Rejestracja znaku towarowego (RTZ) za granicą jest nadal dość aktualna. Zgodnie z art. 1507 Kodeksu cywilnego, obywatele Federacji Rosyjskiej i osoby prawne mogą zarejestrować znak towarowy (TM) za granicą lub międzynarodowo (MR).
MRTZ
Istnieją dwa sposoby rejestracji TK w innych krajach:
1) Przy składaniu paczki dokumentów do Urzędu Patentowego (krajowego lub regionalnego) każdego państwa.
Będziesz musiał zapłacić za usługi tłumaczeniowe, przestrzegać terminów określonych przez ramy prawne każdego obcego kraju oraz płacić rzeczników patentowych zatrudnionych w tych krajach. Ale nie jest wymagana krajowa rejestracja znaku.
2) Podczas korzystania z mechanizmu protokołu madryckiego w celu ochrony znaku towarowego w obcych krajach.
Pakiet dokumentów jest przesyłany do Biura Międzynarodowego Światowej Organizacji Własności Intelektualnej (WIPO IB lub WIPO w języku angielskim, OMPI w języku francuskim). Aby to zrobić, musisz mieć krajową rejestrację TK, ale jedno zgłoszenie jest sporządzone, nie trzeba angażować tłumaczy i rzeczników patentowych, a także przestrzegać odrębnych wymagań dla każdego kraju.
Sekwencja implementacji MRTZ
Wniosek o MR można złożyć po kilku miesiącach od złożenia pakietu dokumentów wraz z wnioskiem o rejestrację krajową TK. W Rosji, podobnie jak w każdym innym państwie, wniosek o rejestrację w WIPO IB jest obowiązkowy do rozpatrzenia przez departament rządowy w tym kraju (w Federacji Rosyjskiej - Rospatent).
Zgodnie z madryckim systemem międzynarodowej rejestracji znaków towarowych wniosek (formularz MM-2) składa się za pośrednictwem biura upoważnionego organu. W każdym kraju taki organ jest uważany za agencję regionalną lub krajową. Po wypełnieniu formularza rejestracyjnego dla TM w formie MM-2 zwykle zawiera następujące dane:
- nazwa kraju pochodzenia marki (dla państwa będącego stroną protokołu madryckiego o międzynarodowej rejestracji znaków towarowych);
- dane kontaktowe, nazwisko i inne informacje dotyczące wnioskodawcy lub jego przedstawiciela (osoby fizycznej lub prawnej);
- prawdziwy obraz logo znaku towarowego (TM), jego kombinacji kolorów, transliteracji z tłumaczeń wszystkich napisów na logo na francuski, angielski i hiszpański;
- pełny opis TK;
- wskazanie ochrony poszczególnych elementów marki;
- produkty i usługi oznaczone znakiem towarowym podlegające rejestracji i ich klasyfikacji zgodnie z międzynarodową klasyfikacją towarów i usług (IKTU);
- wykaz nazw i klas produktów i usług, które mają być chronione, a także wykaz krajów stron protokołu, w których należy je zarejestrować;
- podpisy wnioskodawcy lub jego przedstawiciela.
W typowej aplikacji można wybrać jeden z trzech języków: francuski, angielski, hiszpański - dla protokołu madryckiego i tylko francuski - dla madryckiego porozumienia w sprawie międzynarodowej rejestracji znaków towarowych. Dokumenty dotyczące legalności używania różnych elementów marki nie wymagają legalizacji i certyfikacji przez wyspecjalizowane działy krajów uczestniczących w Protokole (wyjątek stanowi potwierdzenie pochodzenia w odpowiednim dziale).
W ciągu dwunastu miesięcy od daty złożenia wniosku każdy kraj w nim wskazany może odmówić rejestracji T3 z powodu niezgodności z prawem krajowym.W przypadku braku takich zastrzeżeń znak uzyskuje status znaku chronionego we wszystkich stanach określonych w dokumencie.
Standardowe warunki MRTZ
Czas ochrony znaku towarowego nie jest ograniczony, ale w ramach krajowych i międzynarodowych systemów rejestracji znaków należy go przedłużyć po pewnym czasie. Procedura przedłużenia rejestracji znaku towarowego jest wymagana do kontynuacji ochrony w krajach wskazanych we wniosku. W przeciwnym razie marka może być zajęta przez inną organizację, a prawo do używania jej w innych krajach będzie ograniczone.
