Konto 90 konta - „Sprzedaż”. Subkonta 90

90 konto księgowe rachunkowość ma na celu zebranie informacji o dochodach i kosztach przedsiębiorstwa związanych z jego główną działalnością. Zgodnie z wynikami miesiąca, zgodnie z obrotami debetowymi i kredytowymi, ostateczny wynik ze sprzedaży jest określany na tym rachunku - zysk lub strata - których wartość jest ważna dla efektywnej pracy firmy. Rozważ strukturę i cechy konta 90 oraz kluczowe punkty jego wykorzystania w danych księgowych.

Dlaczego potrzebuję 90. konta?

Bez względu na rodzaj działalności gospodarczej - produkcja, rolnictwo lub handel - przynosi zysk przedsiębiorstwu, kwoty, które go tworzą, są rejestrowane na koncie 90 - „Sprzedaż”. Jest to bardzo obszerne konto z wieloma pozycjami kosztów i przychodów, które są rejestrowane na osobnych kontach analitycznych.

Główną funkcją konta jest pierwotne gromadzenie danych dotyczących całości kosztów i korzyści towarzyszących procesowi produkcji i wdrażania. Bez istnienia tego rodzaju gromadzenia informacji przedsiębiorstwu trudno byłoby ustalić, skąd pochodzi. Ze względu na uogólnienie danych i ich grupowanie na koncie 90, miesięczny wynik sprzedaży jest tworzony co miesiąc - zysk lub strata, która na koniec roku jest przeliczana na sumę odzwierciedloną w sprawozdaniach finansowych.

Struktura

90 rachunek konta odzwierciedla zarówno wydatki poniesione w wyniku sprzedaży, jak i kwotę przychodów. Jaka jest struktura rachunki? Konto w stosunku do równowagi aktywno-pasywnej. Pożyczka odzwierciedla wzrost dochodów, a obciążenie - koszty. Okazuje się, że obrót kredytowy pokazuje całkowitą kwotę środków otrzymanych ze sprzedaży produktów (usług lub robót), a wręcza obciążenie, przeciwnie, całość kosztów poniesionych w procesie produkcji i sprzedaży.

Czy na koncie znajduje się saldo końcowe numeru sprawozdawczego? Gdyby to był rachunek ostatecznego wyniku ekonomicznego, wówczas oczywiście miałby on wartość końcową. Ale w tym przypadku porozmawiamy o czymś przeciwnym. 90 rachunek księgowy - metoda pośredniego comiesięcznego poboru i kontroli przychodów i kosztów. Starannie zgromadzone na nim dane w ciągu miesiąca obciążają rachunek ostatecznego wyniku finansowego - 99. Z czego możemy wnioskować: por. „Sprzedaż” na koniec miesiąca nie ma równowagi.

Konto subkontowe 90

Wdrożenie jest złożonym procesem związanym z wieloma osobnymi koncepcjami i kategoriami narzędzi. Ponadto firma zajmuje się sprzedażą więcej niż jednej pozycji towarów. Wszystko to prowadzi do potrzeby bardziej szczegółowej rachunkowości - analitycznej. Standardowy plan kont przewiduje następujące subkonta otwarte dla konta 90:

• 90/1 - w celu rozliczenia aktywów otrzymanych jako przychód;
• 90/2 - w celu odzwierciedlenia kosztu sprzedanych towarów (robót, usług), dla których przychód został rozpoznany na dzień 90.01;
• 90/3 - w celu uwzględnienia kwoty podatku VAT, która będzie musiała pochodzić od kupującego;
• 90/4 - w celu odzwierciedlenia kwoty podatków akcyzowych, które zostały uwzględnione w wartości wyrobów akcyzowych;
• 90/5 - w celu zebrania informacji o wysokości ceł wywozowych;
• 90/6 - dla rachunkowości ogólne wydatki biznesowe organizacje, w których polityce rachunkowości zaleca się odpisanie tego rodzaju wydatków na konto 90;
• 90/7 - koszty sprzedaży (dla przedsiębiorstw handlowych);
• 90/9 - dla utworzenia i odzwierciedlenia ostatecznego wyniku ze sprzedaży towarów, robót budowlanych lub usług w danym miesiącu - zysk lub strata.

Zasady prowadzenia rachunkowości analitycznej zawsze sprowadzają się przede wszystkim do zasad rachunkowości danego przedsiębiorstwa.Proponowane numery subkont są warunkowe i mogą zostać zmienione zgodnie z wymogami organizacji dotyczącymi rachunkowości.

