20 konto księgowe: księgowania, przykłady

Konto 20 w rachunkowości, Komentarze, do których zostaną przedstawione poniżej, służą podsumowaniu informacji o głównej produkcji. W ramach tego procesu rozumie się tworzenie wartości nowych usług, towarów lub robót. Zastanówmy się, czym jest konto księgowe 20 (szczegółowe objaśnienia zostaną podane dla manekinów).

Specyfika

Rachunek księgowy 20 w bilansie ma podwójny charakter. Z jednej strony jest to wyłącznie kosztowny artykuł. Może koncentrować się na kosztach związanych z produkcją gotowych produktów. Z drugiej strony dwudziesty rachunek rachunkowości jest istotnym artykułem. Zawiera informacje o gotowych produktach, które nie zostały jeszcze przetworzone i pozostają w sklepach, lub o towarach, które nie zostały jeszcze dostarczone do magazynu.

Tło historyczne

20 Rachunek księgowy pojawił się dopiero w XIX wieku z powodu podziału artykułu „Towary”. Podwójne wejście pojawiło się po raz pierwszy w handlu, a firmy przemysłowe tylko pożyczyły tę metodę. Przez wiele dziesięcioleci w zakładach produkcyjnych materiały były odliczane w artykule „Produkty”. Sam proces produkcji nie został odzwierciedlony w dokumentacji. W tym przypadku produkty gotowe zostały uznane za towary i odpowiednio zarejestrowane. To konto zostało uznane za istotne. Od XIX wieku dzieli się na trzy części. Jeśli firma prowadzi tylko takie działania, wówczas konto księgowe 20 staje się wyłącznie kosztowne.

Saldo

W przeciwieństwie do wielu innych ten artykuł się nie zamyka. 20 konto w rachunkowości nie ma salda końcowego, a saldo jest przekazywane do DB. Wynika to z faktu, że podczas procesu produkcyjnego w okresie sprawozdawczym firma nigdy nie zna rzeczywistych kosztów gotowych produktów. Jest wykrywany dopiero po wykaz prac w toku.

Catering

Poprzednia Instrukcja zawierała wskazanie, że 20 rachunek księgowy odzwierciedla koszty organizacji związane z wytwarzaniem własnych produktów. Nowe rekomendacje nie uwzględniają tego przepisu. Umożliwia to przedsiębiorstwom cateringowym:

1. Przestrzegaj praktyki, która już się rozwinęła.
2. Odbij produkty obecne w kuchni, policz. 41 („Produkty”).

Druga opcja jest preferowana w przypadkach, gdy funkcje właściciela magazynu i kucharza są połączone przez jedną osobę. Jednak nawet w tych sytuacjach, gdy wykonują je różni pracownicy, por. 41 wskazane jest otwarcie subkonta dla surowców i gotowych produktów w produkcji. Metodycznie bardziej poprawne jest odzwierciedlenie na 20. koncie „głównej produkcji”. Pokaż surowce i gotowe produkty w połowie. 41 bezprawnie. W PBU 5/01 w paragrafie 3 wskazano, że towary działają jako część zapasów, które zostały nabyte lub otrzymane od osób lub organizacji osób trzecich i są przeznaczone do sprzedaży. W przypadku przedsiębiorstw gastronomicznych 20 rachunek księgowy jest zawsze materiałem wyłącznie materialnym.

Koszt

Mogą być bezpośrednie lub pośrednie. Te pierwsze, mówiąc najprościej, obejmują wydatki, które zgodnie z instrukcjami lub profesjonalnym osądem księgowego obciążają DB sc. 20. W jakości koszty pośrednie z tych powodów koszty są przenoszone na inne artykuły. Nazywa się je średnio-operacyjnymi. Następnie koszty są odpisywane w DB SCH. 20 lub liczyć 90

Metodologia

Możemy założyć 2 powody, zgodnie z którymi dokonuje się podziału kosztów:

1. Koszty bezpośrednie to fundusze inwestowane w określone produkty.Koszty pośrednie są inwestowane w kilka rodzajów towarów. W związku z tym, jeśli przedsiębiorstwo wytwarza jeden rodzaj produktu, wówczas jego koszty będą należeć do pierwszej kategorii.
2. Koszty bezpośrednie - to jest zawarte w produkcie. Koszty pośrednie to koszty powstające i powstające w okresie sprawozdawczym. Jednocześnie nie ma znaczenia, które i ile produktów jest wytwarzanych, czy w ogóle są wytwarzane.

Wyjaśnienie

Dzisiaj stosowana jest druga interpretacja powyższego. Oznacza to, że nawet jeśli organizacja produkuje tylko jeden rodzaj produktu, to nadal ma zarówno bezpośrednie, jak i pośrednie koszty. Pierwsze są wliczone w koszt produktów. Ich wielkość będzie zależeć od wielkości produkcji. Pośrednie nie zależą od liczby produktów. Należą do nich na przykład czynsz, amortyzacja itp.

