Warto zacząć od koncepcji takiej jak obowiązki. W ramach rosyjskiego prawo cywilne jest najważniejsza, najobszerniejsza branża, jej standardy mają służyć całemu obrotowi rynku, z których codziennie korzystają przedsiębiorcy, organizacje non-profit i poszczególni obywatele.
Większość sporów majątkowych rozpatrywanych przez państwowe sądy arbitrażowe wiąże się z wykonywaniem obowiązków. To decyduje o znaczącym i teoretycznym i praktycznym znaczeniu istniejących instytucji prawa zobowiązań, o znaczeniu procesu ich badania.
W naszym Kodeksie cywilnym obowiązki interpretowane są jako obowiązek pierwszej osoby (dłużnika) do podjęcia określonych działań na rzecz innej (wierzyciela): przeniesienia własności, zapłaty pieniędzy, wykonania pracy lub powstrzymania się od wykonania czynności, a także prawa drugiej osoby do żądania od 1. wykonanie powierzonych mu obowiązków.
Obowiązek dotyczący akcesoriów: definicje, kluczowe cechy
Najczęściej jego synonim jest tymczasowy. Obowiązek dodatkowy stanowi klauzulę dodatkową do głównej. Jeśli drugi znika, pierwszy znika.
Obowiązek dotyczący akcesoriów (Kodeks cywilny Federacji Rosyjskiej) - ten, który jest związany z głównym i ma na nim charakter pochodny, zależny, pomocniczy. Realizacja odsetek (zabezpieczenia) realizowana jest w szczególny sposób: kontrahenci tworzą tzw. Rezerwę zewnętrzną, dzięki której w przypadku wadliwego działania dłużnika główny obowiązek jest spełniony. Można powiedzieć, że jest to najważniejsza z właściwości środków tymczasowych.
W związku z tym obowiązek dodatkowy można wyrazić:
- zależność od głównego;
- oparte na interesie bezpieczeństwa;
- utworzenie zewnętrznego (w stosunku do głównego obowiązku) rezerwowego źródła wykonania.
Właściwość akcesoriów
Składa się z następujących elementów:
- Wygaśnięcie głównego zobowiązania prowadzi do wypełnienia zobowiązania dodatkowego (nie można zapewnić, że nie jest).
- Dostosowanie głównego zobowiązania prowadzi również do zniesienia zobowiązania dodatkowego (wyjątkiem jest zgoda dłużnika na dalsze wypełnianie zobowiązania).
- Nieważność głównego zobowiązania świadczy o braku dodatkowej siły prawnej.
- Przeniesienie praw na podstawie głównego obowiązku prowadzi do tego samego na podstawie akcesorium.
- Pod koniec okresu przedawnienia, zgodnie z wymogami głównego zobowiązania, wygasa również termin na akcesorium.
Charakter prawny przeglądanych obowiązków
Wobec braku prawnej definicji obowiązku zabezpieczenia specjaliści w tej dziedzinie oferują kilka jego interpretacji. Przez zabezpieczenie rozumie się zatem środki majątkowe, wstępne, specjalne, dodatkowe, dodatkowe, ustanowione w sytuacji niezgodności z wymaganymi zobowiązaniami, działające jako gwarant ich wypełnienia, pełniące funkcję ochronną wobec wierzyciela i stymulujące ze strony dłużnika.
Niemniej jednak wyżej wymienione objawy nie mogą w pełni przypisać żadnego środka gwarancyjnego bezpieczeństwu, ponieważ niektóre z nich są nieodłącznie związane z innymi pojęciami. Interpretacja przedmiotowego terminu jako dodatkowego prawa wierzyciela w sytuacji niespełnienia przez dłużnika jego zobowiązań nie pozwala odróżnić go od sankcji.A dodatkowy charakter zabezpieczania zobowiązań nie jest znakiem decydującym, ponieważ ta własność nie jest przyczyną, działa w konsekwencji. Jeżeli zobowiązanie jest zrównane z zabezpieczeniem, wówczas ujmowana jest dla niego właściwość dodatkowa.