Ponadto należy prowadzić rachunkowość analityczną dla każdej grupy sprzedawanych towarów, a także dla poszczególnych regionów sprzedaży lub innych jednostek strukturalnych.

Organizacja rachunkowości analitycznej 90

Subkonta 90 kont jest wypełnionych informacjami w ciągu roku. Jeśli na koncie syntetycznym 90 nie ma salda końcowego na koniec miesiąca, salda są tworzone na subkontach:

• subch 90.01 ma tylko saldo kredytowe;
• na subch. 90.02–90.07 powstaje saldo debetowe;
• 90.09 subak. ma saldo debetowe lub kredytowe, w zależności od wyniku finansowego uzyskanego w ciągu miesiąca.

Każdego miesiąca księgowy porównuje obrót kredytowy na rachunku 90.01 i łączny obrót debetowy rachunki 90.02–90.07. Na podstawie wyników możemy mówić o tworzeniu zysków lub strat. Odpowiednie obroty są obciążane ze wszystkich kont podrzędnych 90.01–90.07 do obciążenia 90.09, jeżeli strata powstaje na koniec miesiąca, a zysk w wysokości 90.09 z kredytu.

Pod koniec roku wszystkie subkonta 90 kont (z wyjątkiem 90.09) podlegają zamknięciu poprzez umorzenie ich obrotów do 90.09. Ta metoda organizacji rachunkowości jest bardzo wygodna, ponieważ dane dla każdego subkonta odpowiadają kolumnom „Rachunku zysków i strat” dla wszystkich pozycji przychodów i kosztów przedsiębiorstwa dla głównego rodzaju działalności.

Refleksja dochodów na koncie 90

Co to jest przychód? Jest to kwota środków należnych organizacji od nabywców lub klientów jej prac (usług) za sprzedane produkty lub usługi (roboty) wykonane. Po otrzymaniu tego rodzaju środków powinny one znaleźć odzwierciedlenie w koncie subkonta 90.01. Należy pamiętać, że na tym koncie gromadzone są informacje o dochodach tylko z głównej działalności. Jeżeli wpływy wystąpiły w wyniku innych operacji, są one uwzględniane na koncie 91.01. Jak określić główną działalność? Zazwyczaj te elementy są wskazane w zasady rachunkowości przedsiębiorstwa w odpowiedniej sekcji.

Jeżeli statut organizacji mówi, że osoba prawna prowadzi działalność, która nie jest zabroniona przez obowiązujące prawo, wówczas kwoty otrzymywane regularnie, a ich kwota przekracza 5% całkowitych dochodów uzyskanych w okresie sprawozdawczym, są uznawane za główny dochód.

Księgowania na koncie 90.01

Refleksji w księgowaniu wpływów towarzyszy zestawianie zapisów. Na subkoncie 90.01 odbiór środków jest pokazany na koncie kredytowym. Operacja musi zostać przeprowadzona natychmiast po tym, jak kupujący przeszedł na własność sprzedanego produktu lub usługi (prace) wykonane przez klienta zostały zaakceptowane. Zwykle to prawo powstaje, gdy towary są wysyłane lub gdy wyniki pracy są przekazywane klientowi.

Zapisy księgowe charakteryzujące ujmowanie przez przedsiębiorstwo uzyskanych przychodów zestawiane są w następujący sposób:

• dt 62 kt 90,01 w kwocie otrzymanych środków;
• jeżeli kupujący stosuje odroczoną płatność, kwota każdego dnia opóźnienia (liczona jako procent kwoty dostawy) jest również odzwierciedlana na rachunku przychodów spółki: Dt 62 Kt 90,01.

Na koniec miesiąca informacje o skumulowanej kwocie przychodów z głównego rodzaju działalności są odpisywane na konto 90.09, dodatkowo odzwierciedlając dane w bilansie.

Ujmowanie przychodów w innych przypadkach

Nie zawsze jest tak, że kupujący rozlicza się ze sprzedawcą w zwykły sposób. Jak wziąć pod uwagę przychody z innymi metodami płatności określonymi w umowie dostawy (świadczenie usług lub wykonywanie pracy)? Rozważ niektóre niestandardowe przypadki, w których własność towarów przechodzi nieco później niż przesyłka:

