Zgodnie z oświadczeniem o prawach dziecka, którego data zwolnienia to 1959 r., Każde z dzieci posiada listę określonych praw. Dlaczego teraz podnosimy ten problem? Naruszenie praw dzieci we współczesnym świecie jest bardzo, bardzo istotnym tematem. W smutnych i czasami okropnych przypadkach traktowania dorosłych z dziećmi stale otrzymujemy informacje ze wszystkich stron - z gazet, Internetu, włączania telewizora. I nie chodzi tylko o kraje trzeciego świata - w każdym „cywilizowanym” państwie niesprawiedliwe i często tragiczne rzeczy dzieją się z dziećmi. Niestety nasz kraj nie jest wyjątkiem.
Niewielkie dziecko, zarówno psychicznie, jak i fizycznie, nie może w żaden sposób odnosić się do dojrzałych inteligentnych ludzi. On potrzebuje kompleksowej opieki i ochrony. Obowiązek poszanowania jego praw w rodzinie spoczywa na rodzicach. Cała lista ich narodów opiera się bezpośrednio na fakcie urodzenia, a naruszenie praw dziecka na świecie jest obarczone odpowiedzialnością określoną w ustawodawstwie każdego kraju.
O jakich prawach mówimy?
Najważniejsze z nich obejmują prawo do życia i wychowania się we własnej rodzinie, nazwisko, imię, drugie imię, komunikowanie się z krewnymi oraz swobodne wyrażanie własnych opinii. Małoletni ma prawo do ochrony i bezpieczeństwa materialnego. Za utrzymanie dziecka odpowiada jedno z rodziców. Jego obowiązkiem jest zapewnienie synowi lub córce ogólnego wykształcenia.
Odpowiedzialność rodziców za zachowanie małoletniego obejmuje jego ewentualne nielegalne działania. Dlatego dla każdego z rodziców rozsądne jest zadbanie o ustanowienie normalnych relacji opartych na zaufaniu z własnym dzieckiem, umożliwiając mu odpowiednią edukację i kształtowanie go jako osoby.
Obowiązki dorosłych
Sytuacja panująca w rodzinie zależy całkowicie od jej dorosłych członków - rodziców. W normalnych rodzinach oczywiste jest, że tata i mama interesują się życiem dzieci, uczestniczą w dorastaniu dziecka i akceptują jego przyjaciół. Czas wolny, który rodzic może poświęcić swojemu synowi lub córce, jest niezbędnym elementem tego, co każdy z nas musi dać naszemu dziecku.
Opieka nad dzieckiem podczas jego dorastania jest oczywiście implikowana. Nie chodzi tylko o normalne odżywianie, zapewnienie odzieży i niezbędnych akcesoriów. Od rodziców zależy komunikowanie się z dzieckiem i uczestnictwo w rozwiązywaniu jego problemów.
Najważniejszą rzeczą, którą wszyscy ojcowie i matki muszą wyraźnie zrozumieć: obecność jakiejkolwiek przemocy (ani fizycznej, ani psychicznej) w stosunku do nieletniego jest niedopuszczalna. Jest to bezpośrednie naruszenie praw dziecka. Dlatego też każdy rodzic będzie musiał zgromadzić znaczną część cierpliwości i jasnych pomysłów na to, co zależy od niego i tylko od niego, jak dorośnie córka lub syn i jak wejdzie w dorosłość.
Szczegółowe prawa dziecka
Ochrona dziecka jest bezpośrednim obowiązkiem każdego rodzica. W naszym kraju na ten temat poświęconych jest kilka dokumentów legislacyjnych dotyczących różnych poziomów. Najważniejsze z nich to Konstytucja Federacji Rosyjskiej i Konwencja ONZ o prawach dziecka. Ponadto istnieje wiele przepisów federalnych i kodów stanowych. Jeśli chodzi o ramy stosunków rodzinnych i społecznych, prawa dzieci opisano bardziej szczegółowo na stronach Kodeksu rodzinnego, a także w ustawie federalnej nr 124 „W sprawie podstawowych gwarancji praw dziecka w Federacji Rosyjskiej”.
