Obecne przepisy wymagają specjalnego podejścia do niektórych przestępców. Jest to kwestia nałożenia kary kryminalnej w obecności okoliczności łagodzących. Aby zrozumieć cechy i problemy tego problemu, musisz najpierw szczegółowo zrozumieć, w jaki sposób przypisać pewne niuanse zdarzenia do okoliczności, na podstawie których można przypisać karę łagodniejszą.
Widok ogólny
W Kodeksie karnym Federacji Rosyjskiej okoliczności łagodzące są rozważane w artykule nr 64. Dokument ten odgrywa najważniejszą rolę. Podstawą zastosowania jest zawsze wyłączność obudowy. Jeżeli podczas procesu zostaną ujawnione takie okoliczności, za pomocą których można nałożyć łagodniejszą karę, najpierw należy przeanalizować zachowanie sprawcy. Łagodniejszą formę środka prawnego można zastosować do niej tylko w przypadku, gdy dana osoba aktywnie pomaga organom ścigania w rozwiązaniu konfliktu. Dotyczy to przede wszystkim przestępstwa grupowego, tzn. Kilku obywateli stało się jego uczestnikami.
Okoliczności łagodzące wymienione w Kodeksie karnym Federacji Rosyjskiej to nie tylko wspomniany artykuł. Jego postanowienia są ważne, ale nie wyczerpujące. Instytucja prowadząca sprawę może zwrócić uwagę na różne fakty, które wpływają na wynik rozpatrzenia. W niektórych przypadkach tylko jedna okoliczność staje się wyjątkowa, ale w innym przypadku sąd pełniący tę funkcję może rozpatrywać kilka naraz. Sąd koncentruje się na szczegółach konkretnej sprawy. Prawo ustaliło, że decydujące znaczenie ma wewnętrzne przekonanie w opisywanej sytuacji.
Rozpoznaj i zastosuj
Analizując osobliwości skazania w obecności okoliczności łagodzących, należy zwrócić szczególną uwagę na sytuację, w której sąd ocenia zachowanie pozwanego jako współpracę i aktywnie pomaga śledztwu wyjaśnić sprawiedliwość tego, co się wydarzyło. Jeśli takie zachowanie zostanie zaobserwowane, można podjąć decyzję o zaklasyfikowaniu sytuacji jako wyjątkowej, na podstawie której wybrano łagodniejszą karę za przestępstwo. Prawo przewiduje trzy sposoby.
Najprostszym i najczęściej stosowanym jest zastosowanie kary wobec przestępcy, która jest nieco niższa niż minimalny próg określony przez prawo dla udowodnionego przestępstwa. Techniki tej można użyć, jeśli chodzi o formę główną. Istnieje związek z ustalonymi problemami skazania w obecności okoliczności łagodzących - zastosowanie opisanej normy jest charakterystyczne tylko w sytuacji, w której regulacje prawne określają, jak minimalnie słaba kara za popełnione przestępstwo i jaka jest górna granica.
A jeśli więcej?
Pomimo faktu, że okoliczności łagodzące uznają współpracę i działania, które pozwalają na rozwiązanie przestępstwa, w przypadku braku jasno określonych granic prawa procedura ograniczania powściągliwości może być problematyczna. Jak widać z praktyki prawnej, instancje prawne spotykają się z tą złożonością nierzadko.
Jeżeli sprawa jest objęta takim artykułem, gdy wyrok w okolicznościach łagodzących wiąże się z opisanym problemem, sąd ma prawo wybrać środek zapobiegawczy, koncentrując się na kodeksie karnym w ogólnych akapitach. Takie standardy mają zastosowanie do niektórych szczególnych rodzajów przestępstw. Sąd wybiera najlepszy artykuł, ujawnia najniższy możliwy poziom kary. Ta zasada dotyczy przestępcy.
Istnieją wyjątki.
Artykuł 61 Kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej nie ma zastosowania, jeżeli przestępstwo, za które udowodniono winę pozwanego, podlega karze dożywotniego pozbawienia wolności. Podobna sytuacja ma miejsce, jeżeli karą ogłoszoną przez prawo jest kara śmierci. Jednocześnie dozwolone jest wyznaczenie środka, który jest słabszy niż opisana specjalna część Kodeksu karnego.