1. W umowie, zgodnie z którą własność przechodzi po zapłacie za towar (pracę, usługi), przychody są odzwierciedlane dopiero po otrzymaniu środków od nabywcy. Do momentu zapłaty takie towary są wymienione na koncie 45.W takim przypadku zapisy księgowe sporządza się w dwóch etapach: Dt „Wysyłane towary” Kt „Towary”, Dt 62 Kt 90,01.
2. W przypadku transakcji barterowej własność w ogólnych przypadkach przenosi się dopiero po przekazaniu sobie przez obie strony przedmiotu umowy. Do tego momentu rozliczanie kwot w oparciu o wartość rynkową przedmiotu wymiany odbywa się na koncie 45.
3. Podczas rozliczeń w walucie obcej dokonywane są dodatkowe wpisy, które korygują kwotę płatności w przypadku różnic kursowych. Księgowy w debecie na koncie 90 (subkonta 90.01) odzwierciedla kwotę przychodu po wysyłce towarów według stawki ustalonej na bieżącą datę. Po zapłaceniu przez kupującego za dostawę, w przypadku różnic kursowych, kwota długu musi zostać skorygowana.

Procedura kompilowania zapisów księgowych charakteryzujących proces rozpoznawania przychodów nie zmienia się w zależności od sytuacji. To jest zawsze rekord: Dt 62 Kt 90.01. Nie możemy zapominać, że prawo do ujmowania przychodów w rachunkowości przyznaje się dopiero po przeniesieniu własności towarów (wyników pracy, usług) na kupującego.

Odpis kosztów produkcji

Procesowi ujmowania przychodów towarzyszy odpis kosztu wytworzenia wyniku finansowego, tj. 90 rachunków księgowych. Artykuł przyjęty warunkowo dla subkonta kosztu kodu produkcji 90.02. Tutaj gromadzone są informacje o kosztach produkcji i sprzedaży dla tych kategorii towarów (roboty, usługi), które zostały zarejestrowane na koncie 90.01. Rachunek 90.2 odpowiada głównie rachunkom 20, 43, 45. Księgowanie odpisów kosztów jest następujące: Pwt 90,02 Pwt 20, 43, 45.

Refleksja podatkowa

Kolejnym krokiem po rozpoznaniu przychodu i odpisie kosztów jest naliczenie odpowiednich podatków, których kwota jest uwzględniona w koszcie sprzedanych towarów (VAT, akcyza). Księgowanie uzupełnia po przeniesieniu własności towaru na kupującego. Obliczenia podatku VAT dokonuje się przez nadanie: Dt 90,03 Ct 68 „VAT”.

Podatki są odzwierciedlone w podobny sposób na odpowiednim subkontonie: Dt 90,04 Ct 68 „Akcje”. Cechą rozliczania podatków akcyzowych jest to, że muszą one zostać naliczone w dniu przekazania towarów nabywcy, niezależnie od tego, kiedy przechodzi na niego prawo własności.

Obliczanie wyników przedsiębiorstwa

Na koniec każdego miesiąca konieczne jest obliczenie wyniku przedsięwzięcia. Odbywa się to bardzo prosto: obrót kredytowy w środku. 90,01 porównuje się z sumą obrotów debetowych. 90.02–90.07. Z pozytywną różnicą mówią o tworzeniu zysku, z ujemną różnicą - stratą. Przykład przypisań kont przy ustalaniu wyniku finansowego pokazano w tabeli:

Okazuje się, że każde z subkont (z wyjątkiem 90.09) jest sekwencyjnie zamykane poprzez odpisanie kwot do 90.09. Następnie utworzona na nim końcowa wartość jest przypisywana do konta 99 (w stracie debetowej, w kredycie - zysku).

Wszystkie subkonta rachunku syntetycznego 90 w ciągu roku mają salda, które rosną z każdym miesiącem. Ale utworzenie salda 90 kont jest niemożliwe i niewłaściwe według PBU i standardowego planu kont.

Jak zamknąć konto 90 na koniec roku?

Po obliczeniu wyniku finansowego za grudzień subkonta 90 kont podlegają zamknięciu. Księgowania dokonywane są w taki sam sposób, jak przy obciążaniu kwot na koniec każdego innego miesiąca: Dt 90,01 Ct 90,09, Dt 90,09 Ct 90,02–90,07. W wyniku dokonanych zapisów konto 90 zostaje zamknięte: obrót debetowy i kredytowy dla każdego z subkont jest równy, a saldo końcowe jest równe zero. Na początku przyszłego roku księgowy ponownie otworzy rachunek syntetyczny i każde z subkont jego składników.

Konto 90 z miesiąca na miesiąc gromadzi informacje o przychodach i kosztach przedsiębiorstwa, które dotyczą jego głównej działalności. Ich szczegółowy podział zgodnie z odpowiednimi subkontami ułatwia proces sporządzania sprawozdań finansowych i analizowania wyników.