Ustawodawstwo określa, że pojęcie „dziecko” oznacza obywatela, który nie ukończył 18 lat.Ponadto zajmiemy się bardziej szczegółowo tymi prawami, które są przyznawane nieletnim.
Prawo do życia i wychowania w rodzinie
54. artykuł Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej potwierdza prawo wszystkich małoletnich obywateli do życia w kręgu rodzinnym z odpowiednim wychowaniem. Bezpośredni wniosek z tego przepisu: normalna większość przypadków obejmuje pobyt małoletniego obywatela z własnymi rodzicami pod opieką i niezbędną opiekę. Jako wyjątek możemy brać pod uwagę tylko przypadki, w których spełnienie takiego warunku prowadzi do naruszenia interesów dzieci lub stanowi zagrożenie dla zdrowia i życia dziecka.
W przypadku nieobecności rodziców lub pozbawienia tego statusu (z wielu powodów) małoletni ma prawo do życia z edukacją albo w specjalnej instytucji, albo w rodzinie zastępczej. Ostatnia opcja jest priorytetem. Sierociniec jako siedlisko dziecka jest uważany za ostatni, ale nie mniej ważny.
Prawo do F.I.O.
Posiadanie udokumentowanego nazwiska, imienia i patronimii dotyczy również praw dziecka. Zgodnie z prawem rodzice wybierają dla niego imię, a nazwisko pasuje do któregokolwiek z nich. Dziecko otrzymuje patronimikę zgodnie z imieniem ojca. Możliwe są opcje związane z tradycjami różnych regionów.
Jeśli jednak nie zostanie osiągnięte porozumienie w sprawie ustalenia F. I. O. noworodka, rodzice mają prawo do opieki. W przypadku nieobecności oficjalnego ojca, matka jest odpowiedzialna za wybranie imienia dziecka, a także nadaje dziecku własne nazwisko. Istnieje możliwość zmiany pełnego imienia i nazwiska dziecka w porozumieniu z rodzicami po osiągnięciu wieku czternastu lat.
Prawo do relacji rodzinnej
Każde dziecko ma prawo komunikować się z rodziną. Ten moment został wyraźnie odnotowany w tym samym 54. artykule Kodeksu rodzinnego. Jeśli matka i ojciec mieszkają osobno, dziecko ma takie samo prawo do komunikowania się z każdym z nich. Nie możesz go ograniczyć w interakcji z innymi krewnymi. Małoletni może skontaktować się z rodzicami nawet w areszcie na mocy decyzji sądu.
Prawo do posiadania i wyrażania własnej opinii
W takim przypadku naruszenie praw dziecka reguluje art. 57 Zjednoczonego Królestwa. Małoletni może swobodnie wypowiadać się we wszystkich sprawach wpływających na jego interesy. Forma wyrażania własnej opinii nie jest ważna. W przypadku procesu przedstawiciel prawa jest zobowiązany do wysłuchania dziecka i uwzględnienia jego życzeń.
Jego stanowisko jest uwzględniane przez prawo po osiągnięciu wieku 10 lat. Dotyczy to kwestii zastąpienia nazwiska, imienia, patronimii, przywrócenia rodzicom ich praw, wyznaczenia opiekuna lub w trakcie procedury adopcyjnej, a także innych kwestii prawnych.
Prawo do ochrony
Potrzeba obowiązkowej ochrony interesów dzieci została odzwierciedlona w 56. artykule RF IC. Mówiąc o kręgu rodzinnym, rozumie się, że rolę takich adwokatów odgrywają rodzice lub opiekunowie. Obowiązkiem absolutnie każdej osoby, która otrzymała informację o naruszeniu interesów lub praw dziecka (nie wspominając o zagrożeniu zdrowia i życia), jest powiadomienie odpowiednich władz. Najczęściej zaangażowani są w to nauczyciele, personel medyczny i wszyscy inni, którzy z zawodu mają stały kontakt z dziećmi.
Małoletni ma również możliwość niezależnego odwołania się do władz opiekuńczych w celu ochrony i uzyskania niezbędnych informacji. Po ukończeniu 14 roku życia dziecko ma prawo złożyć wniosek sądowy.
