Opieka, podobnie jak opieka, jest bardzo odpowiedzialnym krokiem dla każdej osoby. Czasami ta koncepcja jest stosowana w odniesieniu do dzieci w wieku przedszkolnym, bardzo małych dzieci, a także starszych nastolatków, które z tego czy innego powodu należą do nowej rodziny. Każdy, kto podjął się poważnej pracy związanej z wychowaniem i opieką nad dziećmi, powinien w pełni zrozumieć, że nie jest to łatwy krok.
Zanim zaczniesz wypełniać wszystkie niezbędne dokumenty, warto zrozumieć, w jaki sposób ustanawia się opiekę i opiekę nad nieletnimi. Konieczne jest wyjaśnienie, jakie wymagania musi spełnić kandydat, a także określenie listy zabezpieczeń wymaganych do takich działań.
W jakich sytuacjach potrzebna jest opieka i opieka
Pomimo faktu, że państwo dokłada wielkich starań, aby zwiększyć wskaźnik urodzeń w kraju, nikt nie jest odporny na trudności w życiu. Z tego czy innego powodu może się zdarzyć, że mały obywatel zostanie pozbawiony opieki rodzicielskiej. Na przykład, jeśli matka lub ojciec dziecka zginęło w wypadku samochodowym, wypadku, pożarze lub ciężkiej chorobie. W niektórych sytuacjach nieletnie dzieci są odizolowane od rodziców. Może się to zdarzyć, jeśli ojciec i matka odmówią wypełnienia swoich obowiązków, będą długo poza domem i nie stworzą niezbędnych warunków dla dziecka. W tym przypadku mówimy o naruszeniu praw obywatela i złym traktowaniu. Rodzice mogą pić za dużo alkoholu lub narkotyków. Może również spowodować, że dziecko pójdzie do sierocińca. W tej sytuacji z pewnością potrzebuje pomocy i ludzi, którzy zgadzają się wziąć za niego odpowiedzialność.
Kto może żądać
Zgodnie z prawem opiekę nad dziećmi ustala przede wszystkim ich najbliższa rodzina. Na przykład, jeśli jego rodzice zostali pozbawieni swoich praw, ale jednocześnie matka ma siostrę, która może stworzyć niezbędne warunki dla dziecka, to jeśli taki kandydat jest dostępny, sąd rozważy ją przede wszystkim.
Powiernictwo jest jednak często ustanawiane w stosunku do dzieci i zupełnie obcych osób. Ale tacy kandydaci muszą spełniać określone kryteria ustalone przez władze opiekuńcze. Warto zauważyć, że przed opieką nie było takie prawo. Zasadniczo był to obowiązek nałożony przez państwo. Jednak dzisiaj odmówili tej praktyki.
Jakie są formy opieki?
Jeśli weźmiemy pod uwagę Kodeks Federacji Rosyjskiej, który mówi o cechach stosunków rodzinnych, to w tym dokumencie można znaleźć informacje, że istnieje kilka stopni, w jaki sposób ludzie mogą opiekować się dzieckiem. Jeśli mówimy o tym, kto ustanawia opiekę i opiekę, należy wziąć pod uwagę, że dziecko musi mieć status adoptowanego dziecka lub być podopiecznym. Jeśli mówimy o nastolatku, który nie ma jeszcze 18 lat, wówczas można mu nadać opiekę.
Jeśli mówimy o różnicach w opiece, zaufaniu i adopcji, każda z tych koncepcji ma swoje zalety i wady. Rozważmy je bardziej szczegółowo.
Jaka jest różnica między opieką a powiernictwem i adopcją
Przede wszystkim warto zauważyć, że te trzy pojęcia oznaczają zupełnie inne prawa w stosunku do dziecka.Jeśli mówimy o przybranych rodzicach, to w takim przypadku dziecko staje się pełnoprawnym członkiem rodziny i odpowiednio ma wszystkie prawa na równi z własnymi dziećmi. W przypadku opieki osoba, która przyjęła odpowiedzialność za wychowanie dziecka, będzie miała ograniczone możliwości. Wpływa to przede wszystkim na wymagania finansowe. Opiekun musi raz w roku dostarczyć niezbędne raporty. Rodzice zastępczy nie muszą wykonywać takiej procedury, ponieważ usuwa się z nich wszelkie materialne obowiązki, ponieważ domyślnie zobowiązują się zapewnić dziecku wszystko, co niezbędne.
Warto również od razu powiedzieć, że niedopuszczalne jest ustanowienie opieki nad dziećmi, które osiągnęły wiek pełnoletności. W takim przypadku dziecko może już być odpowiedzialne za siebie i otrzymać pomoc finansową od państwa.
