W życiu każdej osoby istnieją ustalone rodzaje zachowań, które dotyczą konkretnej sytuacji - nawyki. Jeśli nawyki stają się własnością grupy społecznej, nazywane są zwyczajami. Zwyczaje zakorzenione w historii, przekazywane z pokolenia na pokolenie, przekształcane są w tradycje. Tradycje wypełnione świętym znaczeniem stają się rytuałami, a czynności, za pomocą których są wykonywane, są rytuałami. Istnieje wiele podobieństw między takimi znanymi pojęciami, które są znane wszystkim, ale po bliższym przyjrzeniu się można zauważyć, że różnica między tradycją a obyczajem polega nie tylko na czasie istnienia.
Czym jest tradycja?
Początkowo słowo „tradycja” oznaczało „tradycja”. W dzisiejszych czasach tradycja nazywa się zjawiskiem społecznym, które odzwierciedla doświadczenie publiczne, system standardowych działań i stereotypów behawioralnych przekazywanych z pokolenia na pokolenie od dawna.
Tradycje opierają się na potrzebach życia w określonych warunkach historycznych i są utrzymywane, dopóki nie zaspokoją potrzeb określonej grupy ludzi. Ważną cechą tego zjawiska jest uniwersalność. Tradycje należą jednocześnie do wszystkich i do nikogo. Można je szanować lub nie przywiązywać do żadnej wartości. Są jednak potężnym środkiem wywierania wpływu na ludzi - w celu kształtowania ich myśli, takich jak zachowanie. Zachowanie tradycji zapewnia siła opinii publicznej.
Wyróżnia się trzy rodzaje tradycji w zależności od podejścia do ich studiów - etniczne (folklor), społeczne i narodowe. Pierwsza grupa związana jest ze sztuką ludową, przede wszystkim ze rzemiosłem. Tradycje narodowe mają na celu formowanie i zakorzenienie w umysłach ludzi ufających w wielkość ich ludzi, ich znaczenie na świecie i chwalebną historię. Społeczności nie są związane z konkretną narodowością - mogą być wynikiem mieszanki różnych kultur świata.
Zwyczaj jako zjawisko społeczne
Custom to praktyczna koncepcja. Jest to akcja powtarzalna, charakterystyczna dla określonego społeczeństwa, grupy społecznej. Jego implementacja jest niepisaną regułą, która koryguje ludzkie przejawy w życiu publicznym, której zaleca się przestrzegać.
Zwyczaje powstały w prawie każdej dziedzinie życia ludzkiego. Mogą być kulturowe i religijne, rodzinne lub zawodowe. W niektórych przypadkach zgodność uznaje się za obowiązkową. W przeciwnym razie zakłada się stosowanie nieoficjalnych sankcji - dezaprobaty, potępienia, a czasem przymusu.
Wspólne cechy nawyków ludowych
Tradycje i zwyczaje są w dużej mierze podobne. Wszystkie z nich są sposobem na przekazanie publicznego doświadczenia zgromadzonego przez poprzednie pokolenia, które odbywa się za pomocą żywych, niezapomnianych i zrozumiałych obrazów, poprzez realizację warunkowo symbolicznych działań.
Zarówno tradycje, jak i zwyczaje nie są osobistymi zjawiskami. Nie istnieją bez wsparcia i zgody grupy ludzi.
Oba zjawiska wyrażają związek z przodkami, szacunek dla dziedzictwa, jedność z sąsiadami.
Pomimo tego, że siła i głębia zbiorowych nawyków świadczy o kulturze ludzi, czasami ich istnienie staje się nie tylko bezużyteczne, ale także utrudnia rozwój społeczności.
Różnica między tradycjami a zwyczajami
Wzajemne zastępowanie pojęć w życiu codziennym, badania kulturologów, historyków i folklorystów - wszystko to mówi o przyległości zjawisk. Aby je rozróżnić, musisz znać kryteria, według których najłatwiej jest to zrobić:
- Praktyczne zastosowanie. Custom to przede wszystkim celowe działanie.Ma konkretne znaczenie w rzeczywistej sytuacji życiowej. W przeciwieństwie do zwyczajów tradycja ma głównie charakter informacyjny.
- Kula penetracji. Ze względu na swoje praktyczne znaczenie, zwyczaj ma szersze i częstsze zastosowanie niż tradycja.
- Złożoność zjawiska. Zwyczaj, w przeciwieństwie do tradycji, jest zwykłym nawykiem masowym, a nie złożonym zajęciem.
- Czas trwania istnienia Być może jedna z najbardziej oczywistych różnic między tradycją a zwyczajem, bezpośrednio związana z głębokością przyswajania nawyku przez społeczeństwo. Zwyczaj przekazywany z pokolenia na pokolenie staje się tradycją.
Próbując podać konkretne przykłady życiowe różnic między tradycjami a zwyczajami, można wprowadzić pewne zamieszanie - ponieważ zwyczaj jednej grupy społecznej może już należeć do tradycji innej. Wyraźną ilustracją jest następująca abstrakcyjna sytuacja.
Ivan jest głową rodziny i liderem w grupie swoich przyjaciół. Ma zwyczaj często drapać się po głowie za prawe ucho. Wszyscy krewni i przyjaciele Ivana również zaczynają to robić - staje się to zwyczajem tej grupy społecznej. Synowie i córki, siostrzeńcy Iwana, dzieci jego przyjaciół również drapią się po prawej stronie głowy. Zwyczaj staje się tradycją w ich kręgu. Wnuk Iwana, Jegor, mówi, że podrapanie się za prawym uchem po głowie jest konieczne, aby uchronić się przed złym okiem złych życzeń. To jest obrzęd. Wnuk Yegora, Wasilij, twierdzi, że jedynie drapiąc prawą część tylnej części głowy lewą ręką, możesz uchronić się przed uszkodzeniem - teraz jest to rytuał.