Nadużywanie oficjalnej pozycji ma miejsce, gdy osoba zajmująca określone stanowisko w organizacji lub organie, z egoistycznymi pobudkami, podejmuje jakiekolwiek działania w stosunku do innej osoby. Kroki te wyrażają się w zapewnianiu mu nieuzasadnionych przywilejów i korzyści. W zamian sprawca otrzymuje dobra niematerialne lub materialne.
Pojęcie urzędnika
Nadużywanie stanowiska urzędnika jest przestępstwem tylko wtedy, gdy zostało popełnione przez urzędnika. Definicja ta obejmuje przedstawicieli agencji rządowych w dziedzinie ich pracy.
Następujący obywatele należą do tej kategorii:
- pracownicy organów ścigania (niezależnie od wydziału i szczebla), którzy zajmują określone stanowiska w tej strukturze (policja, prokuratura, komisja śledcza);
- pracownicy organów państwowych na szczeblu federalnym, regionalnym lub gminnym, niektóre stanowiska w rządzie (regionalne, stanowe), urzędy miasta, administracje;
- przedstawiciele organów rządowych pełniący inne funkcje w tych strukturach (kierownicy działów personalnych, szefowie departamentów gospodarki).
Obywatelowi można nadać władzę na stałe lub tymczasowo. W szczególności przysięgłych uważa się za urzędników tymczasowych, którzy są traktowani jako tacy tylko w czasie rozprawy.
Zakres i lista obowiązków przedstawicieli struktur rządowych są określone w klauzulach umowy o pracę, zamówień lub instrukcji. Na przykład, zgodnie z normami prawa federalnego dotyczącego policji, w służbie w organach spraw wewnętrznych funkcjonariusze policji, w ramach władzy publicznej, są uprawnieni do użycia broni służbowej do następujących celów:
- aby zapobiec potencjalnemu zagrożeniu ze strony osób trzecich;
- w celu zatrzymania zbrojnego przestępcy (sprawcy);
- podczas operacji, co pozwala na użycie specjalnych narzędzi.
Jeżeli w trakcie używania broni lub popełnienia innych działań związanych z uprawnieniami obywatela nastąpi nadużycie stanowiska, winna jest odpowiedzialność za to zgodnie z przepisami Kodeksu karnego.
Komu szkoda jest spowodowana bezprawnym działaniem urzędników
Nadużywanie oficjalnego stanowiska (wręczanie łapówki, przyjmowanie łapówki, popełnianie innych nielegalnych działań), w zależności od okoliczności, w których miało to miejsce, jest uważane za akt o średnim, małym lub poważnym znaczeniu.
W wyniku celowego wykorzystania oficjalnego stanowiska do innych celów może dojść do uszkodzenia następujących przedmiotów:
- przedsiębiorstwa, organizacje, instytucje, inne osoby prawne;
- dla osób fizycznych;
- interesy państwa i społeczeństwa.
Rozróżnienie nadużycia władzy
Nadużycie oficjalnego stanowiska zgodnie z kodeksem karnym Federacji Rosyjskiej jest rozważane w artykule 285, a nadużycie władzy jest rozważane w artykule 286. Nadużycie to działania, które nie są przewidziane w oficjalnych obowiązkach sprawcy, na przykład użycie przez funkcjonariusza policji broni służbowej przeciwko obywatelowi, którego działania nie stanowią zagrożenia dla innych.
Nadmiar to sprawowanie władzy, z niewielkim krokiem poza ich zasięg. Często przestępstwo to popełniane jest bez samolubnych celów. Kary za takie działania wynikające z Kodeksu karnego często nie są nakładane.W większości przypadków przestępstwa takie przenoszone są na przestępstwa dyscyplinarne, jeżeli nie ma dowodów na samolubne działanie wobec pracownika.
Rodzaje nadmiernych sankcji
Następujące rodzaje sankcji mogą zostać nałożone za przekroczenie uprawnień, popełnianie innych nielegalnych działań (odmowa wykonania działań):
- grzywna w wysokości od osiemdziesięciu do stu tysięcy rubli lub dochód przestępcy za sześć miesięcy;
- praca przymusowa przez okres do czterech lat;
- pozbawienie wolności na okres od czterech do sześciu miesięcy;
- maksymalne pozbawienie wolności obywatela na okres czterech lat.
Każdemu z tych rodzajów kar może towarzyszyć pozbawienie prawa do zajmowania określonych pozycji lub wykonywania określonego rodzaju pracy.
Praktyka sądowa w sprawie nadużycia władzy
Jednym z przykładów praktyki sądowej jest dochodzenie w sprawie nadużycia władzy przez funkcjonariuszy policji. Urzędnicy zatrzymali pijanego obywatela i aresztowali go. Przez pięć dni osoba przebywała w celi bez złożenia wniosku do sądu i przyznania prawa do skontaktowania się z przedstawicielem.
Z powodu nieodpowiedniej opieki i złego odżywiania obywatel cukrzycy miał podwyższony poziom cukru, dlatego zmuszono go do hospitalizacji. Policjanci za te działania zostali ukarani grzywną w wysokości dochodu przez sześć miesięcy i zwolnieniem ze służby.
Innym przykładem jest fikcyjne zatrudnienie krewnych przez dyrektora instytucji edukacyjnej. Byli zatrudnieni na różnych stanowiskach, ale nie działali. Oskarżony sam wziął swoje wynagrodzenie. Za te działania wszczęto postępowanie karne przeciwko obywatelowi.