Artykuł 61 Kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej stanowi o możliwości odmowy dodatkowej kary, która jest uznana za obowiązkową, jeżeli kieruje się nią tekst Kodeksu karnego, gdy okoliczności łagodzące dotyczą konkretnego pozwanego.
Wyznaję i żałuję
Szczególnym przypadkiem rozpatrywanym przez prawo ze szczególną starannością jest spowiedź, a następnie wyrzuty sumienia sprawcy. Jeśli dana osoba jest świadoma tego, co zrobiła i żałuje, czuje się winna zarówno za czyn, jak i za jego konsekwencje, może liczyć na złagodzenie kary przez sąd. Możliwość takiego podejścia reguluje Kodeks postępowania karnego w artykule opublikowanym pod numerem 28 oraz w Kodeksie karnym pod numerem 75. Z prawa karnego wynika, że przestępca, który łamie prawo po raz pierwszy, może w ogóle uniknąć odpowiedzialności. Dotyczy to wyłącznie sytuacji, w których przewinienie ocenia się jako mało dotkliwe lub umiarkowane.
Ucieczka od odpowiedzialności pomoże się poddać. Wydarzenie to powinno być dobrowolne, znacznie pomagając dochodzeniu w ujawnieniu niezgodnego z prawem aktu. Jako okoliczność łagodząca, pozwalająca zasadniczo na zniesienie kary, opisany czyn działa, jeżeli sprawca zrekompensuje wyrządzoną mu krzywdę, szkodę. Uważa się, że ciągła pokuta jest oczywistym wskaźnikiem bezpieczeństwa osobistego społeczności w przyszłości. Takie rozumowanie było podstawowe dla prawodawców przy formułowaniu opisanego standardu.
Różne strony problemu
Przechodząc do wskazanej opcji, warto zwrócić uwagę, że istnieją dwie opcje oceny działań przestępcy: obiektywne, subiektywne. Pierwsza obejmuje analizę jego działań, druga - ocenę zagrożenia dla społeczeństwa. Obecne normy kodeksu karnego nie zawierają wyraźnych wskazówek co do konieczności uwzględnienia motywacyjnego elementu zachowania przestępcy, który zdecydował się pójść tą drogą w kierunku dochodzenia. Niektórzy prawnicy wzywają do wprowadzenia zmian w Kodeksie karnym, aby ustawodawstwo zawierało nie tylko listę okoliczności łagodzących, ale było skutecznym narzędziem do analizy zachowania przestępców. Po zgromadzeniu wystarczającej ilości informacji można było skutecznie przewidzieć, jak zachowają się obywatele, którzy popełnili czyn niezgodny z prawem.
Do tej pory propozycje zostały sformułowane, ale nie są znane żadne rzeczywiste inicjatywy związane z rychłym ukończeniem Kodeksu karnego. W obecnych warunkach nałożenie kary w przypadku okoliczności łagodzących spoczywa wyłącznie na osobach, które są zobowiązane do przeanalizowania konkretnego aktu niezgodnego z prawem. Jeśli wewnętrzne przekonanie sędziego jest takie, że można ocenić osobę jako szczerze skruszoną, można zastosować wobec niej lekkie kary. Jeśli sędzia podejmie taką decyzję, aspekt ten musi zostać uwzględniony przy podejmowaniu ostatecznej decyzji. Wszystkie zainteresowane strony, a także społeczeństwo (w przypadku otwartego spotkania) mają prawo wiedzieć, które podstawy zostały ocenione jako złagodzone, gdy zostaną wzięte pod uwagę.
Zgadzam się i jestem gotowy do współpracy
Nakładanie wyroku w okolicznościach łagodzących jest stosunkowo proste, jeżeli postępowanie wyjaśniające dotyczyło sporządzenia umowy między sprawcą a przedstawicielem instytucji państwowej regulującej współpracę w ramach tej sprawy. Aby właściwie zorganizować pomoc, musisz najpierw złożyć wniosek. Jego forma, zasady wypełniania, cechy rozpatrywania są regulowane przez CPC, a mianowicie numer artykułu 40. Dokument zawiera zasady przeglądu i możliwe opcje odpowiedzi na odwołanie. Oto warunki, które będą kontrolować proces formułowania opinii w sprawie, wyrok winnego, który zawarł umowę.