MCHP: obowiązki dodatkowe
Są one uwzględniane w tym prawie w wyjątkowy sposób. Zobowiązania dotyczące akcesoriów w partnerstwie private equity towarzyszącym transakcjom handlu zagranicznego są wyłączone ze statusu zobowiązania specjalnego. Powiązania konfliktów w ramach umów zastawu, poręczenia są autonomiczne. Odpowiedzialność gwaranta, prawa, obowiązki hipoteki podlegają rządom prawa, ustalonym niezależnie, niezależnie od statusu głównego długu. Ale treść tego ostatniego wpływa na obowiązki zarówno hipoteki, jak i poręczyciela.
W tej sytuacji dochodzi do podziału istniejącego konfliktu więzi: relacje dotyczące głównego obowiązku są podporządkowane pierwszemu prawu i porządkowi, a akcesorium - drugiemu. Te związane z cesją odsetek przez roszczenie, karę, depozyt, podlegają tym samym przepisom co składnik kapitałowy długu. Status obowiązkowy nie obejmuje roszczeń, które nie mieszczą się w przedawnieniu (w odniesieniu do odszkodowania za szkody, osobistych praw majątkowych itp.). Zgodnie z ogólną zasadą prawo sądu powinno być stosowane do tych na podstawie ogólnej konstytucji obowiązków deliktowych.
Ponadto kwestie związane z ogólną zdolnością prawną i prawną kontrahentów w transakcjach handlu zagranicznego nie są objęte wyżej wymienionym statusem. W tym przypadku stosuje się połączenie materialnej zasady traktowania narodowego cudzoziemców z prawem osobistym.
Dodatkowe sposoby zapewnienia wykonania zobowiązań
Ze względu na brak przepisów w tym zakresie dopuszczalne jest stosowanie środków tymczasowych do wszystkich istniejących zobowiązań. Możesz więc podać te, które powstały w wyniku jakichkolwiek transakcji, a także umowne, pozaumowne, pieniężne, obejmujące świadczenie usług (rzeczy). Nawet same zobowiązania w zakresie bezpieczeństwa można zabezpieczyć. Na przykład umowa gwarancyjna może być egzekwowana poprzez zabezpieczenie. Inną rzeczą jest to, że możliwość zastosowania określonej metody jest z góry określona przez jej istotę, może być ograniczona przez prawo.
Dodatkową metodą wypełniania zobowiązania jest jedna z dodatkowych: poręczenie, potrącenie, depozyt i zastaw. Umowa dotycząca ustanowienia jednego z nich tworzy obowiązek przynależności mający na celu zapewnienie spełnienia właśnie głównego zobowiązania. Jak wspomniano wcześniej, nieważność tych drugich prowadzi do braku kwalifikowalności i tych drugich. Jeśli chodzi o nieważność umowy w zakresie egzekwowania określonych obowiązków, nie ma ona wpływu na sam obowiązek.
W sytuacji przeniesienia prawa roszczenia do innego wierzyciela również przechodzą prawa zapewniające wypełnienie głównego zobowiązania.
Przepadają jako różnorodne zobowiązania dodatkowe
Jest to najczęstszy sposób w tym temacie. Głównym celem jest zwolnienie wierzyciela z wymaganego dowodu kwoty strat podlegających zwrotowi. Umożliwia to zrekompensowanie odsetek naruszonych przez niewykonanie zobowiązania (nienależyte wykonanie) przez wierzyciela, jeżeli jego wartość pieniężna jest niedostępna (trudna). Uzasadnieniem tego jest istota przepadku, a mianowicie określenie konkretnej kwoty do zapłaty niezależnie od wielkości strat, a nawet ich obecności (w sytuacji niewypełnienia zobowiązań, ich nienależytego wykonania, w tym przypadków opóźnienia).
Zgodnie z naszym prawem cywilnym przepadek - Jest to naturalny sposób, w jaki zapewniony jest obowiązek akcesoriów.Jest to forma odpowiedzialności majątkowej za jej naruszenie.
Co to jest gwarancja?