Pytania specjalistyczne

Ważne jest, aby księgowy poprawnie ustalił:

1. Jakie koszty należy uwzględnić w koszcie, a które odpisać w rachunek zysków i strat.
2. Jakie koszty związane z kosztem można najpierw przypisać do konta. 20, a następnie, po skorygowaniu zapisów, przenieś odpowiednie kwoty na konto. 43 i 90. W tym przypadku pozostała część artykułu na temat głównej produkcji będzie obejmować wydatki związane z produkcją w toku. W takim przypadku wraz ze wzrostem salda konta. 20 specjalistów zwiększa sumę aktywów. W konsekwencji ilość staje się zyski podlegające opodatkowaniu w tym.

Konta 20 i 26 w rachunkowości

Artykuł na temat głównej produkcji przedstawia koszt wytworzenia produktu. Por. 26 odzwierciedla koszty zarządzania i inne wydatki, które nie są bezpośrednio związane z produkcją, ale dotyczą całej organizacji.

Polityka finansowa

Może to naprawić warunek odpisania kosztów pośrednich na konto. 90. W takim przypadku saldo konta. 20 uwzględni jedynie koszty bezpośrednie w koszcie produkcji w toku. Saldo będzie mniejsze niż w przypadku omówionym powyżej, a zatem wartość aktywów jest również niższa. W związku z tym zysk za okres sprawozdawczy zmniejsza się, ponieważ koszty pośrednie zostały w całości z niego odpisane.

Podatki

W rozdz. 25 Kodeksu podatkowego przewiduje również podział kosztów na pośrednie i bezpośrednie. Podstawą tej klasyfikacji nie jest jednak podejście księgowe, lecz zróżnicowanie według elementów. W szczególności Art. 318 NK uważa bezpośrednie:

1. Koszty zakupu materiałów / surowców wykorzystywanych do produkcji, wykonania pracy i świadczenia usług.
2. Koszty wynagrodzenia ujęte w art. 255 NK kosztów do celów podatkowych.
3. Odpisy amortyzacyjne środków trwałych wykorzystywanych w produkcji.

Inne koszty są uważane za pośrednie. Z tego wynika, że ​​księgowa i podatkowa separacja wydatków jest inna.

Wada produkcyjna

Aby odpisać to teoretycznie, stosuje się dwa podejścia:

1. Rządy Cher. Zgodnie z nim wszystkie straty z małżeństwa są kosztami produkcji. Koszty te są nieuniknione w każdym przedsiębiorstwie. Z tego wynika, że ​​stanowią one organiczny udział w koszcie gotowych produktów.
2. Reguła Gantta. Zgodnie z tym przepisem strat w ogóle, a zwłaszcza z małżeństwa, nie można uznać za wydatki. W związku z tym nie mają one nic wspólnego z kosztami produktów gotowych.

W Rosji obowiązuje reguła Shera. Koszt odrzuconych towarów i koszty wad możliwych do odzyskania przypisuje się DB SCH. 20. Wynika z tego, że straty są wliczone w koszt. Ich kwota stanowi saldo debetowe konta. 28, czyli kwoty straty, której nie można było odzyskać.

20 konto księgowe: księgowania (przykładowe wpisy)

Obciążenie danego artykułu koncentruje koszty związane z produkcją gotowych produktów, pracy i usług. Z jednej strony ta funkcja jest uważana za kosztowną, ale z drugiej strony jest to materiał i zapasy, ponieważ warsztaty prawie zawsze mają niekompletne produkty. Przesunięcie tych funkcji powoduje problemy:

1. Podobnie jak w roku sprawozdawczym, produkty gotowe wykazywane były według kosztu, kiedy można je ustalić dopiero na koniec okresu.
2. Jak odpisać koszty sprzedaży produktów, usług, prac ze sklepów produkcyjnych.

Istnieje kilka opcji anulowania. Jednym z nich jest bezpośredni sposób. Zakłada, że ​​w tym okresie konto 20 jest zasilane ilością gotowych produktów sprzedanych do magazynu. Z uwagi na fakt, że faktyczny koszt podstawowy w tym momencie nie jest znany, stosowane są ceny warunkowe (co do zasady planowane). Zapis będzie następujący: DB 43 Cd 20.

Wycenie po planowanej cenie towarzyszą wszystkie gotowe produkty, które należy zapisać w magazynie. Zgodnie z nim następuje odpis z konta. 43 w DB, por. 90,2 lub liczyć 45. Dopiero po ujawnieniu salda na koncie. 20 księgowy określa rzeczywisty koszt gotowych produktów. Zostanie odpisany w DB w połowie. 43