Umowa zawarta przed rozpoczęciem procesu umożliwia nałożenie kary w przypadku okoliczności łagodzących, gdy zarówno obrona, jak i prokurator podpisali dokument urzędowy. Dokumentacja jasno określa możliwe warunki, które określają ustanowienie granic odpowiedzialności obywatela oskarżonego o przestępstwo. Główną ideą takiej interakcji jest zainteresowanie osoby, która naruszyła prawo, współpracą z organem ścigania, strukturą sądową, co upraszcza pracę śledczych i ułatwia im los.
Zasady i funkcje
Porozumienie zawarte przed procesem będzie na przykład okolicznością łagodzącą morderstwo. Fakt ten jest uważany za okazję do zmniejszenia odpowiedzialności w wielu innych przestępstwach podlegających karom zgodnie z normami kodeksu karnego. Ale sprawy pozasądowe nie zawierają takich ulg. Akty prawne wyraźnie wskazują, że każdy winny obywatel może podpisać umowę, nie ma znaczenia, jaka jest jego wina i jakiego rodzaju przestępstwo miało miejsce. Złożenie wniosku skraca czas między poszukiwaniem podejrzanego a identyfikacją sprawcy przestępstwa. Tylko tutaj konsekwencje takiego wniosku w sprawach karnych i innych są nieco inne.
Jeżeli taka umowa została zawarta (na przykład jako okoliczność łagodząca w morderstwie), wówczas dochodzenie, prowadzone przed wniesieniem sprawy do sądu, jest prowadzone z pewnymi szczególnymi cechami. Musi być podzielony na kilka formalności, ponieważ główną ideą współpracy jest definicja wszystkich wspólników. Zadaniem organów ścigania jest szybkie zneutralizowanie niebezpieczeństwa, jakie inni członkowie grupy związani z konkretną sprawą stwarzają publicznie.
Starannie i odpowiedzialnie
Zawarcie umowy stawia osobę, która popełniła przestępstwo, nie tylko w korzystnym związku (z poszanowaniem prawa), ale także w niebezpieczeństwie - w szczególności istnieje możliwość zemsty i innych rodzajów agresji. Zobowiązuje to organy ścigania do zachowania szczególnej ostrożności przy przechowywaniu wszelkich informacji związanych z osobami współpracującymi przy dochodzeniu. Niedopuszczalne jest, aby takie dane trafiały w ręce przestępców, osób związanych z nielegalną działalnością. W obszarze odpowiedzialności organów ścigania - minimalizowanie ryzyka dla osoby, która poszła do porozumienia.
Jeśli sprawca złożył petycję, zarówno w interesie siebie, jak i organu ścigania - zgodność z warunkami, na które strony się złożyły. Wyraźnie przestrzegając wszystkiego, co zostało zadeklarowane, osoba może liczyć na zastosowanie łagodniejszej kary przez sąd niż w konkretnej sprawie. Podstawy związane z umową są uznawane przez sąd tylko wtedy, gdy możliwe jest udowodnienie pomocy przestępcy organom ścigania.
Cele i proces
Jednym z ważnych powodów złagodzenia wybranego środka zapobiegawczego jest niedokończony charakter czynu obywatela, który naruszył prawo.W przypadku takich przestępstw wyróżnia się dwa kolejne etapy, które różnią się między sobą dotkliwością tego, co stało się ze stronami. Kara obejmuje wstępną analizę tego, co już się wydarzyło, okoliczności otaczających wydarzenie, a także przyczyny, dla których dana osoba nie zrealizowała planu. Normy kodeksu karnego mają zastosowanie tylko do osób, które przygotowywały się do popełnienia grobu, zwłaszcza poważnego przestępstwa.