Począwszy od momentu uzyskania statusu chronionego, zwykły termin międzynarodowej rejestracji znaków towarowych wynosi dziesięć lat. Można go rozszerzyć o kolejne tyle, a liczba takich rozszerzeń nie jest ograniczona. Możliwości przedłużenia kadencji MRTZ są pozbawione organizacji, które do tego czasu zostały zlikwidowane. Sześć miesięcy przed upływem terminu IB przesyła pisemne powiadomienie do właściciela praw autorskich lub jego upoważnionego przedstawiciela o dokładnej dacie zakończenia międzynarodowej rejestracji TM. Aby przedłużyć go z końca poprzedniego okresu, konieczne jest uiszczenie kwoty głównej (opłaty urzędu patentowego każdego kraju), dodatkowych (za 4 i kolejne klasy towarów i usług) i dodatkowych (za wykonanie każdego dodatkowego kraju).
Rejestracja międzynarodowego znaku towarowego zależy od rejestracji krajowej na okres pięciu lat. Po upływie tego czasu od momentu otrzymania MR w krajach wskazanych we wniosku przestaje on zależeć od rejestracji krajowej. Oznacza to, że od tego momentu właściciel praw autorskich ma prawo nie uiszczać opłaty na rzecz agencji krajowej za przedłużenie okresu ważności TM na kolejne dziesięć lat, a także może zarejestrować innego właściciela praw autorskich i przeprowadzać transakcje z wyłącznym prawem do posiadania marki.
Opłata RTZ
Zgodnie z „Porozumieniem w sprawie ICGS” przyjętym w Nicei w 1957 r. Towary i usługi są pogrupowane w 45 klas (34 z nich dotyczy towarów, a pozostałe 11 z usług). MKTU jest wymagany do rejestracji MS. Znacznie ułatwia to późniejsze korzystanie z TK i analizę wniosku.
Opłata złożona za płatność jest obliczana w zależności od klas ICGS i liczby krajów MRTZ.
Opłata międzynarodowa płacona przez organizacje przy rejestracji TK obejmuje:
- cło podstawowe;
- cło zwane dodatkową (wymagane do zapłaty za każdą dodatkową (więcej niż trzy) klasę MKTU);
- dopłata (dla każdego kraju dodanego do rejestracji ochrony TK).
System RTZ w Madrycie
Podstawę tego systemu rozpoczęto w 1891 r. I nadal jest regulowana przez 2 traktaty międzynarodowe: Konwencję madrycką o międzynarodowej rejestracji znaków towarowych i protokół do niej. System madrycki (MC) ma ponad 90 stanów (wymienionych na oficjalnej stronie WIPO). Każde państwo będące stroną Konwencji paryskiej o ochronie własności przemysłowej może stać się stroną protokołu lub porozumienia madryckiego, organizacje międzyrządowe, które pod pewnymi warunkami mogą przystąpić do protokołu madryckiego, mogą również stać się stroną.
Protokół, w porównaniu z umową, ma wiele różnic, dlatego został podpisany przez więcej krajów. Wprowadził następujące zmiany do systemu MRTZ w Madrycie:
- zgłoszenie międzynarodowe zaczęło opierać się nie tylko na krajowej rejestracji marki, ale także na podstawowym (krajowym) wniosku o rejestrację;
- wzrosła liczba języków, w których można składać wnioski: do francuskiego dodano angielski i hiszpański;
- termin rozpatrzenia odrębnego zgłoszenia międzynarodowego w każdym określonym kraju wydłużył się do 18 miesięcy zamiast 1 roku odpowiadającego porozumieniu madryckiemu;
- po anulowaniu rejestracji krajowej na wniosek urzędu patentowego kraju, w którym TM była używana po raz pierwszy przez okres pięciu lat od daty otrzymania MRTZ, można ją przekształcić w krajowe (regionalne) wnioski krajów uczestniczących w bieżącej rejestracji międzynarodowej.
Aby mieć pojęcie o korzyściach wynikających z międzynarodowej procedury rejestracji znaków towarowych w ramach procedury madryckiej, należy zrozumieć mechanizm jej działania. Właściciel TM składa wniosek o udzielenie międzynarodowej ochrony znaku do urzędu patentowego swojego kraju, wskazuje listę stanów, w których planuje ustanowić prawną ochronę znaku. Aby złożyć taki wniosek do WIPO IB, opracowano 3 formularze:
- MM-1 - ma zastosowanie, jeżeli wszystkie państwa wybrane przez wnioskodawcę stały się stronami Porozumienia madryckiego;
- MM-2 - stosowany, jeżeli wszystkie kraje wybrane przez wnioskodawcę podpisały protokół madrycki (bez uwzględnienia ratyfikacji niektórych z nich na mocy porozumienia madryckiego);
- MM-3 - stosuje się, jeżeli lista państw wybranych przez wnioskodawcę obejmuje co najmniej jeden kraj związany tylko umową lub tylko protokołem (bez uwzględnienia związku również z umową madrycką).
