niezdolności pracownika do objęcia tego stanowiska.
W takim przypadku konieczne jest potraktowanie pisemnego uzasadnienia zwolnienia z odpowiedzialności, ponieważ pracownik może uznać te działania za niezgodne z prawem i pójść do sądu. Można tego uniknąć, dowodząc, że pracownik nie przestrzegał przepisów bezpieczeństwa, nie przestrzegał instrukcji, pomijał pracę bez uzasadnionego powodu.
Podczas ubiegania się o pracę sprawdziliśmy maksymalny okres próbny.