Najsurowsza kara nastąpi w przypadku próby. Po pierwsze, dochodzenie określa wszystkie okoliczności charakterystyczne dla przygotowania się do sytuacji, czynniki, na podstawie których odpowiedzialność staje się trudniejsza lub kara może zostać złagodzona. W ramach procesu ujawniane są wszystkie okoliczności, które uniemożliwiają przestępcy wykonanie planu. Kompleksowo oceniając wydarzenie, biorąc pod uwagę dotkliwość, wybierz karę. Jako dodatkowej kary nie można wybrać okresu o rozmiarze porównywalnym z formą główną.
Sposoby i okazje
Często mniejszość sprawcy stanowi podstawę ułatwiania działań zapobiegawczych. Obecne ustawodawstwo wyraźnie określa różne opcje stosowania norm karnych wobec osób w różnym wieku. Niektóre dotyczą osób, które nie ukończyły jeszcze 14 lat, inne są przeznaczone dla tych, którzy praktycznie przekroczyli granicę dorosłości. Ponadto przepisy wymagają uwzględnienia osobliwości - jeśli przestępstwo zostało popełnione przez osobę po raz pierwszy i zostało sprowokowane przypadkowo, przypadkiem można złagodzić karę. Przyczyną takiej decyzji sądu może być ciąża.
Ogólnie rzecz biorąc, to same dzieci - jest to najczęściej wymieniany powód ułatwiający działanie zapobiegawcze. Na przykład obecność małych dzieci w sprawcy staje się właśnie taką zachętą dla sądu. Warunek dotyczy w równym stopniu przestępców obu płci.
Na co jeszcze patrzą?
Jako okoliczność łagodzącą można zastosować dowód przymusu (siły, wpływu na psychikę) lub uzależnienia sprawcy (finansowe, zawodowe lub inne). Czasami czyny przestępcze tłumaczy się trudną sytuacją życiową, współczuciem, niemoralnością ofiary, nienormalnością jej zachowania, które sprowokowało przestępcę do czynu. Sąd oceni, czy sprawca na miejscu próbował nieść pomoc pokrzywdzonemu, w tym medycznemu, od razu po popełnieniu czynu, a także podjął inicjatywę zrekompensowania wyrządzonej szkody.
Jeżeli przestępstwo zostało sprowokowane próbą obrony, uważa się to za ważną okoliczność łagodzącą, którą należy wziąć pod uwagę. Przypisuje się to próbom zatrzymania osoby, która popełniła przestępstwo, a także sytuacjom, w których dana osoba zaryzykowała ze względu na swoje oficjalne stanowisko, obowiązki, rozkaz, znajdowała się w sytuacji braku wyboru, konieczności popełnienia czynu niezgodnego z prawem.
Zintegrowany i uczciwy
Często w jednym akcie niezgodnym z prawem można zobaczyć skład kilku artykułów naraz, zgodnie z którymi można skazać sprawcę. W takiej sytuacji zadaniem sądu jest nie tylko odnotowanie wszystkich przepisów prawa, z których wynika konieczność ukarania osoby, która popełniła czyn niezgodny z prawem, ale również wybór odpowiedniego środka. Biorąc pod uwagę sumę przestępstw, musisz najpierw określić miary odpowiedzialności za każdy znaleziony przedmiot, a następnie dodać je, biorąc pod uwagę wszystkie cechy sytuacji, i podjąć ostateczną decyzję. Działania organów ścigania opierają się na kilku podstawowych zasadach, z których najważniejsza jest absorpcja w formie ścisłej i słabszej. Dotyczy to zarówno całkowitego dodania kary, jak i częściowego zastosowania tego brzmienia ostatecznej decyzji.
Jeśli przestępstwo zostanie ocenione jako lekkie, średnie, kara zostanie nałożona na podstawie logiki wchłaniania, dodawania w całości lub w części.Główny warunek: wynik nie może przekroczyć połowy najdłuższego okresu w przypadku najpoważniejszego przestępstwa. Jeśli konsekwencje zostaną ocenione jako dotkliwe, a szczególnie dotkliwe, kara zostanie zsumowana (części w całości). Aby złagodzić ostateczną wersję, sąd podejmuje indywidualną decyzję w sprawie każdego aktu. Wszystko to jest szczegółowo opisane w wyroku.