Opiekun musi udowodnić państwu, że na dziecko wydaje się niezbędną kwotę i że niczego nie potrzebuje. Jeśli dziecko zostanie oficjalnie adoptowane, rodzice mają prawo nadać mu swoje nazwisko, zmienić nazwisko, a nawet nie mówić o tym, że nie urodził się w ich rodzinie. Opiekun ma również wiele praw adopcyjnych, ale nie może podać dziecku swojego nazwiska. Ponadto musisz być przygotowany na to, że okresowo przedstawiciele organów regulacyjnych będą przychodzić do jego domu, aby prowadzić rozmowy z dzieckiem na temat jego życia. W związku z tym w tym przypadku nie będzie możliwe ukrycie przed dzieckiem faktu, że urodził się w innej rodzinie.
Warto również wyjaśnić, kto ustanowił powiernictwo i nad kim ustanowiono opiekę. W pierwszym przypadku mówimy o dzieciach w wieku powyżej 14 lat, ale poniżej 18 lat. W takim przypadku sam nastolatek musi wyrazić zgodę na to, że ktoś weźmie za niego odpowiedzialność. W ten sposób powiernictwo ustanawia się nad osobami, które mogą już samodzielnie myśleć i podejmować świadome decyzje. Jeśli dziecko odmówi kandydatury powiernika, sąd stanie po jego stronie.
Opiekę przyznaje się dzieciom w wieku poniżej 10 lat. Jest to główna różnica między tymi dwoma koncepcjami. Wiedząc, w jakim wieku ustanawia się opiekę nad dzieckiem i kiedy jest to możliwe, można uniknąć błędów podczas kompilowania aplikacji.
Podstawa prawna
Przede wszystkim musisz zrozumieć, że osoba, która nie adoptuje dziecka, ale otrzymuje za niego opiekę lub opiekę, musi ponosić pełną odpowiedzialność finansową. Oznacza to, że dorosły bierze pełną odpowiedzialność za zdrowie, opiekę i inne aspekty życia nowego członka rodziny. Jednocześnie rodzic, który wydał opiekę, powinien w każdej chwili przygotować wszystkie niezbędne dokumenty organom państwowym.
Biorąc pod uwagę, które obywatelskie kuratoria zostały ustanowione, warto zauważyć, że jest to zasadniczo opcja pośrednia, z której często korzystają osoby, które do końca nie zdecydowały, czy są gotowe adoptować lub adoptować dziecko. W takim przypadku mogą zorganizować tymczasową opiekę nad dzieckiem, a gdy tylko będą pewni swojego wyboru, przeniosą dziecko do stanu opieki zastępczej.
Jakie są zalety tej opieki nad małoletnimi
Jeśli mówimy o zaletach takiej procedury, w tym przypadku warto podkreślić kilka pozytywnych punktów. Przede wszystkim możesz uzyskać prawa do dziecka poza sądem. To znacznie upraszcza procedurę, ponieważ adopcja będzie musiała przetrwać proces.
Ponadto opiekun lub powiernik może otrzymywać alimenty co miesiąc, dopóki jego oddział nie osiągnie wieku 18 lat. Ponadto państwo przeznacza osobne fundusze na edukację takich dzieci i inne rodzaje pomocy finansowej.
Po osiemnastym roku życia dziecko opiekuńcze musi otrzymać od państwa własną przestrzeń życiową.Jest to jednak możliwe tylko wtedy, gdy jego opiekun nie może zapewnić mu pełnoprawnego oddzielnego mieszkania, ponieważ nie ma wystarczającej ilości pieniędzy.
Z prawnego punktu widzenia uzyskanie opieki jest znacznie łatwiejsze niż adopcja dziecka. W drugim przypadku przez długi czas konieczne będzie udowodnienie organom kontrolnym i stanowi, że rodzice są naprawdę gotowi wziąć na siebie taką odpowiedzialność.
Wady opieki
Musisz zrozumieć, że podczas gdy osoba ma status opiekuna, w rzeczywistości jest to osoba tymczasowa odpowiedzialna. Jeśli w pewnym momencie pojawi się wnioskodawca, który wyraża chęć adopcji tego dziecka, wówczas w tym przypadku wszelkie prawa mogą zostać mu przekazane. Najprawdopodobniej odbędzie się proces, a opiekun będzie musiał udowodnić, że jest w stanie nie tylko tymczasowo utrzymać dziecko, ale także ukończyć adopcję.
Ponadto, biorąc pod uwagę, kto jest ustanawiany i jak sformalizowana jest opieka i powiernictwo, warto zwrócić uwagę na jeszcze jeden minus. Na początku było częściowo oświetlone. Faktem jest, że dziecko z okręgu zawsze będzie tego świadome. Jednocześnie jego powiernik lub ktoś inny nie ma prawa ukrywać przed nim informacji o krewnych.
Dzięki temu dziecko zawsze może się z nimi skontaktować, spotkać i zadzwonić. Jeśli mówimy o placówce, to w tym przypadku rodzice mają pełne prawo do ukrywania danych nie tylko własnej matki lub ojca, ale nawet nie mówią, że jest adopcyjny.