Zainstalowany zestaw dokumentów do wysyłania aplikacji do MRTZ
Niezbędny zestaw dokumentów do złożenia przez obywateli Federacji Rosyjskiej wniosku o międzynarodową rejestrację znaków towarowych w Rospatent obejmuje:
- kwestionariusz pełnomocnika lub właściciela TM z prośbą o rejestrację o znaczeniu międzynarodowym w WIPO IB;
- wniosek asystenta lub właściciela praw autorskich do rejestracji krajowej w wymaganej formie i języku;
- kopia dokumentu wpłaty opłaty międzynarodowej przeniesiona na konto WIPO IB;
- Skan dokumentu po uiszczeniu opłaty rejestracyjnej, poświadczony przez rzecznika patentowego lub zgłaszającego.
Mechanizm weryfikacji aplikacji MRTZ w WIPO IB
Po procedurze weryfikacji przez władze krajowe wniosek o niejawne elektroniczne kanały komunikacji otrzymuje WIPO IB z siedzibą w Genewie w Szwajcarii. Biuro prowadzi niezależne badanie wniosku pod kątem zgodności ze wszystkimi ustalonymi wymogami, w tym wysokości opłaty za MRTZ. Ponadto znak jest rejestrowany: informacje o nim są publikowane w oficjalnym Biuletynie. Następnie, po wpisaniu informacji o tym w rejestrze międzynarodowym, certyfikat MRTZ jest wysyłany do właściciela marki i do krajów wskazanych we wniosku. Departamenty zadeklarowanych stanów przeprowadzają badanie i określają zakres ochrony TK, który można zapewnić w odniesieniu do indywidualnej bazy TM w każdym kraju.
Urzędy patentowe poszczególnych państw przeprowadzają badanie tak dokładnie, jakby dokumenty zostały złożone bezpośrednio w nich. Jeżeli zgodnie z wynikami badania departament danego państwa odmówi ochrony TK, powiadomienie o odmowie jest wysyłane do WIPO IB, którego informacje są udokumentowane w rejestrze międzynarodowym zgodnie z zadeklarowaną TM. Decyzja o odmowie otrzymana z jednego kraju nie ma wpływu na decyzje departamentów innych państw.
Główne cechy wiedzy specjalistycznej departamentów krajowych za granicą
Badanie krajowej agencji krajowej potwierdza fakt zgodności:
- TM w aplikacji międzynarodowej z TK w aplikacji podstawowej;
- osoba ubiegająca się o rejestrację międzynarodową z wnioskodawcą głównym;
- wyczerpująca lista produktów i usług dla zgłoszenia międzynarodowego wraz z listą towarów i usług wskazanych podczas głównej (podstawowej) rejestracji TM; mniejsza ilość towarów i usług jest również dozwolona w dokumentach MRTZ.
Jednym z głównych powodów odmowy udzielenia przez departament krajowy ochrony międzynarodowej TM jest niezadowolenie marki z warunków kwalifikowalności tego kraju. Kontrola polega na określeniu zdolności odróżniającej znaku, jego możliwym naruszeniu praw właścicieli już zarejestrowanych marek.
Koszt MRTZ zgodnie z systemem madryckim
Jeśli weźmiemy ceny za jedną klasę TK, wówczas cena usługi sprawdzania możliwości rejestracji określonej TM wyniesie dziewięćset euro. Rejestracja i złożenie wniosku krajowego będzie kosztować dwieście dwieście euro, a międzynarodowy będzie zależeć od liczby wybranych krajów do rejestracji TK, stawki franka szwajcarskiego i kwoty oficjalnych opłat celnych.
Podstawowa stawka celna dla TM w czerni i bieli wynosi sześćset pięćdziesiąt trzy franki szwajcarskie, a w kolorze - dziewięćset trzy. Cło za kolejną dodatkową klasę usług i towarów powyżej 3 dodaje się do kwoty stu franków szwajcarskich, jak każdy dodatkowy kraj dla MRTZ.
Od 2002 r. WIPO otrzymywało elektroniczne aplikacje i dokumentację od krajowych urzędów patentowych poszczególnych państw. Wszystkie zeskanowane i zindeksowane dokumenty, a także informacje o zarejestrowanym TK, są tam przechowywane w rejestrze międzynarodowym w formie cyfrowej. Dostęp do danych jest możliwy na zasadzie zwrotu.