Trzeci akapit rozdziału 23 rosyjskiego kodeksu cywilnego jest mu poświęcony. Zastaw - dodatkowe zobowiązanie, zgodnie z którym wierzyciel (wierzyciel zobowiązania zabezpieczonego zastawem) ma prawo, w przypadku niespełnienia się, do spełnienia na koszt wartości nieruchomości, która została zastawiona bezpośrednio wobec innych wierzycieli podmiotu będącego właścicielem zastawionej nieruchomości (zastawnika), z wyjątkami określonymi przez prawo.
Jeśli porównamy tę definicję z poprzednio rozważaną koncepcją zobowiązania, wówczas zastaw można interpretować jako stosunek cywilny. Może wystąpić w następujących sytuacjach:
- z umowy;
- w przypadku wystąpienia okoliczności określonych w ustawie.
Celem zastawnika jest uzyskanie przewagi nad innymi wierzycielami dłużnika. Zawarcie umowy zastawu nie stanowi natychmiast tej korzyści, ponieważ umowa od momentu jej zobaczenia staje się wiążąca tylko dla jej kontrahentów. W celu ochrony przed 3 osobami szczególnie ważne jest, aby posiadacz zastawu ustanowił na swoją korzyść nałożenie dodatkowych obowiązków dotyczących przedmiotu zastawu (jego obciążenia).
Rodzaje zabezpieczeń
Rozważane są następujące specjalne typy koncepcji:
- kredyt hipoteczny;
- zastaw rzeczy w lombardzie;
- zastaw towarów w ramach obrotu.
Zasady regulacji istniejących stosunków zabezpieczeń
Są tylko trzy z nich:
1. Zastaw nie zapewnia posiadaczowi zastawu prawa do samej rzeczy. Właściciel nadal jest zastawcą. Wartość rzeczy jest porównywana z wartością głównego długu, ale nie jest to. W sytuacji naruszenia zobowiązania zabezpieczonego zastawem wierzyciel nie może przejąć samego przedmiotu, lecz jedynie otrzymać pieniądze ze sprzedaży nieruchomości.
2. Zastawnik ma przywilej nad innymi wierzycielami zastawnika.
3. Opierając się na fakcie, że istnieje możliwość alienacji przedmiotu zastawu w trakcie rozwoju stosunku zabezpieczenia, możemy mówić o istnieniu ograniczeń w przekazywaniu rzeczy jako zabezpieczenia w obecności ograniczeń w jego wyobcowaniu. W przypadku zakazu przeniesienia własności nieruchomości umowa z jej zastawem zostanie uznana za nieważną.
Zobowiązania niezwiązane z przetwarzaniem
Nie zależą one od głównego obowiązku zapewnienia ich wezwania (na przykład gwarancji bankowej). Obowiązki te są ściśle powiązane z głównymi. W takim przypadku obowiązek zabezpieczenia pozostaje ważny, nawet jeśli główny zobowiązany jest nieważny.
Gwarancja bankowa - z punktu widzenia prawa cywilnego dość nowy sposób zapewnienia wykonania zobowiązania. Jest to środek bezpieczeństwa, który gwarantuje wypełnienie pierwotnego zobowiązania. Jest dość niezależna od niego i nie ma charakteru pomocniczego. Ustawodawca nie stosuje takiego terminu, jak odpowiedzialność gwaranta wobec głównego wierzyciela - beneficjenta. Gwarant jest wyraźnie określony jako osoba nie odpowiedzialna, ale obowiązkowa w stosunku do beneficjenta w przypadku niewywiązania się przez głównego zobowiązanego (dłużnika) z zobowiązań. Jeżeli jednak poręczyciel naruszy swój obowiązek, odpowiedzialność natychmiast powstaje po stronie beneficjenta. Nie ogranicza się to do kwoty, na którą wystawiono gwarancję (chyba że zaznaczono inaczej).
Na koniec warto przypomnieć, że w artykule uwzględniono takie pojęcia, jak obowiązki dotyczące akcesoriów i procesorów, ich właściwości i typy.