Jakie wymagania należy spełnić, aby ustanowić opiekę lub opiekę
Przede wszystkim osoba wyrażająca takie pragnienie musi udowodnić, że jest zdolna do pełnoletności, a także nie ma poważnych problemów, które mogłyby utrudnić proces opieki nad dzieckiem. Oznacza to, że jeśli zostanie ustanowiona opieka nad obywatelami bez rodziców, to nie wszyscy mogą być kandydatami na swoje wychowanie. Dzieciom i młodzieży ufają tylko ci, którzy mają własne mieszkanie. Opiekun nie powinien mieć trudności finansowych ani fizycznych.
Ponadto taki wnioskodawca musi być zarejestrowany na terytorium państwa, w którym próbuje uratować dziecko.
Komu można odmówić
Przede wszystkim ci, którzy mają kryminalną przeszłość (szczególnie zaległą), muszą zapomnieć o pieczy i powiernictwie. Ponadto organy kontrolne mają wątpliwości co do osób, które mają poważne problemy z prawem, stałe długi i niespłacone pożyczki.
Rodzic, który został już pozbawiony tego prawa, nie będzie mógł uzyskać gwarancji. Opieka nad małoletnimi nie jest ustanowiona w przypadku, gdy osoba ubiegająca się o tę rolę nadużywa alkoholu, narkotyków lub jest toksykomanem. Zostanie również odmówiony tym, którzy mają raka trzeciego lub czwartego stadium. Ponadto istnieją pewne rodzaje chorób związanych z układem mięśniowo-szkieletowym, które zakłócają ten proces.
Potencjalny opiekun musi udowodnić, że nie ma żadnych zaburzeń psychicznych. W przeciwnym razie sytuacja ustanowienia powiernictwa dla osób poniżej 18 roku życia jest niemożliwa.
Jakie cechy powinien posiadać wnioskodawca
Przed złożeniem dokumentów musisz być przygotowany na to, że wszystkie informacje muszą być prawdziwe. Oznacza to, że organy państwowe bez wątpienia weryfikują wszystkie informacje na temat tożsamości potencjalnego opiekuna, w tym miejsca pracy. Być może odbędzie się spotkanie z liderem, który będzie musiał ocenić i scharakteryzować swojego pracownika. W takim przypadku opinia kolegów jest koniecznie brana pod uwagę.
Można również przesłuchać sąsiadów przy lądowaniu, krewnych i wiele innych osób. Dodatkowo wymagana będzie charakterystyka z miejsca zamieszkania.W razie potrzeby organy kontrolne mogą zażądać szeregu innych dokumentów.
Obowiązki opiekuna i powiernika
Przede wszystkim osoba o tym statusie powinna zapewnić dziecku pełne i wysokiej jakości życie. Dziecko powinno się rozwijać, dobrze się ubierać i dobrze jeść. Opiekun musi także zapewnić, że wszystkie prawa osobiste i obywatelskie są przestrzegane w stosunku do dziecka. Ponadto osoba ta może rozporządzać mieniem będącym w posiadaniu dziecka. Na przykład, jeśli jego rodzice zmarli i pozostawili wolę, to do wieku większości dziecka opiekun może działać w jego imieniu. Osoba, która się nim opiekuje, otrzymuje zasiłek i sam decyduje, na co lepiej wydać.
Co jest zabronione?
Przede wszystkim musisz dobrze zrozumieć, kto ustanawia opiekę. To dziecko osierocone, które potrzebuje ochrony i opieki. Oprócz rzeczy, które domyślnie są zabronione w odniesieniu do małoletnich dzieci, warto zauważyć, że osoba, która przejęła odpowiedzialność, nie powinna dopuszczać niektórych punktów. W żadnym wypadku nie ma on prawa zabronić dziecku spotkania się z biologicznymi rodzicami lub zakłócania ich komunikacji. Jeżeli dziecko na oddziale ma swoją własność lub, na przykład, mieszkanie, z którego nadal nie może korzystać ze względu na wiek, nie daje to prawa opiekunowi do dzierżawy lub otrzymania innych świadczeń.
Nie może również odmówić przyjęcia standardowych raportów organizacjom kontrolnym. Opiekun nie może zabronić inspektorom powiedzenia dziecku, w jakim jest statusie i jakie ma prawa. Jeśli dana osoba nie powiadomi organów regulacyjnych i bez żądania przeprowadziła się z dzieckiem do innego kraju, stanowi to poważne naruszenie prawa. Dlatego nigdy nie warto robić takich działań.
Informacje w podsumowaniu
Wiedząc, nad kim ustanowiono opiekę, można podjąć właściwą decyzję. W niektórych sytuacjach lepiej sformalizować adopcję, ponieważ w tym przypadku zarówno dziecko, jak i jego ukochana będą mieli wielkie prawa. Jednak opieka jest często jedynym sposobem pomocy dziecku, które znajduje się w trudnej sytuacji życiowej.