Prawo do dochodu i bezpieczeństwo materialne
Dziecko może mieć dochód osobisty, z którego ma możliwość skorzystać. Ma środki niezbędne do normalnego funkcjonowania. Chodzi o ubrania, jedzenie, zestaw niezbędnych wartości materialnych, bez których normalne życie, wzrost i edukacja są niemożliwe.
W 80. artykule RF IC powierzono rodzicom utrzymanie dziecka.Jeśli rodzina rozpadnie się, a jedno z rodziców będzie musiało płacić alimenty, należy je celowo wydać na zabezpieczenie interesów dzieci. To samo dotyczy wszystkich rodzajów emerytur i świadczeń socjalnych, do których w niektórych przypadkach dochodzą prawa dzieci.
Zgodnie z prawem dochód własny małoletniego obejmuje pieniądze i inne wartości zarobione przez niego, odziedziczone lub otrzymane w prezencie. Prawa dziecka obejmują własność rodzinną, ale rodzice nie mogą legalnie rozporządzać rzeczami dzieci. Wzajemne korzystanie ze wspólnej własności starszych i młodszych członków rodziny jest możliwe tylko za obopólną zgodą.
Odpowiedzialność prawna
Jaka odpowiedzialność za naruszenie praw dziecka jest prawnie zapisana w Federacji Rosyjskiej? Jego stopień zależy od wagi przestępstwa i może obejmować ostrzeżenie, grzywnę lub areszt. Środki te stosuje się w przypadku naruszenia praw dziecka w zakresie wychowania, utrzymania, ochrony interesów lub ograniczeń w komunikacji.
Za jakie naruszenia praw dziecka postępuje Kodeks karny Jego artykuły dotyczą poważniejszych sytuacji związanych z zaangażowaniem dziecka przez osobę dorosłą w działalność przestępczą. Termin ten będzie jeszcze bardziej wydłużony, jeśli chodzi o rodzica lub nauczyciela małoletniego. Podobne środki są przewidywane w celu zaangażowania dzieci w spożywanie alkoholu lub narkotyków oraz stylu życia związanego z żebractwem i włóczęgostwem.
Artykuł 156 kodeksu karnego przewiduje karę pozbawienia wolności do 3 lat w przypadku wykorzystywania rodziców przez dzieci. To samo dotyczy nauczycieli i innych dorosłych związanych z dziećmi.
Przykłady naruszeń praw dziecka
Jak dotąd rozmawialiśmy o tym, co jest tak jasne - nieletniego można nazwać dokładnie takim samym pełnym członkiem społeczeństwa, jak każdy dorosły. Jednocześnie dziecko często znajduje się w niekorzystnej sytuacji ze względu na fakt, że często nie jest w stanie zgłosić naruszenia ich praw niezbędnym organom, a nawet nastolatki, które posiadają przynajmniej pewne minimalne informacje prawne, często nie są dobrze świadome swoich praw lub po prostu nie wiedzą, gdzie się zwrócić.
Ponadto w większości przypadków dzieci boją się kary od dorosłych. W rezultacie rośnie liczba przypadków naruszeń praw dziecka w naszym kraju (i nie tylko w naszym).
W jaki sposób najczęściej naruszane są prawa dziecka? Takie sytuacje to kilkanaście groszy i pojawiają się w życiu, niestety, z godną pozazdroszczenia regularnością. Co dziwne, rodzice naruszający prawa dziecka stanowią ich lwią część. Kara za większość przestępstw dzieci dotyczy prawie każdej rodziny. Ale to nie jest takie złe. Wiele dzieci jest zmuszonych znosić obelgi, bezpośrednią agresję ze strony dorosłych, a nawet bicie.
W pewnym typie rodziny rodzice przyjmują taką postawę za pewnik i klasyfikują ją jako rodzicielstwo. Ale w rzeczywistości takie zachowanie jest najlepszym przykładem przemocy wobec bezbronnego dziecka. Najgorsze jest to, że lwia część wszystkich naruszeń praw dziecka ma miejsce właśnie w rodzinie, która, jak się wydaje, powinna stać się ostoją bezpieczeństwa i niezawodnej ochrony każdego dziecka.