Istota nadużyć
Definicja ta jest rozważana w artykule 285 Kodeksu karnego. Akty rozpatrywane przez tę normę obejmują różne rodzaje wykorzystania stanowiska z urzędu najemnych celów obywateli w strukturach władzy. Ponadto działania te powinny naruszać interesy i prawa organizacji i obywateli.
Głównym przedmiotem przestępstwa są interesy służby publicznej. Dodatkowym przedmiotem są interesy osób prawnych i osób fizycznych.
Przedmiotem przestępstwa jest osoba zajmująca określone stanowisko. Zgodnie z normami prawnymi kara będzie stosowana za czyny przestępcze i bezczynność tych osób. Na przykład, jeśli pracownik agencji państwowej nie wypełnia swoich uprawnień, w wyniku czego strona trzecia otrzymuje świadczenia za wynagrodzeniem.
Aby idealne działanie można było uznać za przestępstwo, konieczne jest ustalenie obecności dwóch faktów: interesu własnego i zamiaru. Ponadto konsekwencje przestępstwa muszą być znaczące dla poszkodowanych (na przykład wiele ofiar, znaczna ilość szkód majątkowych i moralnych, naruszenie konstytucyjnych praw obywateli).
Motyw przestępstwa jest uważany za interes własny lub inny interes osobisty. W interesie własnym sprawca próbuje uzyskać zasiłek materialny lub uniknąć niepotrzebnych kosztów, z osobistym interesem - aby uzyskać korzyści niematerialne.
Rodzaje sankcji za nadużycia
Następujące rodzaje sankcji mogą zostać nałożone za wręczenie łapówki, popełnienie innych nielegalnych działań (odmowa wykonania czynności):
- grzywna w wysokości od stu do trzystu tysięcy rubli lub dochód przestępcy za rok lub dwa;
- praca przymusowa do pięciu lat;
- maksymalne pozbawienie wolności obywatela na okres siedmiu lat.
Każdemu z tych rodzajów kar może towarzyszyć pozbawienie prawa do zajmowania określonych pozycji lub wykonywania określonego rodzaju pracy przez trzy lata.
Specjalne preparaty
Kara za nadużycie może zostać zaostrzona, jeśli określone działania doprowadzą do poważnych konsekwencji. W takim przypadku okres zatrzymania wydłuża się do dziesięciu lat wraz z pozbawieniem prawa do pracy w określonej dziedzinie na okres trzech lat.
Bardziej rygorystyczne sankcje dotyczą urzędników państwowych i innych pracowników, którzy nadużyli swoich uprawnień. Dlatego ci robotnicy muszą mieć władzę. W przeciwnym razie będą odpowiedzialni zgodnie z innymi normami Kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej.
Zgodnie z normami zawartymi w artykule Kodeksu karnego, nadużywanie oficjalnego stanowiska polega na podejmowaniu aktywnych działań w celu realizacji własnego interesu własnego, zainteresowania.
Rodzaje zainteresowań osobistych
Błąd osobisty występuje z dwóch powodów:
- odsetki materialne - otrzymywanie określonej kwoty pieniędzy lub praw do rodzaju nieruchomości (na przykład pożyczka według obniżonej stawki, czynsz), a także zwolnienie z pewnych istotnych zobowiązań rodzajowych (na przykład z tytułu zaległości w spłacie kredytu);
- niematerialne zainteresowanie - patronat, awans zawodowy, uzyskiwanie dokumentów itp.
Nadużycie orzecznictwa
Zgodnie z recenzowanym artykułem za nadużycie władzy zostanie nałożona kara w zależności od wagi czynu. Rozważ kilka przykładów przestępstw o różnym nasileniu, za które nakładane są sankcje zgodnie z art. 185 Kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej:
- funkcjonariusz policji drogowej wydał fałszywy raport z wypadku, który wskazywał na uszkodzenie samochodu, co w rzeczywistości nie miało na celu zwiększenia wypłat ubezpieczenia dla kierowcy i dzielenia się zyskiem z właścicielem samochodu;
- szef administracji gminy zatrudnił krewnego, nielegalnie zwalniając innego pracownika z tego stanowiska, podczas gdy nowy pracownik nie miał kwalifikacji, wykształcenia ani doświadczenia na odpowiednim stanowisku.
Wnioski sądowe
Oprócz Kodeksu karnego, nadużycia są przedmiotem dekretu nr 19, wydanego przez Sąd Najwyższy w dniu 16 października 2009 r.
Zgodnie z określonymi aktami prawnymi można wyciągnąć szereg wniosków:
- Przy ustalaniu wagi popełnionego przestępstwa sędziowie muszą rozważyć, czy oskarżony ma rzeczywiste uprawnienia urzędnika.
- Jeżeli obywatel pracuje dla firmy typu handlowego i wykonuje podobne działania bez bycia urzędnikiem, musi zostać osądzony na podstawie art. 201 kodeksu karnego.
- Jeżeli w trakcie popełnienia przestępstwa negatywne konsekwencje wystąpiły tylko dla osoby prawnej i nie wpłynęły na interesy społeczeństwa lub państwa, sprawa karna zostanie wszczęta dopiero po złożeniu wniosku przez kierownika danej organizacji.
- Jeżeli obywatel działał z polecenia lub zarządzenia wyższego kierownika, jego działania nie będą uznawane za przestępstwo.
Nadużycie pozycji nie jest rzadkie. Ponadto należy udowodnić jego obecność. Ważne jest również udowodnienie konsekwencji i zainteresowanego urzędnika.