Nieprzestrzeganie prostej pisemnej formy transakcji stanowi naruszenie prawa przez strony. Pociąga to za sobą konsekwencje dotyczące ograniczeń środków dowodowych.
Jaka jest trudność
Wydaje się, że art. 162 Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej jest jednoznaczny, ale w praktyce pojawia się szereg pytań. W szczególności, kiedy formularz uważa się za złamany? Jakie dokumenty są uważane za wystarczające dowody? To nie wszystko; w praktyce sądowej pojawiają się inne trudności.
Pisanie
Pisemna transakcja to dokument, który wyraża wolę stron dotyczącą ich zobowiązań. Wybór tego formularza pomaga uniknąć trudności lub zmniejszyć je w razie sporu.
Sporządzenie udokumentowanej transakcji obejmuje kilka opcji:
- strony sporządzają jeden dokument;
- Umowa zostaje zawarta w drodze uprzedniej korespondencji i może zawierać kilka dokumentów.
Jak zapobiegać nieprzestrzeganiu prostej formy pisemnej transakcji wpływającej na jej uczestników?
Zawrzyj w dokumencie niezbędne warunki, bez których umowa nie zostanie uznana za zawartą, a także nie zapomnij o szczegółach.
Opcje generowania dokumentów
Pisanie nie ogranicza się do arkuszy papieru. Strony mają prawo do poprawiania swoich umów za pomocą telegrafu, telegrafu i innych rodzajów fiksacji. Ostatnio rozpowszechniono dokumenty elektroniczne. Istnieje prawo regulujące procedurę potwierdzania ich ważności.
Tak więc uczestnicy obrotu cywilnego mają szerokie możliwości przedstawiania transakcji. Gdyby tylko była możliwość potwierdzenia autentyczności dokumentu.
Gdzie wymagane jest pisanie
Małe transakcje mogą być zawierane ustnie, ale w przypadku poważnego ryzyka majątkowego natychmiast pojawia się obowiązek dostarczenia dokumentacji:
- jeżeli strony - obywatel i osoba prawna;
- jeśli cena umowy jest nie mniejsza niż 10 tysięcy rubli;
- jeżeli forma pisemna jest wyraźnie ustanowiona przez prawo, na przykład umowa pożyczki.
Art. 162 Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej odnosi się do opinii stron na temat potrzeby pisania, gdy nie ma takiej konieczności.
Podczas realizacji umowy mogą być wykonywane czynności, które kwalifikują się jako transakcje, ale prawo pozwala nie emitować niepotrzebnych papierów wartościowych, o ile nie jest to wymagane inaczej.
Jeśli weźmiemy umowy zaproponowane przez Kodeks cywilny, wówczas prawie wszystkie z nich powinny zostać zawarte na piśmie. Dlatego nie wszystkie działania w trakcie ich realizacji są oceniane jako niezgodność z prostą pisemną formą transakcji.
Rodzaje pisemnych transakcji
Teoria i praktyka rozróżniają dwa ich typy:
- transakcje dokonywane prostym pisaniem;
- transakcje notarialne.
Notarialność oznacza podpisanie umowy w obecności notariusza, który drukuje umowę na specjalnym, bezpiecznym, numerowanym formularzu, umieszcza swoją pieczęć i podpis oprócz danych stron.
Wszystkie inne udokumentowane transakcje uznaje się za zawierane w prostej formie pisemnej.
Ich korelacja jest następująca: notarialny sposób rejestracji jest dopuszczalny w każdej sytuacji, nawet jeśli nie został podany. Prosty formularz nie może go zastąpić.
Wymagania prawne
Pomimo wysokiego stopnia swobody stron umów, prawo może nakładać dodatkowe wymagania na transakcje w prostej formie. Ich ignorowanie lub naruszenie uznaje się za niezgodność z prostą pisemną formą transakcji. Czym oni są
Na przykład pełnomocnictwo wydane przez osobę prawną jest poświadczone pieczęcią.
Akty organów wykonawczych zobowiązują strony do przestrzegania standardowej formy umowy w wielu sytuacjach. Opracowywany jest szablon, do którego wszyscy powinni się stosować. Najczęstszą opcją są umowy między konsumentami a dostawcami mediów. Muszę powiedzieć, że podejmowane są próby wprowadzenia własnych dodatków, ale aktywność obywateli poprzez skargi do organów nadzorczych jest udaremniona.
Dlatego należy zwrócić uwagę na szereg regulaminów, o których istnieniu zwykli obywatele nawet nie wiedzą.
Co stanie przed intruzem
Prawo przewidywało dwie opcje konsekwencji niezgodności z prostą pisemną formą transakcji:
- transakcja jest uważana za nieważną;
- zeznania świadków nie służą jako dowód jego popełnienia i treści jego warunków.
Nieważność transakcji
Jeżeli transakcja zostanie uznana za nieważną, strony powrócą do pierwotnej pozycji. Niemożność osiągnięcia tego rekompensują płatności gotówkowe lub przeniesienie własności. Przesunięcie nie jest zabronione.
Na przykład była umowa sprzedaży samochodu. Nieważność transakcji, udowodniona w sądzie, oznacza, że pieniądze i samochód zostaną zwrócone pierwotnym właścicielom. Jest stosowany w konsekwencji w przypadku bezpośredniego wskazania prawa.
Jednocześnie możliwe jest uzyskanie prawnego uznania transakcji w sądzie, pod warunkiem że jest to zgodne z interesem stron. Na rozprawie jeden sprzeciw nie wystarczy. Nieważność transakcji jest eliminowana przez proces.
.
Nawiasem mówiąc, nieważność transakcji przyjmuje dwie formy:
- zgodnie z prawem jest to dyskusyjne, tj. potencjalnie nieważny;
- prawo unieważnia je automatycznie od momentu zawarcia, na przykład umowy pożyczki.
Funkcje sporów sądowych
Jak wspomniano powyżej, naruszenie formularza lub jego ignorowanie pociąga za sobą zakaz przyciągania świadków. Należy zauważyć, że nie jest wykluczone wykorzystanie dowodów stron trzecich lub wyjaśnień stron w sprawie.
Koncentrują się jednak przede wszystkim na dokumentach: korespondencji, aktach, wszelkich innych źródłach informacji o transakcji i jej treści. Materialne dowody i ekspertyzy nie są wykluczone. Kody procedur zapewniają wyczerpującą listę dowodów sklasyfikowanych jako pisemne.
Jednocześnie zakazu nie można nazwać absolutnym, w szczególności świadkowie są zaangażowani w spory w zakresie sprzedaży detalicznej i przechowywania. Zastrzeżenia są rozrzucone na różne artykuły Kodeksu cywilnego. Łączy ich status uczestników - sprawy dotyczą głównie obywateli konsumenckich.
Prawda nie jest jedynym kryterium, art. 162 Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej z komentarzami zawiera inne uzasadnienia, dzięki którym ustawodawca wprowadził wyjątek od reguły.
Wniosek
W innych krajach, w szczególności w Holandii, akceptowana jest zasada odwrotna - strony mają prawo przyciągać świadków. Jaki jest powód tej różnicy? W Rosji występuje tendencja do biurokratyzacji i formalizacji życia, dlatego takie sformułowanie jest akceptowane.
Pośrednio wniosek potwierdza praktyka arbitrażu i postępowania cywilnego - sędziowie starają się zminimalizować wykorzystanie dowodów. Przeciwnie, w procesie karnym, mimo że rozwiązuje się tam znacznie poważniejsze problemy.
Tak więc omawiany problem charakteryzuje się wieloma niuansami.