Nie tylko w marginalnych, ale także w pozornie zamożnych komórkach społeczeństwa, ich dorośli członkowie często nie myślą, że doszło do rzeczywistego naruszenia osobowości dziecka. W tym czasie dzieci cierpią i nie mogą w żaden sposób wpłynąć na sytuację. Powodem takiego zachowania dorosłych jest to, że ludzie, którzy dorastali we własnej rodzinie w atmosferze obelg i przemocy, nawet nie zakładają obecności innego, bardziej humanitarnego stylu komunikacji.
Problemy i konsekwencje
W tym samym czasie każdy ojciec lub matka, widząc naruszenie praw i interesów dziecka w instytucji edukacyjnej (w szkole, przedszkolu), będzie bronił swojej klatki piersiowej.Nauczyciele i nauczyciele zostaną ukarani za wszelkie agresywne działania, czasem nawet za podniesiony ton głosu, nie mówiąc już o próbach kar cielesnych.
Tymczasem momenty przemocy fizycznej dotykają dzieci w najbardziej negatywny sposób. Takie naruszenie praw dziecka jest obarczone pogorszeniem stanu zdrowia fizycznego aż do rozwoju poważnych chorób. Ale wpływ psychologiczny jest jeszcze gorszy, co prowadzi do wypaczenia osobowości i powstawania u rosnącej osoby nieprawidłowych i niesprawiedliwych poglądów na temat świata i jego relacji.
Takie dzieci są zawsze z obniżoną samooceną, wycofane, czują się niepewnie i wchodzą w dorosłość całkowicie nieprzygotowane do budowania normalnych relacji z innymi. Oprócz agresywnego zachowania niektórzy dorośli cierpią z innych powodów - czasami dziecko jest nielegalnie ograniczone w swojej wolności, czasem jego rzeczy osobiste są niszczone i psowane, a jedzenie, a nawet woda są karane jako kara. Doszło także do naruszenia prawa dziecka do edukacji w różnych formach. A czasem za zamkniętymi drzwiami mieszkań i domów zdarzają się naprawdę straszne rzeczy.
Naruszenie praw dziecka - co można zrobić?
Każdy ma prawo ubiegać się o ochronę we właściwych organach. Ale tylko nieliczni składają skargę na prawa dziecka, a częściej bezkarność w rodzinie wciąż rośnie. Wynika to z powszechnego analfabetyzmu prawnego, gdy informacje o prawach dziecka są podawane w bardzo skąpych porcjach lub całkowicie wyciszone.
W większości przypadków dane dotyczące przemocy występującej w rodzinach (o charakterze fizycznym lub psychicznym) przypadkowo trafiają w pole widzenia organów ścigania - po wykryciu rażących przypadków naruszenia praw dziecka. Najczęściej nauczyciele i pracownicy socjalni, rzadziej sąsiedzi lub przyjaciele dzieci, sygnalizują, co dzieje się w niespokojnych rodzinach.
Kiedy jednak informacja się pojawia, czasem bardzo, bardzo trudno jest udowodnić naruszenie praw dziecka w rodzinie - chyba że jest to otwarta agresja z biciem i obrażeniami. W takich przypadkach środki administracyjne lub karne są podejmowane dość szybko, co poprawia życie konkretnego dziecka.
Dorośli! Nie bądź obojętny na tych, którzy mieszkają blisko ciebie! Jeśli masz jakieś informacje o przemocy, która ma miejsce obok ciebie - nie przechodź obojętnie! Pamiętaj, że nie ma dzieci nieznajomych, a twoje własne dziecko może być w miejscu dziecka obrażonego przez okrutnych dorosłych.
Jeśli zdarzy ci się być świadkiem molestowania dzieci przez dorosłych, nie próbuj izolować się od sytuacji. Obowiązkiem każdego z nas jest w takich przypadkach jak najszybsze zgłoszenie tego, co zobaczyliśmy organom opiekuńczym lub organom ścigania. Jutro może się spóźnić!